Γατάκι με ρινοτραχειΐτιδα (κρυμμένο στην ντουλάπα μου...)

Και το έλεγα εγώ, δεν καθόμουν στη Σύρο; Ωραία κτήρια είχε, ωραία θάλασσα, τι την ήθελα την Αθήνα; Τέλος πάντων, μετά από διακοπές 5 ημερών έκανα την καρδιά μου πέτρα και επέστρεψα. Επιστρέφοντας όμως με περίμενε μια ελαφρώς δυσάρεστη έκπληξη: Ένα από τα αδεσποτάκια που ταΐζω, από τα φετινά μας γεννητούρια (3ων μηνών περίπου), που ήταν μες στην καλή χαρούλα πριν φύγω, το βρίσκω γυρνώντας με χάλια τα ματάκια του, να τρέχουν συνέχει, να έχουν τσίμπλες, να τα έχει συνέχεια μισόκλειστα και να φτερνίζεται. Εννοείται δεν είχε μείνει αφρόντιστο αυτές τις μέρες, απλά εγώ ως πιο... γατοειδική πήρα χαμπάρι το πρόβλημα. Ρινοτραχειίτιδα μάλλον, λέω, θέλει άμεσα γιατρό και αντιβίωση. Το μέγα θέμα, βέβαια, ήταν ότι το ψιψίνι είναι ΦΟΒΕΡΑ φοβητσιάρικο, μόνο για φαγητό πλησιάζει. Τέλος πάντων, μετά από πολλή προσπάθεια και με δέλεαρ μια... μοσχοβρομιστή γατοκονσέρβα τόνου καταφέρνω και τη βουτάω τη μικρά και τη χώνω στη γατοφόρο. Χτυπιόταν ωσάν το ψάρι η έρμη, αλλά τι να κάνω; Πήγαμε γιατρό, μας είδε, ρινοτραχειΐτιδα μας είπε, μας έδωσε augumentin σε συγκεκριμένη δόση (πολύ πολύ μικρή) 2 φορές τη μέρα για 10 μέρες και κολλύριο. Βάλαμε και αμπουλίτσα για να ξεφορτωθούμε τους σιχαμερούς ψύλλους που μας είχαν ζώσει. Και κάπου εδώ αρχίζει η παράνοια... Η μικρή μετεφέρθει εντός του δωματίου μου, αποσπάστηκε από τη γατοφόρο σαν χταποδάκι και μαζί με τον πατέρα μου καταφέραμε και της δώσαμε την πρώτη δόση αντιβιωσούλας, αφού τον έκανε τον έρμο ριγέ. Κατόπιν, από την τρομάρα της και πριν προλάβω να κάνω οτιδήποτε άλλο, έτρεξε και χώθηκε μέσα σε ένα ντουλάπι που μονίμως αφήνω ανοιχτό (ναι, ντροπή μου) και κρύφτηκε στο βάθος, πίσω από τα κουτιά με τα παπούτσια. Εδώ και δύο ώρες είναι εκεί μέσα και δε μιλάει ούτε λαλάει, μόνο με κοιτάει τρομαγμένη μόλις σκύβω και την κοιτάω, αν και τώρα μόλις την είδα να μισοκοιμάται λίγο πιο ήρεμη. Τι να κάνω, βρε παιδιά???? Να περιμένω??? Πώς θα ηρεμήσει λίγο το γατί??? Έχω φαγάκι ακριβώς απέξω, γατοκονσέρβα τόνο μυριστερή μυριστερή. Επίσης, από την πείρα σας, υπάρχει περίπτωση να καταφέρω να της δίνω το φαρμακάκι μέσα στο φαγητό και να μη χρειάζεται να βασανίζεται το έρμο με τη σύριγγα; (Ο γιατρός μου είπε μάλλον δε θα το τρώει... ) Με άλλα γατάκια έτσι το προσπαθούσα με τα χάπια, αν και συνήθως ήταν σε σκόνη και δε μύριζε το φάρμακο. (Ο άγιος Γιόντα, πάλι, κάθεται και του τα βάζουμε στο στόμα τα φαρμακάκια, οπότε είναι εκτός συναγωνισμού...) Και επαναλαμβάνω: Τι θα κάνω, ωρέ, με το γατούνι στην ντουλάπα???? Λέτε να τα καταφέρει να γίνει καλά το μωρό? Αχ, μακάρι το καημένο...
Να η μπέμπα πριν αρρωστήσει:

Άστην μόνη της όλη μέρα... μην την ενοχλήσεις. Θα ηρεμήσει όταν νιώσει ασφαλής!

Εντάξει, δε σκόπευα να το πειράξω το καημένο, απλά φοβήθηκα μήπως δεν αισθάνεται καλά εκεί. Αλλά τώρα κοιμάται, οπότε σε καλό δρόμο είμαστε. Πάντως έφαγε μια χαρά το πρωί πριν το γιατρό, οπότε εντάξει από αυτή την άποψη. Ευχαριστώ πολύ, Γατοτάτη.

Πολύ γλυκιά είναι η μικρή!
Μπράβο για την φροντίδα σας!

Άστην σήμερα, όπως είπε η Βικ και όταν ηρεμήσει και νιώσει ασφαλής, θα βγει μόνη της.. Άσε που, ούτως ή άλλως, θα βγει για να φάει..

Ευχαριστώ, δεν έκανα και τίποτα τρομερό, μακάρι να συνέλθη γρήγορα το μικρούλι. Θα βγει πιστεύω εντός της ημέρας, είναι πεινάλα. Νομίζω όμως ότι καταβολεύτηκε εκεί μέσα, έχω και ερκοντίσιον ολημερίς για χάρη της (εγώ, πάλι, έχω παγώσει... ), είναι και σκιερά και ήσυχα, οπότε μάλλον της καλαρέσει σε σχέση με την έξω κάψα.

κι εγώ νομίζω ότι την έχει καταβρεί στη ντουλάπα. είναι απο τα αγαπημένα τους μέρη. θα βγει για να φάει, να πιεί και θα ξαναμπει!!

Α, ωραία, τώρα με υποχρέωσε! Να δω πώς θα της μάθω την άμμο αν τη βγάζει όλο εκεί μέσα η ζαβολίνα...

Η μπέμπα εντός ντουλάπας... Γκρίνιαξε λίγο πριν μερικά λεπτά και έφαγε μισό κονσερβάκι. Μετά τρόμαξε και ξαναχώθηκε...

Συγγνώμη για το ένα ποστ πίσω από το άλλο, αλλά θέλω να πανηγυρίσω: Πήρε την αντιβίωση στο φαγάκι της! Πήρε την αντιβίωση στο φαγάκι της!! Πήρε την αντιβίωση στο φαγάκι της!!! Και έτσι δε θα χρειάζεται να βασανίζεται με τη σύριγγα στο στοματάκι, που τόσο πολύ φοβόταν. Σ' ευχαριστώ, θεέ μου, Σ' το λέω και δημοσίως!

Σπόιλερ:

Μπράβο για την αντιβίωση!

Αυτή η φωτό, είναι γαταπληκτική!

Ευχαριστώ για την υποστήριξη! Είδες βρε Βίκυ πού πήγε και χώθηκε το στρουθοκαμηλάκι; Σήμερα το πρωί φάγαμε πάλι όόόλο μας το φαγητό με την αντιβιωσούλα και πρόσεξα ότι οι παλιές μυξούλες έχουν ξεραθεί, το ίδιο και οι τσιμπλίτσες/δακρυάκια και δεν έχουν βγει καινούριες. Μακάρι να πάει καλά το μικρούλι.

Μπράβο το στρουθοκαμηλάκι! Περαστικούλια του!

μια χαρά θα πάει το μικράκι!

Μακάρι! Ευχαριστούμε!

Τωρα που όλα δειχνουν να πηγαίνουν καλα, εγω έτσι κουκλάρα θέλω να την σκέφτομαι!


Σιδερένια Λιτσα μου (Εκ του στρουθοκαμηλιτσα)

Ραλούκα, είσαι θεά, τι να πω, χτυπιέμαι ακόμα στα γέλια!!! Ευχαριστούμε και για τις ευχούλες πολύ, θέλουμε τη θετική σας ενέργεια!

Επειδή δεν έχω παρόμοια πείρα με ελαφρώς πειραγμένα ματάκια από ρινοτραχειΐτιδα, ξέρει κανείς αν θα ξανανοίξουν τα ματουλίνια της αν με το καλό πάνε όλα καλά και συνέλθει; Μου φαίνεται πως σήμερα είναι πιο ανοιχτά πάντως και ευτυχώς φαίνεται ότι βλέπει κανονικότατα.

αντε ευτηχως!!!

Ααααα τωρα τα ειδα αυτα!Μια χαρα θα παει το μικρο ή αλλιως ο κατοικος της ντουλαπας!

ralou έγραψε:Τωρα που όλα δειχνουν να πηγαίνουν καλα, εγω έτσι κουκλάρα θέλω να την σκέφτομαι!


Σιδερένια Λιτσα μου (Εκ του στρουθοκαμηλιτσα)

Ρουλίτσα, πάλι έμπνευση είχες!

Anatoli έγραψε:Ααααα τωρα τα ειδα αυτα!Μια χαρα θα παει το μικρο ή αλλιως ο κατοικος της ντουλαπας!

Λες να της ζητήσω και ενοίκιο τελικά; Ευχαριστούμε, παίρνουμε σωστά την αντιβίωσή μας μέχρι τώρα, οπότε έχουμε καλές πιθανότητες να συνέλθουμε.

Περαστικά στην... Λίτσα σου (δεν ειν' κακό) μια χαρά θα τα πάει και θα γίνει ακόμα πιο όμορφη!


Ρουλίτσα μας !

οταν γινει καλα θα ανοιξουν παλι οι ματαρες της μην ανησυχεις καθολου!ενα απο τα μωρα που φιλοξενουσα το βρηκαμε με ολοκλειστα ματια..κουτουλουσε παντου..μεσα σε 1 κιολας εβδομαδα εστρωσε και φανηκαν οι λαμπερες ματοχαντρες του

καλη τυχη στο μικρακι και γρηγορα περαστικα

Σας ευχαριστώ πολύ πολύ, κοριτσάκια, ακούγεται πολύ ευοίωνο. Μακάρι να συνέλθει σύντομα η (θκατου)λίτσα!

Είναι πανέμορφη πάντως... εκεί στο παράθυρο... σαν αγγελάκι φαίνεται!!

Ευχαριστούμε! Αν δεν ήταν και τόόόσο φοβητσιάρικο, θα είχε υποστεί το ζούληγμα της ζωής της! Μάλλον καλά πάει πάντως, ούτε φτερνίσματα ούτε ρουθουνίσματα σήμερα και τα ματάκια ανοίξανε λίγο παραπάνω.Μακάρι να συνεχίσει έτσι. Και, παρεμπιπτόντως, ΤΕΛΕΙΑ υπογραφή! Είναι κουκλιά και τα δυο τους!

Περαστικά σας!!

Ευχαριστούμε, βιρμανομαμά!

(Πάλι κλειστό το είδα το ένα ματάκι από τσιμπλίτσες. Και δεν κάθεται να της βάλω και κολλύριο η θκατουλίτσα. Το άλλο όμως είναι τελείως ανοιχτό και τρώμε με πολλή όρεξη. )

Θα ξεθαρρεψει σιγα σιγα να εισαι σιγουρη. Πως παει?

Από ξεθάρρεμα όχι και πολύ καλά, στο ένα μέτρο με αφήνει να πλησιάσω πριν πάει να κρυφτεί, και να φανταστείτε την ταίζω από τότε που άρχισε να τρώει. Αλλά από υγεία καλούτσικα, μύξες δεν έχει πια, ούτε φτέρνισμα, μόνο τσιμπλίτσες. Έτσι κι αλλιώς ούτε 3 μέρες δεν παίρνει αντιβιωσούλα, έχουμε μια εβδομάδα ακόμα μπροστά μας. Ευχαριστώ πολύ πολύ για το ενδιαφέρον!

Θα ξεθαρρέψει σιγά σιγά, μην ανησυχείς!

Ο Γιόντα την έχει πάρει χαμπάρι?

Ο Γιόντα την ξέρει γιατί όσο υπάρχει η μικρή στον κήπο τον έχουμε πάει κάνα δυο φορές βόλτα, οπότες η μυρωδιά της του είναι σχετικά οικεία -συναντιούνται και στη σίτα καμιά φορά (αυτός μέσα αυτά έξω ), και με τη μαμά και με τον αδελφούλη. (και η μαμά μπαίνει και μέσα, οπότε κάπως βολεύεται το πράγμα) Το μόνο είναι που δεν τον αφήνω να μπει στο δωμάτιο, αλλά δεν έδειξε να έχει καμιά φαγούρα για την ώρα πάνω σ' αυτό. Το σαλόνι του πέφτει εξάλλου πιο δροσερό.

Ωωωχχ.. Ξάπλα στα πατώματα είναι και ο Γιόντα για να δροσίζεται?

Που της εβαλες την αμμο της θκατουλιτσας?