Αντίο μικροσκοπικούλα μου / NALA

από **fotini123** Δευ Ιουν 23, 2014 6:34 pm

Η μικροσκοπικούλα ήταν ένα γατάκι που ήρθε σε αυτό τον κόσμο για πολύ λίγο. Για ένα μήνα και κάτι… Ένα τρίχρωμο ξεχωριστό μωράκι με λαμπερά πράσινα ματάκια που δυστυχώς έκλεισαν για πάντα πολύ νωρίς. Γιʼ αυτούς που το πέταξαν ήταν ένα ακόμη γατάκι-βάρος που ήθελαν να ξεφορτωθούν. Για μένα ήταν ένα πλασματάκι που αγάπησα πολύ. Πάρα πολύ. Που σκόπευα να κάνω μέλος της οικογενείας. Που μόλις χθές βάφτισα Nala...

Την βρήκε η κορούλα μιας φίλης μου στην αυλή του νηπιαγωγείου της πριν από δύο εβδομάδες. Την παράτησαν εκεί μαζί με το αδελφάκι της. Τα πήγαμε και τα δύο αμέσως στο γιατρό όπου διαπιστώσαμε πως ήταν σχεδόν ενός μηνός, υγιή αλλά πολύ υποσιτισμένα. Ήταν και τα δύο σε άσχημη κατάσταση αλλά η κατάσταση της μικροσκοπικούλας ήταν ιδιαίτερα σοβαρή. Ήταν τόσο αδύναμη και υποσιτισμένη που δεν μπορούσε ούτε να κουνηθεί. Έμενε ξαπλωμένη, ακίνητη και μόνο κοίταζε.

Ο γιατρός δεν μας έδωσε πολλές ελπίδες αλλά οι ημέρες περνούσαν και τα μικράκια άρχισαν να παίρνουν τα πάνω τους. Άρχισαν να τρώνε μόνα τους, να πλένονται, να χρησιμοποιούν την άμμο τους, να παίζουν, να τρέχουν κατά πάνω μας όλο χαρά…. Η μικροσκοπικούλα παρέμενε πολύ μικρότερη σε μέγεθος από το αδελφάκι της (όταν τα βρήκαμε είχε το μισό ακριβώς βάρος από το άλλο) αλλά δεν θύμιζε σε τίποτα το αποστεωμένο γατάκι των πρώτων ημερών. Πίστευα πως είχαν διαφύγει τον κίνδυνο. Δυστυχώς όμως έκανα λάθος…

Σήμερα το πρωί η μικροσκοπικούλα έφυγε. Έγιναν όλα τόσο γρήγορα… Προχθές πρόσεξα πως ήταν λίγο υποτονική και έφαγε μικρότερη ποσότητα από αυτή που συνήθιζε να τρώει. Δεν ανησύχησα (κακώς όπως αποδείχτηκε εκʼ των υστέρων) γιατί δεν φαινόταν να υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Ήταν ευδιάθετη, χρησιμοποιούσε την άμμο της κανονικά και έπαιζε με το αδελφάκι της. Τα ματάκια της ήταν καθαρά και δεν φταρνιζόταν. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι και το αδελφάκι της έφαγε λιγότερο απʼ ότι συνήθως, απέδωσα τη μειωμένη όρεξή της στη ζέστη.

Χθές η κατάστασή της επιδεινώθηκε. Ήταν πολύ αδύναμη και ανέπνεε με δυσκολία. Το νιαούρισμά της ήταν βραχνό. Την τάισα με σύριγγα και ξεκινήσαμε αντιβίωση. Το απόγευμα έδειχνε να είναι καλά. Δεν είχε όρεξη να φάει αλλά ανέπνεε πολύ καλύτερα. Και εκεί που πίστευα πως θα το ξεπεράσει, σήμερα το πρωί κατέρρευσε. Την χάιδεψα, της έδωσα λίγο νεράκι με το χέρι μου και πριν προλάβουμε να ξεκινήσουμε για το γιατρό εκεί, μέσα στο αυτοκίνητο, έφυγε.

Αυτό το πλασματάκι το αγάπησα από τη πρώτη στιγμή. Όταν τη είδα είπα μέσα μου 'αυτό είναι το γατάκι μου'. Τόσο μικρή, τόσο εύθραυστη, τόσο γλυκιά. Χωρούσε στην παλάμη μου. Ξάπλωνε εκεί, την χάιδευα με το άλλο μου χέρι και της μιλούσα. Κι εκείνη έκλεινε τα ματάκια της ευχαριστημένη. Είχε αρχίσει να φαίνεται και ο χαρακτήρας της. Ήσυχη και διακριτική. Έτρεχε κοντά μου αλλά δεν σκαρφάλωσε ποτέ επάνω μου. Με κοίταζε μόνο νιαουρίζοντας σαν να έλεγε ʽπάρε με αγκαλίτσαʼ. Όταν παίζαμε με το αδελφάκι της μας κοίταζε και περίμενε να την φωνάξω για να έρθει να παίξει κι αυτή.

Την φώναζα μικροσκοπικούλα και πριγκηπισσούλα. Από την δεύτερη κιόλας ημέρα που την βρήκαμε προσπαθούσε να καθαριστεί. Έγλυφε με μεγάλη δυσκολία το μικροσκοπικό της πατουσάκι και προσπαθούσε να το φέρει στη μουρίτσα της αλλά δεν τα κατάφερνε. Συνέχιζε όμως να προσπαθεί. Χρησιμοποίησε την άμμο πριν από το αδελφάκι της. Μια ημέρα, όταν είχε καλυτερεύσει αρκετά, την πήγα στην άμμο και έσκαψα με το πατουσάκι της. Αμέσως κατάλαβε. Την έβλεπα να μεγαλώνει και να ξεπερνάει τον κίνδυνο μέρα με τη μέρα και ένιωθα πραγματικά ευτυχισμένη. Έκανα σχέδια. Σκόπευα να την υιοθετήσω. Έτσι θα την είχα συνεχώς κοντά μου και θα έκανε παρέα και στη μεγάλη μου. Τις φανταζόμουν να ξαπλώνουν και οι δύο στο κρεβάτι δίπλα μου και να γουργουρίζουν ευτυχισμένες… Δεν πρόλαβα όμως…

Αντίο μικροσκοπικό μου κοριτσάκι. Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Σε αγάπησα πολύ μικρούλα μου. Πάρα πολύ. Κι ας ήταν τόσο λίγος ο χρόνος που περάσαμε μαζί... Αναρωτιέμαι αν το ένιωσες κι αν καταλάβαινες πως οι σύριγγες, τα κολλύρια, η πίεση να φας ήταν γιατί προσπαθούσα να σε κρατήσω εδώ, κοντά μου. Συγνώμη που δεν τα κατάφερα...

Ζητώ συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο αλλά δεν ήθελα να χαθεί η μικρούλα έτσι, σαν να μην πέρασε ποτέ από αυτό τον κόσμο. Ήθελα να πω την ιστορία της. Έτσι, για να υπάρχει. Για να μείνει κάτι. Για να μάθουν κάποιοι άνθρωποι που αγαπούν τις γατούλες πως κάποτε υπήρξε κι ένα γατάκι που θα το φώναζαν Nala και που αγαπήθηκε πολύ.

Υ.Γ.1. Για την ιστορία, το αδελφάκι χαίρει άκρας υγείας.

Υ.Γ 2. Δεν θα πω τίποτα για τις τύψεις που νιώθω γιατί νομίζω πως δεν έχει νόημα.

https://i1279.photobucket.com/albums/y527/lfotini2001/20140614_201155_zps3c9f1cf0.jpeg

https://i1279.photobucket.com/albums/y527/lfotini2001/20140614_201052_zps193c7039.jpeg

από **tsili** Δευ Ιουν 23, 2014 7:37 pm

Τι όμορφη που 'ήταν! Λυπάμαι πάρα πάρα πολύ.
Σίγουρα κατάλαβε ότι υπήρχε κάποιος που την αγαπούσε και τη φρόντιζε. Και αυτό είναι τόσο σημαντικό. Λυπάμαι και πάλι Sad

από **calliope g.** Δευ Ιουν 23, 2014 7:50 pm

Λυπάμαι πολύ για τη μικρούλα που δεν πρόλαβε να γνωρίσει τον κόσμο. Ξέρω πως δεν θα σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα, αλλά σκέψου πως το πλασματάκι αυτό τις δυο εβδομάδες που το είχες, ένιωσε τι θα πει χάδι, φροντίδα και αγάπη. Κάτι που δεν θα είχε την ευκαιρία να το μάθει αν δε βρισκόσουν στο δρόμο του.
Να είσαι πάντα καλά και γεμάτη αγάπη!

rainbow

από **moukelis** Δευ Ιουν 23, 2014 8:02 pm

Λυπαμαι παρα πολυ,καλο της ταξιδι...

από **tania g** Δευ Ιουν 23, 2014 10:15 pm

Λυπαμαι τοσο πολυ για το κοριτσακι σου.. Sad

Καλο ταξιδι μικρη Nala... Sad

από **fotini123** Τρι Ιουν 24, 2014 8:03 am

Σας ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράσταση. Και ακόμη περισσότερο που μπήκατε στον κόπο να διαβάσετε την ιστορία της μικρούλας. Ευχαριστώ.

από **ZIZIKOS** Τρι Ιουν 24, 2014 9:18 am

Πόσο λυπάμαι για τη μικρούλα σου
Γλυκειά Μικρούλα Νάλα στη τόσο σύντομη ζωούλα σου πρόλαβες και γνώρισες την αγάπη και την φροντίδα που κάποιοι θέλησαν να σου στερήσουν πετώντας σε.
Καλό ταξίδι όμορφο κοριτσάκι

από **kat-cats** Τρι Ιουν 24, 2014 10:00 am

Λυπάμαι πολύ για το μικρουλάκι που έφυγε τόσο σύντομα....καλό ταξίδι στη μικρούλα Νάλα.... :-(

από **Ηρακλένια** Τετ Ιουν 25, 2014 2:25 pm

από **fotini123** Πεμ Ιουν 26, 2014 6:16 pm

Θέλω να σας ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά για τη συμπαράσταση. Μαζί με εμένα σας ευχαριστεί και ο αδελφούλης (νομίζω!) της μικροσκοπικούλας, ο οποίος έκανε για δεύτερη φορά αποπαρασίτωση εσωτερικά και εξωτερικά και σε δύο εβδομάδες θα κάνει τα πρώτα του εμβόλια. Ελπίζω αυτός να τα καταφέρει...

https://2img.net/h/i1279.photobucket.com/albums/y527/lfotini2001/securedownload_zps9ac81d37.jpg

https://i1279.photobucket.com/albums/y527/lfotini2001/20140624_204258_18124_zps151afe17.jpeg

https://i1279.photobucket.com/albums/y527/lfotini2001/20140625_183326_zpsede0a198.jpeg

https://i1279.photobucket.com/albums/y527/lfotini2001/20140624_204258_86155_zps23f28774.jpeg