Αποσπασματα απο το προσωπικο ημερολογιο του Γκισμο

....
....
....
Πέμπτη 25 Μαϊου
Πάει… βγάλανε τα χαλια απο το πάτωμα, ειδικά εκείνο το όμορφο το μπεζ. Εριχνα κάτι κατρουλες πάνω του ααααχχχ! Απολαυστικές
Ειπε ότι θα το στείλει λέει σε μια κυρία Βαγια, γιατι αυτη η κυρία Βαγια λέει, έχασε ενα στοιχημα λέει, και θα της το πασάρει λέει. Μωρέ… λες να έχει κι αυτη κανένα γάτο σαν την αφεντομουτσουνάρα μου που θέλει να ανακουφίζεται τα μαλακά?
Δεν ξέρω…. Εγω θέλω το χαλί μουουου!
Αχ! Κατουριέμαι πάλι! Και τωρα που θα τα κάνω ε?
Α! Καναπεδάκο μου σου έρχομαιαιαιαιαιαι
Αααααχ!

Τρίτη 8 Ιουνιου
Το σπιτι είναι ήσυχο, οι δίποδοι λείπουν.
Η Πατουσα μου έχει γυρίσει την πλάτη και ο Σνοου περιφερεται στην κουζίνα ψάχνοντας να φάει. Ο Τεζορο κοιμάται του καλου καιρου.
Μα που είναι οι δίποδοι? Μου λείπουουουν!
Ανεβαίνω στον καναπέ. Τοσους μήνες εδω μέσα, ανακουφίζομαι εδω πάνω.
Η διποδη… (καλά… ας μην το παιζω σνομπ και στον εαυτο μου, «μαμα» θα την λέω απο δω και πέρα) η μαμα λοιπον όταν γυρίζει στο σπίτι κάθε μέρα, πλησιάζει εδω και βλέπω την απογοήτευση στο προσωπο της.
Δεν καταλαβαίνω! Που να πάω να ανακουφιστω ο γάτος. Εδω είναι μαλακά και αφράτα και ζεστα. Μια χαρα τα κάνω εδω.

Τετάρτη 9 Ιουνιου
Η μαμα έχει προβληματιστει σοβαρα και σήμερα με μάλωσε πάλι κοιτάζοντας τον καναπε. Μα τι θέλει? Δεν καταλαβαίνω γιατι με μαλώνει…
Υστερα, μιλαγε για κάτι που το λένε «μπετονίτη» Ποιος ξέρει τι να είναι αυτο…Καμια καινουρια λιχουδιά να φάμε ίσως?

Πέμπτη 9 Ιουνίου
Εχουν φυγει όλοι τωρα. Η μαμα άφησε ενα κουτί που κάτι έχει μέσα. Πλησιάζω και μυρίζω. Πάντως φαί δεν είναι. Παταω ενα πατουσι μέσα, μετα δευτερο… αααα ωραία είναι εδω μέσα, αφρατα και καθαρα και κάνει χρτς χρτς κάτω απο τα πόδια μου! Χμ… κατουριέμαι… μηπως να τα αμολαγα εδω? Που να πηγαίνω τωρα στον καναπέ.
Αααχ! Ανακουφιση. Μωρε ωραία είναι εδω! Για να πάω και στην άλλη γωνία. Μηπως να έκανα και το… άλλο χμμμμ... δε ‘ν κακη ιδέα... δε ‘ν κακη ιδέα…. Ααααχ! Απολαυση. Μυριζει όμως κάπως… άσε και βλέπουμε αυριο!

Το απόγευμα που γυρισε η μαμα έπαθε πλάκα! Πηγε στον καναπέ κοιταξε και μετά με βουτηξε και με γέμισε φιλια. Μα... Γιατι? Δεν καταλαβαίνω???
Καποια γατοσπιτού έστειλε και μια εικονίτσα. Ενας καλός κύριος με πολλά ζωα αλλά ουτε μια γατα!!!!
Γιατι ρε γμτ δεν έχει και μια γατα δίπλα του???

Παρασκευη 10 Ιουνίου
Απο το ΠιΣι έρχεται ενα κύμα θετικης ενέργειας... ποιος ξέρει τι θα λένε και θα χαίρονται οι γατοσπιτουδες!
Ο Σνοου βρηκε ενα ενδιφέρον μαυρουδερο παιχνίδι που κουνιώταν μόνο του! Οχι σαν κι αυτα τα χαζά που μας τα κουνάει η μαμα στη μουρη και κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε ότι τα κουνάει εκείνη!
Πάντως η μαμα πολυ τρόμαξε και ήταν σκασμένη μετα. Φυσικά ο μπαμπας πήρε το παιχνίδι απο το Σνοου και το εξαφάνισε! Χα! Καλά να πάθεις ρε φίλε! Ημουνα και εγω δίπλα και προσπαθουσα να προλάβω να παίξω κι εγω μαζί του, αλλά δεν με άφηνες!
Μοναχοφάη!!!

Σάββατο 11 Ιουνίου
Μα γιατι με κοιτάζει έτσι η Πατουσερι και μου κάνει νοήματα απο μακριά?
Και γιατι ο Τεζόρο μου είπε «Ενταξει, χαιρόμαστε που ανακάλυψες την χαρα μιας οργανωμένης τουαλέτας φίλε Γκισμο, αλλά κάνε και λίγο το πατουσι έτσι να τα σκεπάσεις!»
Τι εννοει ο συγκάτοικος? Εγω ποτέ στον καναπέ και στο χαλί δεν σκέπαζα τίποτα! Απαπα τι παραξενες αποψεις που έχουν μερικοι μερικοι! Ακου να τα σκεπάσω! Και πως θα αεριστουν και θα μείνουν μοσκοβολιστα τοτε κύριε? Ε? Πως???
Σημερα βρηκα και ένα άλλο κουτι με υπέρχα μικρα πετραδια μεσα. Ειπα να δοκιμάσω να κατουρήσω εκεί σήμερα γιατι τελικά πολυ μ αρέσουν οι αλλαγες. Ωραια και πεντακάθαρα ήταν κι εδω, αλλά μου άρεσαν τόσο πολύ αυτα τα πετραδάκια! Λέω να μην τα ξανακάνω εδω. Διάλεξα ενα ωραίο γυαλιστερο πετραδάκι και το έβαλα στην τσέπη μου για να το χαρίσω κάποια στιγμη στο κορίτσι που θα αγαπήσω. Τελευταία στιγμη βουτηξα αλλα δύο τρια... ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή. Ας εχουμε και καμιά καβάτζα!
Τωρα που το σκέφτομαι, το άλλο κουτί έχει τελείως διαφορετικά πραματάκια μέσα και δεν νομίζω ότι κανένα κορίτσι θα ήθελε να του χαρίσω κανένα τέτοιο. Πάντως έχω κι απο αυτά καβάτζα γιατι κάθε που πάω εκεί κολλάνε ενα σωρό πάνω μου και χωνονται στην κολότσεπη. Εξαλη γίνεται η μαμα όταν τα βρήσκει και μου τα βγάζει ενα ενα!
Αλλά ξέρω τι θα κάνω με τα γυαλιστερα!
Ρε συ Τεζόρο φιλαράκι..., μπορείς να μου τα φυλάξεις αυτα τα πολύτιμα?
Το απογευμα που βγηκαμε μαζί να ακουσουμε τα πουλάκια στο μπαλκόνι. Ο φιλαράκος μου, έκρυψε τα πολυτιμα κάτω απο την καλαμωτη!

Κυριακη 12 Ιουνίου
Οι μεγάλοι λείπουν. Φοβάμαι! Που είναι η μανουλα? Που ειναι ο μπαμπακουλης μου...
Αχ η μοναξια...
Βαριέμαι τόοοοσο πολύ, ουτε πατουσι δεν θέλω να σηκώσω. Ας τα κάνω εδω στον καναπε που είμαι, που να τρέχω στον μετονίτη τωρα
Ααααχ! Ωραία ήτανε! Την μοναξια δεν την αντεχω αλλά η ζωη έχει μεγάλες απολαυσεις καμιά φορα...
Μανουλαααα Πατερουληηηη που εισαστε μωρε!
Χαχαχαχα! Ο Τεζόρο πήγε στον μπετονίτη μου και τωρα κολοτρίβεται για να φυγουν τα πραγματακια απο τον ω του! Καλα να πάθεις ρεεεε! Δικος μου είναι είπαμε, μόνο εγω θα πηγαίνω!
Αμα θέλω!

Δευτέρα 13 Ιουνίου
Απαπα! εξαλη έδινε χτες η μαμα! Αλλάξε το σεντόνι και έκανε σαν τρελη. Μα δεν καταλαβαίνω… τι έκανα πάλι λάθος? Σημερα θα πάω στον μπετονίτη. Ειναι φρεσκος φρεσκος και με περιμένει. Ααα! Ειναι ο Σνοου μέσα και με το που πλησιάζω μου φωνάζει «Αλλοοοος!».
Ελα ρε Σνοου κατουριέμαι σου λέω, βιάσου!
Ο Σνοου με κοιτάζει υποτιμητικα (Εσεις φταίτε παλιο-γατοσπιτουδες, που τρέχουν τα σάλια σας όποτε μιλάτε γι αυτον και έχουν πάρει τα μυαλά του αέρα.)
Ευτυχως απομακρύνεται αλλά έχει σκεπάσει ότι έκανε εκει μέσα, οποτε κάνω κι εγω την δουλειά μου στα στεγνά

Τρίτη 14 Ιουνίου
Μπηκα μέσα στον μπετονίτη και έριξα κάτι υπνους, μα κάτι υπνους…
Αχ! Με ποσο λίγα πραγματα γίνεται ευτυχισμένος ενας γάτος… Οσο θυμάμαι εκείνες τις μέρες που περιφερόμουνα στο βουνό μέσα στις τζίβες…
Δεν ξέρω αν υπάρχει Θεός αλλά ευτυχως υπάρχουν και μαμάδες Βικες σ αυτο τον κόσμο.

Τεταρτη 15 Ιουνίου
Μα γιατι κάθε φορά που έρχεται η μαμα στο σπίτι κοιτάει τον καναπε και πριν καλά καλά πάρει μια ανασα τρέχει στο λαπτοπ και γραφει με μεγάλα κοκκινα γραμματα «ΑΚΑΤΟΥΡΗΤΟΙ» και κάτι ελεφαντακια να χοροπηδάνε δίπλα...
Δεν καταλαβαίνω ξένες γλωσσες και δεν χαζευω ποτε στο πισι, μόνο αν υπάρχει καμια αγκαλιά εκεί δίπλα πάω και χωνομαι, πάντως την μαμα την κάνει να σκάει ενα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά!

Πέμπτη 16 Ιουνίου
Ετσι για να διασκεδάσω την πλήξη μου, ειπα να τα κάνω στον καναπέ αυτη την φορά αλλά μετα θυμηθηκα ότι έλεγαν στο σπίτι ότι σε λίγο θα με λένε «Τεως» λέει και κάποιος Χουζουρης, θα έχει την τιμη ειναι ο μοναδικος «εν ενεργεία».
Φαινετε «Τεως» φωνάζουν όσους τα κάνουν στον μπετονίτη.
Δεν κατάλαβα καλά, όπως είπα δεν ξέρω καλά ξένες γλωσσες, αλλά δεν θα ήτανε άσχημα τελικα να με φωνάζουν «Τεως» Ετσι κι αλλιως αυτο το «Γκισμο» ποτέ δεν το συμπάθησα. Μερικές φορές μου φέρνει στο μυαλό κάτι πολυ άγριο και μοβόρικο και άλλες κάτι ζαχαρένιο και χαζομπλαμπλαδικο! Ειμαι έγω έτσι? Ε Οχι! ΔΕΝ ειμαι!
Εγω είμαι βασιλιάς, εστεμμένος, γαλαζοαίματος και μέλος του διεθνους Τζετ Σετ! Αξίζω να με λένε «ΤΕΩΣ» !
Παω να κατουρήσω στον μπετονίτη!
Ρε συ φίλε Χουζουρη! Δεν κατουρας κι εσυ εδω να σε λένε και σένα «Τεως» να γίνουμε πολλοί ?!
...
...

Για την αντιγραφη: ralou

Ρούλα, απο τα πιο ωραία που έχω διαβάσει!

τελειο!!!

Αψογοοοοοο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΡΑΛΛΟΥΚΑΑΑΑΑΑΑΑ

Μα ειναι φοβερο! Το ξαναδιαβασα!

Βρε κορίτσια...
Ο Γκισμο τα γραφει αυτα, όχι εγω!
Ειναι κρυφο ταλέντο το καμάρι μου.

Βλεπετε τον λεω Γκισμο ακόμα... Μην τον ματιάσω και χάσει τον τίτλο του ΤΕΩΣ!!!

Εκπληκτικό!!!!!! Το πιο τέλειο γατοημερολόγιο!!!!!! Ρούλααααα Επιτέλους κατάλαβα τον Γκίσμο λίγο καλύτερα!!

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!! Εισαι ΦΟΒΕΡΗ!!!

Ρουλίτσα μας, ευχαριστούμε πάρα πάρα πάρα πολύ που συνεργάστηκες με τον τεως και γράψατε επιτέλους στο πισι τις σκέψεις ενός πολύ παρεξηγημένου γάτου!
Μας έφτιαξες τη διάθεση όπως πάντα . Φιλάκια πολλά και φυσικά

Eυχαριστω σας και ευχαριστω και τον Γκισμο που μου τα εμπιστευτηκε.
Βλέπω ότι η μαμα του λείπει και δεν ξέρει τι έχω κάνει.
Φοβάμαι λιγάκι...
Λέτε αμα τα δει να μου βάλει κανένα μπάν που έβγαλα τα κατουρ... εεε τα άπλυτα του παιδιου της στη φόρα????

Δεν νομίζω,μάλλον θα καμαρώνει για τον τέως που έγινε σταρ

ralou έγραψε:....
....
....
Πέμπτη 25 Μαϊου
Πάει… βγάλανε τα χαλια απο το πάτωμα, ειδικά εκείνο το όμορφο το μπεζ. Εριχνα κάτι κατρουλες πάνω του ααααχχχ! Απολαυστικές
Ειπε ότι θα το στείλει λέει σε μια κυρία Βαγια, γιατι αυτη η κυρία Βαγια λέει, έχασε ενα στοιχημα λέει, και θα της το πασάρει λέει. Μωρέ… λες να έχει κι αυτη κανένα γάτο σαν την αφεντομουτσουνάρα μου που θέλει να ανακουφίζεται τα μαλακά?
Δεν ξέρω…. Εγω θέλω το χαλί μουουου!
Αχ! Κατουριέμαι πάλι! Και τωρα που θα τα κάνω ε?
Α! Καναπεδάκο μου σου έρχομαιαιαιαιαιαι
Αααααχ!

Τρίτη 8 Ιουνιου
Το σπιτι είναι ήσυχο, οι δίποδοι λείπουν.
Η Πατουσα μου έχει γυρίσει την πλάτη και ο Σνοου περιφερεται στην κουζίνα ψάχνοντας να φάει. Ο Τεζορο κοιμάται του καλου καιρου.
Μα που είναι οι δίποδοι? Μου λείπουουουν!
Ανεβαίνω στον καναπέ. Τοσους μήνες εδω μέσα, ανακουφίζομαι εδω πάνω.
Η διποδη… (καλά… ας μην το παιζω σνομπ και στον εαυτο μου, «μαμα» θα την λέω απο δω και πέρα) η μαμα λοιπον όταν γυρίζει στο σπίτι κάθε μέρα, πλησιάζει εδω και βλέπω την απογοήτευση στο προσωπο της.
Δεν καταλαβαίνω! Που να πάω να ανακουφιστω ο γάτος. Εδω είναι μαλακά και αφράτα και ζεστα. Μια χαρα τα κάνω εδω.

Τετάρτη 9 Ιουνιου
Η μαμα έχει προβληματιστει σοβαρα και σήμερα με μάλωσε πάλι κοιτάζοντας τον καναπε. Μα τι θέλει? Δεν καταλαβαίνω γιατι με μαλώνει…
Υστερα, μιλαγε για κάτι που το λένε «μπετονίτη» Ποιος ξέρει τι να είναι αυτο…Καμια καινουρια λιχουδιά να φάμε ίσως?

Πέμπτη 9 Ιουνίου
Εχουν φυγει όλοι τωρα. Η μαμα άφησε ενα κουτί που κάτι έχει μέσα. Πλησιάζω και μυρίζω. Πάντως φαί δεν είναι. Παταω ενα πατουσι μέσα, μετα δευτερο… αααα ωραία είναι εδω μέσα, αφρατα και καθαρα και κάνει χρτς χρτς κάτω απο τα πόδια μου! Χμ… κατουριέμαι… μηπως να τα αμολαγα εδω? Που να πηγαίνω τωρα στον καναπέ.
Αααχ! Ανακουφιση. Μωρε ωραία είναι εδω! Για να πάω και στην άλλη γωνία. Μηπως να έκανα και το… άλλο χμμμμ... δε ‘ν κακη ιδέα... δε ‘ν κακη ιδέα…. Ααααχ! Απολαυση. Μυριζει όμως κάπως… άσε και βλέπουμε αυριο!

Το απόγευμα που γυρισε η μαμα έπαθε πλάκα! Πηγε στον καναπέ κοιταξε και μετά με βουτηξε και με γέμισε φιλια. Μα... Γιατι? Δεν καταλαβαίνω???
Καποια γατοσπιτού έστειλε και μια εικονίτσα. Ενας καλός κύριος με πολλά ζωα αλλά ουτε μια γατα!!!!
Γιατι ρε γμτ δεν έχει και μια γατα δίπλα του???

Παρασκευη 10 Ιουνίου
Απο το ΠιΣι έρχεται ενα κύμα θετικης ενέργειας... ποιος ξέρει τι θα λένε και θα χαίρονται οι γατοσπιτουδες!
Ο Σνοου βρηκε ενα ενδιφέρον μαυρουδερο παιχνίδι που κουνιώταν μόνο του! Οχι σαν κι αυτα τα χαζά που μας τα κουνάει η μαμα στη μουρη και κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε ότι τα κουνάει εκείνη!
Πάντως η μαμα πολυ τρόμαξε και ήταν σκασμένη μετα. Φυσικά ο μπαμπας πήρε το παιχνίδι απο το Σνοου και το εξαφάνισε! Χα! Καλά να πάθεις ρε φίλε! Ημουνα και εγω δίπλα και προσπαθουσα να προλάβω να παίξω κι εγω μαζί του, αλλά δεν με άφηνες!
Μοναχοφάη!!!

Σάββατο 11 Ιουνίου
Μα γιατι με κοιτάζει έτσι η Πατουσερι και μου κάνει νοήματα απο μακριά?
Και γιατι ο Τεζόρο μου είπε «Ενταξει, χαιρόμαστε που ανακάλυψες την χαρα μιας οργανωμένης τουαλέτας φίλε Γκισμο, αλλά κάνε και λίγο το πατουσι έτσι να τα σκεπάσεις!»
Τι εννοει ο συγκάτοικος? Εγω ποτέ στον καναπέ και στο χαλί δεν σκέπαζα τίποτα! Απαπα τι παραξενες αποψεις που έχουν μερικοι μερικοι! Ακου να τα σκεπάσω! Και πως θα αεριστουν και θα μείνουν μοσκοβολιστα τοτε κύριε? Ε? Πως???
Σημερα βρηκα και ένα άλλο κουτι με υπέρχα μικρα πετραδια μεσα. Ειπα να δοκιμάσω να κατουρήσω εκεί σήμερα γιατι τελικά πολυ μ αρέσουν οι αλλαγες. Ωραια και πεντακάθαρα ήταν κι εδω, αλλά μου άρεσαν τόσο πολύ αυτα τα πετραδάκια! Λέω να μην τα ξανακάνω εδω. Διάλεξα ενα ωραίο γυαλιστερο πετραδάκι και το έβαλα στην τσέπη μου για να το χαρίσω κάποια στιγμη στο κορίτσι που θα αγαπήσω. Τελευταία στιγμη βουτηξα αλλα δύο τρια... ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή. Ας εχουμε και καμιά καβάτζα!
Τωρα που το σκέφτομαι, το άλλο κουτί έχει τελείως διαφορετικά πραματάκια μέσα και δεν νομίζω ότι κανένα κορίτσι θα ήθελε να του χαρίσω κανένα τέτοιο. Πάντως έχω κι απο αυτά καβάτζα γιατι κάθε που πάω εκεί κολλάνε ενα σωρό πάνω μου και χωνονται στην κολότσεπη. Εξαλη γίνεται η μαμα όταν τα βρήσκει και μου τα βγάζει ενα ενα!
Αλλά ξέρω τι θα κάνω με τα γυαλιστερα!
Ρε συ Τεζόρο φιλαράκι..., μπορείς να μου τα φυλάξεις αυτα τα πολύτιμα?
Το απογευμα που βγηκαμε μαζί να ακουσουμε τα πουλάκια στο μπαλκόνι. Ο φιλαράκος μου, έκρυψε τα πολυτιμα κάτω απο την καλαμωτη!

Κυριακη 12 Ιουνίου
Οι μεγάλοι λείπουν. Φοβάμαι! Που είναι η μανουλα? Που ειναι ο μπαμπακουλης μου...
Αχ η μοναξια...
Βαριέμαι τόοοοσο πολύ, ουτε πατουσι δεν θέλω να σηκώσω. Ας τα κάνω εδω στον καναπε που είμαι, που να τρέχω στον μετονίτη τωρα
Ααααχ! Ωραία ήτανε! Την μοναξια δεν την αντεχω αλλά η ζωη έχει μεγάλες απολαυσεις καμιά φορα...
Μανουλαααα Πατερουληηηη που εισαστε μωρε!
Χαχαχαχα! Ο Τεζόρο πήγε στον μπετονίτη μου και τωρα κολοτρίβεται για να φυγουν τα πραγματακια απο τον ω του! Καλα να πάθεις ρεεεε! Δικος μου είναι είπαμε, μόνο εγω θα πηγαίνω!
Αμα θέλω!

Δευτέρα 13 Ιουνίου
Απαπα! εξαλη έδινε χτες η μαμα! Αλλάξε το σεντόνι και έκανε σαν τρελη. Μα δεν καταλαβαίνω… τι έκανα πάλι λάθος? Σημερα θα πάω στον μπετονίτη. Ειναι φρεσκος φρεσκος και με περιμένει. Ααα! Ειναι ο Σνοου μέσα και με το που πλησιάζω μου φωνάζει «Αλλοοοος!».
Ελα ρε Σνοου κατουριέμαι σου λέω, βιάσου!
Ο Σνοου με κοιτάζει υποτιμητικα (Εσεις φταίτε παλιο-γατοσπιτουδες, που τρέχουν τα σάλια σας όποτε μιλάτε γι αυτον και έχουν πάρει τα μυαλά του αέρα.)
Ευτυχως απομακρύνεται αλλά έχει σκεπάσει ότι έκανε εκει μέσα, οποτε κάνω κι εγω την δουλειά μου στα στεγνά

Τρίτη 14 Ιουνίου
Μπηκα μέσα στον μπετονίτη και έριξα κάτι υπνους, μα κάτι υπνους…
Αχ! Με ποσο λίγα πραγματα γίνεται ευτυχισμένος ενας γάτος… Οσο θυμάμαι εκείνες τις μέρες που περιφερόμουνα στο βουνό μέσα στις τζίβες…
Δεν ξέρω αν υπάρχει Θεός αλλά ευτυχως υπάρχουν και μαμάδες Βικες σ αυτο τον κόσμο.

Τεταρτη 15 Ιουνίου
Μα γιατι κάθε φορά που έρχεται η μαμα στο σπίτι κοιτάει τον καναπε και πριν καλά καλά πάρει μια ανασα τρέχει στο λαπτοπ και γραφει με μεγάλα κοκκινα γραμματα «ΑΚΑΤΟΥΡΗΤΟΙ» και κάτι ελεφαντακια να χοροπηδάνε δίπλα...
Δεν καταλαβαίνω ξένες γλωσσες και δεν χαζευω ποτε στο πισι, μόνο αν υπάρχει καμια αγκαλιά εκεί δίπλα πάω και χωνομαι, πάντως την μαμα την κάνει να σκάει ενα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά!

Πέμπτη 16 Ιουνίου
Ετσι για να διασκεδάσω την πλήξη μου, ειπα να τα κάνω στον καναπέ αυτη την φορά αλλά μετα θυμηθηκα ότι έλεγαν στο σπίτι ότι σε λίγο θα με λένε «Τεως» λέει και κάποιος Χουζουρης, θα έχει την τιμη ειναι ο μοναδικος «εν ενεργεία».
Φαινετε «Τεως» φωνάζουν όσους τα κάνουν στον μπετονίτη.
Δεν κατάλαβα καλά, όπως είπα δεν ξέρω καλά ξένες γλωσσες, αλλά δεν θα ήτανε άσχημα τελικα να με φωνάζουν «Τεως» Ετσι κι αλλιως αυτο το «Γκισμο» ποτέ δεν το συμπάθησα. Μερικές φορές μου φέρνει στο μυαλό κάτι πολυ άγριο και μοβόρικο και άλλες κάτι ζαχαρένιο και χαζομπλαμπλαδικο! Ειμαι έγω έτσι? Ε Οχι! ΔΕΝ ειμαι!
Εγω είμαι βασιλιάς, εστεμμένος, γαλαζοαίματος και μέλος του διεθνους Τζετ Σετ! Αξίζω να με λένε «ΤΕΩΣ» !
Παω να κατουρήσω στον μπετονίτη!
Ρε συ φίλε Χουζουρη! Δεν κατουρας κι εσυ εδω να σε λένε και σένα «Τεως» να γίνουμε πολλοί ?!
...
...

Για την αντιγραφη: ralou

Ρουλίτσα μου, δεν έχω λόγια.. Σ' ευχαριστώ..
Δεν ξέρω πόσες φορές το διάβασα, γελώντας στην αρχή, μέχρι που με πήραν τα ζουμιά στο τέλος..
Είσαι μοναδική και ξεχωριστή, το έχω πει πολλές φορές, κάνε κάτι με το ταλέντο σου, είναι κρίμα..







H αλήθεια είναι ότι ο Gizmo είναι ένας εξαιρετικά έξυπνος, γλυκός και καλός γατούλης..
Το χούι του να κατουράει εκτός είναι/ήταν τεράστιο πρόβλημα, και δη όταν θα τύχαινε να το κάνει 2 και 3 φορές την ίδια μέρα..
Ωστόσο, παραμένω επιφυλακτική, γιατί με δυσκολία πιστεύω ότι το πρόβλημά του ήταν μόνο το είδος της άμμου..
Αν όμως αναλογιστώ όλο του το ιστορικό στο σπίτι μας/του/τους, ίσως να έχει και κάποια λογική..

Όταν λοιπόν πρωτοήρθε ο Gizmo στο σπίτι, Σάββατο 20/03/10 ήταν, ήταν απομονωμένος από τα υπόλοιπα..
Δεν είχαμε προβλήματα ούρησης εκτός αμμολεκάνης. Τα προβλήματα ξεκίνησαν όταν άρχισε να έρχεται σε επαφή με τα υπόλοιπα γατιά..
{Εδώ, να σημειώσω ότι ο Gizmo ήταν παρατημένος στον Υμηττό, μέχρι που τον βρήκε ο πεθερός του αδερφού της Κικής.. Φυσικά είναι άγνωστο το πόσο καιρό ήταν έξω και επιβίωνε μόνος του, χωρίς φαγάκι, χωρίς νεράκι, χωρίς σπιτάκι, χωρίς αγκαλιές και ξάπλες στα ζεστά..}
Έτσι λοιπόν, άρχισε σταδιακά να γίνεται η γνωριμία με τα υπόλοιπα γατιά μας, τότε ήταν 4, ζούσε ακόμα το Λουλουδάκι μας..
Η Λουλού, είχε αναλάβει χρέη σωφρονισμού του Gizmo, δεν τον άφηνε από τα μάτια της, ίσως επειδή ήταν και η Πατουσίτσα μπεμπούλα ακόμα, όταν ήρθε ο Gizmo σπίτι, η Μπέμπα ήταν μόλις 5 μηνών..
Δυστυχώς, ακριβώς στις 4 εβδομάδες από την άφιξη του Gizmo στο σπίτι, πέθανε το Λουλούδι μας..
Όλες οι ισορροπίες ανατράπηκαν και όλοι μας χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας...
Ήδη ο Gizmo ζούσε κανονικά στο σπίτι, όχι κλεισμένος σε δωμάτιο..
Οι εξετάσεις τους για κορωνοϊό ήταν 1/1600 ο Tesoro, 1/800 η Πατούσα, 1/400 ο Snow και 1/800 ο Gizmo..
Το αναφέρω για να δείτε στην πορεία πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα..

Αρχίσαμε λοιπόν όλοι, να προσπαθούμε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα της ζωής μας χωρίς την Λουλού..
Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα..
Ακόμα και τα γατιά έδειχναν να έχουν πρόβλημα.
Ο Gizmo είχε ήδη αρχίσει να μας κατουράει κανονικά εκτός αμμολεκάνης..
Ο γιατρός μας είπε ν' αλλάξουμε από κρυσταλλική σε μπετονίτη, και να βγάλουμε τα καπάκια από τις κλειστές αμμολεκάνες.. Τζίφος..
Στην πορεία, διαπιστώσαμε ότι ο Gizmo ήθελε να γίνει αρχηγός της αγέλης, κάτι που δεν του επέτρεψε ποτέ ο Tesoro, μέχρι και σήμερα.
Δοκιμάσαμε πιθανές κι απίθανες λύσεις, 4 feliway την ίδια στιγμή μέσα στο σπίτι, κολλάρο με φερομόνες, τίποτα.. Ο γάτος συνέχιζε να κατουράει εκτός..
Το στρεσάρισμά του με όλες τις συνθήκες της καινούργιας του ζωής (και ένα κούρεμα που αναγκαστικά του κάναμε γιατί είχε πολλούς κόμπους), οδήγησε σε μια άνευ προηγουμένου έξαρση του καλυκοϊού του, σε τέτοιο σημείο που παρακολουθούσαμε κάθε μέρα αν θα φάει, γιατί αν δεν έτρωγε θα σήμαινε ότι πονάει και θα έπρεπε να πάρει κορτιζόνη για να ηρεμήσει λίγο και να μπορέσει να φάει.. Ευτυχώς, ποτέ δεν αντιμετωπίσαμε πρόβλημα με το φαγητό του, ήταν πάντα και φυσικά παραμένει, ένας φαγανός γάτος..
Η έξαρση του καλυκοϊού (σχεδόν όλος του ο ουρανίσκος ήταν μια πληγή και είχε πρηστεί το κάτω χείλος του), οδήγησε στην χορήγηση φαρμάκων, τα οποία φυσικά δεν ήθελε να παίρνει και τότε με μίσησε (με απέφευγε κανονικότατα) και αγάπησε τον Σπύρο..
Έτσι περίπου κυλούσαν οι ζωές μας, με σχετικά αρμονική συμβίωση μεταξύ τους, χωρίς τρελά μαλλιοκουβαριάσματα, αλλά φυσικά με κατούρημα εκτός, και με κκκχχ από τον Tesoro αν τον παραζόριζε ο Gizmo.. Κάτι που, σπάνια βέβαια, μπορεί ακόμα να συμβεί.. Περισσότερο αν κάνει κάτι απότομο ο Gizmo και τρομάξει τον Tesoro..
Ο γιατρός μας, μάς είχε πει ότι θα πρέπει να νιώσει άνετα και ότι είναι σπίτι του πραγματικά το σπίτι μας/του/τους, για να νιώσει ασφάλεια κι εμπιστοσύνη και ίσως τότε να σταματούσε το κατούρημα..
Το φθινόπωρο που ξανακάναμε εξετάσεις για τον κορωνοϊό, οι τιμές είχαν διπλασιαστεί..
Η φρίκη..
1/3200 ο Tesoro, 1/1600 η Πατούσα, 1/800 o Snow και 1/1600 o Gizmo..
Φυσικά δε νοσούσαν και δε νοσούν, είναι απλά η ένδειξη των αντισωμάτων στον οργανισμό τους, αλλά όσο μικρότερος ο παρανομαστής, τόσο το καλύτερο..
Ο καιρός περνούσε, ο Gizmo συνέχιζε να κατουράει εκτός, όμως σιγά σιγά είχε αρχίσει να προσεγγίζει και εμένα, εκτός από τον Σπύρο..
Αν και του έδινα τα αγχολυτικά χάπια που βοηθάνε στο να μειώσει το κατούρημα, και τα οποία λάμβανε με τρομακτικό ζόρι (μέχρι που άφριζε προκειμένου να μην το καταπιεί), ήταν πιο δεκτικός απέναντί μου. Είχαμε βρει ένα σωρό τρόπους να του δίνουμε το φάρμακο, με ζόρι πάντα, η αντίδρασή του ήταν πολύ έντονη..
Το χάπι στην αρχή έδειξε ότι δουλεύει, αλλά στη συνέχεια, παρά το ότι αυξήσαμε και την δόση, δεν φαινόταν να έχει αποτελέσματα, μέχρι που πρόσφατα το σταματήσαμε, αν και οι εξετάσεις στο συκώτι του ήταν εξαιρετικές..
Όμως ο Gizmo, μάλλον είχε αρχίσει να μας νιώθει οικογένειά του και σπίτι του και κάποια στιγμή, πριν από μερικούς μήνες, ελέγξαμε τον καλυκοϊό στο στοματάκι του, και είχε μειωθεί, πραγματικά στο μισό.. Τα χειλάκια του φυσικά είχαν ξεπρηστεί από πέρυσι, χάρη στη φαρμακευτική αγωγή..
Για να βελτιωθεί ο καλυκοϊός, σημαίνει ότι στρεσαριζόταν λιγότερο και ένιωθε πιο ασφαλής..
Πρόσφατα λοιπόν, αρχές του μήνα, που ξανακάναμε εξετάσεις για τον καλυκοϊό, και βλέποντας τις ισορροπίες στο σπίτι να έχουν βελτιωθεί κατά πολύ, οι τιμές είχαν πέσει στο μισό, σ' αυτές δηλαδή που ήταν και πέρυσι την άνοιξη..
Δεν μπορώ να σας περιγράψω την χαρά μου..
1/1600 ο Tesoro, 1/800 το Πατουσίνι, 1/400 ο Snow και 1/800 ο Gizmo...
Τα βρήκαν λοιπόν και μεταξύ τους, συμβιώνουν αρμονικά, ηρέμησαν, ησύχασαν και νιώθουν ασφαλή στο σπιτάκι τους..
Έτσι λοιπόν, πιστεύω ότι ήταν τέτοιες οι συνθήκες της ζωής όλων μας σ' αυτό το σπίτι, που έπρεπε να περάσει καιρός για να μπορέσουμε να ισορροπήσουμε και ν' αρχίσουμε να ηρεμούμε..
Θέλω να πιστεύω ότι ο Gizmo πλέον νιώθει ότι εδώ είναι το σπίτι του, ότι δεν έχει να φοβηθεί ότι θα ξαναβρεθεί σε κάποιο βουνό παρατημένος, και ότι σιγά σιγά θα το κόψει εντελώς το κατούρημα εκτός..
Είναι εξαιρετικά σπάνιο να συμβεί, αλλά έχει συμβεί, δεν θα είναι η πρώτη φορά..

χρυσούλι μου... τι τράβηξε ο καημένος!

Ρούλα !!!!!!!

Ρούλα

Βικουλίνι

ralou ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!
μιλάμε ότι γέλασα πάρα πολύ, συγχώραμε supercatz

supercatz, αυτός ο γατούλης μέσα από την ιστορία του διαπίστωσα ότι είναι εξαιρετικός, υπομονή και όπως όλα δείχνουν θα φτιάξουν τα πράγματα...

doremi έγραψε:

Πούπσυ έγραψε:χρυσούλι μου... τι τράβηξε ο καημένος!

Ναι ρε γμτ.. Είναι πολύ ταλαιπωρημένο πλάσμα, κι έχει τραβήξει πολλά..
Ένας λόγος που του κόψαμε και το χάπι, είναι γιατί καταπιεζόταν πάρα πολύ και δεν θέλαμε να τον βλέπουμε σ' αυτή την κατάσταση..

Kikiriki έγραψε:Ρούλα !!!!!!!

Μα δεν είναι καταπληκτική?

vaso έγραψε:Ρούλα

Βικουλίνι

Βασούλι μου!

BokSurat έγραψε:ralou ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!
μιλάμε ότι γέλασα πάρα πολύ, συγχώραμε supercatz

supercatz, αυτός ο γατούλης μέσα από την ιστορία του διαπίστωσα ότι είναι εξαιρετικός, υπομονή και όπως όλα δείχνουν θα φτιάξουν τα πράγματα...

Γιατί να σε συγχωρήσω καλέ?
Εγώ να δεις πόσο γέλασα, ειδικά με την πρώτη πρόταση, που έλεγε για τις κατρούλες στο χαλί!
Τρόμαξε ο Σπύρος, που έβλεπε House εκείνη την ώρα, και πετάχτηκε!

Είναι καλός, ο σκατούλης, το κατούρημα να μην είχε και θα ήταν καλύτερος!


Και αφού το συζητάμε, πρωινή ενημέρωση : ΑΚΑΤΟΥΡΗΤΟΙ!





Και να συμπληρώσω, ότι ο Gizmo έχει κάνει το πιο ωραίο τρίχωμα απ' όλα..
Μακρύ, εξαιρετικά γυαλιστερό, δύσκολα κάνει κόμπους, και απαλόοοοοο!!!

Ρούλα , πολύ ωραίος ο τρόπος γραφής σου! Συγχαρητήρια!

Βίκυ, δεν ήξερα την ιστορία του Γκίσμο. Θα βελτιωθεί σίγουρα η κατάσταση! Να τον χαίρεστε και αυτόν και όλα τα ομορφόγατά σας πάντα υγιή!

TITIKA CAT έγραψε: Ρούλα , πολύ ωραίος ο τρόπος γραφής σου! Συγχαρητήρια!

Βίκυ, δεν ήξερα την ιστορία του Γκίσμο. Θα βελτιωθεί σίγουρα η κατάσταση! Να τον χαίρεστε και αυτόν και όλα τα ομορφόγατά σας πάντα υγιή!

Σ' ευχαριστώ πολύ Μαρινάκι! Να χαίρεσαι κι εσύ το Τιτικάκι!

Anatoli έγραψε:

Έλα τα γλέντιααααα!!!

Ενα μεγαλο φιλακι στο Γκισμουλη!!

Φίλε Γκίσμο, συνέχισε δυνατά!
Σε ακολουθώ!


Λουκουμάς!

Εκπληκτικό ημερολόγιο!

ζητω ο ΤΕΩΣ

Ρούλα μου είσαι εξαιρετικη,το έχουμε ξαναπεί αδικείσαι.

Βίκυ να δώσεις πολλά-πολλά φιλιά στο Γκισμούλη α βρε τυχερούλη σε λίγο θα σου κάνουν και σήριαλ στην τηλεόραση

Λιαννα έγραψε:Ενα μεγαλο φιλακι στο Γκισμουλη!!

Ένα μόνο? Πολλά!

aporw έγραψε:Φίλε Γκίσμο, συνέχισε δυνατά!
Σε ακολουθώ!


Λουκουμάς!

Λουκουμάααααακοοοοο!!! Μπορείς κι εσύ!

Chouzouris έγραψε:


Εκπληκτικό ημερολόγιο!

Είναι ταλέντο η Ρούλα, δεν το συζητάμε..

ladycat έγραψε:ζητω ο ΤΕΩΣ

Ζήτω δε λες τίποτα!
Ε ρε και να μπει κάνα νέο μέλος και να διαβάσει "ζήτω ο ΤΕΩΣ"!

LAROGATA έγραψε:Ρούλα μου είσαι εξαιρετικη,το έχουμε ξαναπεί αδικείσαι.

Βίκυ να δώσεις πολλά-πολλά φιλιά στο Γκισμούλη α βρε τυχερούλη σε λίγο θα σου κάνουν και σήριαλ στην τηλεόραση

Ευχαριστώ Μαράκι μου, θα του τα δώσω!

ρουλα θα σε μαλωσω!!
που ειναι το χθεσινο γραπτο?

Βικακι πως εινια το παιδακι μας???

Συνεχιζει δυναμικα?

Ενα σμακ και ενα τσιμπι στην κοιλιτσα απο μενα περικαλω!

niou έγραψε:Βικακι πως εινια το παιδακι μας???

Συνεχιζει δυναμικα?

Ενα σμακ και ενα τσιμπι στην κοιλιτσα απο μενα περικαλω!

Είπαμε να σπάσουμε την αλυσίδα του πάρτυ και του τρελού ξεφαντώματος, να μην βαριόμαστε κιόλας , μην μας φάει η ρουτίνα, η πλήξη και η μονοτονία , και να ρίξουμε ένα κατουρηματάκι στον καναπέ, έτσι γι' αλλαγή..

Ελα μωρέ να είμαστε και δίκαιοι. Τόσες μέρες ήταν τύπος κι υπογραμμός.

Ήταν καθαρή η λεκανίτσα του παιδιού;

doremi έγραψε:Ελα μωρέ να είμαστε και δίκαιοι. Τόσες μέρες ήταν τύπος κι υπογραμμός.

Ήταν καθαρή η λεκανίτσα του παιδιού;

Δεν ξέρω Μαράκι μου.. Με τόσα παιδιά και τόσες λεκανίτσες, δεν μπορώ να το ξέρω..
Λερωμένες ήταν οι λεκανίτσες, τώρα από ποιον.. άγνωστο..

Ναι, δεν πολυγκρινιάζω.. Μακάρι να συνεχίσει έτσι..