Απ: ανησυχώ & στεναχωριέμαι II

από **Souggy** Την / Το Πεμ Μαρ 11, 2010 4:05 pm

Μαγιούλη δεν σε ήξερα αλλά σε πόνεσα όπως όλοι.

Κική λυπάμαι πάρα πολύ. Ζήσαμε όλοι λίγη απο την αγωνία σου τόσες μέρες. Ηρέμησε, ζηστο,δέξου το, δες παλλιές φωτογραφίες και γέμισε το μυαλό σου με όμορφες εικόνες. Τόσες μέρες είμαι σίγουρη οτι θα έκανες ότι μπορούσες αν περνουσε απο το χερι σου για να μην βασανιζεται. Σκέψου οτι τώρα δεν ταλαιπωρείται πια. Θέλω να σου πω οτι ίσως είναι καλύτερα που δεν τον πήρες στο σπίτι. Οταν έχασα τη σκυλίτσα μου που την είχα 15 χρόνια, έφυγε στον καναπέ του πατρικού μου. Εκει που κοιμόταν και ήμουν διπλα της, ανοιξε τα ματακια σύρθηκε προς το χέρι μου, χαιδεύτηκε και.... σαν πεταλούδα ένοιωθα την ψυχούλα της να φεύγει από το παράθυρο. Ενοιωσα την τελευταία της ανάσσα. Δεν νομίζω οτι το ξεπέρασα ποτέ. Κάθε φορά που κάθομαι σ'εκεινο το καναπεδάκι το ξαναζώ. Ακουσέ με λοιπόν είναι καλύτερα έτσι. Κάνε κουράγιο και όλοι όσοι αγάπησαν και λατρεύουν τα μικρά τους, να εισαι σίγουροι οτι σε νιώθουν απόλυτα.