Το Xριστουγεννιάτικο Ρεβεγιον της Φρέγιας σε real time περιγραφή

TΡΕΧΑ!!!!!

Φρέγια, Ρούλα και Νικόλα για την άψογη διοργάνωση και διεξαγωγή του ρεβεγιόν!!!

Αρχικά πρέπει να σας πω οτι είχα δει προ αρκετών ημερών την πρόσκληση, την μετέφερα στον Φοίβο και του υποσχέθηκα οτι θα απαντούσα θετικά κλπ. αλλά με τις δουλειές το ξέχασα!!! Και μετά αναρωτιόμουν γιατί με σιχτίριζε ο γάτος μέρα-νύχτα...αλλά αν εγω είμαι αφηρημένη και ξεχασιάρα, απ' ότι φαίνεται ο Φοίβος δεν είναι καθόλου!
Χθες λοιπόν, όταν γύρισα απο τα τελευταία ψώνια, τον είδα περιποιημένο και στολισμένο μπροστά στην μπαλκονόπορτα να ζητάει έξοδο! Κάπως αγχωμένο και βιαστικό βέβαια, αλλά δεν κατάλαβα τίποτα, μέχρι που ...περίμενα να γυρίσει...περίμενα...περίμενα...
και το βράδυ διαβάζω έκπληκτη οτι ήταν εκεί και καλοπερνούσε!!!

Το πιο ωραίο ποιό είναι όμως...Γύρισε κύριος σήμερα, με άλλον αέρα απο τη διασκέδαση, και μου πάτησε μια κατσάδα όλη δική μου...γιατί μέσα στις ετοιμασίες είχα παραμελήσει τον φίλο του τον Στέλιο! Και τι δεν μου 'σουρε Χριστουγεννιάτικα...τι οτι δεν μπορεί να λείψει ούτε μια ωρα χωρίς να τα κάνω μαντάρα μου είπε, τι άχρηστη, τι απρόσεκτη, όσα σέρνει η σκούπα σας λεω άκουσα! Κι έπειτα πήρε τον Στέλιο και έπαιξαν κρυφτό (φωτο ντοκουμέντα υπάρχουν και θα αναρτηθούν προσεχώς) και τον ψυχαγώγησε, έδωσε 2-3 εόρτιες σφαλιάρες στον Έκτορα και αποσύρθηκε στα ιδιαίτερα για να ξεκουραστεί! Κι ακόμα κοιμάται!!!
Και μετά απορούσαν όλοι που απόψε ο Φοίβος δεν ήταν επι της υποδοχής ως συνήθως...Πού να μάθαιναν τις αλητείες του!!!

Μου είπε πάντως οτι πέρασε υπέροχα και μου ζήτησε να σας ευχαριστήσω όλους πολύ πολύ, πράγμα που έπραξα αμέσως στην αρχή της δημοσίευσής μου!

Και του χρόνου να είστε καλά, χρόνια πολλά και καλά να έχετε για να απολαμβάνετε την ωραία παρέα σας και οι τρείς φιλόξενοι οικοδεσπότες!!!

Πω-πω Δέσποινα!
Τελικά το ήξερες ότι θα ερχόταν ε;!
Ευτυχως γιατί του ζητούσα το τηλέφωνο σου όλο το βράδυ για να σας ειδοποιήσω ότι είναι στο σπίτι μου αλλά αρνιόταν πεισματικά ότι το είχε σκάσει.
Πάντως ήταν άψογος στην συμπεριφορά του -σε αντίθεση με μερικούς μερικούς, οπως θα δεις παρακάτω- και τακίμιασε με Γούργου και Σίβα μιλώντας για τα μωράκια που φροντίζουν!!! Ναι, πρέπει να πέρασε καλά!

Μα τι καλο παιδί που έχεις αναθρέψει βρε Δέσποινα!
Συγχαρητήρια
Ολες μας οι ευχές στην οικογένεια σας
Φρέγια, Νιλόκας και ralou

Kαληνύχτα Ρούλα! Λέω να πάωνα κοιμηθώ...
Εσύ θα το ξενυχτήσεις για τα καλά, μου φαίνεται!

Νυχοπατώντας μπαίνω στο δωμάτιο της Φρέγιας και τι να δώ!
Οργια!
Μονκ, Τζερυ, και Κιτσοτζιμης έχουν στρωσει στο πάτωμα το κουβερτάκι της Φρέγιας και ΠΑΙΖΟΥΝ ΖΑΡΙΑ!!!!!!!
Εχουν ανακαλυψει τις κανονικές μπύρες στο ψυγείο και έχουν ήδη πιει ενα six-pack!
Εχουν ρημάξει τα τσιγάρα μου και βλέπω παντού πατημένες γόπες.
Ο Μονκ, έχει στα χέρια του και κάθε τόσο το κοιταει, ενα περιοδικό για ενήλικες με σέξυ γατούλες! Αααα! Αυτό κουβάλαγε ο Γκόγια φαινεται προηγουμένως που τον είδα φουριόζο, μάλλον θα το έφερε από το σπίτι του, εμείς έχουμε κορίτσι στο σπίτι, που να τα βρούμε τέτοια πράγματα
Πιο κει ο Γκόγια ασχολείται με τους υπόλοιπους μικρούς, Πόλυ και Πάρη και τους δείχνει την χρήση του catnip, που είχε προμηθευτεί η Φρέγια!!!!
Παναγιά μου! Θα μου τα μαστουρώσει όλα, σκέφτομαι και όχι τίποτα άλλο, αλλα το Μελιτάκι και δύο από τα Θαντερογατάκια είναι δίπλα και κοιτάνε με εξαιρετικό ενδιαφέρον!!!!
Βουταω το σακουλάκι (αχ τρελή γάτα που ήθελες και catnip στο πάρτι σου!!! Τρίχα τρίχα θα σε ξεμαλλιάσω!!!)
Ανοίγω τα παράθυρα να ξεντουμανιάσει, μαζεύω τα ζάρια, τα περιοδικά και τις γόπες από το πάτωμα και βουτάω τα μωρά στην αγκαλιά μου.
«Σαν δεν ντρέπεστε βρε άθλιοι! Μικρά παιδιά και να το έχετε ρίξει στις ακολασίες!» βάζω τις φωνές στους μεγαλύτερους! «κι εσύ βρε άθλιε Γκόγια, που ζεις δίπλα στον Πρηγκιπα να κάνεις τέτοιες ζαβολιές! Ντροπή σου βρε! Τι ανατροφή σου έχουν δωσει βρε!»
Ο Γκόγια κατεβάζει το κεφάλι και ψελίζει:
«Συγνωμη κυρία rαlou, μην το πείτε σας παρακαλώ στην μαμά μου... Ειμαστε η νεολαία εδω, δεν διασκεδάζουμε με καλαματινά και ζεμπέκικα και είπα να το κάνω πιο ενδιαφέρον το πάρτι και για μας...»
«Ναι καλέ κυρία ralou!» πετάγεται ο Τζερυ ορμητικά «να το κάνουμε πιο ενδιαφέρον είπαμε!»
Αχ! Θα σε σφάξω και σένα κακομοίρη μου!!!!

Πάω τα μικρά για να ηρεμήσουν στο δωμάτιο που έπαιζαν το απόγευμα. Μαζί και τους μεγαλύτερους και τους βάζω αυτό, για να αντισταθμισω κάπως την κακη επιρροή από όλα αυτά και να τα επαναφέρω στο Χριστουγεννιάτικο πνέυμα

Ο Τζέρυ δυσανασχετεί και κάθεται κάτω μουτρωμένος.
Ο Κιτσοτζιμάκος ντρέπεται περισσότερο από όλους, γιατι πρέπει να λογοδοτήσει και στον μεγαλύτερο Γιακουμή, που τον σέβεται πολύ.
«Αν μπορούσατε να μην αναφέρετε τίποτα στον Γιακουμή...» μου λέει μετανιωμένος.
Α-πα-πα!
Τι μεγάλη ευθύνη είναι να έχεις μικρά αγόρια στο σπίτι σου... Ανεξέλεγκτα είναι!
Πρέπει να είσαι συνεχώς από πάνω τους.
Τι πήγα να πάθω μέρα που είναι!!!
Και τι θα πω στους γατογονείς που μου τους εμπιστεύτηκαν!
Παω να σκάσω η γυναίκα...

manto έγραψε:Kαληνύχτα Ρούλα! Λέω να πάωνα κοιμηθώ...
Εσύ θα το ξενυχτήσεις για τα καλά, μου φαίνεται!

Περίμενε Μάντω!!!
Περιμενε μια στιγμή να δεις, πριν πας για ύπνο!

ralou έγραψε:

manto έγραψε:Kαληνύχτα Ρούλα! Λέω να πάωνα κοιμηθώ...
Εσύ θα το ξενυχτήσεις για τα καλά, μου φαίνεται!

Περίμενε Μάντω!!!
Περιμενε μια στιγμή να δεις, πριν πας για ύπνο!

Είδες! Είδες Μάντω το καμάρι σου!!!

Αλλά μάλλον έχεις δίκιο ...
Η ωρα είναι σχεδόν 4 και μάλλον πρέπει να σταματήσω κι εγω...
Ειχα τόσα ακόμα να σας πω για το πάρτι...
Το after που πήγαν τα παιδιά... το πόσα μείνανε τελικά να τα φιλοξενήσω για τα Χριστούγεννα... τι έκαναν τα μικρά μετά... και άλλα και άλλα.
Θα τα περιγράψω αύριο με το καλό.
Δεν ξέρω αν υπάρχει εστω και ένας που να έχει διαβάσει όοοοολες τις περιγραφές, και να ανακάλυψε το γατούνι του μέσα σ αυτές.
Εγω πάντως έχω υποχρέωση να τις τελειώσω, έστω και όχι πιά σε real time όπως σας είχα υποσχεθεί...
Αχ! το γήρας δεν έρχεται μόνο του και οι αντοχές μικραινουν...

και μπύρες και τσιγάρα;;;; Θα του βγάλω το μαλλί τρίχα-τρίχα....

ralou έγραψε:Είδες! Είδες Μάντω το καμάρι σου!!!

Αλλά μάλλον έχεις δίκιο ...
Η ωρα είναι σχεδόν 4 και μάλλον πρέπει να σταματήσω κι εγω...
Ειχα τόσα ακόμα να σας πω για το πάρτι...
Το after που πήγαν τα παιδιά... το πόσα μείνανε τελικά να τα φιλοξενήσω για τα Χριστούγεννα... τι έκαναν τα μικρά μετά... και άλλα και άλλα.
Θα τα περιγράψω αύριο με το καλό.
Δεν ξέρω αν υπάρχει εστω και ένας που να έχει διαβάσει όοοοολες τις περιγραφές, και να ανακάλυψε το γατούνι του μέσα σ αυτές.
Εγω πάντως έχω υποχρέωση να τις τελειώσω, έστω και όχι πιά σε real time όπως σας είχα υποσχεθεί...
Αχ! το γήρας δεν έρχεται μόνο του και οι αντοχές μικραινουν...

Το γομάρι μου ήθελες να πεις....
Αν τα πιτσιρίκια έκαναν αυτά, οι μεγάλοι τι εκαναν;;;;

Βάλια, Ελίζα, ξυπνήστε να δείτε τα κατορθώματα των κανακάρηδών μας!!!!

manto έγραψε:Βάλια, Ελίζα, ξυπνήστε να δείτε τα κατορθώματα των κανακάρηδών μας!!!!

Aστες μωρε...
Αστες!
Περασμένα ξεχασμενα, ας μην στεναχωρηθούν χρονιάρες μέρες!
Δεν έγινε και κανένα μεγάλο κακό ευτυχώς!

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:
Γυρίζω στο σαλόνι όπου επικρατεί πια ησυχία. Ολοι είναι αραχτοί ακομα και ο Γιακουμής, που έχει αφήσει να παίζει non stop μουσική -χωρίς φιλμάκια- από τα ηχεία.
Η Φρέγια όρθια δίπλα στην κονσόλα καπνίζει ενα τσιγάρο με στυλ βαμπ, ακουμπισμένη στον τοίχο. Εχει κολλημένο στο μούτρο της ενα χαμόγελο και διαβάζω στο πρόσωπο της την τέλεια ευτυχία. Το πάρτι μπορεί να τελειώνει, αλλά ήταν τέλειο και φοβερά επιτυχημένο.
Μονο ο Μάρκελος δεν είναι αραχτός και στριφογυρίζει στο σπίτι λες και ψαχνει για μια ευκαιρία να κάνει κάτι!
Τον βλέπω που ελέγχει αν όλοι κοιμούνται και πλησιάζει την Φρέγια
«Μανάρα μου, τι κλουκλάρα που ήσουν σήμερα! Είσαι να πάμε μια βόλτα με την γουρούνα να δροσιστούμε τον πρωινο αέρα;»
Η Φρέγια, που γυαλισε το μάτι της, πετάγεται σε εγρήγορση.
«Φυγαμε μάγκα μου!» του λέει αλλά πάνω στον ενθουσιασμό ρίχνει το τασάκι στο πάτωμα και από τον θόρυβο ξυπνάνε όλοι.
«Φρέγια δεν άνοιξες τα δώρα σου. Ειχες πει ότι θα γίνει σχετικο χαπενινγκ» της υπενθυμίζω.
«Μετά!» μου απαντάει κοφτά, «όταν γυρίσουμε»

Που;! Που θα πάτε; Φωνάζει τσιριχτά ο Τσίλι.
Ολοι καταλαβαινουν ότι κάτι γίνεται και μαζεύονται γύρω τους
«Αααα! Οχι!» φωνάζει ο Μαρκελος, «Η γουρούνα μου χωράει μόνο δύο. Οι δυο μας θα πάμε, εσεις αράξτε να φάτε κι άλλο χαλβά του Ματου που έχει μεινει»
Ο Τσίλι εξαγριώνεται και του ορμάει
«Οχι θα έρθω κι εγω! Θα έρθω κι εγω! Θα έρθω κι εγώ!»
Ολοι αρχίζουν να γκρινιάζουν και φορτώνονται στον Μάρκελο να πάνε κι αυτοί μαζί.
Μόνο ο πριγκηπας Αρθούρος δηλώνει ότι αυτός και ο Μάρκος πρέπει να επιστρέψουν πια στο σπίτι. Δεν αρμόζει σε έναν πρίγκηπα να τον δουν στα μπαράκια τα ξημερώματα.
Αποφύγω να του αναφέρω τα καμωματα του Γκόγια, καλύτερα να τα μάθει η μαμά τους από μένα, όταν θα είμαστε όλοι ψύχραιμοι.
Φωναζω τους τρανφεράδες με τις λιμουζίνες για να τους πάνε το σπίτι τους.
Ο Αρθούρος μου δίνει πάλι ενα χειροφίλημα μαζί με τις ευχές του και τις ευχαριστίες του και πέφτω ξανά ξερή κάτω
Ευτυχώς Φοιβος και Μάρκος αυτη την φορά έχουν απομακρυνθει στα γρήγορα για να μην προσγειωθώ πάνω τους, όπως παρα λίγο να συμβεί με το απογευματινό χειροφίλημα του Αρθούρου!
Πάω να φωνάξω τον Γκογια από το δωμάτιο των μικρών, για να φύγει μαζί με τα αδέλφια του, ενω σκέφτομαι τι λύση να βρω για να μην τσακωθούν μεταξυ τους.
«Κακομοίρη μου» του λέω, «δεν είπα τίποτα στους άλλους, αλλά να το ξέρεις ότι αύριο η μάνα σου θα τα μάθει όλα και αλίμονο σου.»
Τέλος πάντων, νέοι είναι, ας είμαστε κάπως πιο ανεκτικοί, θα τις κάνουν και τις μικρές –και μεγάλες- αμαρτίες τους...
Σκύβω και του φιλάω τα μαγουλάκια.
«Αντε και του χρόνου. Καλά Χριστούγεννα και φρόνιμα ε;»)
Αποχαιρετάμε την Πριγκηποοικογένια που φεύγει μέσα σε χαιρετούρες αγκαλιές και φιλιά.
Καλά Χριστούγενα Αρθουρε, Μάρκο και Γκόγια!

Εν τω μεταξύ ο Τσίλι και ο Μαρκελος, έχουν σχεδόν πιαστεί από τα μαλλιά και όλοι οι άλλοι φωνάζουν από πάνω τους
«Fight! Fight! Fight! Fight!»
Αμαν!
Σβερκώνω τους δύο μην γίνει κανένα κακό και φωνάζω να ακουστώ πάνω από την οχλοβοή:
«Ησυχία! Ησυχία λέω! Σας έχω την λύση. Θα βάλουμε τρέιλερ την μπαγκαζιέρα μας, στην γουρούνα για να πάτε όλοι μαζί.
Αντε, που θα φαγωθείτε χρονιάρα μέρα!»
Ο Μάκελος αλλιως το είχε σχεδιάσει –και ο Τσίλι άλλα περίμενε- αλλά συνθηκολογούν κι αυτοί με την ιδέα.
Ο Νικόλας βγάζει την μπαγκαζιέρα από την αποθήκη και την ενώνει στην γουρούνα του Μάρκελου.
Ο Ομηρος του Μάρκελου ζητάει να γυρίσει στο σπίτι γιατί είναι πολύ αργά και συμφωνούμε να τον αφήσουν στο σπίτι του στην διαδρομή, οπότε μας ευχαριστει ευγενικά και λέει τις ευχές του. Ελπίζω να διασκέδασε αυτό το παιδί απόψε μέσα σε τόσους ξένους...
Καλά Χριστούγεννα Ομηρε του Μάρκελου!
Με χοροπηδήματα και ξεφωνητά βγαίνουν όλοι έξω για να επιβιβαστουν στην γουρούνα. Οι γείτονες σίγουρα θα ξυπνήσουν και αύριο ποιός τους ακούει.
Ο Μάρκελος μοιράζει σε όλους κράνη (που τα βρήκε τόσα κράνη άραγε) και τους ταχτοποιεί στην μπαγκαζιερα.
Τελευταία στιγμή πιάνω τον Μαρκελο και του λέω
«Πρόσεξε αγόρι μου, να είσαι προσεχτικός που θα οδηγείς με τοσο κόσμο στο όχημα. Σε σένα στηρίζομα παλικάρι μου, μην έχουμε κανένα πρόβλημα χρονιαρα μέρα, έτσι; Και μην αργήσετε πολύ, πάει 5 η ωρα!»
Μην ανησυχείτε κα. ralou! Αλλωστε κανένας δεν είναι μεθυσμένος, έτσι πάμε για να ξεθολώσει το μυαλό μας, θα γυρίσουμε γρήγορα θα δείτε!»
Για καποιο λόγο το εμπιστεύομαι αυτό το παιδί! Ειναι λεβεντόγατος κι αυτός! Αλλωστε όσοι πάνε μαζί του είναι ενήλικες, ελπίζω να έχουν μυαλο να μην μπλέξουν πουθενα...
Ξεκινούν με ενθουσιασμό. Είπαν ότι θα πάνε στο Μπουρνάζι, που έχουμε εδω κοντα ενα σωρό μπαράκια και φαγάδικα. Σίγουρα κάποια θα είναι ανοιχτά τέτοια ωρα, μέρα που είναι...
Καθως απομακρύνονται ακούω γέλια και φωνές στον ψυχρό πρωινό αέρα, ενω βλέπω αυτια και γούνες να ανεμίζουν ανέμελα από όλους...
Μπαίνω στο σπίτι και αισθάνομαι δύο κουτουλιές στις γάμπες μου.
Αα! Ο Γατάκης και ο Ομηρος της Μελίτας δεν έχουν φύγει με τους άλλους!
Ο Γατάκης είναι κουρασμένος ο καλός μου, αλλά ίσως να μην θέλει να ξεσαλώνει απούσης της Λουκριτίας του. Ειναι και ερωτευμένος ο καλός μου...!
Ο Ομηρος της Μελίτας δηλώνει ότι δεν θέλει να παει πουθενά χωρίς την μικρή, που κοιμάται και δεν θέλει να την ξυπνήσει.
Βάζω τους μαυρόγατους να δουν τηλεόραση αραγμένοι στον καναπέ και σερβίρω και λίγες κροκέτες για την λιγούρα!

Αρχίζω να μαζεύω την σάλα σιγα-σιγά.
Περίεργο... μου λείπουν πάρα πολλά από τα μπολάκια που είχαν μέσα κροκέτες, μόνο αυτά με τα υπολείμματα κονσέρβας έχουν μείνει...
Τι έγιναν άραγε.....;

Φλασιά!!!!!
Βρε, τα πήρε ο Μάρκελος! Αυτά ήταν που έδωσε για κράνη στους επιβάτες της μπαγκαζιέρας!!!
Μα τι εφευρετικό παιδί...!

Δευτερη φλασια!!!!!
Παναγιά μου!
Τι κρατούσε η Φρέγια στην αγκαλιά της μισοκρυμμένο στην φουντωτη γούνα της φεύγοντας...;
Κοιτάω έντρομη στο μπάρ του σπιτιού
Λείπουν δύο μπουκάλια catty shark!!!!!!!Θεός φυλάξει!

Τι έκανες μωρή άμυαλη!!!
Τουλάχιστον είχα κατάσχει το catnip νωρίτερα...
Το μόνο που μένει είναι να τους περιμένω με αγωνία να γυρίσουν, αφού η Φρέγια έχει ξεχάσει [;!!] το κινητο της στο σπίτι...
:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

περιμένω, με αγωνια....!!!!

catαπληκτικό πάρτυ!

Σοδομα καο Γομορα!

Ραλου σ ευχαριστουμε για το υπεροχο παρτυ που χαρισες στο παιδι μας αλλα και γενικα σε ολα τα αγορια.Ο κ.Κουκυ ειναι πολυ κυριος και αυτο φανηκε βεβαια απο την συμπεριφορα του.Δεν δαγκωσε κανενα, αν και μου ειπε οτι κρατηθηκε πολυ δυσκολα, και δεν ειχε την παραμικρη προθεση να εκμεταλευτει την μικρουλα.Αλλωστε ειναι παντρεμενος με τη Τζογια και τιμαει το στεφανι του οσο ολοι οι αντρες του κοσμου μαζι.Σε ευχαριστει πολυ και για το αρνακι ηταν τελεια ψημμενο και γενικα για ολη την περιποιηση που ειχε.
Ευχαριστει και την Φρεγια για τον υπεροχο χορο που του χαρισε μα το αγαπημενο του τραγουδι

Χρονια πολλα Ραλου
Χρονια πολλα σε ολους

Σπόιλερ:

Σιγά που είναι παντρεμένος με την Τζόγια....

Marcos έγραψε:Σιγά που είναι παντρεμένος με την Τζόγια....

Ειρήνη ευχαριστούμε και πραγματικά χαιρόμαστε που γνωρισαμε από κοντα τον υπέροχο κ. Κουκι.
Τελικά δεν χρειάστηκε σωματοφύλακα/σύμβουλο, ήταν ΚΥΡΙΟΣ! Ουτε μία φορά δεν δάγωσε κανένα εκτός ίσως από κάποια στιγμή που μύρισε την Μαρίκα στο σπίτι και ετοιμάστηκε να της ορμήσει, αλλά τελικά συγκρατήθηκε.
Τι να πει κανείς!
Με τόσες συκοφαντίες που έχει ακούσει από την Χχαρά το καλοκαίρι για την Τζόγια τι να κάνει ο γάτος...
αλλά...

Σπόιλερ:

Μαυ, το ξέρω ότι σε έχω στα καρφιά από χτές για τα κατορθώματα του Μάρκελου. Ζητω συγνωμη, αλλά η ιστορία εχει αρχή-μεση-τέλος και δεν τα μπορώ τα πρωθυστερα σχήματα όταν περιγράφω...
Αργά το βράδυ έλα, που ο Νικόλας θα μου παραχωρήσει ξανά τον υπολογιστη γιατι θα βάλω την περιγραφη του after
Αγιε Βασίληηηηη!
Εκείνο το λάπτοπ που λέγαμε....
Και με Word που να έχει και διορθωτη Ελληνικών ε;!

Α ρε Χαρά!
Μου την μπουρλότιασες την Ειρήνη πάνω στη χαρά της...
Κοιτα, πρέπει να καλοπιάνεις για να μανιπουλάρεις εξτριμ καταστάσεις... και να μην τα παίρνει στο κρανίο!
Δες στο σπόιλερ για να κταλάβεις!

Μάντω, βέβαια! Ηταν ενα catαπληκτικό πάρτι και χαίρομαι που τα catαφέραμε να περάσουν όλοι καλά (ελπίζω...)
Βάλια πολύ χαίρομαι που τα παίρνεις τα πράγματα έτσι απλά!
Πρόσεξε γιατι χτες που μάζευα, ανακάλυψα ότι έλειπε το περιοδικό με τις σέξυ γατούλες που είχα πάρει από τον Γκογια
Για ψάξε κάτω από το στρώμα του Μονκ...

Αγιε Βασιλη- Νικολα
Εκείνο το λάπτοπ που λέγαμε....
Και με Word που να έχει και διορθωτη Ελληνικών ε;!
ακόμα να το φέρεις στο κορίτσι?????

Η ωρα ήταν περασμένες 7, όταν άκουσα την γουρούνα να παρκάρει έξω από το σπίτι.
Τα μικρα και τα εφηβάκια κοιμούνταν ακόμα του καλου καιρού στο καναπεδάκι που τα είχα αφήσει κουλουριασμένα το ένα πανω στο αλλο.
Τι τρυφερή εικόνα...!
Ειχαμε προσθέσει τρεις αμμολεκάνες εκει μέσα, γιατί μετά την λαθραία μπυροποσία, Μονκ, Τζερυ και Κιτσοτζιμης, σίγουρα ενα προβληματάκι θα το είχανε...
Μαζεύω τις αμμολεκάνες και κλείνω αθόρυβα την πορτα...

Ο Νικόλας ανοίγει την πόρτα της εισόδου, πριν χτυπήσουν οι μεγάλοι κανένα κουδούνι και ξυπνήσουν τα μικρά.
Περίμενα να δω ευτυχισμένες φατσούλες αλλά κάτι περίεργο πλανιόταν στην ατμόφαιρα. Κάτι χαμηλωμένα ματάκια, κάτι αμήχανα χαμόγελα, κάτι λοξές ματιές, μου επιβεβαίωσαν ότι κάτι είχε συμβεί.
«Πάτε αμέσως στις αμμολεκάνες και γυρίστε να μου πείτε τι έγινε!
Αμέσως, είπα!»
Εν τω μεταξυ σερβίρω ζεστο πατσά σουπα ψιλοκομμένο, που είχα φτιάξει όσο τους περίμενα. Ε! Κάτι ξέρουμε και μεις από τα after κι ας είμαστε μεσόκοποι!
Σε λίγο έχουν συγκεντρωθεί όλα μαζί και περιμένουμε μαζί με τον Ομηρο και τον Γατάκη να μάθουμε πως πέρασαν. Χωνουν τις μουσούδες τους στην σούπα και για λίγο κανείς δεν μιλάει. Μετά η Φρέγια καθαρίζει τον λαιμό της και αρχίζει
«Εεε να βρε μαμα ralou...» αρχίζει δειλα
(χμ... αρχίσαμε πάλι τα «μαμα», κακό σημάδι. Κουτσουκέλα κάνανε!)
«Μίλα Φρέγια! Μαζί, θα τα πούμε μετά για τα μπουκάλια catyshark που βούτηξες φευγοντας!»
«Εεεε να! Αντι να πάμε στην πλατεία στο Μπουρνάζι, είπαμε να πάμε Καβούρι να δούμε την ανατολή του ήλιου, που είχαμε και όχημα στην διάθεση μας...»
(Χα! Το είχα φανταστεί...!)
«Ο Μάρκελος ήξερε μια παραλία εκεί που έχει και μπαράκι αλλά όταν φτάσαμε ήταν κλειστο.»
(Σωπα καλέ! Στις 5 το πρωι... Αλίμονο! Αυτούς θα περίμεναν ;! )
«Οπότε αράξαμε στην παραλία, ανάψαμε φωτιά, τραγουδήσαμε, είπαμε τρομακτικές ιστορίες και εεε... ευτυχώς είχα το ποτό μαζί μου και ήπιαμε από λίγο όλοι. Τι να έκανα βε μαμά... στεγνούς να τους αφήσω τους φίλους μου στο ίδιο μου το πάρτι!»
(Οχι που δεν θα δικαιολογούσε τον εαυτό της...)
«Δεν κάτσαμε πολύ... είπαμε να γυρίσουμε σπίτι, αλλά ο Μάρκελος χμ... είχε πιει λίγο παραπάνω και χόρευε –τρεκλιζοντας λίγο- ζεμπεκιά, δίπλα από την φωτια, και δεν τον αφήσαμε να οδηγήσει εκείνος, αλίμονο, πρώτα η ασφάλειά μας!»
(Παναγιά μου...! και ποιος να οδήγησε τότε...; )
«Τότε εγω σαν οικοδέσποινα, πήρα το τιμόνι και δοκίμασα να οδηγήσω εκεί σε μια αλάνα, να δω αν μπορώ να την κουμαντάρω, γιατί κανένας δεν το τολμούσε»
(Ξανα-Παναγία μου! Πριν τρείς μήνες πήρε το δίπλωμα αφου την έκοψαν 2 φορές και χρειάστηκε να λαδωσω για να το πάρει τελικα...)
«Που λες μαμα, δυστυχώς δεν τα κατάφερνα, οπότε ο Μάρκελος μας έκανε όλους πέρα και είπε ότι κανένας δεν θα ακουμπήσει το όχημα του, γιατί λέει μόνο αυτός ξέρει τα χούγια του. Μπήκαμε όλοι μέσα και κάθισα και εγω στην μπαγκαζιέρα αυτή την φορά γιατι εεε..., κι εγω ζαλιζόμουν λιγάκι...»
(Βρωμόγατο! Κι εσύ λειώμα ήσουνα!)
«Βγήκαμε στην παραλιακή και ουιιιιιι! Πως κουνιόταν ο δρόμος!!! Σαν να είμαστε στο λουνα παρκ ήτανε! Χεχεχε, ο Τσίλι καθόταν δίπλα μου και νομίζω ότι με φίλησε στο στόμα... δεν θυμάμαι καλά... ίσως να μου έβαλε και λίγο χέρι... αθωα μόνο όμως σε βεβαιώνω! Ο Μαγιούλης που καθόταν από την άλλη μεριά παραλίγο να του βγάλει το μάτι... αχ! πόσο με πρόσεχε το φιλαράκι μου! Αν και ήτανε κι αυτός πιωμένος και παραλίγο να βγάλει το μάτι του Μίου, που του μοιάζει του Τσιλι κιόλας, στην πρώτη του προσπάθεια»
(Καλα... έπρεπε να το φανταστω ότι θα το έκανε αυτό ο Τσίλι! Κάτι που την έχει πατησει μαζί της, κάτι που τα είχε πιει κι αυτος... πολύ θέλει να γίνει το πράγμα...)
«Ο Μιου, που την γλύτωσε τελικά την σφαλιάρα, ο Μπάστακας και ο Γιακουμής αγκαλιασμένοι, τραγουδάγανε ρεμπέτικα με τόσο δυνατές φωνές που όλοι από τα αυτοκίνητα δίπλα μας γυρίζανε και κοιτάγανε και λέγανε ’’ά ρε! Που είναι τωρα η τροχαία να τα μαζέψει τα βρωμόπαιδα, που θα σκοτωσουν κανένα στο δρόμο!’’, Γιατί το λέγανε αυτό καλέ μαμα... εμείς απλά είχαμε πάει να διασκεδάσουμε χρονιάρα μέρα...»
(Με πιάνει λιποθυμία και ο Νικόλας μου φέρνει ενα υπογλώσσιο...
Η Φρέγια δεν παίρνει χαμπάρι, έτσι που έχει ενθουσιαστεί με την αφήγηση)
«Που λες μαμα, δεν περνάει λίγη ωρα και εκεί στο Εδεμ βλέπουμε ξαφνικά μαζεμένο κόσμο δίπλα σε τρία άσπρα αυτοκίνητα με μπλέ φωτα. Μας κάνουν σήμα να σταματήσουμε και Μαγνητης και Γουργούρης τρελαίνονται από την χαρά τους και λένε στους υπόλοιπους ότι μάλλον γίνεται άλλο πάρτι με φωτορυθμικά και να σταματήσουμε, αφού έχουν την καλοσύνη να μας καλέσουν»
(Μα μήπως είναι ηλίθιο το γατί μου... Μπαααα, απλά η αναλογία αίμα-αλκοολ στις φλέβες της, την κάνει να μην ξέρει τι λέει...)
«Καλά! Ήταν περίεργο το πάρτι τους! Ο Μάρκελος αποφάσισε τελικά να σταματήσουμε κοντά τους. Κάτι δίποδοι καλεσμένοι πλησίασαν και μας πρόσφεραν κάτι μακρόστενα πράγματα να φυσηξουμε λέει, λίγο μέσα. Ο Μαρκελος φωνάζει ’’εμπρός μάγκες! Νέα συσκευασία αλκοόλ είναι! Ρουφάτε να κάνουμε κεφάλι!’’ αλλά ρε μαμα! Περίεργο, τίποτα δεν είχαν μέσα και οι δίποδοι επιμένανε να φυσηξουμε όλοι μέσα, όχι να πιούμε...!
Κάθε που το κάναμε αυτό κάτι κόκκινα λαμπάκια ανάβανε. Είχε πολλή πλάκα, αλλά οι δίποδοι γούρλωναν τα μάτια τους, και ενα ένα μας ρίχνανε σε ένα από τα άσπρα αυτοκίνητα για να μας πάνε σε ενα μέρος που λέγεται... να δεις πως το είπαν... α, ναι! «αυτόφορο». Μάλλον εκεί θα γινόταν αυτο το πάρτι και μαζεύανε κόσμο για να γίνουν πολλοί.»
(Αχ! Τι άλλο θα ακούσουν τα αυτια της μάνας πριν πέσει κάτω με εγκεφαλικο...)
«Στην μπαγκαζιέρα είχαν μείνει πια μόνο ο αγαπημένος σου ο Μίκυ, που κοιμώταν του καλού καιρού, γιατι αυτός ήπιε πιο πολύ για να πνύξει, λέει, τον πόνο του που η μάνα του του έφερε συγκάτοικο να μοιραστει, λέει, μαζί του το σπίτι του. Οι δίποδοι δωσανε τα πραγματα αυτά με τα λαμπάκια στον Εκτορα, τον Φοίβο και τον Σίβα. Αλλά τα δικά τους λαμπάκια ήτανε πράσινα! Από το αυτοκίνητο περιμέναμε να μας τους φέρουν κι αυτούς μαζί μας αλλά είδαμε ότι οι τρείς τους είχανε πιάσει ψιλη κουβέντα με τους δίποδους και χειρονομούσαν ζωηρά δείχνοντας μας.
Για να μην στα πολυλογω, τελικα οι τρεις τους μας την χαλάσανε την διασκέδαση και μας φόρτωσαν πάλι στην μπαγκαζιέρα, αλλά αυτη την φορά οδήγησε ο Εκτορας με συνοδηγό τον Φοίβο που είχαν τα πράσινα φωτάκια, ενω ο Σιβα κάθησε πίσω για να μας προσέχει λέει. Ο Εκτορας ήτανε πολύ χαζός οδηγός... ούτε ενα ουιιιιιι! δεν κάναμε όσο οδηγούσε αυτός, πήγαινε και αργά αργά... καθόλου δεν την ευχαριστηθηκαμε την διαδρομή από κει και πέρα. Οπότε αράξαμε όλοι κάτω και κοιμηθήκαμε, μέχρι που φτάσαμε στον Κηφισσό και με ξύπνησαν για να δωσω οδηγιές πως να έρθουμε στο σπίτι. Εγω ημουν σαφής στις οδηγίες μου, παρ όλο που ο Εκτορας ως Σαλονικιός δεν ήξερε καλά τους δρόμους –σου ορκίζομαι ότι δεν έφταιγα εγω, εγω μόνο ένα μικρό λαθάκι έκανα και στην Κωνσταντινουπόλεως ξέχασα να πω «αριστερα» και αυτός πήγε ευθεία. Ετσι μας έφερε μέσω Περιστερίου.»
(εχω εξαντληθει... αφού γλύτωσα από καρδιακό και εγκεφαλικό μαζί φοβάμαι ότι πια θα μου έχει ανέβει τόσο το ζάχαρο που θα πέσω σε διαβητικό κώμμα)
Σηκωνομαι και τους φωνάζω στα μούτρα, με όση δύναμη μου απομένει
«ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!, σας είχα για πιο υπεύθυνα γατιά. Μόνο αυτό θα σας πω. ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ! Οι μανάδες σας θα τα μάθουν όλα αυτά να το ξέρετε!»
Δεν έχω το κουράγιο να πω τίποτα άλλο. Πρέπει, ωστόσο, να ηρεμήσω...

«Για σένα καλό μου αγόρι Γατάκη, αλλά και για σας Σιβα και Φοίβο –που ευτυχώς καμάρια μου ήσασταν και σεις και ξεμπλέξατε τους άλλους ανεπρόκοπους- θα φωνάξω αμέσως λιμουζίνες για να σας πάνε σπίτια σας, που έχετε και μωρά να φροντίσετε.
Εκτορα αγάπη μου, εσείς με τον Πάρη να μεινετε να φάμε μαζί το μεσημέρι και αν θέλετε φευγετε με το απογευματινό μαζί με τον Γούργουρη, ελπίζω να έχει ξεμεθυσει κι αυτός ο αλητάμπουρας μέχρι τότε.
Εσεις Ομηρε μου, θα μείνετε επίσης για το γεύμα με την μικρή, δεν το συζητώ, που να πηγαίνετε σπίτι τέτοια ωρα.
Γιακουμή, εσύ με τον Κιτσοτζιμάκο, σπιτι αμέσως. Αχ βρε λεβέντη μου γιατι μου τα χάλασες έτσι τωρα στο τέλος που έλεγα στην μαμα σου τι καλο παιδί είσαι...;»
«Μα... άντρες είμαστε κυρία ralou… Εσεις, μια κοριτσομάνα δεν τα ξερετε αυτά αλλά εμείς οι άντρες θέλουμε να ξεσκάμε καμιά φορά και τότε ξεπερναμε τα όρια και κάνουμε βλακείες. Συμπαθάτε μας που σας στεναχωρήσαμε...»
Ε τωρα τι να πω εγω για ενα τέτοιο άντρακλα, που ξέρει να αναλαμβάνει τις ευθυνες του και να ζητάει συγνωμη... Ξυπνάω τον Κιτσοτζίμη για να φυγουν μαζί
Ο Μπάστακας δηλώνει ότι θα φυγει με τα πόδια για να ξελαμπικάρει το μυαλό του. Δεν μπαίνει αυτός σε λιμουζίνες. Ισως είναι ο μόνος που είχε λόγο να μεθύσει απόψε... Τι να πω...
«Οσο για σένα Μαρκελε, μένεις δύο βήματα από εδω, νομίζω ότι αν σου φτιάξω εναν καφε θα καθαρίσει το κεφάλι σου, μπορείς να τα καταφέρεις να επιστρέψεις στην μάνα σου με την γουρούνα, που με έχει πάρει σαράντα τηλέφωνα να μάθει ποτε θα μαζευτείς.
Μαγιούλη, Τσίλι εσείς έτσι κι αλλιως θα μείνετε. Μιου αν θες μείνε κι εσύ που να γυρίζεις τωρα στο σπίτι. Θα φάμε όλοι μαζί το μεσημέρι
Κι εσύ Μαγνήτη μείνε αν θέλεις, μην ξυπνήσουμε τα Θαντρογατάκια. Θα ειδοποιήσω εγω τους Θάντερκατς. Οχι μωρέ! Δεν θα τους πω τίποτα, αλλα και εσύ μην πεις τίποτα για το επισόδειο με τον Λουκουμά, δεν βαριέσαι! Αστο να περάσει...»
Ποιος άλλος έμεινε... α ναι ο Μίκυ! Δεν έχει ξυπνήσει καθόλου αυτός... Θα τον κρατησω μαζί με τους άλλους, αν τον ξυπνήσω θα με ρίξει με τις γαλυφιές του και θα ξεπεράσει την κατσάδα αβρόχοις ποσοί!

Η Φρέγια από δίπλα με κουτουλάει...
«Δεν θα ανοίξουμε τα δωρα...;» , μου λέει σιγανά
Αααα! Εχει θράσος αυτο το κορίτσι... Της τραβάω το αυτί και την κοιτώ άγρια

«Με σένα θα λογαριστούμε αργότερα φουκαριάρα μου!»

Ο Μπάστακας μας αποχαιρετα, μου σκάει φιλι στο μάγουλο και αναχωρεί για το Παγκράτι με τα πόδια. Ο Νικόλας πετάγεται να βρει τα κλειδιά του αυτοκινήτου «Σιγά μην τον αφήσω να πάει με τα πόδια! Καλά, δεν θέλει λιμουζίνα, αλλά τουλάχιστον δεν θα έχει αντίρρηση να τον πάω με το Χιουντάι. Να συζητησουμε σαν άντρες κιόλας που τον περιμένει αγωνας μεγάλος τωρα, να ξεπεράσει την Μαρίκα.»
Οι λιμουζίνες έρχονται να παραλάβουν όσους έμειναν. Ακούγονται χαλαρές ευχές και διστακτικοι αποχαιρετισμοι.
Τελευταία στιγμη το μετανοιώνω και τους αγκαλιάζω και τους φιλάω όλους μαζί.
«Αντε βρε! Τουλάχιστον ελπίζω να διασκεδάσατε απόψε! Χαλάλι σας, αλλά άλλη φορά να προσέχετε!»
Αφήνω όσους έμειναν για αυριο να κοιμηθουν και φτιάχνω καφεδάκι για τον Μάρκελο. Σε λίγο αποχωρεί κι αυτός σκεφτικός.
«Αγόρι μου... έλα δεν πειράζει. Εχει μεγάλη ευθύνη κι αυτη η δικιά μου η ξεμυαλισμένη, που πήρε τα ποτά μαζί της...Αλλά και συ ποτέ πια μην οδηγήσεις μεθυσμένος, μου το υπόσχεσαι;»

Καλά Χριστουγεννα Γατάκη μου, Φοιβο μου, Σίβα μου, Μπάστακα
Και ... τέλος πάντων...
Καλά Χριστουγεννα Μαρκελε, Γιακουμή και Kιτσοτζιμάκο!

Ρουλα!!!!

Δεν τον ποτιζες λιγο παραπανω τον δικο μου???Του χρειαζεται!

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:
8:00
Οσα γατιά έχουν απομείνει, αραζουν στο δωμάτιο των μικρών για να μου αφήσουν το σπίτι να καθαρίσω.
Ευτυχώς έχω προνοήσει και έχω παραγγείλει γαλοπούλα γεμιστη απο κέιτερινγκ, οπότε το φαγητό είναι εξασφαλισμένο.
Πιάνω την ηλεκτρική και πέφτω με τα μούτρα στην δουλειά. Ειχα πιστέψει ότι τα περισσότερα σκουπίδια θα είχαν γίνει από τα υπολείμματα των τροφών τους αλλά έπεσα έξω. Ολα τα παιδιά ήταν πολύ προσεχτικά, ελάχιστα ψυχουλάκια μαζεψε η σκούπα.
Αλλά οι τρίχες... αχ οι τρίχες! Τρεις σακούλες σκουπιδιών μαζέψαμε με γατότριχες και μετα με πιάσανε τα συναισθηματικά μου ...
Να μωρέ, μια τουφίτσα Μικυ κι αυτή του Μίου και αρκετές Μαρκελένιες και του Τσίλι εκει που πιάστηκαν... Κι άλλες, κι άλλες, πορτοκαλιές και μαυρες και γκριζωπές και ροζέ και άσπρες πόσα γατούνια είχα εδω μέσα στα πόδια μου μέσα σε 24 ωρες...

Φλασια-Φαντασιωσική... ... ...
Ρε συ ralou! Για σκέψου λέει χτες, όπως ήτανε μαζεμένα όλα εδώ να κλείδωνες λέει τις πόρτες και να μην τα επέστρεφες στα σπίτια τους!!!
Και να τα κραταγες όλα εδω, 35 γατιά, αραχτά στους καναπέδες, στην βιβλιοθήκη, στο καθηστικό, στην κουζίνα...
Να απλώνεις λέει τα χέρια και να ακουμπάς γατίσες ράχες και κοιλίτσες –μια γατοθάλασσα- και πατουσακια και γούνες φουντωτές και κοντές βελούδινες και ουρές, στενές σαν φίδια και φουντωτές σαν ξεσκονόπανα, και φατσούλες, γλυκιές και ζορικες και όμορφες και Θεεικούς, και γκρινιάριδες και καλόβολους και χουρχουριάριδες και αδιάφορους και δύστροπους και ψηλομυτηδες και καταδεχτικους, και δαγκωνιάριδες...
Να τους έβαζες λέει όλους στην σειρά με μπολάκια με κροκέττες και κονσερβάκια άριστης ποιότητας και ειδικές τροφές και κοτόπουλο βραστό για πονεμένα στομαχάκια...
Και να ξυπνάς με πατουσάκια στην πλάτη σου από πόδια μικρα και μεγαλύτερα... αχ! ναι... εκεί... εκεί στον οσφυικό σπόνδυλο και πιο πάνω στον αυχενικό και... πιο δεξιά... εκεί στην αρχή της γάμπας και... (Φρέγια! Τι ανεβαίνεις στον πισινό μου παιδί μου! Δεν πονάω εκεί!)
Και χουρχουρίσματα ομαδικά, απαλά και άλλα την σκάλα «περνάει τραίνο» και διστακτικά και ενθουσιώδη...
Μια αληθινή Νιρβάνα...!

......
Φαίνεται ότι ο Νικόλας με άκουγε να τα ψυθιρίζω αυτά, γιατί με προσγείωσε άσχημα από την άλλη πλευρα του δωματιού που προπαθούσε να βάλει σε τάξη την επιμελώς οργανωμένη (προ πάρτι) συλλογη του με cd.

«Ναι! Και με 35 αμμολεκάνες να καθαρίζω εγω κάθε μέρα και 5 μεγάλες σακούλες με σκατο να πετάξω στα σκουπίδια!»
«Που δεν ανακυκλωνονται κιόλας!!!!!»

Συνέχομαι απότομα και πάω να κάνω μια αλλη δουλειά που εκκρεμεί.
Παίρνω τηλέφωνο στο Τμημα Τροχαίας για να μαθω τι έγινε στο μπλόκο με το αλκοτέστ. Παρα λίγο να είχαμε διανυκτερεύσεις σε κανένα Τμημα, οι γατομαμάδες, αν όχι όλες τουλάχιστον η Μάυ θα θέλει να μάθει τι ακριβως έγινε...
Μου απαντάει μία εγενική κυρία που εντοπίζει την αναφορά και μου λέει ότι τα παιδιά συνελήφθησαν να είναι όλα τίγκα στο αλκοολ, τοσο πολύ που εκείνος ο μετρητής που φύσηξε μια Ασπρη με φουντωτη μαύρη ουρά, τον στειλανε, γράφει η αναφορά, στο service γιατί έσπασε ο μηχανισμός του από την υψηλή μέτρηση!
Αλλα ευτυχως, τρεις νεαροι που δεν είχαν πιεί καθόλου, μίλησαν με τον υπέυθυνο και παρακαλεσαν να μην υπαρξουν κυρώσεις, γιατι μέρα που ήταν, το παρακάναν όλοι και ήταν και νεαρά παιδιά. Αυτοί οι τρείς αναλάβαναν την ευθυνη να τους πάνε όλους στα σπιτια τους. Ηταν, μου είπε, τοσο σοβαροι και συγκροτημένοι οι τρείς τους και ειδικά αυτός με τα μεγάλα αθωα μάτια, που ο επικεφαλής αποφάσισε να μην τους κρατήσει.
«θα σας ενημερώναμε βέβαια για όλα αυτά εμείς, αλλά μας έδωσαν εφτα τηλέφωνα και όλα έβγαιναν λάθος!»

Ευχαρίστησα ντροπιασμένη ευγενικά και θλιμμένα...
Η ευγενική κυρία μου είπε:
«Μα γιατί στεναχωριεστε κυρία; Δεν γύρισαν όλα τα παιδιά σωα και ασφαλή στο σπίτι;»

«Ω ναι! Γύρισαν...
Αλλά... αλλά να... αυτη η Ασπρη με την μαυρη φουντωτη ουρά...ήταν η δικιά μου...
Παρακαλώ στείλτε μου τον λογαριασμό στο σπίτι για να πληρώσω την ζημιά που έκανε το παλιοκόριτσο!»

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

Ξεσαλωσε η Φρεγια!

δεν εχω πολυ χρονο μολις εχω θα τα σχολιάσω ΟΛΑΑ!!!

:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:
Το μεσημέρι των Χριστουγέννων φάγαμε στο μεγάλο τραπέζι με όλα τα γατούνια που είχαν μείνει μαζί μας.
Τα μικρά ήταν φρέσκα φρέσκα μετά από τόσες ώρες ύπνου, αλλά τα μεγάλα με εμφανή τα συμπτώματα του hang over σύρθηκαν στο τραπέζι με πρησμένα ματάκια!
Ο Μίκυ, δεν θυμόταν τίποτα απολύτως και αναρωτιόταν που είναι αυτό το σιχαμένο το Λουκούμι να το φάει… Α καλά! Εκτός τόπου και χρόνου είναι αυτός!
(Τελικά βολεύτηκε με ενα μελομακάρονο)
Ο Μαγιούλης μου ζήτησε συγνώμη για το χθεσινο συμβάν, και έφαγε μόνο ένα μικρούτσικο κομματάκι από το στήθος της γαλοπούλας.
(Πίστευε ότι μου είχε κάνει πολύ κακή εντύπωση και είχαν πέσει τα μούτρα του. Όχι μανάρι μου! Αφού σε λατρεύω βρε συ, τι φοβάσαι; )
Οι Έκτορας και Πάρις έφαγαν βιαστικά για να πάρουν την απογευματινή πτήση για Σαλόνικα
(Παρατηρούσα στο τραπέζι τα εκπληκτικά του μάτια, στα οποία οφείλεται κατά ένα μέρος η χθεσινή σωτηρία όλων τους από το αυτόφωρο. Κι αν πει ξανά καμιά σας, κακή κουβέντα για τα μάτια του, την έφαγα!!!
Ο Πάρις έφαγε αφηρημένα ένα ολόκληρο μπούτι γαλοπούλας μαζί με τα σκληρά νεύρα που έχει και μετά ζήτησε και από την γέμιση. Δεν του έδωσα, την είχαν κάνει πολύ βαριά για το στομάχι μιας γάτας)
Ο φουκαράς ο Γουργούρης ήταν έτοιμος να βάλει τα κλάματα! Δεν συγχωρούσε στον εαυτό του που παρασύρθηκε και δεν πήρε την μεταμεσονύκτια πτήση για να πάει κοντά στην Ίριδα του, που σίγουρα τον περίμενε.
(«Αφήστε κα ralou» μου είπε, «θα φάω μαζί με το κοριτσάκι μου το βράδυ!»)
Ο Μαγνήτης έφαγε με μέτρο ο καλοκαιρινός μου και φρόντιζε τα Θαντερογατάκια δίπλα του σαν καλή μάνα!
(Αλλά είχε σ όλη την διάρκεια του γεύματος χαμηλωμένα τα μάτια)
Ο Όμηρος και η Μελίτα ήταν ήρεμοι και οι δύο και ο Όμηρος βρήκε την ευκαιρία να με ευχαριστήσει που τους προσκαλέσαμε και επίσης που πρόσεχα τόσο πολύ την μικρή σε όλη την διάρκεια της βραδιάς και θα φροντίσει να ενημερώσει την μαμά του για να με ευχαριστήσει, ειδικά γι αυτό και εκείνη.
(Όχι βρε πουλάκι μου! Χαρά μου ήτανε να το έχω το Μελιτάκι όλη την βραδιά γαντζωμένο στην αγκαλιά μου, αλήθεια σου λέω)
Όσο για τους Τζέρυ και Μόνκ… Τι να πω…
Έφαγαν όση από την γαλοπούλα είχε αφήσει ο Πάρις με μεγάλη όρεξη. Ε! μικρά γατιά είναι αυτά πάνω στην ανάπτυξη και το έχουν ανάγκη το φαΐ.
(πάντως ο Τζερυ εξακολουθούσε να δείχνει τζόρας, αλλά παρατηρώντας τον κατάλαβα ότι έχει υιοθετήσει αυτό το στυλάκι σαν άμυνα απέναντι στους άγνωστους του ανθρώπους από τότε που βρέθηκε στον δρόμο μοναχός του μικρούλης και με το κεφαλάκι του να τρέμει από την σύγχυση!
Έλα μικρέ! Χαλάρωσε!)
Ο Μίου, έφαγε προσεκτικά και κόσμια, παρ όλο που και εδώ είχαμε πρησμένα ματάκια από το hang over και κάθισε στην πιο μακρινή θέση από τον Μαγιούλη, ενθυμούμενος την χθεσινή σφαλιάρα που παραλίγο να φάει απ αυτόν, χτες, πάνω στην παραζάλη τους.
(Κάθισα κι εγώ δίπλα του στο τραπέζι για να χαρώ από κοντά, έστω και για λίγο, την θεσπέσια ομορφιά του!)

Πάντως μέχρι το απόγευμα είχαν φύγει όλοι.
Εκτός βέβαια από τον Τσίλι που τον φιλοξενώ για λίγο μέχρι να γυρίσει η μαμά του από τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές της. Άλλο που δεν θέλει τώρα ο ερίφης, να ξεμοναχιάσει επιτέλους την Φρέγια που το προσπαθούσε ανεπιτυχώς εδώ και 24 ώρες.

Χρόνια πολλά, Έκτορα και Πάρη, Μονκ, Τζερυ, Μαγνήτη και Θαντερογατάκια, Γουργούρη μου, Όμηρε και Μελιτάκι, και θεϊκέ Μίου
Χρόνια πολλά και σε σένα πολυαγαπημένε Μαγιούλη μου. Και μακάρι να σε είχα κοντά μου περισσότερο καιρό…

de ja vous
Η Φρέγια από δίπλα με κουτουλάει...
«Δεν θα ανοίξουμε τα δώρα...;» , μου λέει σιγανά
Αααα! Έχει θράσος αυτό το κορίτσι... Της τραβάω το αυτί και την κοιτώ άγρια
«Με σένα θα λογαριαστούμε αργότερα φουκαριάρα μου!»

«Και το πάρτι των κοριτσιών για την πρωτοχρονιά, πότε θα το οργανώσεις» συνεχίζει απτόητη!
«Φρέγια, ένα σου λέω!
Κάτσε φουκαριάρα μου και γράψε ένα απολογητικό γράμμα στις φίλες σου του Γατόσπιτου να τους εξηγείς ότι είσαι τιμωρημένη και η μαμά ralou είπε ότι για ενάμιση μήνα δεν θα το κουνήσεις από το κρεβάτι όχι για πάρτι, αλλά ούτε για να πας να κατουρήσεις!»
…….
Ουπς! Τι της είπα τωρα! Θέλω και τα λέω ή μου ξεφεύγουν!
Φρέγια θα σε σφάξω αν μου κατουρήσεις ξανά το κρεβάτι!
Τι εννοείς «κατουριέμαι»
Κρατήσου!
Ενάμιση μήνα είπαμε!
:xmasstr: :xmasstr: :xmasstr: :xmasstr:

Αγαπημένη μου, Ραλού,
δεν έχω λόγια να σου περιγράψω την συναισθηματική μου κατάσταση... είμαι ένα ράκος!
Σου ζητώ συγνώμη για τη συμπεριφορά του Μαρκέλλου! Ο αχαϊρευτός!! Πού να ήξερα η δόλια τις αδυναμίες του! Οτι θα έπινε και σαν ναύτης...μου φαινόταν αδιανόητο!!

Ευτυχώς, που βρέθηκαν τα καλά στρουμφάκια ( αστυνομικοι) στο δρόμο τους και δεν τους πήγαν αυτώφορο!!!
Όταν γύρισε στο σπίτι το πρωϊ, μου το έπαιζε λευκή περιστερα!

και ακολούθησε η εξής συζήτηση:


" Όχι, ρε, μάνα, εγώ μια βόλτα πήγα τα παιδιά να ξεσκάσουνε, η άλλη έφερε τα μπουκάλια.."

" Μην μιλάς έτσι για το ξένο κορίτσι ", του έιπα! " Μπορεί να είχε σεκλέτια και να ήθελε να πιει! Εσύ, τί τζέντλεμαν είσαι που έγινες πίτα και παραλίγο να τραγουδούσες΄στο κελι 33"?
Τέλος! Όλα τέλος! κομμένες οι παρέες και οι γουρούνες!
Να πάρεις το ποδήλατο με τις βοηθητικές να κάνεις τις βόλτες σου και να δούμε μετά, τί θα λέει η παρέα σου για σένα! που γίναμε, ρεζίλι των σκυλιών στη γυναίκα!!!!!"

Μετά μπήκε ο πατέρας του στη μέση για να μην τον ξεμαλλιάσω και είπε με βαρύγδουπο ύφος:

" Μαρκέλλο, πώς σου φαίνεται η Σκωτία?"

" Γιατί, μπαμπά θα πάμε ταξιδάκι το Πάσχα?"

" ¨οχι, βρε, άχρηστε, βρε, τεμπελχανά, βρε αλητίριε, βρε, αρχιψεύταρε, εκεί θα τελειώσεις το σχολείο....
ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ή ΝΑ ΣΤΟ ΞΑΝΑΠΩ?"

" Δηλαδή με διώχνετε?"

" Ή θα συμπεριφέρεσαι ωσαν κύριος απο δω και περα ή θα πας εσώκλειστος στα Χάιλαντς. Αντιλαβού?"

" Τι σημαίνει αντιλαβού?"

" Θα τον ΓΔΑΡΩΩΩΩΩ< ΤΩΡΑ ΘΑ ΤΟΝ ΓΔΑΡΩΩΩΩΩΩΩ!!!!"

Και πάνω που πήγα να του ορμήξω κάνει μια φσιγκ και εξαφανιζεται απο το γατοπορτάκι, αίλουρος γαρ..!

Εμφανίστηκε μετα απο λιγο στο τζαμι και το έξυνε για να τον αφήσουμε να μπει μέσα..Είχαμε ηρεμήσει λίγο μπαίνει..σα βρεμμένη γάτα, πέφτει στα γόνατα και μας παρακαλέι να το συγχωρέσουμε...

Τί να κάναμε , βρε, Ραλού μου..θα το χάναμε το παιδί μας!!!
πάντως για καλό και για κακο τον στείλαμε να κάνει group therapy στους Ανώνυμους Αλκοολικούς και 3 μέρες τώρα, ούτε βγαίνει, ούτε πίνει μόνο τρώει...δεν το γλιτώνουμε το "δαχτυλίδι" θα δεις....

Με τούτα και με κείνα συγχώρεσέ μας για την ανάρμοστη συμπεριφορά του γιού μας και ευχομαι την επομενη φορά που θα ειδωθούν τα παιδιά μας (εάν υπάρξει) να μην έχουμε έκτροπα!

Σ' ευχαριστώ πολύ!

Μια δύστυχη Πετροπουλιώτισσα μάνα!!

δεν έχω καταλάβει ΤΙΠΟΤΑ!

Ο Μαρκέλλος όταν ψιλοτελειωνε το παρτυ πήρε τα παιδια με τη γουρούνα του για μια βολτα. Αλλά ήπιανε και τους καναν ελεγχο για αλκοοτεστ ευτυχώς τα στρουμφακια τα αφησαν να φυγουν . καταλβες, τώρα?

markello έγραψε:Ο Μαρκέλλος όταν ψιλοτελειωνε το παρτυ πήρε τα παιδια με τη γουρούνα του για μια βολτα. Αλλά ήπιανε και τους καναν ελεγχο για αλκοοτεστ ευτυχώς τα στρουμφακια τα αφησαν να φυγουν . καταλβες, τώρα?

τα πάντα!!!!!!!!!