Μέχρι μια μέρα να τα ξαναπούμε ...

Το κοριτσάκι μου...
Το τόσο άτυχο... Έπρεπε να σε αφήσω εκεί που ήσουν, θα επιβίωνες. Τα δισέγγονα και τρισέγγονα σου ακόμα βρίσκονται εκεί, στολίζουν την περιοχή με τα ιδιαίτερα ματάκια σου, δώρο από σένα.

Μόνο κακό σου έκανα που σε πήρα.
Χαίρομαι που πρόλαβες να νιώσεις λίγη θαλπωρή. Άλλη γάτα είχες γίνει.
Λυπάμαι που δεν πρόλαβα να το δω.. Λυπάμαι.

Και τι κερδίσαμε όμως στο τέλος, Μελωνάκο μου; Εσύ να περάσεις τις τελευταίες μέρες σου μέσα στον τρόμο, για μένα μόνο δάκρυα.
Και πίκρα.
Και τύψεις.


Το σπίτι της Μελώνιας πήρε φωτιά και υπήρξαν κι άλλες απώλειες.... το κορίτσι το έβγαλαν έξω πυροσβέστες και χάθηκε. Η κοπέλα που την υιοθέτησε, αμέσως μόλις βγήκε από το νοσοκομείο την εντόπισε, γίνονταν προσπάθειες να την πιάσουν, έφτασαν τόσο κοντά....

Την πάτησε σήμερα ένας μ@λ@κ@ς με το αυτοκίνητο. Ενώ βρισκόταν σε πεζοδρόμιο. Επίτηδες.
Τώρα βρίσκεται κάπου εκεί ψηλά.
Περιμένει να ξαναβρεθούμε μια μέρα.

Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω, θολώνουν τα μάτια μου...

Ένα πικρό αντίο μόνο.

αχ πηνελοπη τωρα το διαβασα ολο.βιαστηκα να ρωτησω πριν  δω και το αλλο ποστ .δεν το πιστευω ολο αυτο.ειναι παρα πολυ.εχω σοκαριστει .
μη ριχνεις ομως ευθυνες στον εαυτο σου.εσυ ηθελες το καλυτερο.
η μελωνια τωρα ειναι ψηλα αλλα ξερει οτι πηρε αγαπη και οτι καποιοι ανθρωποι την αγαπησαν.πολυ μα πολυ.
ειναι οδυνηρο και πικρο αλλα δυστυχωςη τυχη δεν ευνοει ολα τα πλασματα το ιδιο.
καλο ταξιδι κοριτσακι .να εισαι καλα εκει ψηλα και να προσεχεις αυτους που σε αγαπησαν και χαρηκαν τοσο με την παρουσια σου.

Έπρεπε να την αφήσω εκεί που ήταν, με όλους τους κινδύνους.
Άλλαξε τόσα περιβάλλοντα, πέρασε δύο επεμβάσεις για το τίποτα, έγιναν όσα έγιναν για να καταλήξει έτσι.
Δεν θα μου το συγχωρήσω ποτέ.
Ήθελα το καλύτερο αλλά δεν είμαι θεός και δεν έπρεπε να την πάρω.
Τα παιδιά της ζουν ακόμα, κι εκείνη πιθανότατα θα ζούσε αν... αν, αν, αν. τόσα πολλα αν.

Δεν ξέρω, δεν μπορώ να σκεφτώ καθαρά αυτή τη στιγμή. Έχω λίγες ώρες που το έμαθα, και παρόλο που είδα και φωτοηραφίες δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα.

Έκανες ότι μπορούσες Μην τα βάζεις με τον εαυτο σου

Κανεις δεν μπορει να προβλέψει τέτοια πράγματα και ποτε δεν ξέρεις τι ειναι γραφτο του καθενος! Που ξέρεις τι θα γινοταν αν ήταν έξω. Εδω μιλάμε για μια τραγωδια!

Καλη ανάπαυση στα πλασματάκια που χάθηκαν, τουλαχιστον τώρα θα ειναι σε ένα κοσμο χωρις πονο και αγωνια

πηνελοπη ποτε δεν ξερει κανεις τι μπορει να συμβει.η ζωη τα περιλαμβανει ολα και τα καλυτερα και τα χειροτερα.οι στιγμες αυτες ειναι απο τις δυσκολες αλλα ειναι και αυτες μεσα.εκανες οτι πιστευες καλυτερο .ολα ηταν εναντια τελικα σ'αυτη την περιπτωση.πως ηρθε ετσι η στιγμη ωστε τελικα γινει αυτο.μην κλαις.μη χανεις τη δυναμη σου και την αισιοδοξια σου.εχεις δωσει τοσα σε τοσα γατακια.
η μελωνια εζησε εστω για λιγο τη σιγουρια και την αγαπη.αλλα αλλος εγραψε το σεναριο

Έχω σοκαριστεί..
Δε μπορώ να το πιστέψω....






Πηνελόπη ....Πόσο λυπάμαι....Ξέρεις....
Τα λόγια είναι λίγα, είναι φτωχά.

Μη σκέφτεσαι έτσι και  μη κατηγορείς τον εαυτό σου.
Είναι  άδικο.... και λάθος......


Καλό ταξίδι ψυχούλα μου όμορφη  

Πηνελόπη μου.....δεν έχω λόγια
μόνο τον εαυτό σου μην κατηγορείς, έκανες τόσα για να νιώσει την ζεστασιά και την αγάπη αυτό το πλάσμα.
Λες και μερικά πράγματα είναι να γίνουν έτσι, ότι κι αν κάνουμε
Καλό της ταξίδι

Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως εκεί που βρισκόταν αυτό το ζώο, είχε μια φροντίδα που άλλα αδεσποτάκια δεν έχουν.
Είχε φαγητό, είχε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ναι υπήρχαν κι άσχημα -έως πολύ άσχημα- περιστατικά με γείτονες αλλά το σκέφτομαι, το ξανασκέφτομαι... τι καλό υπήρξε από τότε που την πήρα, πέρα από το ότι ήταν μέσα σε σπίτι κι έτρωγε καλύτερα;
- Είχε μια άσχημη εμπειρία υιοθεσίας που τη στρέσαρε σε σημείο το γλυκό και φιλικό προς όλους γατί που ήξερα να γίνει ένα πλάσμα που κυριολεκτικά τα έκανε πάνω του από το φόβο μόλις το πλησίαζε άλλος εκτός από μένα. 
- Στειρώθηκε σε χασάπη που όχι μόνο δεν έκανε καλή δουλειά με τη στείρωση, αλλά έραψε και μια γάζα μέσα στην τομή, με αποτέλεσμα το ζώο να πονάει επί μέρες, να χρειαστεί δεύτερη επέμβαση και βδομάδες να αναρρώσει.
- Παρέμεινε για μεγάλο διάστημα σε περιβάλλον που τη στρέσαρε ακόμα περισσότερο λόγω ύπαρξης των γατιών μου.
- Υιοθετήθηκε από άνθρωπο που αγαπώ κι εκτιμώ απίστευτα, αλλά και πάλι μέσα στο στρες ήταν.

Κι όλα αυτά για να ζήσει πυρκαγιά, να χαθεί στο δρόμο κι αφού επιβιώσει από όλα αυτά, να την πατήσουν επίτηδες με αυτοκίνητο!

νόμιζα πως βοηθούσα και τελικά, αν το είχα αφήσει στην ησυχία του, πιθανότατα θα ζούσε ακόμα.
Δεν λέω πως δεν ένιωσε αγάπη όλο αυτόν τον καιρό, αλλά αντισταθμίζεται έτσι ο πόνος, ο φόβος που ένιωσε;
Δεν ξέρω...σκέψεις μόνο κάνω.

θέλω να πιστεύω ότι όντως είναι κάπου καλύτερα τώρα.

Αχ βρε Λεβυθακι μην κατηγορεις τον εαυτο σου οπως ειπες δεν ειμαστε θεοι,ουτε και μπορουσες να προβλεψεις.Ορισμενα πλασματα δεν εχουν αστερι ,οπως συμβαινει και στους ανθρωπους.Ηταν τραγικο ,δεν μπορω να πω κατι αλλο.Καλο ταξιδι κοριτσακι ,να δωσεις φιλια στα κοριτσια μου εκει πανω.

Πηνελοπη μου με την ιδια λογικη θα μπουρούσαν να συμβούν ατυχιες και σε πολλά άλλα γατάκια που έχεις βοηθήσει. Με αυτην την λογικη λοιπον να μην τα βοηθας γιατι εκει που ήταν μπορει να μην συνεβαινει το Α ή το Β περιστατικο. Ποτε δεν μπορεις να ξέρεις και ποιος σου εγγυάται οτι εκει που ήταν δεν θα βρισκοταν πάλι ένας βλαμμένος να τα φωλιάσει ή να τα πατήσει ή οτιδήποτε. Αν θυμάμαι καλα εκει που ήταν αρχικα η Μελώνια καποιος την ειχε χτυπησει.

Επισης στεσσαριστηκε απο καταστάσεις , μα ένα φοβικο γατι και έξω στον δρομο που ήταν παλι δεν θα στρεσσατιζοταν περισσοτερο απο τα άλλα? Ειδικα έξω υπάρχουν πολυ περισσοτεροι παράγοντες για να στρεσσάρεται. Μεσα στο σπιτι έστω και σε ένα δωματιο, ειχε ένα χωρο οπου ήξερε οτι ήταν ασφαλής και σιγουρα αισθανοταν οτι καποιοι άνθρωποι προσπαθούν να την βοηθήσουν.

Αχ, ναι βρε Πηνελόπη, έκανες ό,τι μπορούσες...

Για τη Μελώνια....Λυπάμαι πολύ...τι άδικο!

δεν εχω λογια. πραγματικα. οσο για το κτηνος που την πατησε επιτηδες το συμπαν θα του το ανταποδωσει. ξερει αυτο και ειναι αμειλικτο.

Τι κριμα αλλα δεν θα μπορουσες να ξερεις αυτα απο πριν οπως δεν θα ηξερες το τι θα ειχε γυνει αν την ειχες αφησει εκει που ηταν... ετσι τουλαχιστον εζησε την φροντηδα και την αγαπη....(εστω και για τοσο λιγο)

Σφίχτηκε η ψυχή μου... αλλα δε φταις. Έκανες αυτό που θεωρούσες καλύτερο.

Πηνελόπη μου δεν έχω λόγια...έχω πάθει σοκ....μόνον εσύ δεν φταις...δεν ξέρω τι να πω έχω χάσει τα λόγια μου... καλό ταξίδι στο Μελωνάκι.....αχ δεν μπορώ να το πιστέψω πως την πάτησαν επίτηδες...γιατί παναγίτσα μου γιατί....;;;

προσπαθω ακομα να συνελθω απο το σοκ και ομως δεν το καταφερνω.το μυαλο μου ειναι εκει  και ευτυχως ειμαστε ολοι εμεις με την ιδιαιτερη? ευαισθησια για τα ζωα  να μοιραζομαστε αυτες τις λυπες,τετοιες περιπτωσεις που σε κανουν να νοιωθεις τοσο αδυναμος.ομως,επειδη καταλαβα πως το κτηνος που ερριξε την τελικη βολη σε ολο αυτο το ειδαν,δεν μπορει να δεχτει καταγγελια?και μηνυση?δεν κρατηθηκε ο αριθμος του?χθες ακομα εβλεπα στην τηλεοραση πως ακομα και αν η αστυνομια αδιαφορησει να απευθηνθητε στον εισαγγελεα

Δυστυχώς όταν έχεις μάρτυρα που δεν θέλει να καταθέσει, δεν μπορείς να κάνεις πολλά.
Και εν τέλει καταλήγεις να πληρώνεις πρόστιμο επειδή το γατί δεν είχε μικροτσιπ και λόγω...πλημμελούς φύλαξης.


Δεν το έχω χωνέψει ακόμα πως έφυγε με τέτοιο τραγικό τρόπο...

καλημερα .σου εχω στειλει ενα π.μ