Το Xριστουγεννιάτικο Ρεβεγιον της Φρέγιας σε real time περιγραφή

Aγαπημένε Μάρκελε, περαστικά.
Το πρόγραμμα λέει ότι θα έρθεις κατα τις 16:50 με το δικό σου όχημα, την γουρούνα σου !!!
Η Φρέγια περιμένει πως και πως να κάνετε την βόλτα που της υποσχέθηκες για το after...
Ελπίζω μέχρι τότε να έχει ξεκουραστεί το ποδαράκι κι ας μην χορέψεις χαλιγκάλι!

markello έγραψε:Φρέγια μου, καλημέρα και Χρονια Πολλά!!!



Ηθελα να σου πω, πως θα αργήσω λιγάκι, γιατί έφαγα μια σούπα χτες το βράδυ και έπρεπε να πάω στο Κ.Α.Τ.
Ευτυχώς δεν ήταν κατι σοβαρό... Θα έρθω λίγο αργά..δεν μπορώ να τρέξω και επίσης, δε θα χορέψω Χαλι Γκάλι.
Αυτά

καλα πως γινεται μια σουπα να σε στειλει στο ΚΑΤ;
αν ηταν χαλασμενη θα πηγαινες αλλου

Υποθέτω ότι εφαγε τόση σουπα, που γέμισε τίνγκα και βάρυνε το στομάχι του, αλλαξε το κέντρο βάρους του και μπουρδουκλώθηκε ο καλός μου και έπεσε!

Καλημερα Ρουλα μου, και Χρονια Πολλα!Δουλειες με φουντες εχεις σημερα!

ralou έγραψε:Υποθέτω ότι εφαγε τόση σουπα, που γέμισε τίνγκα και βάρυνε το στομάχι του, αλλαξε το κέντρο βάρους του και μπουρδουκλώθηκε ο καλός μου και έπεσε!

+1 Δεν ξέρουν ολοι απο μηχανοκίνητα!!! Ραλού

Ασε Τέτα....
Ευτυχώς έφυγε ο μπος και έχω μια μεγαλύτερη άνεση τωρα.
Το απόγευμα δεν ξέρω τι θα κάνω, που οι εξελήξεις θα τρέχουν κάθε 5 λεπτα...
Πανικός!
Χρόνια Πολλά!


Maυ, κάνε του μασάζ στο ποδαράκι για να συνέλθει, γιατι θα μου χαλάσει το πρόγραμμα!

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:
13:00
Ευτυχώς πρόλαβα και ξεκουράστηκα λιγάκι!
Ο Νικόλας ανέλαβε βάρδια στις αμμολεκάνες για το βράδυ. Είναι που έχει πάρει το κολλάει από τα ακατονόμαστα της Φρέγιας που καθαρίζει κάθε μέρα και δεν του καίγεται καρφί.
Πάντως πάλι καλά! Η συνεισφορά του στις προετοιμασίες ήταν μηδαμινή!

Φάγαμε πρόχειρα λίγες κροκέτες, σιγα μην είχα χρόνο να μεγειρέψω για μας … μπλιάχ! Δεν έβαλα από αυτές της Φρέγιας που τρώμε συνήθως άμα δεν έχουμε φαγητό στο σπίτι, αλλά από άλλη μάρκα, καθόλου δεν μας άρεσαν. Εγώ βολεύτηκα όπως-όπως, αλλά ο Νικόλας τις έκανε εμετό και του υποσχέθηκα να του βάλω ανάλατο κοτοπουλάκι το απόγευμα που θα μαγειρέψω για τα γατιά.

Οι καλεσμένοι ακόμα κοιμούνται. Μόλις κοίταξα πάνω στο κρεβάτι και είδα τους τέσσερις φουντωτούς γκριζοασπρους να έχουν κοιμηθεί όλοι μαζί σε ένα κουβάρι!!!
Η Φρέγια σηκώθηκε για λίγο μισοκοιμισμένη και ανέβηκε για να κατουρήσει πάνω τους. Ξέρω γω… ίσως να τους πέρασε για κανένα πουλοβεράκι ξεχασμένο εκεί…
Την βούτηξα από το σβέρκο και της έστριψα το αυτί σιωπηλά, μην τυχόν και ξυπνήσω τους άλλους! Κοίταξε τον λαχταριστό γκριζόασπρο όγκο και τράβηξε για την άμμο. Μετά κουλουριάστηκε δίπλα στον Έκτορα και ξανακοιμήθηκε.
Θα σε σφάξω κακομοίρα μου!
:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

ralou έγραψε:Υποθέτω ότι εφαγε τόση σουπα, που γέμισε τίνγκα και βάρυνε το στομάχι του, αλλαξε το κέντρο βάρους του και μπουρδουκλώθηκε ο καλός μου και έπεσε!

Όχι, όχι, του χύθηκε μερική, δεν τη πρόσεξε, τη πάτησε και σαβουρώθηκε!

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:
14:00
Ααα! Δεν πάμε καλά!
Καλέ αυτά κοιμούνται ακόμα! Έσκυψα και σκούντησα ελαφρά ένα δύο, αλλά δεν μου έδωσαν σημασία!
Ευτυχώς, γιατί ο Χανιμπαλ, ο γάτος που κορτάρει την Φρέγια, εμφανίστηκε στο διπλανό ταρατσάκι, αν ήταν ξύπνια όλα, θα είχαμε μάχη…
Ο Νικόλας τον καταβρέχει και ο τύπος την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια!
Ελπίζω να μην έχουμε κι άλλα τέτοια το βράδυ! Έχει γεμίσει η γειτονιά με νταβραντισμένους γάτους νέας εσοδείας φέτος και τα βράδια έχουμε συναυλία.
Ευτυχώς, οι περισσότεροι καλεσμένοι είναι στειρωμένοι γιατί … της Κορέας θα γινότανε εδώ μέσα…
Ευκαιρία να ετοιμάσω τα μπολάκια για τον μπουφέ και να τακτοποιήσω τα μαξιλαράκια για τους επίσημους στο σαλόνι.
:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:
14:07
Ντριιιιν!
Μα ποιος είναι μεσημεριάτικα? (Ευτυχώς, κανένα γατί δεν κούνησε ούτε αυτί!!!)
Ο Μπάστακας! Ναι ο Μπάστακας!
Θεέ μου είναι τόσο όμορφος από κοντά, μου κόπηκε η ανάσα.
Μας χαιρέτησε πολύ ευγενικά και ζήτησε συγνώμη για το ακατάλληλο της ώρας.
Μας εξήγησε ότι ως γάτος του δρόμου που είναι, αφ ενός δεν έχει ρολόι για να ξέρει την ώρα, αφ εταίρου, μήπως θα μπορούσε να έχει λίγες κροκέτες για μεσημέρι παρακαλώ, γιατί σήμερα κάτι με τις ετοιμασίες για να έρθει στο πάρτι, κάτι που είχε να κάνει και την διαδρομή με τα πόδια ως το Ίλιον, έχασε τις καλές γατοταϊστρες του Παγκρατίου και έμεινε νηστικός…
Μα ήταν τόσο αξιοπρεπής και ευγενικός ο καλός μου… συγκινήθηκα και αμέσως του έβγαλα μπολάκι να φάει και να ξαποστάσει. Αλλά το μάτι του ήταν ανήσυχο! Κοιτούσε τριγύρω μην και δει το Μαρικάκι του, ήταν για λύπηση ο φουκαράς…
Του εξηγήσαμε ότι η Μαρίκα μάλλον δεν θα ερχόταν και λίγο θόλωσε η ομορφιά του!
Ας είναι… (Αχ απαίσιο Μαρικάκι…Αχ!)
Τον πήγαμε στο παντοφλοκρεβατάκι της Φρέγιας να ρίξει κανένα ύπνο και να ξεκουραστεί, αλλά αρνήθηκε ευγενικά, είναι γάτος του δρόμου αυτός, είπε ότι θα πήγαινε μια βόλτα και θα ερχόταν ξανά κατά το βραδάκι. Να μην ξυπνούσε τώρα και τους άλλους που είχαν αράξει. Μας ευχαρίστησε θερμά και έφυγε για να κάνει Site seeing στο Ίλιον!
Μα τι ευγενικό παιδί είναι αυτό! Και με τι καλούς τρόπους!
Τον έχω ερωτευτεί δεν σας το είπα!!!

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

Τους ψύλλους του τους πήρε μαζί του στο site seeing ή σας τους άφησε στα σβέλτα;
Α, ρε Ραλλού, τί αθώα που είσαι....
Για να πασάρει ψύλλους πέρασε νωρίς νωρίς...
Άρχισε να ψεκάζεις άμεσα.

Καημενε Μπαστακα!Τοση διαδρομη για το τιποτα!Σε λαθος ρεβεγιον πηγες, την αλλη βδομαδα πρεπει να πας!

Aσε Τέτα! Μου ήρθε να βάλω τα κλάμματα!
Από την στιγμή που έφυγε, ενα σχέδιο αρχίζει να δουλεύεται στο μυαλό μου...
Θα δούμε!

Χαρα, κάνεις τεράστιο λάθος, στο λέω να το ξέρεις!
Ο Μπάστακας ήρθε περιποιημένος και ολοκάθαρος, το είπα, ειδικές ετοιμασίες είχε κάνει για να έρθεί. Και αντιψυλικό είχε βάλει, και χωρίστρα στα κορακάτα του μαλλάκια, ως και μπιγιαντίνη είχε απλώσει πάνω τους, αυτην που μυρίζει άρωμα πεύκου!
Το έχεις πάρει από κακό μάτι το παλικάρι σου λέωωωω!

Μαυρε, Μπάστακα, ασε, τις ευγενειες και στριμωξε τη, τη γριέντζω!!!!


Μονο έτσι θα δεις άσπρη μέρα!


ο μπανταρισμένος Μαρκέλ, είπε!

Αυτά Ραλλού, να τα πείς στην Μαρίκα που την κολλάει όλη την ώρα ψύλλους.

Μαυ, εχουν γνωση οι φύλακες!
Υπομονή!

Aλλάζουν όμως τα πράγματα Χαρά!
Ο Μπάστακας δουλεύει τις new year resoloutions του αυτές τις μέρες!
Θα το δείς και δεν θα το πιστεύεις!!!

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:


15:00
Μας πήρε τηλέφωνο ο διασκεδαστής των μικρών.
Εντάξει! Θα έρθει λέει με την φορεσιά του κλόουν και όλα τα απαραίτητα για την δουλειά του, με μπαλόνια καραμούζες και τα συναφή, εμείς δεν χρειάζεται να ετοιμάσουμε τίποτα. Μονάχα ένα ειδικό χώρο για να μαζευτούν τα μικρά. Του είπαμε ότι η δεύτερη κρεβατοκάμαρα είναι στην διάθεση του.
Ουφ! Μου έφυγε ένα βάρος. Πάντως για καλό και για κακό ας βάλω τηλεοράσεις και βίντεο και ας συγκεντρώσω ότι παιδικό DVD έχω για να έχουμε εναλλακτική.
Μερικά από τα μικρά είναι πολύ ζόρικα, βλέπε Τζέρυ, σιγά μην γουστάρουνε κλόουν και σκυλάκια φτιαγμένα από μπαλόνι!
Α ναι! Και παιχνίδια! Πρέπει να μεταφέρω τον υπολογιστή στην δεύτερη κρεβατοκάμαρα και να συνδέσω το Ιντερνετ!
:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

Το μπος μας διώχει λίγο νωρίτερα σήμερα από την δουλειά!


Φεύγω και θα συνεχίσω τις περιγραφές από το σπίτι σε κανένα δίωρο!

Κρατήστε το τόπικ ζεστό γιατί ... στον επόμενο τόνο η ώρα θα είναι ... να σηκωθούν από τον ύπνο τους οι καλεσμένοι!!!!
Μην ξυπνήσουν μέσα στο κρύο!!!

Eδω είμαστε πάλι!
Δυστυχώς όσο χρόνο μας χάρισε ο μπος για τα Χριστουγεννα, έπεσαν στον βωμό των Χριστουγεννιάτικων αδειών των οδηγων λεωφορίων!
50 λεπτά περίμενα στην στάση για να έρθει αυτό που με πάει στο Μετρο του γυρισμου στο σπίτι...
Ας ειναι...
Ελπίζω αυτοί να μην κάνουν γιορτές με πιασμένη μέση αό την ορθοστασία, γιατί εγω σίγουρα θα κάνω...
Ας Ειναι...
Λοιπόν ανάβω τσιγάρο και συνεχίζω την περιγραφή του πάρτι της Φρέγιας
Αααα ναι!
Βρισκομαι σε υπολογιστη χωρίς διορθωτη οπότε ανεχτείτε παρακαλώ τα ορθογραφικά.
Ο Αη Βασίλης πάντως μου υποσχεθηκε Ελληνικό office με διορθωτη!

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:
16:00
Ένα-ένα αρχίζουν να ξυπνάνε και να ζητάνε καφέ.
Πρώτος ο Μουμούκος που σηκώθηκε δέκα λεπτά πιο πριν και καθίσαμε μαζί στην κουζίνα. Τα είπαμε τετ α τετ για λίγο. Αχ βρε Κική! Που μας τον έκρυβες τόσο καιρό τον κούκλο;! Και τόσο άνετος να μιλήσει με τους μεγάλους, ούτε σνομπαρίσματα ούτε νεανικά σταρβομουτσουνιάσματα. Μου μίλησε μάλιστα για τον μεγάλο του έρωτα με την συγκάτοικο του την Μαφάλντα. Ε! είναι αυτός νέος και άπειρος, είναι κι αυτή κουκλάρα, μένουν και στο ίδιο σπίτι… πολύ ήθελε το πράγμα…! Τον συμβούλεψα να περιμένει λίγο πριν εκδηλωθεί, το κορίτσι είναι ακόμα πολύ μικρό και δεν έχει πήξει το μυαλουδάκι του. Το σκέφτηκε λίγο σοβαρά-σοβαρά και συμφώνησε!
Φτιάχνω καφέ για όλους μέσα στον σαματά που κάνουν τόσα γατιά μαζεμένα. Φαντάσου τι θα γίνει όταν μαζευτούν όλα… Μόνο ο Μίου με κοιτάει κάπως υποψιασμένος, δεν είναι τελείως σπιτικός ακόμα ο καλός μου, φυσικό είναι να είναι λιγάκι καχύποπτος. Δεν μου έχει μιλήσει ως τώρα, μόνο την στιγμή που πάω να ρίξω ζάχαρη στον καφέ που του φτιάχνω ακούω την βαριά φωνή του να λέει διστακτικά «εμένα, σκέτο παρακαλώ…» Του χαμογελάω ενθαρρυντικά και παρατάω κάτω το κουτάλι με την ζάχαρη. Άραγε προσέχει την σιλουέτα του, σκέφτομαι, ή είναι απλά λιτοδίαιτος;
Ο Πάρις εμφανίζεται με ένα σακουλάκι catnip στο στόμα!!!
«Ασ’ το κάτω αυτό βρε άθλιε» ωρύομαι πανικόβλητη και του το παίρνω με δυσκολία! «Νέο παιδί και θέλεις και την δόση σου απογευματιάτικα!»
Αααα! Θα τα πούμε ένα χεράκι με την Φρέγια! Της το είπα να μην πάρουμε catnip για το πάρτι αλλά αυτή επέμενε ότι θέλει να φανεί πολύ cool στους φίλους της! Και χωρίς catnip γίνεται; Δεν γίνεται!
Τα νεύρα μουουουου!
:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:
16: 25
Νριιιν!!!
Ήρθαν κι άλλοι! Τρέχω στη πόρτα.
Ματάκια μου! Ο Όμηρος και το μικρό το Μελιτάκι! Έχουν έρθει μαζί και η μικρούλα (κουκλίτσα είναι) είναι το μοναδικό κοριτσάκι που έχει προσκληθεί για να βοηθήσει, αν χρειαστεί, τον Όμηρο να μάθει το χώρο τώρα στην αρχή. Γι αυτό άλλωστε ήρθαν νωρίς.
Ο Όμηρος ακουμπάει στον ώμο της αλλά είναι τόσο αξιοπρεπής και κύριος που δεν μπορείς να τον λυπηθείς, μόνο να τον θαυμάσεις. Λέει τις ευχές του και μυρίζει την Φρέγια που ευγενικά τον παίρνει από το χέρι για να του δείξει το σπίτι και να τον συστήσει.
Καλά! Μιλάμε ο τύπος είναι άπαιχτος! Πανέμορφος, καμαρωτός και χμ… αν είχαμε και κορίτσια στο πάρτι, σίγουρα θα έκαιγε καρδιές. Η Φρέγια έχει δηλώσει ότι αν χρειαστεί, θα τον έχει κοντά της σε όλη την διάρκεια της βραδιάς για να μην αισθανθεί ούτε στιγμή αποκομμένος. Σιγά μην έχει αυτός ανάγκη! Σε λίγο θα γνωρίζει τα δωμάτια σαν την τσέπη του! Οπότε μου φαίνεται ότι την μικρή θα την κρατάω αγκαλιά συνέχεια εγώ. Που να το αφήσεις το κοπελουδάκι ανάμεσα σε τόσους μαντραχαλαίους μεγάλους και μικρότερους… Άλλο που δεν θέλω βέβαια!
Η Μελιτα, δίνει ντροπαλά το δώρο της στην Φρέγια και εκείνη της χαϊδεύει προστατευτικά το κεφαλάκι.
Χρόνια πολλά Όμηρε και Μελίτα!


Βλέπω τον Ν. να σκαλίζει πάλι τις κροκέτες!
Νικόλαααα! Περίμενε, σε μια ωρίτσα θα φας και συ. Πήρες το μααλόξ που σου είπα για το στομάχι σου; Εμετό τις έκανες τις κροκέτες σου το μεσημέρι…!
:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

Πού, τα βρίσκεις, βρε, Ραλού μου!!!

Δεν βαριέσαι Μαυ μου!
Ο καθένας με τις ευκολίες του όποιες και όσες έχει και όσο αυτές μπορούν να του κάνουν πραγματικά κaλύτερη την ζωή του...

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:
16:45
Νριιιν!!!
Νέες αφήξεις. Ανοίγω την πόρτα. Τα παιδιά των δυτικών περιοχών ήρθαν όλα μαζί.
Γιακουμής, Κιτσοτζίμης και Ντακίρι εμφανίζονται στην πόρτα.
Θέλω να ορμήσω να χωθώ σε αγκαλιές αλλά από που να αρχίσω;;;!!!
Ο Ντακίρι μου πανέμορφος και λίγο σνόμπ μου χαμογελάει διστακτικά. Για να μην τον τρομάξω τον πιάνω απαλά και τον φιλάω στο λαιμούδι του. Μωρέ δεν είναι σνομπ το χρυσό μου, λίγο αμήχανο ίσως, αλλά Θεός! Διακριτικά, πασάρει στην Φρέγια ένα μικροσκοπικό κουτάκι με το δώρο του… Αχ ο αριστοκράτης μου!
Από πίσω ο Γιακουμής μου, σπρώχνει μπροστά του τον Κιτσοτζίμη που σαν μικρότερος δειλιάζει, -μόνο τώρα στην αρχή, είμαι σίγουρη γι αυτό- και μου τον συστήνει κανονικά.
Αχ μωρέ Γιακουμή λαϊκέ παλίκαρε μου εσύ! Η φυσική του ευγένεια ρέει από πάνω του. Αλλά και η ορμητικότητα του, όταν χύνεται στην αγκαλιά μου, αφού ξέρει πόσο πολύ τον αγαπάω. Ακουμπάω δεκάδες φιλάκια στα τροφαντά μαγουλάκια του.
Η Φρέγια, λίγο συνεσταλμένα τον χαιρετίζει και τον κοιτάει με την άκρη του ματιού της. Ε! μετά τα γεγονότα του καλοκαιριού (που παρά λίγο να τους παντρέψουμε αν ο Γιακουμής δεν έκανε την κουτσουκέλα του με την αριστοκράτισσα την Ρόζα), …είναι φυσικό. Αλλά περασμένα ξεχασμένα! Τρίβουν μουσούδες αγαπησιάρικα και η Φρέγια παίρνει τους νεοαφηχθέντες για να τους δείξει τα κατατόπια και να τους συστήσει στους υπόλοιπους, σέρνοντας πίσω της ένα τεράστιο πακέτο με το δώρο των δύο τους μαζί και ένα DVD με την μουσική για τον χορό που θα χορέψουν οι δύο της Μαντως.
«Μα γιατί δεν ήρθε ο Γατάκης-Καρβουνάκης μαζί σας;» φωνάζω πίσω τους.
«Είχε σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο και κορτάριζε την Λουκριτία. Θα τον φέρουν οι γατομαμάδες του αργότερα, όταν αποφασίσει να κατέβει από κει πάνω» μου απαντάει ο Κιτσοτζίμης από μακριά.
Χρονια Πολλά Ντακίρι, Γιακουμη και Κιτσοτζιμάκο!
....
:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

16:50
Ντριιιιιν!
Καπάκι ξαναχτυπάει το κουδούνι!
Ανοίγω και τι να δω! Ο Μάρκελλος!!! Μαζί ξεκινήσανε με τους άλλους αλλά αυτός ήρθε με το δικό του όχημα μια Γουρούνα και είχε πάει να βρει να παρκάρει! Έχει υποσχεθεί στην Φρέγια να την πάει βόλτα μ αυτήν, νομίζω στο Καβούρι, για το after.
Μαζί του και ένας άγνωστος τυπάκος ο Όμηρος, που ο Μ. είχε ζητήσει να τον φέρει μαζί του και τον καλοδεχόμαστε. Μου δίνει ένα κουτί, μάλλον γλυκά είναι, γιατί μου λέει συνεσταλμένα «Στο ψυγείο να τα βάλετε!» Ο Μάρκελλος από κοντά είναι απίστευτος πορτοκαλόγατος, μαγκάκι σωστό (παρ όλο που κουτσαίνει λιγάκι από το πρωινό του ατύχημα με την σούπα) και μετά τις χαιρετούρες, παίρνει αλαμπρατσέτα την Φρέγια και «Καλώς ήρθες μάγκα μου!» «Καλώς σε βρήκα μανάρα μου» της πασάρει το δωράκι του και χώνονται στο πλήθος. Μα καλά, πως τακίμιασαν αυτά τα δύο έτσι;!!!
Χρόνια πολλά Μάρκελε και Όμηρε του Μάρκελου!!

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

Οπως καταλαβαινετε, έγιναν πολλά την ωρα που δεν σας ενημέρωνα, οπότε το πάω λίγο πιο γρήγορα τωρα!

"καλως σε βρηκα μαναρα μου"

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:
17:30
Νριιιν!!!
Η Φρεγια πετάγεται σαν σίφουνας για να ανοίξει την πόρτα.
«Που άφησες τον Όμηρο μόνο του παιδί μου!» φωνάζω έντρομη!
«Αμάν ρε ralou! Μην αγχώνεσαι σου λέω!», (το έκοψε το «μαμά» σήμερα, θέλει να δείχνει cool… Θα σε τσακίσω μωρή σκατούλα!) «τα βρήκε με τον Μάρκελο, τους Τρώες και τον Γουργούρη και περνάνε όλοι τους μια χαρά!!»
Ανοίγει την πόρτα. Χιόνης, Πίπης και Πόλυς μας κοιτάνε χαμογελαστά από το πλατύσκαλο. Παναγιά μου! Τι γάταρος είναι αυτός ο Πίπης, και ο Χιόνης ένας ντελικάτος κούκλος. Ο Πόλυς προσπαθεί να χωθεί ανάμεσα τους για να βγει πρώτη θέση πίστα. Φοράει με καμάρι ένα πειρατικό κάλυμμα στο μάτι, που τον κάνει να φαίνεται πολύ αγριωπός το αγαπούλι μου! Τον πάμε στο δωμάτιο των μικρών.
Περίεργο… πάνω από τα κεφάλια τους μου φαίνεται ότι είδα την Ασπασία να απομακρύνεται. Ε! ήμουν σίγουρη! Σιγά μην άφηνε τα μοσχαναθρεμμένα της να έρθουν με την λιμουζίνα μόνα τους. Τα έφερε αυτή! Ασπα! ΑΣΠΑΑΑΑ!!!! Μα γιατί έφυγε; Δεν καθόταν να μας κάνει παρέα στην κουζίνα…;
Αγκαλιές, φιλιά, δωράκι από τους μεγάλους και μία χειροποίητη καρτούλα Χριστουγεννιάτικη από τον μικρό Πόλυ. Όλοι της δίνουν τα φιλιά που έχει στείλει η Νεφέλη, λίγο χολωμένη βέβαια που αυτή δεν είναι στο πάρτι (προς μεγάλη ανακούφιση των μεγάλων, που από ότι μαθαίνω τους βάζει κάτω και τους κυνηγάει.)
Προσοχή! Μην ξεχαστώ και βάλω τον Χιόνη πάνω στο άσπρο ριχτάρι και τον ψάχνουμε!!!!
Χρόνια πολλά Πίπη, Χιόνη και Πόλυ!
....
:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

Anatoli έγραψε:"καλως σε βρηκα μαναρα μου"

Ειδες βρε παιδί μου! Είδες!
Μυστηρια πράγματα!

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:
17:35
Τα κοτόπουλα έχουν βράσει και βάζω στον Νικόλα να φάει. «Βάλε και λίγο αλατάκι…» παραπονιέται
«Δεν είμαστε καλά! Αφού έκανες εμετό το μεσημέρι που έφαγες τις κροκέτες, τι λες τώρα! Μήπως να σου σερβίρω και καμιά ρέγκα μαζί και τσιπουράκι»
Βουτάει το κουτάλι στη σούπα του και με κοιτάει δολοφονικά ενώ το Μελιτάκι γατζωμένο στην αγκαλιά μου, οσμίζεται τον αέρα με νόημα. «Έλα καρδούλα μου, φάε και συ μαζί με τον Νικόλα» Την ακουμπάω στην αγκαλιά του και εκείνος της δίνει μπουκίστες στο στόμα. Του την ξαναπαίρνω. Αυτός είναι σε θέση να το ταΐσει μέχρι σκασμού το μικρό, έτσι που το βλέπει αδυνατούλι.
Α-μαν! Ξεχάσαμε το αρνί του κ. Κούκι!!! Μόνο τέτοιο τρώει ο καλός μου!
Νικόλααααα!
Μόλις φας, τρέξε στο ψητοπωλείο να πάρεις τα κοψίδια του κ. Κούκι. Τα έχω κάνει ειδική παραγγελία από το μπούτι, χωρίς λίπος και χωρίς αλάτι.
Αλλά.. καπάκι ξαναχτυπάει το κουδούνι!
:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

17:50
Νριιιν!!!
Ανοίγω και βλέπω με ανακούφιση τον Μπάστακα. Για να πω την αμαρτία μου δεν πίστευα ότι θα ερχόταν ξανά… Ένα πακετάκι λίγο στραπατσαρισμένο είναι στο χέρι του –το δωράκι της Φρέγιας-, τόσες ώρες το κρατάει ο φουκαράς και ήλθε όπως σας είπα το πρωί από το Παγκράτι με τα πόδια.
Η Φρέγια εμφανίζεται για να δει ποιος ήλθε και… μένει ξερή στην θέα του.
Την σκουντάω να συνέλθει, έχει γούστο να έχουμε κανένα unrecognized love εδώ πέρα, είναι και ερωτευμένο με άλλη το παλικάρι, μην έχουμε τίποτα δράματα πάλι. Είναι και πρόσφατη η ιστορία με τον Γιακουμή… Αλλά… πώς να το κάνουμε φίλοι μου… αυτός ο γάτος είναι ένας Αδωνις χωρίς υπερβολή! Και αυτό που τον κάνει πιο γοητευτικό ακόμα είναι το ότι αφ ενός δεν το συνειδητοποιεί, αφ εταίρου είναι ολόψυχα δοσμένος στον έρωτά του για το απαίσιο Μαρικάκι.
Ε λοιπόν ναι! Ναι! ΝΑΙ! το αποφάσισα!
Πάω για επικίνδυνη αποστολή. Σταματώ την μετάδοση για λίγο και όταν θα επιστρέψω θα σας εξηγήσω γιατί έπρεπε να φύγω.
Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα εξελίσσονται κανονικά, η Φρέγια μπορεί να υποδεχτεί όσους έρθουν εν τω μεταξύ, φαγητά και ποτά ο.κ. κι ο Νικόλας θα είναι εδώ να αντιμετωπίσει, αν ο μη γένοιτο υπάρξει, κανένα έκτακτο περιστατικό.
Χρόνια πολλά Μπάστακα!
Φεύγω!

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

18:50
Περιγραφή της αποστολής εκ των υστέρων:
Διακτινίστηκα κυριολεκτικά στο Παγκράτι, με το Μελιτάκι γατζωμένο επάνω μου. Που να το άφηνα το μωρουδέλι μόνο στο σπίτι μου!
Οι νυχτερινοί δρόμοι ήταν έρημοι, ο κόσμος κλεισμένος στα σπίτια του, ετοιμαζόταν να γιορτάσει τα Χριστούγεννα. Τοίχο-τοίχο, εντόπισα το σπίτι της Μαρίκας. Τρύπωσα μέσα με προφυλάξεις, δεν ήξερα αν η Χαρά ήταν εκεί…
Όλα τα φώτα είναι κλειστά, αλλά εντόπισα το απαισιότατο Μαρικάκι να κοιμάται του καλού καιρού στο «μανίκι».
Με συνοπτικές διαδικασίες την βούτηξα και την έκλεισα στην γατοφόρο.
Αυτή άνοιξε ένα μάτι, αλλά κάτι το σκοτάδι κάτι η νυστα της χμ… προχωρημένης ηλικίας, δεν πρόβαλε σοβαρές αντιστάσεις. Της έχωσα μέσα στην γατοφόρο και ένα κονσερβάκι εξαιρετικής ποιότητας, μην τυχόν και πεινάσει αν ξυπνήσει και διακτινιστήκαμε ξανά στο Ίλιον.
Είμαι πολύ περήφανη!!! Η αποστολή έληξε με επιτυχία και μάλιστα με απίστευτη ταχύτητα και ευκολία.
…
Μπαίνοντας ωστόσο στο σπίτι η Μαρίκα ξυπνάει επιτέλους και πατάει τις τσιρίδες.
Την ξεφορτώνω στο μικρό καθιστικό που είναι τελείως άδειο. Αγκαλιάζω τον Μπάστακα και του λέω «αγόρι μου… αυτό είναι το δικό σου Χριστουγεννιάτικο δώρο. Από δω και πέρα είναι στο χέρι σου να την πείσεις τώρα που επιτέλους θα βρεθείτε πρόσωπο με πρόσωπο. Σου έχω εμπιστοσύνη! Πάλεψε να την κερδίσεις και ότι βγει.» Με κοιτάει με ευγνωμοσύνη, μου δίνει ένα φιλάκι στο μάγουλο με υγρά μάτια και μπαίνει στο δωμάτιο…
Εν τω μεταξυ η Μαρίκα έχει χλαπακιάσει το κονσερβάκι.
…………..
Πω πω! Έχω αργήσει! Τρέχω να ετοιμάσω τον κεντρικό μπουφέ με τις κροκέτες και τις κονσέρβες! Ξαφνικά με πιάνει αγωνία! Άραγε θα φτάσουν τα μπολάκια για όλους; Και το φαΐ είναι αρκετό?? Αχ αχ! Αχ! Τρέχω στην κουζίνα να βάλω την μεγάλη μαρμίτα για να βράσουν και τα κοτοπουλάκια.
:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:
18:55Μπιπ-μπιπ-μπιπ-μπιπ!
Χτυπάει το τηλέφωνο
Καλέ είναι ο Φρουνάκος που τηλεφωνεί από την ανωμαλοχώρα!
Ματάκια μου! Δεν μπορούσε βέβαια να έρθει στο πάρτι (η αλήθεια είναι ότι του έστειλα την πρόσκληση αργά γιατί δεν έβρισκα την διεύθυνση του)
Τον έβαλα σε ανοιχτή ακρόαση για να τον ακούνε και οι υπόλοιποι.
Μας λέει πόσο του λείπει η Ελλάδα αλλά άλλο ταξίδι δεν το βλέπει σύντομα, ακόμα δεν έχει συνέλθει από το προηγούμενο!
Επίσης μας περιγράφει ελαφρά χολωμένος, τις περιπέτειες και τον σφοδρό έρωτα της μαμάς του με τον πανέμορφο ξανθό των γειτόνων το καλοκαίρι όπως και τις εντατικές προσπάθειες του να αδυνατίσει λιγάκι.
Η Φρέγια του απαντάει να μην μασάει και ότι οι στρουμπουλές γάτες είναι οι καλύτερες.
Όλοι μαζί του εύχονται Χρόνια πολλά και συγκινημένος τις ανταποδίδει…
Κλείνει το τηλέφωνο γιατί πλησιάζει, λέει, εκεί το 5 o’clock tea (υπαρχει και η διαφορά ώρας) και δεν μπορεί να το χάσει…
Χρόνια πολλά εκεί στα ξένα Φρουνάκο μου!

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

19:00
Μπαίνω στο σαλόνι να δω αν έχουν έρθει κι άλλοι καλεσμένοι όσο έλειπα.
Χαμός! Χαμός σας λέω!!!!!!!!! Μουσική, φαγητό, ποτά, γάτοι παντού σε πηγαδάκια με μη αλκοολούχες μπύρες και μπολάκια φαγητό στα χέρια, στους καναπέδες, στην βιβλιοθήκη, στα τραπέζια, στο χαλί…
Τόσες νέες αφήξεις… Ελπίζω η Φρέγια να τους υποδέχτηκε όπως πρέπει. Τα δώρα έχουν μαζευτεί σε μια γωνιά, ολόκληρο λοφάκι!
Προσπαθώ να διακρίνω ανάμεσα στο πλήθος.
Ααααα! Ήρθε ο Μίκυ μουουουουου! Ορμάω και τον βουτάω από την ράχη του καναπέ που έχει αράξει. Ματάκια μου! Αγόρι μου! Χαρά μου! Γατί μου! Λιγουλάκι γωμένος μου φαίνεται, ίσως εξ αιτία του Λουκουμιού... Ελα αγόρι μου! Ολα θα πάνε καλά.
Ένα βουναλάκι πορτοκαλιάς τρίχας –και ουχί λίπους σας βεβαιώνω- αναπαύεται ήσυχα στην αγκαλιά μου και με κοιτάει αγαπησιάρικα. Μου έρχονται δάκρυα στα μάτια. Πόσο πολύ μοιάζει με τον καημένο τον Μερλιν μου! Δεν θέλω να τον αφήσω κάτω! Δεν θέλω σας λέω…!
Μια κουτουλιά σκουντάει το αριστερό πόδι μου και μία το δεξί. Δίνω ξανά φιλάκι στον Μίκυ και κοιτάω κάτω. Παναγιά μου! Δυο προτοκαλόγατοι ταυτόχρονα, προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή μου.
Αριστερά, εντυπωσιακός ο Φοίβος της Δέσποινας που τα κατάφερε και ήρθε, σκάζοντας το από το σπίτι του, σίγουρα. Ξέρει αυτός από τέτοια!
Δεξιά ο Μάρκος, τεράστιος και πανέμορφος άντρακλας.
Σκύβω με τον Μίκυ στην αγκαλιά για να τους ευχηθώ και την ίδια στιγμή ο Μαρκελος σκαρφαλώνει στην πλάτη μου για να έχει καλύτερη θέα στο πλήθος και κάνει νόημα στον Πίπη να πλησιάσει. Ωωωωωχ! Η μέση μου! Αλλά είμαι μέσα σε μια πορτοκαλιά θάλασσα και είμαι ευτυχισμένη.
Σίγουρα εδώ κοντά θα βρίσκεται και ο πρίγκιπας Αρθούρος. Ναι! Νάτον! Μα τι προσηνής τύπος για πρίγκιπας! Απλά περιφέρεται σαν να ήταν κοινός θνητός ανάμεσα στους άλλους.
«Πρίγκηψ!» αναφωνώ «μεγάλη μας τιμή που μας ήλθατε, όλα καλά, έχετε φαγητό, ποτό, βελούδινο μαξιλαράκι για τα ποδαράκια σας, σας κάνουν αέρα; Θέλετε κάτι άλλο;» Με κοιτάει με συγκαταβατικά ευγενικό ύφος και απαντά «Καλώς σας βρήκα αγαπητή ralou! Η Φρέγια σας με φρόντισε τέλεια. Δεν χρειάζομαι τίποτα άλλο, άλλωστε είναι δύσκολοι οι καιροί για πρίγκιπες και εγώ ήμουν πάντα ολιγαρκής. Χρόνια πολλά».
Μου χαρίζει ένα χειροφίλημα και εγώ βρίσκομαι ξερή στο πάτωμα. Ευτυχώς Μάρκος και Φοίβος προλαβαίνουν και απομακρύνονται και το Μελιτάκι πηδάει στο πάτωμα. Έτσι γλιτώνουμε τα χειρότερα.
Χρόνια πολλά Μίκυ, Φοίβο, Μάρκο, Υψηλότατε!
......
:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:
19:10
Προχωρώ προς την κουζίνα να δω τι γίνεται εκεί.
Πωπω ντροπήηηηη!
Εχουν έρθει ο Μάιλς και ο Ματου! Ο πρώτος έχει χωθεί στην αγκαλιά του Νικόλα και καπνίζουν αρειμανίως τα πούρα τους. Και ο Ματου… ο Ματού είναι χωμένος μέχρι τους αγκώνες στο μαγείρεμα και ήδη δίπλα στην μαρμίτα με τα κοτόπουλα βράζει μια κρεμυδόσουπα που φτιάχνει με τα χεράκια του!!!
Γμτο! Αυτό ήθελα να αποφύγω, να βάλω τον καλεσμένο μου να μαγειρεύει μόνος του.
Του ζητώ συγνώμη και τον προτρέπω να πάει στην σάλα να διασκεδάσει κι αυτός. Χωρίς μιλιά μου προσφέρει να δοκιμάσω από την σούπα του με ένα κουτάλι. Μμμμμ! Τέλεια! «Μην στεναχωριέσαι ralou! Αυτό είναι το Χριστουγεννιάτικο δώρο μας εμένα και του Μάιλς» Το αποδέχομαι με χαρά. Όσο για τον Μάιλς, δεν ξέρω… αυτός δεν συμμετείχε στο δώρο… τι να πω…
Ο Νικόλας πάλι έχει αντίθετη γνώμη. Με την Φρέγια εξαφανισμένη ανάμεσα στους φίλους της, μια χαρά την βρήκε με τον Μάιλς αγκαλιά, που της φέρνει κιόλας λίγο στο τούτο του.
Χρόνια πολλά Ματου και Μάιλς!
..
:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

Ουφ ουφ ουφ!
Πλησιάζουμε σιγα-σιγά σε real time!
Τι μαραθώνιος ήταν αυτός...!
Αχ! άτοιμοι οδηγοί λεωφορείων με τις άδειες ας... Αχ!

Και που είσαι ακόμα!!!