Για την Χαρά μου

Σας λένε ζώα της μελαγχολίας και της θλίψης, μα εγώ σου έδωσα το όνομα Χαρά. Γιατί μόνο χαρά έφερες στη ζωή μου έστω και για το τόσο λίγο που έζησες. Έτσι δυστυχώς τα ήθελε η μοίρα. Πόσα ήθελα να σου δείξω, πόσα ήθελα να μου μάθεις... Τώρα μου έμεινε μόνο θλίψη, θυμός και ενοχές μήπως δεν έκανα και κάτι παραπάνω.
Να σε πήγαινα ίσως και σε άλλο γιατρό γιατί κανείς από τους τρεις γιατρούς που σε πήγα δεν κατάφερε απολύτως τίποτα. Μεγάλη θνησιμότητα λέγανε στα γατάκια. Και κανείς ποτέ τους δεν μου είπε τι ακριβώς είχες και από τι τελικά έφυγες. Γιατί από ένα τρελό, χαρούμενο και παιχνιδιάρικο γατάκι ξαφνικά μέσα σε μια μέρα σήκωσες πυρετό και σταμάτησες να τρως. Φάρμακα, αντιβιώσεις, βιταμίνες ..... τίποτα. Τώρα μου έμειναν μόνο βίντεο και φωτογραφίες σου να κοιτάω με τις ώρες.
Χθες, την ώρα που ήμουν στη δουλειά με πήρε η κυρία από το γραφείο που κανόνισε ο κτηνίατρος για την καύση. Προσπαθούσε να με παρηγορήσει και να με συγχαρεί που επειδή ήσουν τόσο μικρή δεν σε πέταξα στα σκουπίδια γιατί λέει δυστυχώς πολλοί έτσι κάνουν με τα μικρά γατάκια. Ξέσπασα σε ασταμάτητους λυγμούς και ευχαριστώ τους συναδέλφους μου που μου έχουν δείξει τόση κατανόηση και μου στάθηκαν τόσο πολύ από την πρώτη στιγμή.
Ευχαριστώ και όλους εσάς εδώ μέσα γιατί βλέποντας τις συζητήσεις σας ηρεμεί λιγάκι η ψυχή μου.
Μα πάνω απ΄όλα ευχαριστώ εσένα Χαρά μου για όλες τις στιγμές που μου χάρισες.
Καλό ταξίδι κουκλίτσα μου.

λυπαμαι πολυ για την απωλεια σας.Πραγματικα δεν υπαρχει γατογονιος που να μη φοβαται .οταν υιοθετει τοσο μωρο γατακι.Ξερετε δεν ειναι ολοι οι κτηνιατροι ειδικοι στα θεματα των μωρων ..Απο την αλλη ισως ειχε θεματακι απο τη μαμα του .Ευχομαι ,ομως αυτη η εμπειρια να μη γινει αφορμη ,ωστε να σκεφτειτε αρνητικα για την υιοθεσια.Ξερετε υποφερουν τοσα πολλα στο δρομο ,που ακομα και αυτη η συντομη συγκατοικιση που προσφερατε ειναι πολυ σημαντικη