η ιστορία ενός μωρού γατούλη, τυφλού που ψάχνει για γονείς

Kαλησπέρα σε όλους, θα ήθελα να σας πω για ένα γατάκι, περίπου δύο μηνών, μαυράκι, αρσενικό που γεννηθηκε με πολύ σοβαρό πρόβλημα στα μάτια και μάλλον θα μείνει τυφλό.  Το έφερε η μαμά του στο  πάρκινγκ της πολυκατοικίας που διαμένω μαζί με τα δύο  αδελφάκια του τα οποία σκοτώθηκαν από διερχόμενο αυτοκίνητο,  Για το γατάκι αυτό που επέζησε, στην αρχή νομίζαμε ότι δεν έχει ανοίξει ακόμα τα ματάκια του. Ομως, τις αμέσως επόμενες ημέρες και μέχρι να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει, η περιοχή γύρω από τα μάτια του πρήστηκε και οι βολβοί είχαν  πεταχτεί έξω από τις κόγχες και έσταζαν κάποιο υγρό.  Με άλλα λόγια υπέφερε και ήταν σε αθλία κατάσταση.  Μια συγκάτοικος το πήγε στον κτηνίατρο όπου διαπίστωσε  πως έχει ερπητοϊό που πήρε από τη μητέρα του ενόσω το κυοφορούσε και δεν άφησε τα μάτια να αναπτυχθούν. Ο ιός αυτός δεν είναι κολητικός για τον άνθρωπο όμως το ίδιο το πιθανότερο είναι να  μείνει τυφλό ή κα να χάσει τη ζωή του από την επέκταση του ιού σε άλλα όργανα (π.χ. αναπνευστικό).   Στη συνέχεια, επειδή ήταν τραγικό να βλέπω ένα ζωάκι να υποφέρει τόσο, το  πήγα   σε ένα κτηνιατρείο στη Νέα Σμύρνη όπου μπορούσαν να το φιλοξενήσουν (με οικονομικό αντίτιμο φυσικά)  και να του κάνουν τη θεραπεία που μας είπαν πως χρειάζεται για να καταπολεμηθεί ο ιός (κολλύριο Thilokof κάθε 4 ώρες για ένα μήνα). Το άφησα εκεί τη Δευτέρα 11/07, εκτότε  το έχω επισκεφθεί 2 φορές και  κάθε φορά είναι καλύτερα,. Συγκεκριμένα χθες που το είδα, έχει φύγει όλο το πρήξιμο  γύρω από τα μάτια και ο βολβός του ενός ματιού έχει "πάει στη θέση του". Είναι πολύ φιλικό και καλούλι, έχει πολύ όρεξη για φαγητό και πιστεύω για ζωή. Δίνοντας από αυτά που δεν μου περισσεύουν, θα παραμείνει στο κτηνιατρείο αλλή μία εβδομάδα, ελπίζοντας ότι θα έχει "πάει στη θέση του "  ο βολβός και του άλλου ματιού Στη συνέχεια, θα είναι μια πολύ δύσκολη συνέχεια, διότι αν δε βρει  σπίτι και γονείς να το υιοθετήσουν, θα καταλήξει πάλι στο δρόμο. Δυστυχώς για οικογενειακούς λόγους, δε μπορώ να το υιοθετήσω  η ίδια, ενώ ο αδελφός μου - επίσης γατόφιλος, έχει ήδη 6 γατιά, εκ των οποίων το ένα που έσωσε το Χειμώνα από τα σκουπίδια, είναι με σαγόνι σπασμένο που δε διορθώθηκε μς τις εγχειρήσεις και θέλει ειδική φροντίδα. Γνωρίζω ότι όλοι αγαπάτε τα γατιά, απλά αναρωτιέμαι αν κάποιος από εσάς έχει λίγη ακόμα αγάπη, χώρο και χρόνο να περισσεύει ώστε να υιοθετήσει ένα γατάκι  που δε βλέπει. Μου είπαν στο κτηνιατρείο ότι τα τυφλά γατάκια αναπτύσσουν περισσότερο τις άλλες τους αισθήσεις. Είμαι σίγουρη, πως η αγάπη που θα νοιώθει για το σωτήρα του θα είναι πολύ - πολύ μεγάλη, γιατί αν και δε θα τον βλέπει με τα ματάκια του, θα τον βλέπει με τα ματάκια της καρδιάς του και θα του αφιερώσει τη ζωή του για πάντα.

Πραγματικά πολύ λυπάμαι για το γατάκι....και εύχομαι ολόψυχα να βρει το σπιτάκι του γιατί εκεί έξω δεν θα έχει ζωή....μπράβο που το φροντίζετε. Να βάλετε αγγελίες παντού, όπου μπορείτε...ίσως κάπου εκεί έξω υπάρχει κάποιος που θα ήθελε να ζήσει μαζί του!! Καλή τύχη στο μικράκι!