Τυφλό Γατάκι

Θα σας τα έγραφα μέσα στην εβδομάδα αλλά δεν είχα την ψηφιακή κι έτσι δεν ήθελα να σας τα πω ''μισά''.
Η ιστορία, λοιπόν έχει ως εξής:

Η Κουτσούνα είναι μια γλυκιά γατούλα την οποία είχα βρει μικράκι μέσα στη μηχανή ενός αυτοκινήτου. Την έφερα σπίτι αλλά ήταν πολύ άγρια συν το γεγονός ότι τα καμάρια μου ( κυρίως η Μουμού) δεν τη δέχτηκαν, μεγάλωσε στην αυλή μας τόσο από μένα όσο και από τις γειτόνισσες. Δείτε τη, δεν είναι κούκλα;


Η Κουτσούνα έμεινε έγκυος κι εδώ είναι το τεράστιο λάθος μου. Δεν τη στείρωσα εγκαίρως , ενώ το είχα στο μυαλό μου και τα αποτελέσματα ήταν τέτοια που μου έρχεται να κοπανάω το κεφάλι μου στον τοίχο.
Αντιληφθήκαμε ότι γέννησε αλλά τα γατάκια δεν μας τα είχε φέρει.Την Τετάρτη που μας πέρασε άκουσα κλάμματα στην πόρτα. Κατεβαίνω και βλέπω τρία γατάκια και την Κουτσούνα μαζί.
Ήμουν έκπληκτη αλλά και χαρούμενη μαζί αλλά όταν τα κοίταξα καλύτερα πάγωσα...
Το ένα ήταν χοντρούλικο και πανέμορφο, το δεύτερο λίγο πιο αδύνατο και μονόφθαλμο και το τρίτο πολύ μικροκαμωμένο και με τα μάτια πεταμένα έξω.


Τα πήρα πάνω και τη μαμά μαζί και τα έβαλα στη σκεπαστή βεράντα στη γατοφόρο, γιατί μέσα θα γινόταν χαμός με τους υπόλοιπους. Όλη τη μέρα είναι αγκαλιές και παιχνίδια στα καλαθάκια που έχω εκεί και μόλις κρυώσει ο καιρός η μανούλα τα βάζει στη γατοφόρο.Το μικράκι το ταίζω κι εγώ εκτός από τη μαμά του με μπιμπερό.
Να δείτε πως κάνει όταν με ακούσει να βγαίνω έξω. Δεν με βλέπει αλλά με μυρίζει και φωνάζει μέχρι να το ταίσω....

Το είδαν δύο κτηνίατροι και μου είπαν το ίδιο πράγμα: τυφλό. Κάνουμε θεραπεία με αντιβίωση και κολλύριο αλλά....τυφλό. Ακολουθεί φωτό αλλά η εικόνα είναι σκληρή......

Σπόιλερ:

Έχω πάθει σοκ, τόσα χρόνια ζω με γατάκια, αυτό το πράγμα πρώτη φορά το βλέπω.

Είναι κοριτσάκι όπως και τα υπόλοιπα. Μια φωτό όλα μαζι.


Αυριο θα έρθει πάλι η κτηνίατρος να τα δει. Τουλάχιστον αν μας τα έφερνε λίγο νωρίτερα η γάτα ίσως να είχαμε προλάβει την ασθένεια....
Εγώ, όμως, δεν έχω πάψει να ελπίζω ότι ίσως δει κάποια στιγμή όταν θα φύγουν αυτά από τα μάτια του.

Αμάν...
Τι ασθένεια είναι αυτή Μαράκι?

Τι να σου πω, Ισμήνη μου! Η μια κτηνίατρος μου είπε ότι μάλλον πέρασε αυτή τη γρίππη που παθαίνουν τα μικρά γατάκια και αν δεν γίνει έγκαιρα θεραπεία τυφλώνονται και η άλλη δεν απέκλεισε να έχει πατηθεί το γατάκι στο κεφάλι.... αυτό λίγο δύσκολο μου φαίνεται....

marfot75 έγραψε:Τι να σου πω, Ισμήνη μου! Η μια κτηνίατρος μου είπε ότι μάλλον πέρασε αυτή τη γρίππη που παθαίνουν τα μικρά γατάκια και αν δεν γίνει έγκαιρα θεραπεία τυφλώνονται και η άλλη δεν απέκλεισε να έχει πατηθεί το γατάκι στο κεφάλι.... αυτό λίγο δύσκολο μου φαίνεται....

Κι εμένα...Μάλλον κάτι άλλο συμβαίνει γι αυτό ειναι τόσο μικροκαμωμένο...
Κριμα...

Μαρία, μήπως αυτή την φωτογραφία να μην την έβαζες να την βλέπουν όλοι αμέσως;
Για τα πιτσιρίκια το λέω....
Είναι άγρια εικόνα...
Όσο για το αν φταίς, φυσικά και δεν φταίς...
Δεν περνάνε όλα απ' το χέρι μας....
Το "νάνος" το εννοείς; ή εννοείς ότι είναι υποανάπτυκτο;
Έχει νανισμό;

Marcos έγραψε:Μαρία, μήπως αυτή την φωτογραφία να μην την έβαζες να την βλέπουν όλοι αμέσως;
Για τα πιτσιρίκια το λέω....
Είναι άγρια εικόνα...
Όσο για το αν φταίς, φυσικά και δεν φταίς...
Δεν περνάνε όλα απ' το χέρι μας....
Το "νάνος" το εννοείς; ή εννοείς ότι είναι υποανάπτυκτο;
Έχει νανισμό;

Κακώς είπα τη λέξη νάνος αφού δεν έχει διαπιστωθεί νανισμός και για να μιλήσω ακριβώς είναι μικροκαμωμένο όπως είπε η Ισμήνη. Είναι τόση η διαφορά του με τα άλλα που αυτό μου ήρθε στο μυαλό όταν το είδα.....

Όσο για τη φωτογραφία, πάνω στη σύγχυσή μου δεν το σκέφτηκα και ζητώ συγγνώμη για την αναστάτωση που σας προκάλεσα άθελά μου....
Θα προσπαθήσω να την κάνω να μη φαίνεται. Αν δεν το καταφέρω, θα ζητήσω βοήθεια.
Και πάλι συγγνώμη.....

Διόρθωσα την εικόνα αλλά και τη λέξη προς αποφυγή παρεξηγήσεων.

Μαράκι μου, καμία αναστάτωση δεν προκάλεσες...
Απλά σκέφτηκα, ότι επειδή μπαίνουν και παιδιά, να μην είναι τόσο προσβάσιμη...
Σου δίνουν ελπίδες οι γιατροί για την επιβίωσή του;
Το φουκαριάρικο... μου σπάραξε την καρδιά...
Φαντάζομαι την δικιά σου πώς θα έγινε....
Και για το νανισμό σε ρώτησα, γιατί αν ήταν νανάκι, θα είχε ακόμα περισσότερα προβλήματα υγείας... γι' αυτό ρώτησα... Ξέρεις ίσως επειδή δεν βλέπει να μην μπορούσε να τραφεί σωστά... καλά που του δίνεις εσύ
γαλατάκι...
Αμάν... πολύ στενάχωρο βρε παιδάκι μου....
Τι να σου πώ... καλό κουράγιο....

Marcos έγραψε:Μαράκι μου, καμία αναστάτωση δεν προκάλεσες...
Απλά σκέφτηκα, ότι επειδή μπαίνουν και παιδιά, να μην είναι τόσο προσβάσιμη...
Σου δίνουν ελπίδες οι γιατροί για την επιβίωσή του;
Το φουκαριάρικο... μου σπάραξε την καρδιά...
Φαντάζομαι την δικιά σου πώς θα έγινε....
Και για το νανισμό σε ρώτησα, γιατί αν ήταν νανάκι, θα είχε ακόμα περισσότερα προβλήματα υγείας... γι' αυτό ρώτησα... Ξέρεις ίσως επειδή δεν βλέπει να μην μπορούσε να τραφεί σωστά... καλά που του δίνεις εσύ
γαλατάκι...
Αμάν... πολύ στενάχωρο βρε παιδάκι μου....
Τι να σου πώ... καλό κουράγιο....

Χαρά, πολύ καλά έκανες που μου το είπες. Η εικόνα είναι ,όντως ,σκληρή για κάποιον που δεν έχει ξαναδεί κάτι τέτοιο και για το νανισμό επίσης ,γιατί εγώ είπα κάτι μεταφορικά αλλά αυτό είναι ασθένεια και δημιουργείται παραπλάνηση.

Οι γιατροί του δίνουν ελπίδες να ζήσει και η αλήθεια είναι ότι η καρδιά μου σπαράζει αλλά όταν το βλέπω να πίνει με όρεξη το γαλατάκι του και να προσπαθει να παίξει με τα αδελφάκια του παίρνω κι εγώ θάρρος. Θέλει να ζήσει. Ελπίζω.......
Σ΄ευχαριστώ!!!!!

Σου εύχομαι τα καλύτερα Μαρία μου....
Όσο μπορείς, λέγε μας τα νέα της γατοοικογένειας με το καημενάκι...
Αυτό το πράγμα, το μόρφωμα πάνω απ' τα ματάκια του γίνεται από την ρινοτραχειΐτιδα; (αν είναι αυτό που λένε "γρίπη" ; ) ... Και σου είπαν ότι θα φύγει με την θεραπεία;
Πραγματικά, ούτε εγώ το έχω ξαναδεί ποτέ...
Νόμιζα ότι αν τυφλωθούν απλά θολώνουν τα ματάκια τους και τυφλώνονται... δεν είχα ξαναδεί τέτοιο πράγμα...

Και το άλλο, το μονόφθαλμο που λες, απ' την ίδια αιτία το έχασε το ματάκι του;

Πάντως, μπράβο βρε Μαρία... έχεις κουράγιο...

Πω πω Μαρια,καλο κουραγιο.
Πρωτη φορα βλεπω κατι τετοιο

Πω-πω, Μαρία μου!!! Αμάν, το καημένο... Πάντως άμα φύγει το 'αισθητικά ενοχλητικό' από τα μάτια του, ακόμα και να μην βλέπει, έχει πολλές ελπίδες να βρει οικογένεια.
Πες στην αγαπημένη μου παλιο-Μουμού σου να δείξει λίγη καλοσύνη προς το παρόν,
και όλες μου τις ευχές για γρήγορα περαστικα..

marfot75 έγραψε:
Οι γιατροί του δίνουν ελπίδες να ζήσει και η αλήθεια είναι ότι η καρδιά μου σπαράζει αλλά όταν το βλέπω να πίνει με όρεξη το γαλατάκι του και να προσπαθει να παίξει με τα αδελφάκια του παίρνω κι εγώ θάρρος. Θέλει να ζήσει. Ελπίζω.......
Σ΄ευχαριστώ!!!!!

Πολύ συγκινητικός ο τρόπος που αντιμετωπίζεις την κατάσταση...

ΑΧ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο

...το καημένο,βρε παιδιά.Αν το βλέπανε αυτό το γατάκι στο δρόμο,δεν θέλω καν να σκεφθώ τι θα του κάνανε... ενώ με εσένα είναι ασφαλές.Μακάρι να γίνει καλά κι ας είναι και τυφλό,δεν πειράζει...! αγάπη μου μικρή,γατάκι... :kardoula: :kardoula: :kardoula: :kardoula: :kardoula: :kardoula:

Μια η γκριζουλα της Βικτωρίας και μια αυτό το γατακι, δεν κοιμηθηκα χθες βραδυ.... Έκλεινα τα ματια μου και τα έβλεπα...
Μαρια ειλικρινα απορω πως αντεχεις... Σου αξίζουν χιλια μπραβο! Εγώ όσο και να το λυπόμουν δεν θα άντεχα στο θέαμα. Ειναι σοκαριστικό...
Μακάρι να γινει καλυτερα ή τουλαχιστον να μη ποναει το δόλιο....

αχ πρεπει να ειναι δυσκολα.. καλο κουραγιο σε οσες αντιμετωπιζουν τετοιες καταστασεις!

Κορίτσια, σας ευχαριστώ ειλικρινά!!!!!!!!!

Απόψε ήρθε πάλι η κτηνίατρος για να κάνει εμβόλιο σε ένα γατάκι που είχαμε βρει μετά από επίθεση αρσενικού ( είχα κάνει post http://www.gatospito.com/forum-f1/topic-t1251.htm?highlight=%e3%e1%f4%ef%fd%eb%e7%f2) και είδε και το μικράκι. Δεν μπορεί κι αυτή να καταλάβει τι είναι ακριβώς αυτό που προκάλεσε αυτήν την κατάσταση.
Πάντως, κάποια στιγμή ακούω κριτς κριτς και το βλέπω να είναι χωμένο στο πιατάκι της μαμάς του και να προσπαθεί να φάει ξηρή τροφή. Μέχρι τώρα μόνο γαλατάκι έπινε. Άνοιξα κι εγώ μια κονσερβούλα και να δείτε πως έτρωγε!!!!!
Τους έχω φτιάξει και ένα κουτάκι με άμμο και πάει και τουαλέτα παρακαλώ!!!!
Έχει μάθει να κινείται στο χώρο αυτό αλλά όταν μπει μέσα στο σπίτι κουτουλάει το καημενάκι.
Με μυρίζει, όμως, και με βρίσκει.

Μερικά γατάκια ΡΟΥΦΑΝΕ την ζωή με όλες τους τις ανάσες!!! Εύχομαι να πάνε όλα καλά!!!

marfot75 έγραψε:Κορίτσια, σας ευχαριστώ ειλικρινά!!!!!!!!!

Απόψε ήρθε πάλι η κτηνίατρος για να κάνει εμβόλιο σε ένα γατάκι που είχαμε βρει μετά από επίθεση αρσενικού ( είχα κάνει post http://www.gatospito.com/forum-f1/topic-t1251.htm?highlight=%e3%e1%f4%ef%fd%eb%e7%f2) και είδε και το μικράκι. Δεν μπορεί κι αυτή να καταλάβει τι είναι ακριβώς αυτό που προκάλεσε αυτήν την κατάσταση.
Πάντως, κάποια στιγμή ακούω κριτς κριτς και το βλέπω να είναι χωμένο στο πιατάκι της μαμάς του και να προσπαθεί να φάει ξηρή τροφή. Μέχρι τώρα μόνο γαλατάκι έπινε. Άνοιξα κι εγώ μια κονσερβούλα και να δείτε πως έτρωγε!!!!!
Τους έχω φτιάξει και ένα κουτάκι με άμμο και πάει και τουαλέτα παρακαλώ!!!!
Έχει μάθει να κινείται στο χώρο αυτό αλλά όταν μπει μέσα στο σπίτι κουτουλάει το καημενάκι.
Με μυρίζει, όμως, και με βρίσκει.

marfot75 ευχομαι καλη δυναμη.αυτα τα πλασματακια ειναι τα ποιο αγαπητα!

Chouzouris έγραψε:Μερικά γατάκια ΡΟΥΦΑΝΕ την ζωή με όλες τους τις ανάσες!!! Εύχομαι να πάνε όλα καλά!!!

Όπως το λες, Βικ!!!! Το βλέπω κι έτσι μικροσκοπικό και δεν το πιστεύω!!!

Hugo έγραψε:ευχομαι καλη δυναμη.αυτα τα πλασματακια ειναι τα ποιο αγαπητα!

Σ΄ευχαριστώ πολύ, Hugo!!

Μαρια μου χιλια μπραβο,γιαυτο που κανεις.
Ειναι δυσκολο το εργο σου και θελει κουραγιο,αλλα ευχομαι η μικρη να σε δικαιωσει και να τα καταφερει...Απο οτι λες εχει τη δυναμη να το παλεψει.
:kisskis:

Αχ.... μωράκι μου! Μπράβο, μπράβο!!! Μακάρι έτσι καλά να συνεχίσετε...

Να μας λες τα νέα σας!!!! Αδημονούμε!!!!
Χμ.. απ' ό,τι καταλαβαίνω... νοσοκομείο το 'χεις κάνει το σπιτάκι σου...


Μαράκι...

Αχ ψυχούλα, κρίμα... Αλλά αφού θέλει να παλέψει, όλα καλά να πάνε...

Marcos έγραψε:Αχ.... μωράκι μου! Μπράβο, μπράβο!!! Μακάρι έτσι καλά να συνεχίσετε...

Να μας λες τα νέα σας!!!! Αδημονούμε!!!!
Χμ.. απ' ό,τι καταλαβαίνω... νοσοκομείο το 'χεις κάνει το σπιτάκι σου...


Μαράκι...

Brea έγραψε:Αχ ψυχούλα, κρίμα... Αλλά αφού θέλει να παλέψει, όλα καλά να πάνε...

Μαρία, μαχητής είναι το μικρό. Αυτό μας δίνει ελπίδα....

ΜΑΡΑΚΙ ΜΕΝΕΙΣ ΑΘΗΝΑ?ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΗΓΑΙΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΙΛΟΥΡΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΥΡΙΣΕΙ ΤΩΡΑ

Pepita έγραψε:ΜΑΡΑΚΙ ΜΕΝΕΙΣ ΑΘΗΝΑ?ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΗΓΑΙΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΙΛΟΥΡΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΥΡΙΣΕΙ ΤΩΡΑ

Όχι, Πεπίτα μου, δεν μένω Αθήνα. Στην Κάλυμνο είμαι.

life έγραψε:Μαρια μου χιλια μπραβο,γιαυτο που κανεις.
Ειναι δυσκολο το εργο σου και θελει κουραγιο,αλλα ευχομαι η μικρη να σε δικαιωσει και να τα καταφερει...Απο οτι λες εχει τη δυναμη να το παλεψει.
:kisskis:

Γίνομαι κουραστική τώρα αλλά και πάλι σας ευχαριστώ γιατί δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο θάρρος μου δίνουν αυτά που μου λέτε!!!!

Κάποιο άτομο που το είδε προ ημερών, έβαλε τα γέλια και μου είπε: ''Μμμμ, τυφλό. Με γειά!!!!''

Δεν σε βλέπω πάντως να πτοείσαι...
Μη δίνεις σημασία...
Αδιάφοροι θα υπάρχουν πάντα...
Σημασία έχει, εσύ που νοιάζεσαι, να μπορείς να κάνεις αυτό που πιστεύεις σωστό κι άσε τους άλλους να λένε...
Ίσως την έχω ξαναπεί αυτή την ιστορία, αλλά και να την έχω ξαναπεί, δεν πειράζει...
Εμένα μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση... γιατί ήταν ανάποδη η έκβαση απ' αυτό που νόμιζα...
Είχα βγεί στο πεζοδρόμιο όταν ζούσε ακόμα ο Αιγύπτιος, (ένας αδεσποτάκος φιλαράκος) να τον ταΐσω...
Με περίμενε πάντα απ' την μεριά του σπιτιού μου κι όταν με έβλεπε, πέρναγε μαζί μου το δρόμο σα σκυλάκι να πάμε στο απέναντι πεζοδρόμιο που τον τάιζα, κάθε μεσημέρι στις 4 ακριβώς. (Εκείνος είχε διαλέξει την ώρα, κι΄ηταν ακριβέστατος....)
Μιά απ' αυτές τις φορές λοιπόν, ήταν ένας μεσήλικας κύριος κουστουμάτος και με κοιτούσε σοβαρός σοβαρός από κάποια απόσταση, σε όλη τη διαδικασία του περάσματος απέναντι και του ταΐσματος...
Τον είδα και σκέφτηκα... "ωχ.. πάλι θα μου βάλουνε χέρι που ταΐζω"... αλλά συνέχισα κανονικά, κοιτώντας τον και λίγο προκλητικά για να μας παρατήσει στην ησυχία μας...
Αφού κάθησε αρκετή ώρα... κοντοζύγωσε λιγάκι, πάντα πολύ σοβαρός κι αγέλαστος ...και μου είπε:
- "Αυτά μένουν".
Κι έφυγε σοβαρός όπως και πριν.
Έτσι είναι Μαράκι μου... αυτά μένουν....
Κι ας λένε ό,τι θέλουν οι υπόλοιποι...

Μπράβο, βρε Μαρία. Μπράβο και στο γατουλάκι που 'ναι μαχητής!

Να πω κι εγώ μια ιστορία? Γύρισα μία μέρα στο σπίτι και με περίμενε στην αυλή η Ρεγγίνα. Άρχισε να νιαουρίζει μόλις με είδε και πήδηξε στην αγκαλιά μου για να πάμε σπίτι. Ξαφνικά αντιλήφθηκα κάτι μαύρο δίπλα μου και τρόμαξα... Ήταν ένας (κακάσχημος ) παπάς από τον οποίο ξεχώριζαν μόνο τα μάτια και το μέτωπο, που είχε σταματήσει και με κοίταζε και χαμογελούσε. Και μου είπε ότι η γάτα με γνώρισε και με περίμενε να γυρίσω, με μία χαρά... Εγώ πάντως χέστηκα πάνω μου με τον τραγόπαπα...

Αυτό.

Άσχετο...

Οι αδύναμοι χρειάζονται επί της ουσίας την βοήθειά μας μπράβο Μαράκι

Να πάνε όλα καλά για το μικρούλι

Ήταν πολύ τυχερό που βρέθηκε με σένα