Επιτρέψτε μου να χαιρετήσω έναν αδελφό ....

Σε πρωτοείδα το 2006 τον Νοέμβρη ... ήσουν ένας κούκλος ενός έτους γερμανικός ποιμενικός.
Σε λάτρεψα με την πρώτη ματιά !!! Εσύ δεν ξέρω ... (μάλλον όχι γιατί άρχισαν να μπαίνουν οι κανόνες στην ζωή σου)
Σε βρήκανε στον δρόμο το καλοκαίρι του 2005 στην Κρυοπηγή Χαλκιδικής ετοιμοθάνατο ... σε περιμάζεψε μία εξαίρετη κυρία καλλιτέχνιδα και φυλόζωη και σε έφερε ξανά στην ζωή. Όπως μάθαμε αργότερα ήσουν γόνος ζεύγους γερμανικών ποιμενικών που τα φέραν στην Ελλάδα αλλά δεν ήξεραν ότι η θηλυκιά ήταν εγκυμονούσα (έμεναν στην Ελλάδα 3 και βάλε μήνες)
Σε παράτησαν ? Τους ξέφυγες ? Δεν ξέρω. Η τύχη σου όμως ήταν εδώ όπως φάνηκε γιατί η αξιόλογη κυρία σε περιέθαλψε και σε συνέφερε όσο ήταν ανθρωπινως δυνατό.
Ένα χρόνο μετά σε γνωρίσαμε εμείς .. οι νιόπαντροι ...
Ήθελα σκύλο (ακόμη θα μου το "στολίζει" ο πρώην μου}
Όταν σε πρωτοείδα νομίζω ότι τρόμαξα ... όπως κι εσύ ...
- Ποιός είσαι ?
- Ποιά είσαι ?
γκρρ και σμουρφ και διάφορα άλλα ευτράπελα ...
Ανέλαβε ο πρώην σύζηξ την εκπαίδευση ... "όπως τα άλογα"
Σε εκπαίδευσε σωστά και με το γράμμα (που λέμε) και σ έφερε στο νέο σπίτι ....
Εμείς και οι λύκοι και όλοι οι αλλοδαποί εργάτες στα νεόχτιστα τριγύρω ...
Και ο σύζηξ να λείπει λόγω εργατικών υπογρεώσεων ...
Ούτε κλειδί δεν έβαζα στην πόρτα ... ούτε συναγερμό ... Είχα τον μπιμπίκο μου να με φυλάει
Ποτέ δεν φοβήθηκα τίποτα !
Ήσουν και θα είσαι ο φύλακας άγγελός μου
Σ αγάπησα και θα σ αγαπώ όπως κανέναν

Ήσουν η παρηγοριά μου και η ελπίδα μου.

Και τώρα έφυγες ... και κρύφτηκες και δεν μπορούμε να σε βρούμε ...

Να δώ την μουσουδίτσα σου θα ήθελα πάλι για μια στιγμή έστω να μπορέσω να σε φιλήσω ...



να σε αποχαιρετήσω ...

11 χρόνια ζήσαμε μαζι με τα καλά και τα άσχημα ... Η αγκαλιά μας ήταν πάντα ανοιχτή και σε περίμενε και ερχόσουνα πάντα ό,τι κι αν γινόταν ...

Με σωληνάκια σε είχαμε Χριστουγεννιάτικα γιατί έπαθες έρωτα με την γειτόνισα και ξεσκίστηκες με τους επίδοξους εραστες ... Σε πήραμε όμως στον Αγιο Αθανάσιο μαζί μας .. με το χαλάκι σου .. με την αγάπη μας ... επανήλθες ...

Θυμάσαι που σε ψάχναμε 3 μερόνυχτα όταν έσερνε μία στην απάνω γειτονιά ?

Έταξα και πάρτυ αν θα γυρνούσες ...

Αγαπημένε μου σε αποχαιρετώ και ας μην με φίλησες ...

Θα είσαι πάντα στην καρδιά μου και στην σκέψη μου
τα μάτια σου αυτά τα μάτια σου ... τα παραπονιάρικα .... \

Στο καλό

Σ αγαπώ


Σε περιμένω καλέ μου Μπόμπυ

Είναι αυτές οι σχέσεις που σημαδεύουν την ψυχή

Καλό του ταξίδι

Καλό ταξίδι, όμορφε Μπόμπι...

Καληνυχτα γλυκο μουσουδι....

Δεν μπορώ να κοιμηθώ ...

Πάρε αγκαλιά τα γατομωρά σου..
Μόνο ο χρόνος θα μπορέσει να απαλύνει την απώλειά σου...
Ποτέ θα δεν τον ξεχάσεις, απλά θα μαλακώσει ο πόνος...

δίπλα μου ειναι ολη η γατοοικογένεια .. λες και με νιωθουν ...
με κοιτουν με απορία ..
αχχ δεν θέλω να τα στεναχορώ κι αυτά

ευχαριστώ

λυπάμαι πού για τον ¨φιλαράκο " σου

Καλό σου ταξίδι σκυλάκο ... να προσέχεις

Λυπάμαι πολύ για το χαμό σου. Αντίο Μπόμπυ.

Αντίο Όμορφε....

Ευχαριστώ για την συμπαράσταση

Ξύπνησα με 2 πρηζμένα μάτια που δεν λένε να στεγνώσουν

Μπορείτε να το κλείσετε το topic (δεν ξέρω πώς και αν μπορώ να το κλείσω εγώ)

Και πάλι ευχαριστώ

Στο επανιδείν μπιμπίκο μου

Το κλείνω.