Αναζητείται ο Σουπ

Κυριακή του Θωμά 2014, μετά απο τριήμερη βροχή αποφάσισα να βγάλω έξω τα γατιά. Εδώ είναι ερημικά και αυτά είναι φρόνιμα, αποφεύγουν καν να βγούν απ τη μάντρα. Ο απέναντι έχει επισκέψεις, σπάνιο πράμα. Κατα τις 10 φευγουν, τους ακούω μεσα στην ησυχία. Προκαλεί την προσοχή μου γυναίκα που δεν σταματάει τα γλυκόλογα, κανα τέταρτο, όλοι έχουν φύγει και αυτη συνεχίζει, που και που ακούγεται μιλια παιδιου. Παντρεμένη με παιδί και τόσα λόγια στο δρόμο, συνοδεύει παιδι αλλά συνάντησε 'κάποιον', που εδώ, τόσην ώρα λόγια, υπάρχει τρίτος, στο παιδί τα λέει όλα αυτά? Νιαααρ ακούγεται, ώχ πάλι τσακώθηκε. Κάνω να βγω στο παράθυρο να κάνω κανά πσούτ, αλλά λέω 'ασε μη τρομάξω τους καλεσμένους του απέναντι'. Σηκώνομαι απο την καρέκλα, δέυτερο νιάρ, πνιγμένο, τον κυνηγανε και έστριψε. Κατεβαίνω τη σκάλα, σπινιάρισμα αυτοκινήτου...
 Αρνούμαι να αποδεχθώ το προφανές εκείνη τη στιγμή. Ψάχνω τους δρόμους από κείνη την ώρα για κανα τετραήμερο, έχασα 3 κιλά, ρωτάω τους νοικάρηδες, όλο γυναίκες μένουν εδώ, λείπαν. Ξεκινάω τους γειτόνους από τους φίλους των θυληκών που έφερνε (πρώτες του γύρες), τίποτε. Αφίσες, μοιάζουν πολλοί, κανένας όμως δεν εχει τη χαρακτηριστική βουλα στο σαγόνι. Έρχεται και η σειρά του απέναντι...αρνείται ότι είχε επισκέψεις...οχι γκαβός δεν είμαι, μάλιστα απειλεί, θεωρεί ότι τους αποκαλώ οικογενειακώς ΄γατοκοτάδες' (αυτος τό πε).
 Θα μπορούσα να τον βουτήξω απ τα αυτί και να ξεράσει και τα μουστοκούλουρα της μάνας του που έκλεβε μικρός ... Μπορεί όμως και να ήταν κάποιος τρίτος, αν και δεν έχει πολλά σπίτια κολλητά, μπορεί και να προτιμουσε να πεθάνει παρά να μολογήσει, έτσι απο γινάτι. Μπορεί ο γάτος να ήταν ήδη νεκρός η να τους τη κοπανήσει και να έρθει αύριο. Προσωπικά γνωρίζω περίπτωση που κλεμμένος εξαμηνίτης γύρισε μετα από 3 μήνες, έχω 1 μήνα ακόμα. Δεν Ξέρω τι να κάνω άλλο...