Ιστορίες της αυλής.. ( ή αλλιώς: ιστορίες με γάτες )

houlieta έγραψε:Και σήμερα ο Τζόι, πιστός στο ραντεβού μας, εμφανίστηκε τρέχοντας μόλις άκουσε το μηχανάκι μου!...
Μου αρέσουν αυτές οι βραδυνές συναντήσεις μας!...

Δεν τον πήρες...;

Dreamer έγραψε:

houlieta έγραψε:Και σήμερα ο Τζόι, πιστός στο ραντεβού μας, εμφανίστηκε τρέχοντας μόλις άκουσε το μηχανάκι μου!...
Μου αρέσουν αυτές οι βραδυνές συναντήσεις μας!...

Δεν τον πήρες...;

Όχι Μαράκι, δεν ξέρω αν είναι καλή ιδέα.. Για την ώρα του πηγαίνω φαγητό και του κάνω παρέα, τον χαϊδεύω και του κάνω αγκαλίτσες που τις αποζητά....
Θα δούμε...
Δεν θέλω να τον στεναχωρήσω ή να τον τρομάξω...

Τί γλυκό!!...

Ο σμαραγδουλης δεν ειναι κοινος μαυρογατος ειναι μεγαλη λατρεια καθοτι κολημα με τα μαυρα εγω,αλλα και ο ρηγας ειναι σκετο λιονταρακι ακαι ομορφουλικο και το ανιψακι του.Εισαι πολυ τυχερη εχεις για μαμα μια τοσο φιλοζωη ,αχ μακαρι να ηταν και μενα ετσι.Και τοσα πολλα ομορφα γατια στην αυλη και στα περιχωρα....

Τι έγινε με τον Τζόι τελικά? Τον είδες σήμερα?
Γιατί είχε φύγει?
Οι γάτες καμμιά φορά φεύγουν όταν χάσουν τα πρωτεία. Μήπως ενοχλείται που υπάρχουν κι άλλες γάτες στην αυλή κι αυτός θέλει την ησυχία του?

loulou έγραψε:

Τι έγινε με τον Τζόι τελικά? Τον είδες σήμερα?
Γιατί είχε φύγει?
Οι γάτες καμμιά φορά φεύγουν όταν χάσουν τα πρωτεία. Μήπως ενοχλείται που υπάρχουν κι άλλες γάτες στην αυλή κι αυτός θέλει την ησυχία του?

Τα ραντεβού μας με τον Τζόι συνεχίζονται κανονικά, κάθε βράδυ γυρω στις 10.
Βεβαια, εχθές και προχθές τον βρήκα αλλού (αφου τον εψαξα κανενα μισάωρο) ήταν ακόμη πιο μακρυά, στην θάλασσα, δίπλα στο κολυμβητήριο της πόλης, μάλλον εκεί ζει και στην εκκλησία ανεβαίνει για τον κάδο των σκουπιδιών...
Τρεχω σαν την τρελή μες στην νυχτα στις ξένες γειτονιές και ψάχνω έναν γατο...
Τι να πω..
Καμιά φορά απορω με τον εαυτό μου...

Σημερα με εστησε κιόλας!
Τον έψαξα σε όλες τις γειτονιές που τον εχω βρει και δεν φάνηκε και τώρα που γύρναγα, πριν κανα μισάωρο, είπα να ξαναπεράσω μήπως και συναντηθούμε...
Ήταν στην εκκλησία, μόλις άκουσε το μηχανάκι μου βγήκε από τον κάδο και ήρθε τρέχονοντας προς το μέρος μου, ειχα φακελάκι μαζί και καταχάρηκε με την ανέλπιστη τροφή!...
Αλλά τέτοια ώρα που βρεθήκαμε δεν είχε χάδια και αγάπες!..
Του έβαλα φαγητό και τον καληνύχτισα απλά...
Αυριο πάλι!...

Τι ωραίες που είναι οι συναντήσεις σας, σαν σειρά είστε που περιμένουμε τη συνέχεια

Να πεταχτώ και εγώ η τσουπρίτσα! Μόλις διάβασα το θεματάκι και απλά θα συμφωνήσω για την τρελή εξυπνάδα την Τώρας. Πρώτη φορά έχω δει γάτα που δεν με ξέρει, μόλις φτάνω στο πατρικό της μάνας μου και είμαι στην αυλή περιμένοντας να μου ανοίξουν, να έρχεται όταν την φωνάζω, να τρίβεται γουργουρίζοντας στα πόδια μου κ να με αφήνει να την χαϊδέψω δίχως κχχχ! Αχ αυτό το γατί ήταν και είναι από τα πρώτα γατιά που συμπάθησα! Τα περισσότερα γατιά της αυλής δεν πλησιάζουν αφού δεν με ξέρουν... (Άλλος καημός κ αυτός. Να προσπαθείς να χαϊδέψεις ένα σκέτο κουκλάκι, βλέπε Σμαραγδής, και να μην σε θέλει. )

P.S Μαρία πρέπει οπωσδήποτε να συνεχίσεις την αφήγησή σου. Ο κόσμος περιμένει να μάθει για τον γατόκοσμο των αυλών!

Τα ενήλικα αγαπάκια μου της πίσω αυλής σε παράταξη!...

Στο κέντρο ο Ρηγας, δεξιά του ο Τσάρλη και αριστερά του η Ντιλάϊλα!..
Αυτά ζουν κανονικά στην πίσω αυλή μας!...

houlieta έγραψε:Τα ενήλικα αγαπάκια μου της πίσω αυλής σε παράταξη!...

Στο κέντρο ο Ρηγας, δεξιά του ο Τσάρλη και αριστερά του η Ντιλάϊλα!..
Αυτά ζουν κανονικά στην πίσω αυλή μας!...

Μοντελάκια

Η πασαρέλα της όρθιας ουράς!

Ο Ρήγας Θεός κι η Ντιλάιλα πολύ ναζιαρόγατο.

πετυχημέεενη φωτό!!!
καλέ, με τον Τζόι τι γίνεται;

Εξακολουθούμε να δίνουμε ραντεβού για φαγητό και χάδια στην ξένη γειτονιά...
Εχει φτάσει παντού η τρέλα μου λέμε!...

houlieta έγραψε:Εξακολουθούμε να δίνουμε ραντεβού για φαγητό και χάδια στην ξένη γειτονιά...
Εχει φτάσει παντού η τρέλα μου λέμε!...

houlieta έγραψε:Εξακολουθούμε να δίνουμε ραντεβού για φαγητό και χάδια στην ξένη γειτονιά...
Εχει φτάσει παντού η τρέλα μου λέμε!...

Τί ωραίο!
Σαν παράνομη σχέση μοιάζει!

Στην μπροστά αυλή μας, στην είσοδο του σπιτιού δλδ, ζούνε 5+1 γατουλίνια!....
Ο ένας είναι ο Σμαραγδούλης ο φιδοπνίχτης, τον οποίο σας γνώρισα πιο πάνω!.... Πέρα από τον natural killer όμως, υπάρχουν και άλλα μωρά, πιο αραχτά από εκείνον!....
Πρόκειται για τα εξής γατόνια:
Λιάνα...
Νόε...
Αλήτης (ή Εχθρός)...
Ζαχαρίας...

.... και το μικρό πρώην αφυδατωμένο Ανέστης / Λάζαρος!....

Τώρα θα μου πείτε πως μου ρθε και "πήδηξα" τόσα πράγματα θα μου πείτε...
Να, σήμερα πήγα την Λιάνα για στείρωση...
Το κοριτσάκι μας είναι στην σκάλα και αναρρώνει (καθόλου δεν χαίρεται, έχει κάτσει στην πόρτα και περιμένει να την δει να ανοίξει, παρόλο που δεν μπορεί - η καϊμενούλα - να σταθεί όρθια ούτε λεπτό...)...
Να την η Λιάνα...

Η Λιάνα είναι κόρη της Εβελιν (επίσης σας την γνώρισα σε προηγούμενη σελίδα) από την μια και μοναδική γέννα με ζωντανά γατάκια που έκανε ποτέ.... Και το μόνο γατάκι που έμεινε στην αυλή μας... Αυτη είναι μαμά του Νοε, του Ζαχαρία και του μικρού Λάζαρου/Ανέστη....

Είμαι αρκετά αγχωμένη σήμερα, πηγαίνω ανα 5 λεπτά και την κοιτάζω να δω αν είναι καλά....

Ελπίζω να αναρρώσει σύντομα και να επιστρέψει στην αυλή της, που τόσο το θέλει...

Έχω εύκαιρες φωτογραφίες και από το μωρό της Ζαχαρία, του έχω τρελή αδυναμία γιατί είναι ο απόλυτος αγκαλιτσας, σκέτος έρωτας... Με κοιτάει στα μάτια και λιώνει... Άμα τον πάρω αγκαλιά μου, χώνει το κεφαλάκι του στο λαιμό μου και γουργουρίζει ασταμάτητα... Κοιμάται εκεί ευτυχισμένος...
Πλάσμα από τα λίγα...
Εδώ κάθεται στο παράθυρο και με κοιτάει που είμαι μέσα και τρίβεται και γουργουρίζει... Τι να λέμε τώρα...



Εδώ είναι ο Ζαχαρίας με την μαμά του, χειμωνιάτικη φωτογραφία και φαίνονται και τα δυο πιο φουντωτά και χοντρά, φυσικά ήταν και από τα δυο!...
Το καλοκαίρι και αδυνατίζουν πολύ τα ζωάκια μου τα έξω και φορούν τα καλοκαιρινά τους!....

Τι γλυκούλια!!! Καλή ανάρρωση στη μαμά Λιάνα!
Αλλάααααα...σαν το Σμαραγδή κανείς

Σε ευχαριστώ πολύ Φλώρα μου...
Δεν έχω δει ζώο να αναρρώνει γρηγορότερα!.. Έχει φάει τον άμπακο (από εχθές το βράδυ) και μόλις τώρα κλείνει 24ωρό!...
Η γιατρός έκανε σπουδαία δουλειά, η γάτα πετάει!... Το Σιελάκι μου είχε ταλαιπωρηθεί και πονούσε πάρα πολύ....

Πραγματικά, δεν καταλαβαίνεις ότι είναι εγχειρισμένη παρα μόνο κοιταζοντας την άτριχη κοιλιτσα.... Ακόμη και η τομή είναι μια ανεπαίσθητη γραμμή!...
Ούτε ράμματα, ούτε αντιβιώσεις ούτε τίποτα...

edit: Η γιατρός μου είπε ότι ήταν έγκυος και είχε 6 μικρά... Εγω δεν την είχα καταλάβει...

Φαντάζομαι την προλάβατε νωρίς νωρίς στην εγκυμοσύνη..
Την καλούλαααα...

f.m123 έγραψε:
Φαντάζομαι την προλάβατε νωρίς νωρίς στην εγκυμοσύνη..
Την καλούλαααα...

Εγω δεν την είχα καταλάβει, μάλλον νωρίς ήταν....
Ένα 24ωρο και κάτι μετά, η γατα τρωει σαν να μην έχει συμβεί τίποτα (σαν βόδι), είναι πολύ ευτυχισμένη (τελικά) που είναι στην σκάλα (στην είσοδο) στο καλαθάκι της, δεν κάνει καμιά κίνηση να μπει στο σπίτι (ουτε ανεβαίνει πάνω που έτσι και αλλιώς είναι ανοιχτά) και έκανε όλες της τις ανάγκες!....

Πραγματικά, δεν πιστεύω πόσο καλά είναι!... Πολύ λυπάμαι που η Σιελ μου είχε υποφέρει τόσο...

houlieta έγραψε:

f.m123 έγραψε:
Φαντάζομαι την προλάβατε νωρίς νωρίς στην εγκυμοσύνη..
Την καλούλαααα...

Εγω δεν την είχα καταλάβει, μάλλον νωρίς ήταν....
Ένα 24ωρο και κάτι μετά, η γατα τρωει σαν να μην έχει συμβεί τίποτα (σαν βόδι), είναι πολύ ευτυχισμένη (τελικά) που είναι στην σκάλα (στην είσοδο) στο καλαθάκι της, δεν κάνει καμιά κίνηση να μπει στο σπίτι (ουτε ανεβαίνει πάνω που έτσι και αλλιώς είναι ανοιχτά) και έκανε όλες της τις ανάγκες!....

Πραγματικά, δεν πιστεύω πόσο καλά είναι!... Πολύ λυπάμαι που η Σιελ μου είχε υποφέρει τόσο...

Μην το σκέφτεσαι αυτό, πέρασε, και η Σιελ είναι μια χαρά τώρα..

Τωρα το πρωι είχα κάτσει και έπαιζα με τα αυλογατάκια μου (της μπροστά αυλής)...
Σας φωτογράφισα τους τρεις πιο νέους!..
Η Λιάνα έλειπε και ο Νόε δεν καθόταν με την μηχανή, θα τον προσεγγίσω ξανά άλλη ώρα!...

Ζαχαρίας




Αλήτης (ή Εχθρός)




Αλήτης και Ζαχαρίας


Σμαραγδής

Σμαραγδή

Ο Ζαχαρίας έχει γεννηθεί εδώ, πέρυσι... Τα αδελφάκια του τα δώσαμε αλλά αυτός μεγάλωσε αρκετά πριν προλάβουμε και έμεινε εδώ. Πιστευω είναι ο πιο όμορφος.

Ο Αλήτης/Εχθρός είναι ένα γατάκι που βρήκα στον δρόμο φέτος, αρχές Γενάρη θα ταν;.. Φλεβαρης μετά βίας. Δεν θυμάμαι γιατί δεν ήταν για να μείνει. Όμως ήταν αρκετά ασθενικός και αδύναμος στην αρχή και δεν πήγαινε η καρδιά μου να τον αφήσω στο petshop, είχε ανάγκη από μπόλικο φαγητό και ζεστασιά. Έτσι παραμεγάλωσε και αυτός και έμεινε εδω. Ξεκίνησε σαν ένα πολύ φοβικό και απόμακρο ζώο (όλο έφευγε και τον έχει περάσει και αμάξι από πάνω μπροστα στα μάτια μου!... Έφυγε τρέχοντας και ενώ τον εψαχνα δεν τον έβρισκα και πίστεψα ότι κάπου πήγε και πέθανε, αλλά την επόμενη το πρωι εμφανίστηκε κορδωμένος και πήρε πρώτος θέση για φαγητό...) και τώρα είναι αθεράπευτα χαδιάρης και γλυκός, είναι ο τρυφερός της μπροστά αυλής (της πίσω είναι ο Τσαρλυ), αυτός που γλύφει, καθαρίζει, περιποιείται και αγαπάει όλους τους άλλους.

Ο Σμαραγδης εμφανιστηκε από το πουθενά πέρυσι το καλοκαίρι, μαζί με ένα γκρι (πολύ άγρια και τα δυο, το γκρι δεν ημέρεψε ποτέ και δυστυχώς δεν έζησε από όσο ξέρω) και μας υιοθέτησε... Του πήρε καιρό να ημερέψει (ακόμη δλδ τον λες λίγο απομακρο) αλλά γενικότερα είναι πολύ τρυφερός και χαδιάρης.

Κλέβει την παράσταση, αυτός ο μικρός γκάνγκστερ, ο σέξυ μαυρόγατος, που κρατάςι και τη σιλουέτα του! Σμαραγδής ολέ!

f.m123 έγραψε:Κλέβει την παράσταση, αυτός ο μικρός γκάνγκστερ, ο σέξυ μαυρόγατος, που κρατάςι και τη σιλουέτα του! Σμαραγδής ολέ!

Mmmmm... Σιγά!.... Ο Ζαχαρίας σου λέω είναι ο πιο όμορφος, έχει και ένα βλέμα που σε λιώνει!....

Ζαχαρία είσαι γλύκας, και τι ωραίος που γίνεται το χειμώνα. Σαν χνουδωτό μαξιλαράκι είναι.

Περαστικά στη Λιάνα και μπράβο στη γιατρό για την επέμβαση!!!

Γιατί τον Αλήτη τον λέτε και Εχθρό; δεν μας είπες;

Σμαραγδής με θεϊκά μάτια...

loulou έγραψε:Ζαχαρία είσαι γλύκας, και τι ωραίος που γίνεται το χειμώνα. Σαν χνουδωτό μαξιλαράκι είναι.
Περαστικά στη Λιάνα και μπράβο στη γιατρό για την επέμβαση!!!
Γιατί τον Αλήτη τον λέτε και Εχθρό; δεν μας είπες;

Toν Αλήτη τον εβγαλε Εχθρό ο θείος μου, που μένει ακριβώς δίπλα, τα σπίτια μας είναι μεσοτοιχία. Όταν ήταν μικρός (τότε που τον μάζεψα) είχε ένα κακό ελάττωμα... Πήγαινε συνέχεια στην δική τους αυλή, δίπλα και τους άφηνε πεσκέσια!.. Πάνω στο πλαστικό γκαζόν που έχει βάλει ο θείος ακριβώς για να γλυτωνει από αυτα!

Αυτός δεν έχανε ευκαιρία, τσουπ τσουπ, πήγαινε εκεί και τους τα αμόλαγε!
Το χαζοβιόλικο....
Το μισούσε πολύ τότε ο θείος, είχαμε αρπαχτεί κιόλας, ήθελε να το ξεφορτωθω, ήθελε να το βάλω σε μια κούτα και να το πάει να το αφησει κάπου... Εγώ δεν θέλω ούτε να τα ακούω αυτά...
Εχθρό τον ανέβαζε, εχθρό τον κατέβαζε... Ε.... Και του έμεινε...
Ο καημένος, είναι τόσο γλυκός... Μικρούλης ήταν τότε, δεν ξεμάκραινε από το σπίτι.... Τα άφηνε όλα εδω γυρω...

Chouzouris έγραψε:Σμαραγδής με θεϊκά μάτια...

Είναι ένα μαυρόγατο, επιμένω!....

Με τα ζώα που ζούνε έξω χορταίνω γατική συμπεριφορά. Οι δυναμικότητες είναι τρομερές.. Η τάξη που επικρατεί, οι σχέσεις, οι αλληλεπιδράσεις...
Καμιά φορά αναρωτιέμαι, πόσο φταίμε εμεις που τα πράγματα "δεν πάνε καλά" όταν φέρνουμε ένα άλλο ζώο στο σπίτι. Αυτά από μόνα τους μια χαρά τα πανε. Βρίσκουν τις ισορροπίες τους. Ο καθένας έχει την θέση του στην ομάδα και την διατηρεί και αν δεν του αρέσει, την αλλάζει... Ή αποχωρεί...
Τωρα που καθόμουν εδω χάζευα από το παραθυρό μου την παραμάνα Τσάρλυ!..
Αγαπάει πολύ όλα τα μικρά που είναι στην αυλή... Με τα φρέσκα, τα εντελώς μικρά γίνεται λίγο άχαρος, αλλά με τον Πουκ και τον Τζαζ ξετυλίγει όλο το ταπεραμέντο του!..
Εδω αγαπιέται με τον Πουκ μετά από παιχνίδι...

και άλλη μία...

αυτά να βλέπω, ευτυχισμένα αδεσποτάκια!

Δεν ξέρω αν τα λες ακριβώς αδέσποτα αυτά τα γατάκια βεβαια... Με την έννοια ότι κάποιος τα προσέχει, τα ταϊζει, τους βάζει νερό, τους δίνει χάπια, τα τρέχει στον γιατρό αν τους συμβεί κάτι... Ημι-αδέσποτα μάλλον θα τα έλεγα εγώ...

Βεβαια και αυτό κακό είναι, κάθε ζώο αξίζει την αποκλειστικότητά του και την ιδιαίτερη φροντίδα του (στην κοσμοθεωρία μου)...
Πάντως τα αγαπάω και με αγαπάνε πολύ...

houlieta έγραψε:Δεν ξέρω αν τα λες ακριβώς αδέσποτα αυτά τα γατάκια βεβαια... Με την έννοια ότι κάποιος τα προσέχει, τα ταϊζει, τους βάζει νερό, τους δίνει χάπια, τα τρέχει στον γιατρό αν τους συμβεί κάτι... Ημι-αδέσποτα μάλλον θα τα έλεγα εγώ...

Βεβαια και αυτό κακό είναι, κάθε ζώο αξίζει την αποκλειστικότητά του και την ιδιαίτερη φροντίδα του (στην κοσμοθεωρία μου)...
Πάντως τα αγαπάω και με αγαπάνε πολύ...

Συμφωνώ, όμως αφού δε μπορούν όλα να το έχουν αυτό, είναι πολύ ευχάριστο να βλέπεις ζωάκια έξω να ζουν αρμονικά, ευτυχισμένα, χαρούμενα.. Εξάλλου μπορεί τα 'δικά μας' να έχουν περισσότερα .. να το πω προνόμια, αλλά αυτά, τα ημι-αδέσποτα δεν έχουν στερηθεί το έξω και ζουν σε πιο υγιές περιβάλλον από ότι αυτά που γεμίζουν τους δρόμους... Νομίζω ότι κι αυτά, με τον τρόπο τους, είναι τυχερά..

Πολυ ομορφα γατουνια!
Να τα χαιρεστε!!!

Matoulini έγραψε:Πολυ ομορφα γατουνια!
Να τα χαιρεστε!!!

Σε ευχαριστώ πολύ, είναι η κομπανια μου, όπου παω με ακολουθούν!...

Η Υιοθετημένη είχε μέρες να φανεί...
Έλειπα και εγω....
Την είδα εχθές, ήρθε να φάει και την καταλυπήθηκα, έχει αδυνατήσει τόσο πολύ που φαίνονται όλα τα πλευρά της!...
Τα μπουκώνω όλα στο φαγητό για να μπορέσει να φαει και αυτη, της δίνω χώρια από τους άλλους... Την παρακαλάω να έρθει και αυτη η μουλάρα δεν πλησιάζει με τιποτα, την βλέπω που πάει και γλύφει λίγο από την κονσέρβα που της βάζω χώρια...
Τσακώνεται και συνέχεια με τα μωρα της άλλης, με τα δυο δικά της που είναι πίσω...
Δεν την βλέπω καλά και την λυπάμαι, δεν με αφήνει κιόλας να την πλησιασω, να την βοηθήσω... Πως μπορώ να την κάνω να φάει, να δυναμώσει λίγο;
Την λυπάμαι τόσο πολύ...