Η παρεούλα της Σαλαμίνας

Είχα μέρες να τα δω.Παρ'ότι όταν φεύγουμε οι γονείς μου μου δίνουν πλήρη αναφορά,ποτέ δεν ησυχάζω. Τις μέρες της κακοκαιρίας τα σκεφτόμουν πολύ, όπως όλοι άλλωστε.Ημέρα επίσκεψης σήμερα.Τα γλυκούλια μου έτρεχαν με το που έφτασα.Φωνούλες από παντού.
Οι αδερφούλες πρώτες


και η μανούλα


τελευταία και τρεχάτη, Χρύσα το τρελοκομείο



ολοκάθαρη αυτή τη φορά, πλυθήκαμε με τη βροχή


φεύγοντας να περάσουμε και από τη μαμά όπου μικρούλης νέος επισκέπτης


Είναι η γατούλα που ήρθε και εγκαταστάθηκε στη βεράντα.Μήνες τώρα.Δικό της ήταν το τιγράκι που έφυγε τόσο ξαφνικά

Και αψηφούμε τις απειλές της Μπέτυς μεγαλωμένη στα πούπουλα αλλά δεν θέλουμε πολλά πολλά

[hide:

Λίνα μου τα αφιερώματά σας τα διαβάζω πάντα με ικανοποίηση!
Τυχερή αδεσποτοομάδα είναι και τα δικά σας.
Μένω στην πρώτη φωτογραφία και νιώθω μια μικρή χαρά μπροστά σε ένα γεμάτο μπωλ κροκέτες!

Ο μικρούλης νέος επισκέπτης είναι πανέμορφος και βλέπω ότι μάλλον η μανούλα που έχασε το τιγράκι της έχει πολύ ανεπτυγμένα μητρικά ένστικτα. Φροντίζει το νεοαφιχθέν μικράκι; Επίσης χαίρομαι που επέστρεψε τουλάχιστον η μαμά, γιατί αν θυμάμαι καλά, μετά το μικράκι που έφυγε ξαφνικά την ψάχνατε κι αυτή, σωστά;

Βεβαίως και η Μπέτυ σας είναι μια κούκλα! Μου θυμίζει τη Σμαρούλα των γειτόνων που μεγαλώνει χρόνια τώρα παρέα με τα γατούδια της γειτονιάς και είναι φιλαράκια.

Σπόιλερ:

Στέλλα μου΄σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, κάθε φορά νιώθω ότι όλα όσα κάνω δεν είναι αρκετά γιατί πόσο μπορείς να προφυλάξεις αυτά που ζουν έξω.Οι γονείς μου έχουν μεγάλη χαρά που γύρισε η γατούλα. Μάλλον φρόντιζε αλλού το πιτσιρίκι και τώρα το έφερε κι αυτό μόνιμα.Ψάχνουμε ή μάλλον ψάχνω λύση να την αφήνουν το χειμώνα να τρυπώνει μέσα, να την στειρώσουμε και μια χαρά θα είναι με τη σομπίτσα, όμως το πρόβλημα είναι τα δύο κλουβιά με τα πουλάκια που δεν μπορούν να απομωνωθούν γιατί δεν υπάρχει άλλο δωμάτιο και τα κοιτάζουν σαν...λουκούμι.Ίδωμεν!
Το μικρό είναι μια γλύκα πραγματικά.Μακρύτριχος ο νεαρούλης κατάφερε σύντομα η μαμά μου να τον ηρεμήσει.
Όσο για τη Μπέτυ, φανερά εκνευρισμένη πλέον αφού "πρέπει"να συμβιώσει με μια γάτα πού ήρθε με το "έτσι θέλω"στη ζωή της

Lina έγραψε:Στέλλα μου΄σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, κάθε φορά νιώθω ότι όλα όσα κάνω δεν είναι αρκετά γιατί πόσο μπορείς να προφυλάξεις αυτά που ζουν έξω.Οι γονείς μου έχουν μεγάλη χαρά που γύρισε η γατούλα. Μάλλον φρόντιζε αλλού το πιτσιρίκι και τώρα το έφερε κι αυτό μόνιμα.Ψάχνουμε ή μάλλον ψάχνω λύση να την αφήνουν το χειμώνα να τρυπώνει μέσα, να την στειρώσουμε και μια χαρά θα είναι με τη σομπίτσα, όμως το πρόβλημα είναι τα δύο κλουβιά με τα πουλάκια που δεν μπορούν να απομωνωθούν γιατί δεν υπάρχει άλλο δωμάτιο και τα κοιτάζουν σαν...λουκούμι.Ίδωμεν!
Το μικρό είναι μια γλύκα πραγματικά.Μακρύτριχος ο νεαρούλης κατάφερε σύντομα η μαμά μου να τον ηρεμήσει.
Όσο για τη Μπέτυ, φανερά εκνευρισμένη πλέον αφού "πρέπει"να συμβιώσει με μια γάτα πού ήρθε με το "έτσι θέλω"στη ζωή της

Εστιάζω σ' αυτό και γελάω        Κάποια λύση θα βρεθεί.
Καλά γατάκια αλλά ν' αφήσουν τα πουλάκια ήσυχα  



Θα συμφωνήσω με τη Στέλλα
Απολαμβάνω τα γατοαφιερωματά σας πάντα
Όλα τα γατούδια εκεί, όλα μια χαρά
Πολύ χαίρομαι που γύρισε η γατούλα με το νέο ΚΟΥΚΛΟ μικρό. Είναι υπέροχος


Λίνα μου κάνεις ότι μπορείς μη πω και πολλά παραπάνω. Πόσα να σώσεις, πόσα να βοηθήσεις. Τα δικά σας εκεί είναι απο τα σχετικά "τυχερά". Μακάρι να νοιάζονταν για όλα τα αδεσποτούλια όλοι. Δυστυχώς όμως  



Χρυσομυγούλα πάντα τρελλέγκω αλλά αγαπημένη


Όσο για τη Μπέτυ, μια κούκλα

Σπόιλερ:

Σπόιλερ:

Συμφωνω σε ολα με τις προλαλησασες και βεβαιως ουτε που ειδα τις αυγοθηκες. Τα μοντελα ειναι εκθαμβωτικα

Για αυτή την μουρίτσα μπήκα· να δω τι κάνει.





Λίνα ένα σου λέω:

Χαρά, Πέπη, Αναστασία      
ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια, μεταφέρω την αγάπη σας με πολλές αγκαλίτσες όταν πηγαίνω.Πάντα η ίδια σκέψη, η ίδια ευχή,να περάσει γρήγορα ο χειμώνας για όλα αυτά τα πλάσματα που είναι έξω.
Αναστασία το τρελόγατο παρ'ότι υποφέρει το έρημο με τη στοματίτιδα,άλλες φορές τη βλέπω καλύτερα άλλες το λυπάται η ψυχή μου που δυσκολεύεται να μασήσει, αν δει όμως κανένα πουλάκι, ξυπνάει το ένστικτο του κυνηγού αδιαφορώντας για τον πόνο.Της δίνω την πάστα με τις βιταμίνες όταν πηγαίνω αλλά και οι γονείς μου που πάνε συχνότερα.Δεν ξέρω πόσο θα μπορούσε να την βοηθήσει.Προχθές την είδα λίγο καλύτερα, όμως σκαμπανεβάσματα.
Πάντα αυτό το πλάσμα θα έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου  μακάρι να μπορούσα να το είχα εδώ.

Μια βιαστική σήμερα επίσκεψη στα γλυκούλια μας, πολύ κρύο,είπαμε να ανανεώσουμε φωλίτσες και να βάλουμε ποοοοολύ φαγάκι, αν και η γιαγιά και ο παππούς φροντίζουν πιο μπροστά από μένα.
Τα κοριτσάκια μας ήταν εκεί λες και περίμεναν.



Χαρές και νιαουρίσματα.Φάγαμε, αγκαλίτσες, γλυκόλογα, έμειναν εκεί σαν να χαιρετούσαν το αυτοκίνητο που έφευγε.

Το κοριτσάκι μεγάλωσε, στρογγύλεψε μετά τη στείρωση και όλη την περιπέτεια που είχε περάσει με το εντεράκι.Δείχνει υγιής πόσο χαίρομαι!







Και μια καινούρια κοπελιά.Λίγο μετά το καλοκαίρι την δάγκωσε ένα κοπάδι σκύλων.Μια καλή κυρία την περιέθαλψε και πέρασε κι αυτή να πει ένα γειά Μόλις τη χάιδεψα δεν έλεγε να ξεκολλήσει.



Μα γιατί δεν μου ανοίγει κανείς?





Αχ αγαπημένα πλάσματα εκεί έξω!

ποσο ομορφα ειναι οταν τα βλεπεις να μεγαλωνουν ευτυχισμενα .
Η ''κοπελια'' Λινα μου ειναι αυτη η γλυκυτατη σκυλιτσα ? Φοραει λουρακι ,την κρατησε η κυρια που ανεφερες?

belezza έγραψε:ποσο ομορφα ειναι οταν τα βλεπεις να μεγαλωνουν ευτυχισμενα .
Η  ''κοπελια'' Λινα μου   ειναι αυτη η γλυκυτατη σκυλιτσα ? Φοραει λουρακι ,την κρατησε η κυρια που ανεφερες?  

Πραγματικά πόσο χάρηκα με τη γατουλίτσα που πήρε τ'απάνω της .Και η Χρύσα αν δεν είχε την ταλαιπωρία με την στοματίτιδα θα ήταν όλα καλύτερα.Το παλεύει όμως η καημενούλα.Έκανα το λάθος να της βάλω κονσέρβα πατέ και είναι το χειρότερο της.Κολλάει στα δόντια και δεν ξέρει που να πάει να κρυφτεί.Την αντικαταστήσαμε γρήγορα με κομματάκια κονσερβούλας οπότε τα κατάφερε και άδειασε γρήγορα το πιάτο της.
Η κοπελιά είναι η σκυλίτσα.Νομίζω πώς η ίδια επέλεξε ποια θα την υιοθετήσει.Η κυρία αυτή έχει κι άλλο ένα σκυλάκι και ζει πλέον χειμώνα καλοκαίρι εκεί.Νοιάστηκε τόσο πολύ γι'αυτό το πλάσμα που έφτασε πληγωμένο στην πόρτα της στα τέλη του καλοκαιριού.Κάποια στιγμή την είχε χάσει και την έψαχνε απεγνωσμένα.Νόμιζε ότι τελικά δεν κατάφερε να την σώσει από τα άλλα αρσενικά.Και από ότι είδα σήμερα είχαν βγει και οι τρεις τους παρείτσα.Έγινε μόνιμη συγκάτοικος. Μόλις την χάιδεψα,έμεινε εκεί στην πόρτα να κουνάει την ουρά και να κλαψουρίζει να μπει μέσα.Πόσο γλυκό μουσούδι.

Πραγματικα Λινα μου η στοματιτιδα ταλαιπωρει πολλα γατακια.Χαιρομαι που παει καλα η Χρυσομυγουλα .Η σκυλιτσα πολυ με συγκινησε .Μακαρι το καυμενο να βρηκε το καταφυγιο του

Πόσο φροντισμένα 
Πραγματικά η τιγρίτσα πήρε τα πάνω της. 
Χρυσομυγούλα τρελλέγκω αλλά τόσο γλυκειά.


Ελιωσα με τη σκυλίτσα 
Όσο υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχει ελπίδα

Είχα μέρες να τα επισκεφθώ,ντροπή μου , ευτυχώς γιαγιά και παππούς μ'όλο το κρύο φρόντιζαν να γεμίζουν φαγάκι και νερό.
Με το που έφτασα, Χρύσα στην εξώπορτα σαν να είχαμε ραντεβού. Προχθές απούσα και άρχισε μια ομαδική ανησυχία. Χαρούλες, αγκαλιές και τη δικιά της κονσερβούλα πάνω στο τραπέζι,να ενοχλεί λιγότερο τα δοντάκια.
Το παλεύει η γλυκούλα μου τροφαντούλα την είδα.



Η νέα άφιξη ένα ήρεμο αγοράκι με μυξούλες δυστυχώς,που προσπαθούσε να κλέψει τη μπουκίτσα και να τη φάει με την ησυχία του.Μακάρι να περάσει και γι'αυτό γρήγορα ο χειμώνας.



Το προτελευταίο κοριτσούδι της Χρύσας, τσαουσούλα κι αυτή, σφαλιαρίζει συνέχεια το πιτσιρικάκι αλλά σε μας...κυρία.


Η τιγρούλα μας δείχνει μια χαρά.



Δύσκολη η φωτογράφιση, όλα ήθελαν να κλέψουν την προσοχή μου και να κάνουν αγαπούλες

Ποσο μας ανησυχουν ,οταν λειπουμε και δεν τα εχουμε σε επιβλεψη συνεχεια .Αλλα πρεπει να τα αντιμετωπιζουμε ρεαλιστικα . Εχουν καποιον να τους προσφερει φαγακι και μια γωνιτσα για να κοιμηθουν . Δυστυχως τα περισσοτερα δεν το εχουν ουτε αυτο .Απο την αλλη δεν μπορει κανεις να ξεπερναει τα ορια του ,γιατι θα ειναι σε βαρος των υπολοιπων και του εαυτου του .Οτι μπορεις κανεις αρκει που το κανεις.Και το γραφω ετσι γιατι ακουω πολλους να εκφραζουν με ευκολια τα μεγαλα λογια της προσφορας ,να δειχνουν ακομα πιο ευκολα με το δαχτυλο τον αλλο αλλα την ωρα της δρασης να ειναι παντελως αποντες

belezza έγραψε:Ποσο μας ανησυχουν ,οταν λειπουμε και δεν τα   εχουμε σε   επιβλεψη συνεχεια .Αλλα πρεπει να τα αντιμετωπιζουμε ρεαλιστικα  . Εχουν καποιον  να τους προσφερει φαγακι και μια γωνιτσα  για να κοιμηθουν  . Δυστυχως τα περισσοτερα δεν το εχουν ουτε αυτο .Απο την αλλη  δεν  μπορει κανεις να ξεπερναει τα ορια του ,γιατι θα ειναι σε βαρος των υπολοιπων και του εαυτου του .Οτι μπορεις κανεις   αρκει που το κανεις.Και το γραφω ετσι  γιατι ακουω πολλους   να εκφραζουν με ευκολια τα μεγαλα λογια  της προσφορας ,να δειχνουν ακομα πιο ευκολα με το δαχτυλο τον αλλο αλλα την ωρα της δρασης  να ειναι παντελως αποντες

Η γκριζούλα έγινε κουκλάρα πραγματικά!!
Ενώ το αγορίνι μοιάζει πάρα με το Σαργό το περιπτερόγατο μας

Αν και νομίζω το έχω ξαναπεί, ανήκουν και αυτά τα τυχερά ζωάκια, έχουν τα απολύτως απαραίτητα και παίρνουν αγάπη, είναι χαρούμενα!

Stella M. έγραψε:Η γκριζούλα έγινε κουκλάρα πραγματικά!!
Ενώ το αγορίνι μοιάζει πάρα με το Σαργό το περιπτερόγατο μας

Αν και νομίζω το έχω ξαναπεί, ανήκουν και αυτά τα τυχερά ζωάκια, έχουν τα απολύτως απαραίτητα και παίρνουν αγάπη, είναι χαρούμενα!

Μια γλύκα το αγορίνι,δείχνει ζωηρό παρά τις σφαλιαρίτσες που τρώει από την τριχρωμούλα,μακάρι να καταφέρει να περάσει ο χειμώνας.Δεν ξέρω αν τόσο μικρούλι μπορούν να του κάνουν 15νθήμερη αντιβίωση, έχει μυξούλες το καημένο, θα ρωτήσω και τα ματάκια είναι κάπως. Είναι δύσκολα αφού δεν είμαι εκεί.Καλό φαγάκι, φωλίτσες και να πάνε όλα καλά.Άρχισαν να πλησιάζουν και γεροδεμένοι αρσενικοί με κάμποσες πληγές από τους τσακωμούς.Βρήκαν φαγητό κι αυτοί και πέρασαν να πουν ένα γεια
Η γκριζούλα ναι κορίτσαρος.

Προχθές κατάφερα να αποθανατίσω μόνο το αγοράκι.





Ευτυχώς είναι ζωηρούλι και τρώει,δεν κατάφερα να το πάω στο γιατρό, ούτε τη γκριζούλα που την δάγκωσαν αρσενικοί στο ποδαράκι.Ένας χαμός γίνεται πραγματικά δεν ξέρεις ποιο να προλάβεις. Η αυλή έχει γεμίσει αρσενικούς, κυνηγάνε επίμονα τις θηλυκές στειρωμένες, αστείρωτες.
Δεν μπορώ να μην αφήσω φαγητό,δεν τα προλαβαίνω,δύσκολη η πρόσβαση και από τους γονείς μου καθώς δέχθηκαν επίθεση ληστών.Μακάρι να περάσει γρήγορα και ο Γενάρης τα σκέφτομαι.

ΩΧ !Τι λες βρε Λινα μου .Τι επαθαν οι ανθρωποι .Εχει ξεφυγει η κατασταση παντελως . Τι ζουμε πια? Καθε μερα ακουμε και απο ενα περιστατικο

belezza έγραψε:ΩΧ  !Τι λες  βρε Λινα μου .Τι επαθαν οι ανθρωποι   .Εχει ξεφυγει η κατασταση  παντελως .  Τι ζουμε πια?  Καθε μερα ακουμε   και απο ενα περιστατικο    

Αυτά που ακούμε κάθε μέρα με τους ηλικιωμένους , ευτυχώς δεν τους χτύπησαν, τους τρομοκράτησαν, ένιωσαν αυτό που λες "τώρα πεθαίνω". Ήθελα να το γράψω κι εδώ είμαστε μια οικογένεια πλέον, όσοι έχετε ηλικιωμένους, τουλάχιστον να είναι κάπου κοντά σας.Όλοι κινδυνεύουμε ανά πάσα στιγμή, δυστυχώς τίποτα δεν τους εμποδίζει.Τώρα είναι εδώ, σοκαρισμένοι,έχουν το μυαλό εκεί και στα γατούλια που ήταν φιλοξενούμενα στην βεράντα τους.Δύο πανέμορφα ήρεμα πλάσματα που δεν μπορούν να τα φέρουν δυστυχώς εδώ γιατί έχουν το σκυλί

Ελα βρε Λινα μου τι επαθαν οι ανθρωποι, και εμενα οι δικοι μου στην ερημια ζουνε...εχουμε γινει να φοβομαστε τον ισκιο μας

Ειναι τρομακτικο πια.Πως αλλαξαν ετσι οι ανθρωποι ,πως αλλαξε ετσι ο τοπος μας?Και οι παλαιοτερες γενιες ειχαν περασει δυσκολα χρονια και ακομα δυσκολοτερα απο τα δικα μας αλλα ειχαν διατηρησει την ανθρωπια τουςκαι ζουσαν για ενα φιλοτιμο που χαθηκε στις μερες μας ολοκληρωτικα.Την ανθρωπια τους την τιμουσαν και την εννοουσαν.

λυπαμαι που θα το πω, αλλα με τοσους ξενους ανεξελεγκτους, δεν ειναι τοπος ΜΑΣ πια.... και ναι, παντοτε υπηρχαν βιαιοι ανθρωποι και εγκληματιες,αλλα αν ρωτησετε ολη την ελληνικη επαρχια, μεχρι προτινος ζουσε με τις πορτες ξεκλειδωτες και κοιμοταν στα μπαλκονια τις ζεστες καλοκαιρινες νυχτες. 
Λινα μου ευχομαι να το ξεπερασουν γρηγορα οι δικοι σου και αλλο κακο να μη σας ευρει.

psipsa έγραψε:λυπαμαι που θα το πω, αλλα με τοσους ξενους ανεξελεγκτους, δεν ειναι τοπος ΜΑΣ πια.... και ναι, παντοτε υπηρχαν βιαιοι ανθρωποι και εγκληματιες,αλλα αν ρωτησετε ολη την ελληνικη επαρχια, μεχρι προτινος ζουσε με τις πορτες ξεκλειδωτες και κοιμοταν στα μπαλκονια τις ζεστες καλοκαιρινες νυχτες. 
Λινα μου ευχομαι να το ξεπερασουν γρηγορα οι δικοι σου και αλλο κακο να μη σας ευρει.

Αυτο ειναι αληθεια !!

Φαντάζομαι τι ταραχή πήραν οι άνθρωποι
Λυπάμαι πραγματικά πολύ Λίνα μου. Μακάρι να ηρεμήσετε όλοι σύντομα.
Δεν έχει χειρότερο από το να μη νιώθεις ασφαλής ούτε στο ίδιο σου το σπίτι.
Θλίβομαι πραγματικά που ακούμε ολοένα και συχνότερα για τέτοια περιστατικά.
Δεν ξέρω που θα φτάσει η κατάσταση..

Όσο για τα γατούδια, απλά θα επισημάνω ξανά, έτσι για την παρηγοριά , ότι είναι από τα τυχερά αδέσποτα.
Τη γκριζούλα αν δε μπορέσεις να την πας στο γιατρό, προσπάθησε τουλάχιστον να απολυμάνεις την πληγούλα με λίγο μπεταντίν.
Τη συμπεριφορά αυτή από αρσενικά την είδα κι εγώ στα αδεσποτάκια του μαγαζιού. Ποτέ στα εδώ, οπότε νομίζω ότι προκύπτει υπό δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.
Τα έχω δει να κυνηγούν και μικρά, κάνουν κινήσεις ζευγαρώματος, αλλά στην πραγματικότητα είναι κυρίως κινήσεις επιβολής, στην προσπάθειά τους να εγκατασταθούν σε περιοχή που βρίσκουν τροφή.
Οπότε όντως δε μπορείς να τα διώξεις κι αυτά τα καημένα.
Απλά αφήνεις όση κροκετούλα μπορείς, ώστε να σιτίζονται όλα.
Όταν είσαι εκεί καλόπιασέ τα κι αυτά με κανένα κονσερβάκι ή μαγειρευτό για πιο οικονομικά.
Εγώ για να στρώσω τα ανήσυχα αρσενικά αυτό έκανα. Τάιζα τα ήρεμα, μάλωνα τα αρσενικά όταν έκαναν νιαρ νιουρ ή γίνονταν επιθετικά και τους έδινα λιχουδιά ξεχωριστά μόλις σταματούσαν.
Σιγά σιγά ηρέμησαν και σχεδόν εξαλήφθηκαν αυτές οι συμπεριφορές.
Τα βλέπω βέβαια καθημερινά, οπότε έχει διαφορά, αλλά μπορείς να το εφαρμόσεις όποτε πηγαίνεις, ώστε να ελαφρύνεις λίγο την κατάσταση.

Κλείνοντας θέλω τόσο πολύ να σχολιάσω το μικρούλη! Μου φαίνεται πολύ πολύ γλυκό μουτράκι!

LAROGATA έγραψε:Ελα βρε Λινα μου τι επαθαν οι ανθρωποι, και εμενα οι δικοι μου στην ερημια ζουνε...εχουμε γινει να φοβομαστε τον ισκιο μας

belezza έγραψε:Ειναι τρομακτικο πια.Πως αλλαξαν ετσι οι ανθρωποι ,πως αλλαξε ετσι ο τοπος μας?Και οι παλαιοτερες γενιες ειχαν περασει  δυσκολα χρονια και ακομα δυσκολοτερα απο τα δικα μας αλλα ειχαν διατηρησει την ανθρωπια τουςκαι ζουσαν για ενα φιλοτιμο που χαθηκε στις μερες μας ολοκληρωτικα.Την ανθρωπια τους την τιμουσαν  και την εννοουσαν.

psipsa έγραψε:λυπαμαι που θα το πω, αλλα με τοσους ξενους ανεξελεγκτους, δεν ειναι τοπος ΜΑΣ πια.... και ναι, παντοτε υπηρχαν βιαιοι ανθρωποι και εγκληματιες,αλλα αν ρωτησετε ολη την ελληνικη επαρχια, μεχρι προτινος ζουσε με τις πορτες ξεκλειδωτες και κοιμοταν στα μπαλκονια τις ζεστες καλοκαιρινες νυχτες. 
Λινα μου ευχομαι να το ξεπερασουν γρηγορα οι δικοι σου και αλλο κακο να μη σας ευρει.

Stella M. έγραψε:Φαντάζομαι τι ταραχή πήραν οι άνθρωποι
Λυπάμαι πραγματικά πολύ Λίνα μου. Μακάρι να ηρεμήσετε όλοι σύντομα.
Δεν έχει χειρότερο από το να μη νιώθεις ασφαλής ούτε στο ίδιο σου το σπίτι.
Θλίβομαι πραγματικά που ακούμε ολοένα και συχνότερα για τέτοια περιστατικά.
Δεν ξέρω που θα φτάσει η κατάσταση..

Όσο για τα γατούδια, απλά θα επισημάνω ξανά, έτσι για την παρηγοριά , ότι είναι από τα τυχερά αδέσποτα.
Τη γκριζούλα αν δε μπορέσεις να την πας στο γιατρό, προσπάθησε τουλάχιστον να απολυμάνεις την πληγούλα με λίγο μπεταντίν.
Τη συμπεριφορά αυτή από αρσενικά την είδα κι εγώ στα αδεσποτάκια  του μαγαζιού. Ποτέ στα εδώ, οπότε νομίζω ότι προκύπτει υπό δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.
Τα έχω δει να κυνηγούν και μικρά, κάνουν κινήσεις ζευγαρώματος, αλλά στην πραγματικότητα είναι κυρίως κινήσεις επιβολής, στην προσπάθειά τους να εγκατασταθούν σε περιοχή που βρίσκουν τροφή.
Οπότε όντως δε μπορείς να τα διώξεις κι αυτά τα καημένα.
Απλά αφήνεις όση κροκετούλα μπορείς, ώστε να σιτίζονται όλα.
Όταν είσαι εκεί καλόπιασέ τα κι αυτά με κανένα κονσερβάκι ή μαγειρευτό για πιο οικονομικά.
Εγώ για να στρώσω τα ανήσυχα αρσενικά αυτό έκανα. Τάιζα τα ήρεμα, μάλωνα τα αρσενικά όταν έκαναν νιαρ νιουρ ή γίνονταν επιθετικά και τους έδινα λιχουδιά ξεχωριστά μόλις σταματούσαν.
Σιγά σιγά ηρέμησαν και σχεδόν εξαλήφθηκαν αυτές οι συμπεριφορές.
Τα βλέπω βέβαια καθημερινά, οπότε έχει διαφορά, αλλά μπορείς να το εφαρμόσεις όποτε πηγαίνεις, ώστε να ελαφρύνεις λίγο την κατάσταση.

Κλείνοντας θέλω τόσο πολύ να σχολιάσω το μικρούλη! Μου φαίνεται πολύ πολύ γλυκό μουτράκι!

Κορίτσια μου ας ευχαριστώ,μια εβδομάδα μετά και ο φόβος ίδιος σε κάθε θόρυβο.Δεν ξέρω αν θα φύγει από τα μάτια τους η εικόνα των τεσσάρων με την κουκούλα να τους κρατούν γερά
Ναι έχουν περάσει πια τα χρόνια που κοιμόμαστε ανέμελα και δεν ξέρω αν θα ξανάρθουν.
Στέλλα μου δεν κατάφερα να πιάσω τη γκριζούλα σκεφτόμουν κι εγώ το μπεταντίν.Πιθανόν πονούσε και δεν πλησίαζε.Προχθές που πέρασαν βιαστικά οι δικοί μου την είδαν να το πατάει, μακάρι να καλυτέρεψε σύντομα θα πάω πάλι.Ο μικρούλης μια γλύκα, μπαίνει μέσ τα όλα προκειμένου να διεκδικήσει το φαγητό του.Μακάρι να περάσουν γρήγορα οι κρύες μέρες και να μπορέσει γρήγορα να πάρει τ'απάνω του.

3 μέρες χωρίς υπολογιστή και τι διαβάζω...….

Κάθε μέρα γίνεται χειρότερη από άποψη ασφάλειας. Ο κόσμος όπως τον γνωρίζαμε δεν υπάρχει πια κι ο φόβος έχει εγκατασταθεί για καλά στους ανθρώπους είτε είναι ηλικιωμένοι είτε όχι.
Λίνα μου φαντάζομαι ότι τους γονείς σου τους έχει τώρα εσύ ? Τι φόβο και πανικό βίωσαν οι άνθρωποι
Το μόνο που εύχεται κανείς είναι να μη ξανασυμβεί

Ξαναπήγες για τα γατάκια ?
Προσπάθησε να δελεάσεις τη γκριζούλα να της καθαρίσεις λίγο το ποδαράκι.
Είναι εποχή ζευγαρώματος τώρα κι έχουν τρελλαθεί όλα

Εύχομαι να ηρεμήσετε όλοι το γρηγορότερο

ZIZIKOS έγραψε:3 μέρες χωρίς υπολογιστή και τι διαβάζω...….

Κάθε μέρα γίνεται χειρότερη από άποψη ασφάλειας. Ο κόσμος όπως τον γνωρίζαμε δεν υπάρχει πια κι ο φόβος έχει εγκατασταθεί για καλά στους ανθρώπους είτε είναι ηλικιωμένοι είτε όχι.
Λίνα μου φαντάζομαι ότι τους γονείς σου τους έχει τώρα εσύ ? Τι φόβο και πανικό βίωσαν οι άνθρωποι
Το μόνο που εύχεται κανείς είναι να μη ξανασυμβεί

Ξαναπήγες για τα γατάκια ?
Προσπάθησε να δελεάσεις τη γκριζούλα να της καθαρίσεις λίγο το ποδαράκι.
Είναι εποχή ζευγαρώματος τώρα κι έχουν τρελλαθεί όλα

Εύχομαι να ηρεμήσετε όλοι το γρηγορότερο

Χαρά μου,είχαμε και νέα κρούσματα στη γειτονιά μιας εκεί με άλλους ηλικιωμένους και προφανώς με του ίδιους ληστές που ακόμη κυκλοφορούν ανενόχλητοι.Οι δικοί μου πλέον πάνε για λίγο και επιστρέφουν εδώ στο σπίτι τους, ο τρόμος παραμένει τρόμος!Τα γατούλια που φιλοξενούσαν στη βεράντα τους δυστυχώς έφυγαν, σκασίλα και μ'αυτά, μακάρι να βρήκαν τουλάχιστον θαλπωρή στους λιγοστούς που έχουν μείνει χειμωνιάτικα.
Κι εγώ έχω έννοια τα δικά μου,δυστυχώς οι παππούδες δεν μπορούν να είναι κάθε 2-3 μέρες, όπως πήγαιναν και τα γλυκούλια μου έμειναν για λίγο χωρίς φαγητό.
Όμως ήταν όλα εκεί, τρομερή εντύπωση μου κάνει.Με το που ακούνε αυτοκίνητο εχθές, τρέχοντας ήρθε η ...τρελάρα μου πρώτη να με προϋπαντήσει.
Και προσπαθώντας να έρθει στην αγκαλιά μου



το πιτσιρικάκι χαρές και γουργουρητά, δείχνει καλύτερα από μυξούλες ίσως βοήθησαν και λίγο οι βιταμίνες?Δεν ξέρω.





Η τροφαντούλα μας, την καμαρώνω και βάζω πολλά
Αν κάποιος τη δει και δεν ξέρει θάλεγε ότι είναι ένας χοντρούλης αρσενικός γάτος.



Η γκριζουλίνα αδερφούλα με το δαγκωμένο ποδαράκι είναι πλέον καλά.Κάτι κατάφεραν οι δικοί μου με το betadine, όσο δεν μπορούσα να πάω.Με κάμποσα χχχ και δυσκολίες γιατί πονούσε, ευτυχώς είναι καλά.



Ανανεώσαμε πάλι φωλίτσες, όσο γίνεται ζεστές μέσα στην τόση υγρασία και ψιθυρίσαμε στ'αυτάκια να έρθει γρήγορα το Πάσχα?Το καλοκαίρι? Και να είναι πάλι όοοολα εκεί.

Σκηνές από το χθεσινό μας συσσίτιο.



Χρυσούλα η αγαπημένη μας,μετά από ...ατελείωτο φαΐ


Πιάτο άδειο και περιμένουμε



Το πιτσιρικάκι έχει γίνει λουκουμάκι, γουργουρητό ατελείωτο και χάδια, που να κάτσει για φωτογραφία



Την προηγούμενη εβδομάδα μας περίμενε μια....χαρούμενη έκπληξη.Το παράθυρο της βεράντας τραβηγμένο και ανοιχτό.Ανθρώπινο χέρι?Γατίσιο?Η αλήθεια είναι ότι είχα ξεχάσει να το κλειδώσω από μέσα.Σιδεριές έχει απέξω είπα οκ άνθρωπος δεν μπαίνει από εδώ τουλάχιστον.Άφησα λίγο ανοιχτά να παίρνει αέρα το σπίτι.Τώρα όμως ορθάνοιχτο.Κατάληψη στα κρεβάτια, παντού γάτες.Έβγαιναν από το παράθυρο να μας υποδεχθούν
Στο θέαμα ψύχραιμη, πέρασαν μια ζεστή εβδομάδα τουλάχιστον τα ψυχούλια μου, ευτυχώς δεν λέρωσαν πουθενά εντός σπιτιού, είχαν βρει και το σακί με την τροφή, παράδεισος

Αυτοπροσκληθηκαν σιγα μη σας περιμεναν.Να ειναι καλα ολα τα ζουζουνια σας

Αρχισαν τα ανοιξιατικα ταξιδακια ,προετοιμασια των καλοκαιρινων .Ποση χαρα να τα βρισκεις ολα καλα να σε περιμενουν . Βεβαια δεν αρκεσθηκαν στο εξω αλλα μπηκαν και μεσα να ετοιμασουν το σπιτι για την επερχομενη αφιξη σας

Αχ τα γλυκούλια μου!!!

Τι χαρούμενη αίσθηση προκαλεί μια εικόνα με μπωλάκια γεμάτα φαγάκι!

Συμφωνώ απόλυτα με την Πέπη, απόλυτα, ετοίμαζαν το σπίτι για εσάς τα ζουζούνια.
Εγώ το λέω παντού - μόνο εδώ μέσα με πιστεύετε  - οι γάτες φροντίζουν τους ανθρώπους τους!
Προσπαθώ να φανταστώ το πλατύ χαμόγελο, όταν τα είδες να βγαίνουν από το σπίτι..
Είδες που ανησυχείς το χειμώνα, ξέρουν ότι είστε οικογενειακώς "ταγμένοι" σε αυτά και σας έκαναν κατάληψη

LAROGATA έγραψε:Αυτοπροσκληθηκαν σιγα μη σας περιμεναν.Να ειναι καλα ολα τα ζουζουνια σας

Μα ξέρουν ότι και η πόρτα να είναι ανοιχτή θα είναι ευπρόσδεκτα, ε τώρα μπήκαν από το παράθυρο.

belezza έγραψε:Αρχισαν τα   ανοιξιατικα   ταξιδακια ,προετοιμασια των καλοκαιρινων  .Ποση χαρα  να τα βρισκεις ολα καλα  να σε περιμενουν . Βεβαια δεν αρκεσθηκαν στο εξω αλλα μπηκαν και μεσα να ετοιμασουν το  σπιτι για  την επερχομενη αφιξη σας

Μπήκαν να καθαρίσουν να τα βρούμε έτοιμα.Μ'αρέσει που οι κουβέρτες στα κρεβάτια ήταν...ζεστές και με κάποιο τρόπο λες και είχαν κάνει φωλίτσες ακόμη και στις διπλωμένες.

Stella M. έγραψε:Αχ τα γλυκούλια μου!!!

Τι χαρούμενη αίσθηση προκαλεί μια εικόνα με μπωλάκια γεμάτα φαγάκι!

Συμφωνώ απόλυτα με την Πέπη, απόλυτα, ετοίμαζαν το σπίτι για εσάς τα ζουζούνια.
Εγώ το λέω παντού - μόνο εδώ μέσα με πιστεύετε  - οι γάτες φροντίζουν τους ανθρώπους τους!
Προσπαθώ να φανταστώ το πλατύ χαμόγελο, όταν τα είδες να βγαίνουν από το σπίτι..
Είδες που ανησυχείς το χειμώνα, ξέρουν ότι είστε οικογενειακώς "ταγμένοι" σε αυτά και σας έκαναν κατάληψη

Πραγματικά γέλασα Στέλλα μου εκτός τη μαμά μου που ήταν μαζί και ένα ελαφρύ εγκεφαλικό το πέρασε παρ'ότι τ'αγαπάει πολύ.Η μια μάλιστα η τριχρωμούλα είναι σ'ενδιαφέρουσα.Πώς δεν μου έκανε μέσα το δώρο?

Ε, μάλλον στον ετοιμάζει το μποναμά!
Ψάχνει την καλύτερη φωλιά..λες να τη βρήκε;

Όσο για τη μαμά..εδώ εμείς ζούμε με γάτες κι ο δικός μου πατέρας ακόμη αναλογίζεται "Γάτες μες το σπίτι.."..ναι.. ξαναγυρνά εκεί που και που! Κι αυτός τις αγαπάει και τα κορίτσια όλο βαρελάκια του κάνουν.
Άλλη σχολή, δεν ξέρουν τη χάρη!

Stella M. έγραψε:Ε, μάλλον στον ετοιμάζει το μποναμά!
Ψάχνει την καλύτερη φωλιά..λες να τη βρήκε;

Όσο για τη μαμά..εδώ εμείς ζούμε με γάτες κι ο δικός μου πατέρας ακόμη αναλογίζεται "Γάτες μες το σπίτι.."..ναι.. ξαναγυρνά εκεί που και που! Κι αυτός τις αγαπάει και τα κορίτσια όλο βαρελάκια του κάνουν.
Άλλη σχολή, δεν ξέρουν τη χάρη!

Τον ετοιμάζει Στέλλα μου δεν λες τίποτα.Με δυσκολία βγήκε από το σπίτι, προφανώς και είχε βρει το χώρο της.
Μετέφερα στη βεράντα το...μαιευτήριο
Και μιας και μιλάμε για τους ...παππούδες, Χρυσάκι με τη γιαγιά του και μεγάλες αγάπες!