Ενας ευγενικος γατουλης στην αγκαλια του ουρανιου τοξου

Ο   κεραυνουλης   ο   φιλαρακος  του   νιαουρελου   βρισκεται απο   χθες στην   παρειτσα  του   ουρανιου τοξου
.Ενας   χαδιαρης καταμαυρος γατουλης που εμφανισθηκε   ξαφνικα στο σπιτι   φιλης απεναντι μου  ,μεσα στη βροχη  εκλιπαρωντας να τον κρατησουν . Και τον κρατησαν . Οι περιπετειες του ατελειωτες  . Οι   βλακειουλες του αλλες τοσες.Αλλα  και η  καλωσυνη του   μοναδικη
Ηταν κιολας   2 περιπου χρονων ,οταν εγω υιοθετησα  το νιαουρελο . Αυτον  εβλεπε  στο πεζοδρομιο μας  ο νιαουρελος  ,οταν ηταν μικρουλης   και  μου   φωναζε  να τον βγαλω    εξω  .
Αυτον  εβλεπα κι  εγω  καθε μα  καθε πρωι  ,να  καθεται  στο   πεζουλι της  βεραντας  του  σπιτιου του  και να νιαουριζει για  καλημερα. Και  αν  δεν του φωναζα ''κεραυνουλη''  ,μου ξανανιαουριζε    επιμονα.
Καποιοι  απο  σας  μπορει να   τον   εχετε   δει  ,στο σπιτι μου απεξω  να  τρωει μαζι με τα  αδεσποτακια  που ηθελε για παρεουλα. Μεγαλος  φαγανας  ο κεραυνουλης . Μολις  εβγαζα  πιατακι ετρεχε απο τη  βεραντα  του  που του αρεσε  να  καθεται, να   φαει πρωτος .  
Εγω τοτε  του  φωναζα   -  πηγαινε  στο  σπιτι κεραυνε   ,εσυ εχεις  φαγακι  .Σε  φωναζει η  Εφη  και ο Νικολας   τρεξε.
Τις  φορες  που ηθελε  να  μπει μεσα στο  σπιτι   του και  δεν τον ειχαν  ακουσει ,αν  τυχον  με   εβλεπε  στο μπαλκονι μου   μου  νιαουριζε  ,ωστε  να παρω τηλεφωνο  τους  απεναντι  φιλους  για  να  του ανοιξουν  .Γελαγαμε και  λεγαμε οτι    ειναι  γατος με γραμματεα  .  Τον  αγκαλιαζαμε  ολοι   και τριβοταν στα  ποδια  ολων .  Μια  φορα ειχε πεσει μεσα  σε  μελι και ειδαν και επαθαν  να  τον κανουν μπανιο   για  να  καθαρισει.
Αρχες   καλοκαιριου   γελουσα,οταν τον ειδα   να   τριγυρναει με τη λευκοθεα στην αυλη μας ,μεχρι που ξαφνικα εμφανισθηκε  ο μονιμος   πορτοκαλογατος  συντροφος  της λευκοθεας    και   ο κεραυνος   που    ειχε  παρει το πιο αδιαφορο υφος  το σκασε πισω απο τη μανδρα   αφηνοντας  τη  λευκοθεα   εμβροντητη  μπροστα στο'' συζυγο''
Τωρα  ο  κεραυνουλης  που τελευταια  φορα  τον ειδα  στη  βεραντα  του,  πριν  περιπου τρεις  μερες  και εδειχνε πως  δεν ειχε κεφι πολυ  -εγω νομιζα πως  ηταν νυσταγμενος-   βλεπει απο ψηλα τα φιλαρακια  του    και  τη μικρη αδελφουλα του ,που την υιοθετησαν τελευταια  με  το   αναπηρο ποδαρακι . Ολα  μαζι  τον  χαιρετανε    και  τραγουδανε  το τραγουδι της  καρδιας τους  ,οπως μονο αυτα ξερουν
Καλο  ταξιδι   αγορακι μου  ,καλο ταξιδι    γλυκιε κεραυνε  .Πεντε χρονια   ηταν  η ζωουλα  σου   μα  πηρες  απο  ολους μια    αγαπη   που θα   καλυπτε   και     ολα      τα  επομενα χρονια  σου  

Καλο ταξιδι κεραυνουλη ,υπαρχουν.πολλες αγσπημενες ψυχουλες να σου.κανουν.παρεα εκει στο.ουρανιο τοξο

Εγραψα  την  ιστορια  του κεραυνου ,γιατι με λυπησε απιστευτα  . Ξερω  πως   εδω  μπορω να μοιραστω  τετοιες  λυπες.
Ηταν τοσο κοινωνικος ,τοσο αγαπητος  σαν γειτονας κανονικος.Σε  ολους νιαουριζε  και τον χαιδευαμε ολοι .
Δεν ηταν ομως αδεσποτος .Τον ειχαν υιοθετησει  φιλικη οικογενεια  απεναντι  και    ηταν  ο  γατος  τους. Βεβαια  υπηρξαν  παραλειψεις  ,ισως  απο  αγνοια  ή  για  αλλους  δικους τους   λογους
Απο  περυσι  ομως  ταλαιπωρουνταν  καθε τοσο  απο ασθενειες (ρινοτραχειτιδα,μετα  βρεθηκε  χτυπημενος  χωρις να εξακριβωθει απο τι ακριβως,εχασε ολο το τριχωμα του απο το σοκ   και το ξαναεβγαλε  κ.λ.π ,εδειχνε ομως επταψυχος     ) .Τον  ετρεχαν καθε τοσο στον  κτηνιατρο  αλλα  δεν τον εκλειναν μεσα γιατι ηθελε   να  βγαινει εξω .Μονο  στα  διαστηματα  θεραπειας  δεν τον εβγαζαν .  
Αυτη τη φορα  οπως    πληροφορηθηκα  εφυγε  απο στοματιτιδα   αλλα    περιμεναν  τον κτηνιατρο να  τους  πει  απο τι ακριβως.Ηταν  παλι  με  αντιβιωση.Μου  ειπαν οτι  εβγαζε  μυξουλες . Δεν ξερω  αν η στοματιτιδα  προκαλει βλενα  και αν επιφερει θανατο
Το  δυσκολο αυτη τη στιγμη  ειναι   η  ψυχολογικη  κατασταση  του  πατερα  της  φιλης   Ηταν   πολυ  δεμενος  με το γατουλη  και  
τωρα   αποφασισαν οτι  πρεπει  να  αλλαξει για  λιγο  περιβαλλον    Απο  χθες τον  μετεφεραν  σε  συγγενικο σπιτι   (υποφερει  απο  καρδια  και  το βραδυ που εφυγε ο κεραυνος  εκλαιγε  ολη νυχτα  .Αναγκασθηκαν να  καλεσουν τον καρδιολογο)  μεχρι να  συνελθει.
Ουτε  κι  εγω  δεν μπορω να πιστεψω   οτι εφυγε   ο  γατουλης .  Λαθη   που  δεν  επανορθωνονται

Αχ Θέε μου πραγματικά έχει μαυρίσει η ψυχή μας αυτες τις μέρες

Όπως και νάγινε ότι και νάγινε Κρίμα για το γατούλη.
Ίσως να μπορούσε και νάχει εξελιχθεί αλλιώς, ίσως,.... ίσως....

Υποθέσεις, εικασίες και πάντα σπαρακτική η απώλεια
Τον καταλαβαίνω απόλυτα τον άνθρωπο που νοιώθει έτσι. Είναι πάντα σκληρό

Καλό ταξίδι κερανούλη μου στη μεγάλη παρείτσα του ουρανού
Τουλ πήρες κι έδωσες πολύ αγάπη και δεν έφυγες μόνος

Λυπάμαι για τον μικρό γείτονα !!!

Πόσο δύσκολα να αποχωρίζεσαι τους φίλους σου.Τρέμει η ψυχή μου γι αυτά που είναι έξω.Πώς να τα προφυλάξεις όλα. Ίσως και γι αυτό το πλάσμα να ήταν η στιγμή που έπρεπε να φύγει.Πραγματικά έχει μαυρίσει η ψυχή μας αυτές τις μέρες.
Πόσο όμορφο το όνομα του.
Καλό ταξίδι Κεραυνούλη, έδωσες και πήρες πολύ αγάπη!
      .

ZIZIKOS έγραψε:Αχ Θέε μου πραγματικά έχει μαυρίσει η ψυχή μας αυτες τις μέρες

Όπως και νάγινε ότι και νάγινε Κρίμα για το γατούλη.
Ίσως να μπορούσε και νάχει εξελιχθεί αλλιώς, ίσως,.... ίσως....

Υποθέσεις, εικασίες και πάντα σπαρακτική η απώλεια
Τον καταλαβαίνω απόλυτα τον άνθρωπο που νοιώθει έτσι. Είναι πάντα σκληρό

Καλό ταξίδι κερανούλη μου στη μεγάλη παρείτσα του ουρανού
Τουλ πήρες κι έδωσες πολύ αγάπη και δεν έφυγες μόνος

++++++

Lina έγραψε:Πόσο δύσκολα να αποχωρίζεσαι τους φίλους σου.Τρέμει η ψυχή μου γι αυτά που είναι έξω.Πώς να τα προφυλάξεις όλα. Ίσως και γι αυτό το πλάσμα να ήταν η στιγμή που έπρεπε να φύγει.Πραγματικά έχει μαυρίσει η ψυχή μας αυτές τις μέρες.
Πόσο όμορφο το όνομα του.
Καλό ταξίδι Κεραυνούλη, έδωσες και πήρες πολύ αγάπη!
      .

Λινα μου τον ειχαν βγαλει ετσι ,γιατι απόσο ξερω εμφανισθηκε περιπου 10 μηνων πανω κατω στη βεραντα τους, νυχτα με καταιγιδα.Ανοιξαν την πορτα και τσουπ βλεπουν μπροστα κατι ολομαυρο και χνουδωτο να νιαουριζει κλαιγοντας .Ομως σχημα οξυμωρο το ονομα του ,σκετη γουργουρομηχανη ,κοινωνικος και καλοσυνατος πηγαινε σε ολους.Επλεξε ομως για μονιμο σπιτι το συγκεκριμμενο

Ευχαριστω ολους για τα ζεστα λογια ,παρολο που δεν ηταν δικος μου γατος. Ακομα δεν πιστευω οτι τον ειχα δει πριν τρεις -τεσσερις μερες πρωι -πρωι στη συνηθισμενη του θεση ,μεσα στα λουλουδια στο πεζουλι της βεραντας των γειτονων (το πρωι στις 7 νιαουριζε να τον βγαλουν εξω) παχουλος οπως παντα. Απλα λιγο ακεφος. Στεναχωριεμαι γιατι ηταν μολις 5 χρονων .Προφανως κατι δεν πηγε καλα.

Θα ήταν αρρωστούλης belezza μου..
Κι από τη μανούλα του ίσως.

Σημασία έχει πως πήρε αγάπη.
Ήταν ένας γατούλης αλανιάρης καταλαβαίνω, που διάλεξε το σπίτι του και εκεί μέσα βρήκε απόκριση, αγαπήθηκε, με τις όποιες αβλεψίες, κάποιες φορές αυτά δεν έχουν μεγάλη σημασία. Οι ανοιχτές καρδιές μετράνε.

Πάντα οδυνηρή η απώλεια.

Προσωπικά, ίσως φανεί παράδοξο, νιώθω μια ανακούφιση που υπάρχουν άνθρωποι που επηρεάζονται τόσο από την απώλεια μιας χνουδωτής τετράποδης ψυχούλας. Εκεί που τώρα υπάρχει θλίψη, είναι γιατί κάποτε φώλιαζε αγάπη. Με αυτή τη φράση παρηγορήθηκα για την απώλεια του Αρουλίνη μου.

Καλό ταξίδι Κεραυνούλη!
Να στέλνεις κύματα αγάπης στους δικούς σου από μακριά.

πωπω τωρα το διαβασα!! κουραγιο στην οικογενεια του και καλο του ταξιδι του Κεραυνου...

Ευχαριστω  Δαφνουλα , .Εφυγε αδικα το αγγελουδακι , σου ειχα αναφερει το θεματακι του καποια στιγμη