Kαι παλι εδω..

από **marakicy** Παρ Ιουν 02, 2017 8:33 pm

Παλι εδω.. Παλι αντιμετωπη με την απωλεια.. Ποσο ποναει αυτο. Δεν ξερω τι γινεται.. Στο ιδιο σημειο που εχασα το γατακι μου πριν 4 μηνες ακριβως, τωρα χανω και το αλλο... Αμαξι.. Κτυπημα στο κεφαλακι της... Πεθανε... Παγωσα δεν ξερω τι νιωθω, αν νιωθω... Πανω που πηγα να νιωσω λιγο καλα με το προηγουμενο τωρα αυτο. Γιατι ? 1000 γιατι χωρις απαντηση. Μπορει καποιος να μου απαντησει στο 'γιατι'' ? Τα λατρευω τα αγαπω σαν παιδακια και τα χανω... Γιατι...

από **belezza** Παρ Ιουν 02, 2017 8:52 pm

λυπαμαι πολυ.η απωλεια ενος αγαπημενου κατοικιδιου ,ποναει απιστευτα.το μονο σιγουρο ομως ειναι οτι δεν πρεπει να τα αφηνετε να βγαινουν εξω στο δρομο,ειδικα αφου ειχε ξανασυμβει.πολυ περισσοτερο ,οταν ειναι μικρα και πιο πολυ οταν ζουν το μεγαλυτερο χρονικο διαστημα μεσα,αν βγουν εξω εστω για βολτα με μαθηματικη ακριβεια συμβαινει το χειροτερο rainbow

από **ZIZIKOS** Παρ Ιουν 02, 2017 10:04 pm

belezza έγραψε:λυπαμαι πολυ.η απωλεια ενος αγαπημενου κατοικιδιου ,ποναει απιστευτα.το μονο σιγουρο ομως ειναι οτι δεν πρεπει να τα αφηνετε να βγαινουν εξω στο δρομο,ειδικα αφου ειχε ξανασυμβει.πολυ περισσοτερο ,οταν ειναι μικρα και πιο πολυ οταν ζουν το μεγαλυτερο χρονικο διαστημα μεσα,αν βγουν εξω εστω για βολτα με μαθηματικη ακριβεια συμβαινει το χειροτερο

Λυπάμαι πολύ για το γατάκι σου και θα συμφωνήσω με ΟΛΑ τα παραπάνω.

Δυστυχώς οι κίνδυνοι εκτός σπιτιού είναι πολλοί ειδικά για όλα αυτά που έχουν μάθει μέσα και όχι μόνο

rainbow

από **marakicy** Παρ Ιουν 02, 2017 10:10 pm

Το ξέρω.. Αυτή η γατούλα ήταν 2 χρονών περίπου. Ήρθε σε εμάς εδώ και 1,5 χρόνο αλλά είχε μάθει να μένει έξω. Μόνο στην αυλή όμως. Δεν μπορούσα δυστυχως να την εκπαιδευσω να μενει μεσα, γτ έτσι έμαθε ήταν αδέσποτο. Πρόσεχε όμως. Και την βρήκαμε ακριβώς έξω από το σπίτι στο πεζοδρόμιο.. Τι να πω αλήθεια...

από **belezza** Παρ Ιουν 02, 2017 10:23 pm

από **marakicy** Δευ Ιουν 05, 2017 12:05 am

Παιδια δεν ειμαι καλα Sad

Καθολου καλα...

από **belezza** Δευ Ιουν 05, 2017 11:22 am

ειναι μαλλον το πιο δυσκολο κομματι της συμβιωσης μας με τα ζωα.η απωλεια, που ολοι την εχουμε βιωσει, μας συγκλονιζει.σε καταλαβαινουμε ολοι.νομιζω εχεις κι αλλη γατουλα. αν ναι θα στηριχτεις σ 'αυτην και θα την προσεξεις γιατι σε εχει αναγκη και την εχεις

από **marakicy** Δευ Ιουν 05, 2017 3:24 pm

Πραγματικά δεν πιστευα ποτέ ότι θα ένιωθα τόσο πόνο. Έβλεπα πιο παλια αυτους που ειχαν κατοικίδιο και ποτέ μα ποτέ δεν τους καταλάβαινα όσο και να ήθελα. Από τότε που η λατρεμένη μου γατούλα αποφάσισε να μπει στη ζωη μας, μας την άλλαξε μας εκανε το καλυτερο δωρο. Μας εδωσε πολλα μας εμαθε πραγματα που δεν ξεραμε. Και επειδη ηταν το πρωτο μας κατοικιδιο και γενικα η πρωτη επαφη με γατουλα τα δωσαμε ολα. 'Ολοι μας. Την αγαπησαμε τρελα, την φροντιζαμε απιστευτα, ηταν κανονικα σαν μελος της οικογενειας, ηταν σαν ενα μικρο μωρο στο σπιτι. Πραγματικα δεν μπορω να συνελθω με τιποτα, εχω απο εκεινη τη μερα να κοιμηθω σαν ανθρωπος, δεν το χωραει το μυαλο μου, νιωθω λες και εχασα δικο μου ανθρωπο ειναι απιστευτο δεν ξερω... 'Οταν έχασα το άλλο μου γατάκι πριν 4 μήνες πάλι με τον ίδιο τρόπο, σπάραζα στο κλάμα και σιγά σιγά το χώνεψα. Ήταν ο γιος της γατουλας μου. 6 μηνες τον εζησα αλλα παλι εκλαιγα παλι πονεσα. Τωρα ομως νιωθω οτι ολο αυτο ειναι πολυ διαφορετικο. Ισως επειδη ηταν η πρωτη μου γατουλα, την εζησα περισσοτερο και γενικα αυτη μου εμαθε πως ειναι να λατρευεις τις γατες και ποσο απιστευτα πλασματα ειναι. Δεν ξερω τι να κανω να συνελθω.. Πραγματικα...

από **belezza** Δευ Ιουν 05, 2017 4:34 pm

διαβαζοντας το ποστ ,τελικαμαλλον δεν υπαρχειαλληγατουλ οπως ειχα καταλαβει.βεβαιως αυτο τα κανει πιο δυσκολα'
ο καιρος μονο απαλυνει τη θλιψη και ισως καποια στιγμη ενα καινουριο γατακι μελος της οικογενειας, ομως πια χωρις βολτες και χωρις δυνατοτητα προσβασης εξω.

από **marakicy** Δευ Ιουν 05, 2017 4:40 pm

Πραγματικα εχω χασει 2 γατακια σε 4 μηνες, πραγματικα δεν ξερω τι συμβαινει. Ειναι σχετικα ησυχη γειτονια, ολοι εχουν γατες, ολες οι γατες πανε βολτα, και τα δικα μου δεν αντεξαν. Βγηκαν για λιγο και παει... Αλλα ο χαμος αυτης της γατουλας πραγματικα με διελυσε. Δεν ξερω, νιωθω απιστευτα χαλια δεν μπορω να σου περιγραψω ποσο χαλια νιωθω... Τη σκεφτομαι συνεχεια, μου λειπει αφανταστα, νιωθω τυψεις για το περιστατικο, γενικα νιωθω χαλια... Δεν την παλευω καθολου δεν ξερω τι να κανω αληθεια...

από **belezza** Δευ Ιουν 05, 2017 4:55 pm

ειναι οι πρωτες μερες που μετα το συμβαν ολα βαραινουν απιστευτα.μετα το σοκ ο βαρυς δρομος της συνειδητοποιησης.δεν ξεχναει κανεις το ζωακι του,απλα ο χρονος δινει δυνατοτητα να καταλαβεις οτι για καποια πραγματα δεν υπαρχει γιατι και να προχωρησεις.εγω ευχομαι να μην εχεις πλεον αλλες απωλειες

από **marakicy** Δευ Ιουν 05, 2017 4:58 pm

Σε ευχαριστω πολυ για ολα, παιρνω δυναμη απο αυτα για αυτο αλλωστε ηρθα να γραψω εδω... Ευχαριστω πραγματικα!

από **Lina** Δευ Ιουν 05, 2017 5:18 pm

Να πάρεις δύναμη και να συνεχίσεις. Όλοι εδώ μέσα ή τουλάχιστον οι περισσότεροι έχουν βιώσει αυτό τον πόνο της απώλειας. Sad

Και ακόμη κι αν έχουν περάσει μέρες ή και χρόνια δεν μπορείς να μην βουρκώσεις όταν τα θυμάσαι.Έχεις πολύ αγάπη να δώσεις στη γατούλα που ήδη έχεις και αν σε βοηθάει να υιοθετήσεις ένα άλλο ζωάκι και για δική της παρέα κάντο.
Όμως μέσα στο σπίτι.Να ξέρεις ότι ο δρόμος έχει πολλούς κινδύνους και πάντα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για το χειρότερο. pale

Δύο αγαπημένα μου γατιά που δεν έχει περάσει μέρα να μην τα θυμάμαι,τα έχασα με φρικτό τρόπο γιατί ήταν αδεσποτάκια και μπαινόβγαιναν σπίτι ότι ώρα ήθελαν.Όμως το κακό δεν άργησε!

από **marakicy** Δευ Ιουν 05, 2017 6:37 pm

Σε ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράσταση. Το διαφορετικό με τη γατούλα αυτή, είναι οτι δεν την επιλέξαμε εμεις, μας επέλεξε αυτή για ιδιοκτήτες της. Μετά μάθαμε ότι ήταν μιας άλλης κοπέλας 2 τετράγωνα πιο πάνω κ μάλλον δε περνούσε καλά επειδή είχε κι άλλες γάτες κι έτσι επέλεξε το δικό μας σπίτι και εμάς για να είμαστε οι ιδιοκτήτες της. Αυτό την κάνει τόσο σημαντική και διαφορετική για μένα. ΄Ηταν αλλιώς... Ήταν η πρώτη μου γατούλα, η πρώτη μου αγάπη, μου έδωσε νέο νόημα στη ζωή μου, μου έμαθε πράγματα που δεν ήξερα πως υπήρχαν... Μακαρι να μπορούσε να γυρίσει πίσω ο χρόνος, μακάρι...

από **Gatoplikti** Τρι Ιουν 06, 2017 12:14 pm

Συνήθως τα γατάκια μας έχουν επιλέξει ήδη πριν τα επιλέξουμε εμεις. Ειναι πολύ άσχημο αυτο που βιώνεις και πολυ φρέσκο ακομα και πονάει. Οτι και να λέμε για τον δρομο , οσο και να ναι μαθημένο το γατάκι, παντα μπορει να υπάρξει το απροοπτο το αναπαντεχο, o κακος άνθρωπος το οτιδήποτε.

Καλη αναπαυση στην κουκλιτσα σου rainbow

Μια νέα γατισια συντροφιά μπορει να απαλύνει τον πονο σου, οταν θα αισθανθεις έτοιμη.