Γατομαμά ψάχνει τα μωρά της...

Γεια σας και καλό φθινόπωρο σε όλους!

Απευθύνομαι και πάλι στο αγαπημένο γατόσπιτο για τη βοήθειά του και τη θετική ενέργεια όλων σας!

Λοιπόν, το σκηνικό έχει ως εξής: Γατομαμά της γειτονιάς είχε τα μωράκια της κάτω από αμάξι που έχει εγκαταλειφθεί, αλλά εδώ και δύο μέρες τα έχει χάσει. Δεν έχουμε ιδεα πού είναι τα μικρά της ενώ ως τώρα τα βλέπαμε και ξέραμε πάντα πού είναι για να έχουμε κοντά φαγάκι και νεράκι. Η γειτονιά και το δρομάκι που έχει διαλέξει είμαστε φιλόζωοι και φροντίζουμε 5 γατούλες που μας ξέρουν και μας προτιμούν. Τα μωρά ήταν πολύ ήσυχα και δε νιαούριζαν σχεδόν ποτε, οπότε αν τα πήρε κάποιος θα ήταν δύσκολο να το μάθουμε.

Το σπαρακτικό της υπόθεσης είναι πως η μανούλα από τότε που τα έχασε μάς μιλάει από τις 6.30 το πρωί ως το βράδυ... Καθεται στα μπαλκόνια και στο δρομάκι και μας κοιτάει μες στα μάτια ζητώντας να κάνουμε κάτι... Το νιώθω οτι θέλει να την βοηθήσουμε αλλά δεν ξέρω πώς. Σκεφτήκαμε με την κοπέλα που τα φροντίζουμε, αν κάποιος έχει μαζέψει μωράκια να της τα πάμε, έτσι -αν φυσικά τα δεχτεί- και αυτά θα επιβιώσουν αλλά και εκείνη θα έχει μια δεύτερη ευκαιρία. Βεβαια δεν ξέρω κατά πόσο κάποιος που εχει μαζέψει γατάκια θέλει να τα αφήσει στο δρόμο και το καταλαβαίνω, όμως μέχρι τώρα είχαμε κι άλλες γέννες και χαιρόμαστε να τα βλέπουμε χαρωπά στις γειτονιές μας να βγαίνουν για κυνήγι πάντα παρέα με τα αδερφια τους, έχοντας πια αφήσει την αγκαλιά της μαμάς. Σίγουρα όμως, εγγυήσεις για τη ζωή στον δρόμο δεν μπορούμε να δώσουμε.

Κάθε άλλη ιδέα είναι καλοδεχούμενη... Είναι δύσκολο και ίσως άστοχο να ερμηνεύουμε ανθροπωκεντρικά τη συμπεριφορά των ζώων, αλλά καμιά φορά ίσως βγαίνει και κάτι καλό από αυτό...

Ευχαριστούμε όπως και να έχει.

Ας ελπισουμε οτι τα μαζεψε καποιος για να τα... σωσει
Την δευτερη εκδοχη που σκεφτομαι δεν θελω να την πω.

Το θετικό είναι πως στην γειτονιά δεν έχουμε τέτοια κρούσματα. Βέβαια και να τα μάζεψε κάποιος λίγο απίθανο το βρίσκω οπότε έτσι κι αλλιώς δεν είμαι αισιόδοξη για την τύχη τους. Σήμερα θα μας ανοιξει ο γείτονας το αυτοκίνητο για να δούμε αν έχουν εγκλωβιστεί μέσα...

Μετά από επικοινωνία με την nine lives θα προχωρήσουμε σε προσπάθεια υιοθεσίας μωρού από τη γατομαμά. Θα το αλείψουμε με βούτυρο για καλύτερα odds!

Από την εμπειρία που έχω με τα αδέσποτα που γεννούν ποτέ δεν αφήνουν τα γατάκια τους στο ίδιο μέρος για πάνω από 6-7 μέρες. Πάντα τα μεταφέρουν σε άλλο μέρος.
Πέρυσι γάτα αδέσποτη που τάιζα καθημερινά γέννησε μέσα στο γκαράζ μου. Έχω γράψει γιαυτό σε ποστ με τα αδέσποτα. Πήγαινα τρεις φορές την μέρα για να της ανοίγω, αυτή έβγαινε για 5-10 λεπτά κι επέστρεφε για να τους κάνει παρέα.

Μετά από μια εβδομάδα με το που άνοιξα την γκαραζόπορτα την βλέπω με το ένα παιδί στο στόμα να το μεταφέρει. Το άφησε στην πυλωτή της πολυκατοικίας. Το ίδιο έκανε και με τα υπόλοιπα. Πήρα μια κούτα χάρτινη και τα έβαλα μέσα. Ευτυχως οι δυο κύριοι ιδιοκτήτες της πυλωτής δεν τους ενοχλούσε η χαρτόκουτα με τα γατάκια.

Μετά από μερικές μέρες τα πήρε από εκεί και εξαφανίστηκαν. Μόνο αυτή ερχόταν για φαί και 2-μήνες αργότερα τα είδαμε ξαφνικά να τριγυρίζουν στον δρόμο μας.

Το ίδιο και με τα φιλαράκια μας στην Σαλαμίνα. Όσα γέννησαν στο κήπο μου μετά από μερικές μέρες τα μεταφέρουν σε άλλους κήπους κι όταν μεγαλώσουν ξαφνικά τα βλέπεις να παρουσιάζονται.

Ίσως τα δείτε σε 1-2 μήνες

Τα δικά σας είναι σχετικά τυχερά γιατί τα μέν της Σαλαμίνα γεννιούνται σε κήπους κλπ και ίσως να μην υπάρχουν και τόσα πολλά αυτοκίνητα αλλά παρολα αυτά υπάρχουν μέρη για μια μανούλα να κρύψει τα μωράκια της.

Όπως επίσης και με τα μωρά της πυλωτής σας.

Εμάς πάλι όχι.
Δυστυχώς από τα πορδουλογατάκια μας τα δύο δεν υπάρχουν πια.
Το γκριζάκι εξαφανίστηκε από την ημέρα της φωτο και δεν το ξαναείδαμε ποτέ στη γειτονιά. Και δυστυχώς φοβάμαι ότι τίποτα καλό δεν του συνέβη. Παρά το γεγονός ότι τα ταίζουμε όλοι και τους αφήνουμε νεράκι κλπ θεωρώ απίθανο να το βούτηξε κάποιος για το σπίτι του.
Το ένα από τα απρόμαυρα έμαθα προχθές το βράδυ από έναν κύριο ότι το πάτησε αυτοκίνητο.
Η Πορδουλίτσα έδειχνε να τα ψάχνει και να κλαίει

Κι όταν είδα τα άλλα δύο μαζί με την μανούλα τους να τρώνε και να παίζουν δεν μου πήγε βρε παιδιά η καρδιά να τα βουτήξω. Την λυπήθηκα.
Εύχομαι μόνο να καταφέρουν να μεγαλώσουν και να τα βλέπω στη γειτονιά.

Στεναχωρέθηκα τόσο για το μικρό που δεν ήθελα ούτε στο πόστ τους να το γράψω.

Όντως τα μεταφέρουν και είχαμε μια ιδέα για τις κρυψώνες της ως τώρα. Δυστυχώς η συμπεριφορά της όμως δείχνει πως τα ψάχνει... Δεν φεύγει καθόλου από εδώ, κάθεται στο κηπάκι ή πηγαίνει ως το αυτοκίνητο και κλαίει. Θα προχωρήσουμε σε προσπάθεια υιοθεσίας τελικά και ελπίζουμε για το καλύτερο.

Αφού με τις ώρες κάθεται κοντά σας και δεν εξαφανίζεται μάλλον της τα πήρανε. Κρίμα
Καλή επιτυχία στην υιοθεσία

Δυστυχώς η γατούλα σταμάτησε να ζητά τη βοήθειά μας και επέστρεψε στην παλιά της ζωή, την ίδια μέρα που η άλλη γατομαμά που ταΪζουμε χτυπήθηκε από αυτοκίνητο. Έτσι δεν μπορέσαμε να της πάμε τα μωρά που άφησε πίσω της όσο η μαμά τους αναρρώνει.

Τουλάχιστον καταφέραμε να σώσουμε τρία από τα τέσσερα και σήμερα θα μεταφερθούν σε περιφραγμένο κηπάκο να συνεχίσουν τις ζουζουνιές τους. Όσο για την πρώτη γατομαμά, ξέρει πού την περιμένει φαγάκι, και ελπίζουμε όταν μας ξαναχρειαστεί να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στην ανάγκη της...