Αναζητείται ολιγόμηνη φιλοξενία για την Sushi

Πω πω, μεγάλη ιστορία και ακριβή. Αλλά από το να αφήνεις το γατί σου για 6 μήνες σε ένα κλουβάκι, χίλιες φορές. Δεν θα μπορούσα ποτέ να του το κάνω αυτό.

*

Αγαπητοί μου γατόσπιτοι, ξαναγράφω στο θέμα, γιατί θα ήθελα να ακούσω μερικές απόψεις για το ζήτημα, γιατί λόγω συναισθηματικής φόρτισης μάλλον, δεν μπορώ να σκεφτώ καθαρά.

Γνωρίζετε από τα παραπάνω ότι ψάχνω να βρω ένα σπίτι για το Σουσάκι μου, λόγω του ότι θα φύγω Αγγλία. Μετά τα δεδομένα που μου παρέθεσε η marianthia, έχω αποφασίσει να την πάρω μαζί μου έξω, ήδη έκανα εμβόλια και τσιπάκι και σε 2 βδομάδες θα πάω και για την εξέταση αίματος... Αλλά δεν βρίσκω κάποιον να μου την κρατήσει μέχρι το Δεκέμβρη που θα έχει περάσει ο περιορισμός των 6 μηνών. Εντάξει, περιμένω ακόμα απάντηση από τρεις ανθρώπους, αλλά δεν είμαι αισιόδοξη. Τους δυό δεν τους ξέρω καν, είναι γνωστοί φίλου.

Τέλοσπάντων, το ερώτημά μου είναι το εξής: Τι πιστεύετε ότι είναι καλύτερο για το γατί; Να βρεθεί ένα σπίτι, όποιο και αν είναι αυτό, για αυτό το διάστημα, με όλους τους πιθανούς κινδύνους ή να την κρατήσουν οι γονείς μου στο μπαλκόνι και να της βάζουν ένα φαί και νερό και να είναι μόνο του; Οι γονείς μου έχουν σκύλο,η οποία είναι πολύ ζηλιάρα και δεν τα παέι καλά με τη Sushi (η Sushi έχει μεγαλώσει και μάθει με σκυλιά), οπότε η συνύπαρξη των δυο στον ίδιο χώρο δεν είναι εφικτή, μόνο στο μπαλκόνι θα μπορούν να την έχουν.
Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολική όταν σκέφτομαι ότι θα μαραζώσει το γατί 6 μήνες στην απομόνωση στο μπαλκόνι.... Απ' την άλλη, η ιδέα του να την δώσω όπου όπου, για να πω οτι θα είναι με κάποιον και όχι μόνη της, μου δημιουργεί άλλους προβληματισμούς.. Πόσο θα την προσέχει αυτός που θα την πάρει; Άμα του φύγει έξω τι θα κάνει; Θα μπορέσει να την ξαναβρεί; Θα ασχοληθεί και θα αγχωθεί να ψάξει όπως εγώ κάθε φορά που μου την έχει κοπανήσει; Και εντάξει με εμένα, μετά απο λίγο γύριζε, γιατί ξέρει ότι εκεί είναι το σπίτι της, στο καινουριο σπίτι πως θα αντιδράσει; Για παράδειγμα, τώρα φιλοξενείται από μια φίλη μου μέχρι να βρούμε μια λύση ( δυστυχώς και αυτή θα φύγει έξω), και εχτές της έφυγε.. Την έψαχνε 4 ώρες σε όλη τη γειτονιά μαζί με την μάνα της και την αδερφή της και δεν την έβλεπαν πουθενά. Μετά που με πήρε τηλ. και ήρθα, μόλις άρχιζα να την φωνάζω, σε μισό λεπτό ήρθε τρέχοντας και χώθηκε στην αγκαλιά μου, είχε κρυφτεί κάτω από ένα αμάξι στο δίπλα σπίτι και δεν κουνούσε απο εκεί..
Τελοσπάντων, για να μην κουράζω, θα ήθελα να ακούσω και κάποια άλλη άποψη, για το τι είναι καλύτερο.. Να την έχω εκεί που νιώθω ότι θα είναι ασφαλής αλλά μόνη και απομονωμένη ή να της βρω ένα σπίτι που να έχει παρέα και χάδια αλλά να υπάρχει πάντα ο κινδυνος να πάθει κάτι άμα τους φύγει (σκύλος, φόλα, αμάξι, κλπ); Μήπως η ανάγκη μου να νιώθω σιγουριά για την ασφάλεια του γατιού επιβαρύνει την ευτυχία του γατιού;
Ξέρω ξέρω, έχω μια....τάση υπερβολής και υπερπροστατευτισμού....

Δύσκολη απόφαση. Νομίζω όμως ότι ούτε το μπαλκόνι είναι χώρος για να μένει η γατούλα, ούτε το να την δώσεις κάπου μη εγγυημένα....

Οπότε; Αν δεν βρεθεί όμως σίγουρο σπίτι, μάλλον θα προτιμήσω το μπαλκόνι... Μου πρότεινε κάποιος και την λύση της πανσιον, όπως κάνει εκείνος επειδή είναι ναυτικός και ταξιδεύε, αλλά αν στο μπαλκόνι θα μελαγχολήσει, στην πανσιόν θα τρελαθεί. Στην κλινική την είχα αφήσει μια βδομάδα όταν είχε κάνει μια εγχειρισούλα και είχε πάθει ταράκουλο.. Σε κάθε μου επίσκεψη κόλλαγε πάνω μου σαν βεντούζα, φαντάσου να λέιψω τόσους μήνες. Απαπα!
Αχ αυτό το γατάκι, serial έχει γίνει, είναι και ευαίσθητο, τι να το κάνω...

Ούτε στο μπαλκόνι.. θα τρελαθεί και θα πηδήξει κάτω! Κανένας φίλος σου, συγγενής σου, κάτι τέλος πάντων; Αν και είναι μεγάλη ευθύνη ένα ξένο γατί...

Έχω ψάξει και ρωτήσει τους πάντες, κανείς δεν μπορεί (ή θέλει)....
Η οικογένεια που ήταν πριν ήταν μια χαρά, είναι έμπειροι γατογονείς και την ήξεραν απο παλιά, αλλά αφου εμφάνισαν αλλεργία μπαμπάς και κόρη, δεν γίνεται...
Τώρα περιμένω απάντηση από 3 άτομα και βλέπουμε... Fingers crossed...

Αχχχ, δυσκολα τα πραγματα. Δεν υπαρχει περιπτωση να τα βρουν με την σκυλιτσα?"θελει υπομονη και επιμονη αλλα κι αλλα γατακια εδω μεσα συμβιωνουν αριστα με σκυλια.

Μάλλον δεν υπάρχει διάθεση να το προσπαθήσουν

Το συγκεκριμένο σκυλί με τίποτα, κάθε φορά που την έχει δει, έχει γίνει πανικός. Προχτές που γύρναγα από κτηνίατρο με το γατί στο κλουβί, δεν πρόλαβαν οι δικοί να μαζέψουν το σκυλί και όρμηξε πάνω στο κλουβί, πήδαγε σαν τρελή και δάγκωνε το κλουβί να το ανοίξει. Ε και η Sushi είχε πάθει πανικό, κάποια στιγμή άνοιξε το κλουβί, και έπαιξε τρελό κυνήγι μέχρι που την κοπάνησε η γάτα απ το παράθυρο...
Δεν πιστεύω ότι θα της κάνει τίποτα το σκυλί,δεν την έχει πιάσει ακόμα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις..
Άσε που μεσ΄τον πανικό της η Sushi μπορεί να της χώσει καμιά ξεγυρισμένη γρατζουνιά, να της βγάλει κανα μάτι...
Ε άμα λείπω που να διαχειριστούν τέτοια κατάσταση οι γονείς μου...
Δεν ξέρουν και από γάτες, δεν είχαν ποτέ τους...

Δεν είναι και κανα σκυλάκι μικρό, είναι ολόκληρο μουλάρι λυκόσκυλο...
Και όταν την πιάσει τρέλα, δυσκολα σταματιέται....
Μακάρι να τα πηγαίνανε καλά, θα ήταν ιδανικά....

Το ενδεχόμενο να την κρατήσουν οι γονείς σου και να απομονώσουν ένα δωμάτιο του σπιτιού για 6 μήνες το έχετε απορρίψει?? ???? Να έχουν δηλαδή κλειστή πάντα την πόρτα , να μην έχει πρόσβαση το σκυλί, και να μπαίνουν να την ταίζουν και ν ασχολούνται λίγο μαζί της μες στην ημέρα ?? Εγώ αυτό θα πρότεινα σε περίπτωση που δε βρεθεί φιλοξενία....Άλλωστε με τους γονείς σου θα επικοινωνείς κάθε μέρα, θα μαθαίνεις νέα της γατούλας και επιπλέον θα μπορείς να τους δώσεις οδηγίες που να εξασφαλίζουν ότι δεν θα κινδυνεύει να χαθεί (πχ να προσέχουν όταν ανοίγουν παράθυρα, μπαλκονόπορτες κλπ) (ενώ στους ξένους ανθρώπους θα είσαι συνέχεια με το άγχος).

και εγώ αυτό που πρότεινε η Serenata θεωρώ θα είναι το καλύτερο...
ένα δωμάτιο κλειστό για αυτούς τους μήνες αποκλειστικά για την γατούλα στους γονείς σου...

Δυστυχώς δεν υπάρχει διαθέσιμο δωμάτιο, αν υπήρχε κάπως θα το βολέυαμε..
Επιπλέον, οι δικοί μου, ακριβώς επειδή δεν είναι πολύ εξοικειωμένοι με τις γάτες δεν πολυτρελαίνονται με το να την έχουν μέσα στο σπίτι...
Ειδικά ο πατέρας μου που δεν τις πολυσυμπαθεί (ιιιιιικ!!)... Πάντα παρακαλούσα για γάτα, έπρεπε να μείνω μόνη μου για ν αποκτήσω..
Άμα είναι και το σκυλί στη μέση έχει και ισχυρό επιχείρημα να μην την βάλει μέσα...
Μόνο μπαλκόνι...
Πφφφ... μηδέν κατανόηση...

Sushicat διαβάζοντας το θέμα που μας σύστησες την κούκλα σου πρόσεξα ότι στην έφερε δώρο η θεία σου την γατούλα... σκέφτηκα μήπως να ρωτούσες αυτήν την γυναίκα αν θα μπορούσε να την φιλοξενήσει για αυτό το διάστημα??? (αν και λογικά θα το έχεις σκεφτεί αλλά επειδή συνήθως το πιο απλά πράγματα δεν μας έρχονται στο μυαλό είπα να το γράψω μπας και...)

Μακάρι να μπορούσε να μου την κρατήσει, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι ζούσε ακόμη..
Καλή σαν σκέψη, αλλά όπως καταλαβαίνεις, απο εκεί που είναι...

Ούτε ο άντρας της, δηλ. ο θείος μου,μπορεί αν και θα το ήθελε πολύ, αλλά λείπει συνέχεια σε ταξίδια για μεγάλο χρονικό διάστημα, οπότε πάλι θα χρειάζεται κάποιος όταν λείπει...

συγνώμη δεν ήξερα... λυπάμαι

it's ok!