Απ: ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕ ΣΕ ΠΡΟΣΕΞΑ ΜΕΝΟΥΚΑΚΙ ΜΟΥ...ΣΥΓΓΝΩΜΗ

από **necrogl** Τρι Νοε 27, 2012 3:47 pm

Σ ευχαριστούμε πολύ που βρήκες το θάρρος να μοιραστείς αυτή την ιστορία μαζί μας... Πραγματικά σου εύχομαι κάθε δύναμη για να το ξεπεράσεις γιατί μου χει τύχη παρόμοια κατάσταση με αδεσποτάκι που φρόντιζα και ξέρω πόσο πονάει .... δεν ξεπερνιέται με τίποτα...
ίσως μόνο αν ρίξεις την προσοχή σου σ' ένα νέο γατάκι.
Όλες ψυχές είναι που κάτι αναζητούν. Ας μην κατηγορείς τον εαυτό σου άλλο.
Κάποια πράγματα είναι πέρα απ' τα ανθρώπινα. Να προσεύχεσαι για την ψυχή του και θα τον βλέπεις κάθε φορά που θα κλείνεις τα μάτια...
σ όποια διάσταση κι αν είναι τώρα.

από **Cat Soul** Τετ Μαρ 06, 2013 3:01 am

Ιδού τί πιστεύω:

Αγάπη (αλτρουιστική και μπορεί να κρατήσει για πάντα) είναι όταν πονάς γιατί ο άλλος πόνεσαι, γιατί δεν μπορείς πια να του προσφέρεις τη συντροφιά σου, γιατί δε μπορείτε να χαρείτε πια μαζί, ασχέτως αν μπορείς να χαρείς με άλλα γατάκια, καθώς κάθε γατάκι έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά σου και τελείως ανεξάρτητη απ' αυτή των άλλων γατιών.
Εξάρτηση (εγωιστική και φυσιολογικά φεύγει όσο περνάει ο καιρός από τότε που έφυγε ο άλλος) είναι όταν πονάς γιατί δε μπορείς εσύ χωρίς τον άλλο, γιατί δεν μπορεί πια να σου προσφέρει τη συντροφιά του, γιατί τον έχεις απόλυτη ανάγκη και σε κάθε γατάκι που συναντάς προσπαθείς να βρεις αυτόν ή το συγκρίνεις μαζί του.

Είναι δυσδιάκριτη πολλές φορές η διαφορά, αλλά τεράστια. Δυστυχώς, στις μέρες μας σπανίζει η αγάπη χωρίς εξάρτηση (πρέπει να τα έχεις κάνει πολύ δουλειά με τον ευατό σου), ενώ δεν είναι τόσο σπάνια η εξάρτηση χωρίς πραγματική αγάπη.
Πάντος, το συμπέρασμα απ' τα παραπάνω είναι ότι δεν είναι καθόλου κακό να μπορείς να ζεις με την απουσία κάποιου όποτε δεν έχεις εναλλακτική, ούτε να χαϊδεύεις άλλα γατάκια, αντιθέτως μάλιστα, αυτό σημαίνει ότι φεύγει η εξάρτηση. Η αγάπη θα είναι πάντα εκεί όσο η απάντηση στην ερώτηση "Θα χαιρόσουν πολύ αν υπήρχε η δυνατότητα να ήταν τώρα εδώ μαζί σου ο Μένιος;" είναι θετική.
saint

από **MENOUKAKI** Τετ Ιουλ 24, 2013 9:18 pm

Συμφωνώ μαζί σου... Με το Μένιο ένιωθα και τα δύο, αγάπη και εξάρτηση...Και ναι, η εξάρτηση έχει φύγει (δεν μπορείς να κάνεις κι αλλιώς άλλωστε) αλλά η αγάπη μου γι αυτόν δεν πρόκειται να χαθεί ποτέ.Ακόμη, (ένα χρόνο και δύο μήνες μετά το θάνατό του) δεν μπορώ να δω φωτογραφία του, ούτε και μπορώ να μιλάω γι αυτόν γιατί με πιάνουν αναφιλητά...Απίστευτο..Αλλά ζω χωρίς αυτόν.