Αποχαιρετωντας την Ψιψα..

Ολοι σας εδω μεσα ολα αυτα τα χρονια με γνωριζετε με το ονομα της πρωτοτοκης μου γατας. Μεχρι που ενω ξερετε πολλοι το ονομα μου παλι Ψιψουλα με λετε χαιδευτικα. Κι ομως ηρθε αυτη η αποφραδα ημερα που αυτη η γατα η λατρεμενη η πρωτοτοκη η βασιλισσα του γατοσπιτικου μας μας αφησε ορφανους και αδειους απ την παρουσία της στον εδω κοσμο και επιασε θεση στον αλλο τον αιωνιο. Δεν ειχα το κουραγιο να σας το γραχω. Εγινε πριν απο λιγες ημερες ..

Ξημερωματα 19 Αυγουστου εγειρε απλα το κεφαλακι της και ησυχασε. Η αληθεια ειναι πως οποιος την εβλεπε θα τρομαζε. Μια χουφτιτσα κοκκαλακια ενα προσωπο παραμορφωμενο στραβο και ενα ματι με ελκος. Καρκινος το πιθανοτερο. Κι ομως τοτε που μετακομισαμε για δυο μερες λογω φωτιας προληπτικα και ειχαμε μεινει στο πατρικο του αντρα μου εγινε ευκολα αρχηγος οχι μονο στους δικους της υπηκοους που ζει μαζι τους τη Μπουμπουκελα και τον Ηρακλη αλλα τραμπουκισε και τα αλλα δυο αρσενικα που συνυπηρξαν μαζι της στην κουζινα του σπιτιόυ οπου τους βαλαμε μαζι που δεν τα ειχε ποτε ξαναδει.. επιασε πρωτοκαθεδρια μπροστα στα μπωλακια και ενω ολα τα αλλα παλευαν να συνειδητοποιησουν οτι ειναι σε ξένο χώρο αυτη απτοητη ηταν η μόνη που ετρωγε και εκανε τους αγνωστους εισβολεις να κρυφτουν για πανω απο ενα 24ώρο κατω απ τα ντουλαπια..

Τους τελευταιους μηνες τηβστηριξα με ομοιοπαθητική και μπορω να πω με το χερι στην καρδια οτι αν δεν ηταν αυτη και ο καλος μου γιατρος ο Νικος ο Γκολφης( zizikosχιλια ευχαριστώ) η εναλλακτικη μας θα ηταν μια παυσιπονη ενεση που θα την κρατουσε το πολυ για 2 ημερες... και μετα ξανα.. με τα ομοιοπαθητικά που ηταν ενα η δυο χαπια και μετα τιποτα για 15 μερες βρηκαμε τη λυση και η Ψιψα ζουσε με καποια ποιοτητα. Δε μου ειπε κανεις για ευθανασια γιατί το ζωακι δεν υπεφερε παρα μονο οταν ετρωγε. Εκει της εμπαινε η τροφη στις πληγες του στοματος και σταματαγε φταρνιζοταν ενιοτε και συνεχιζε. Ειχαμε δε αναπτυξει το εξης κουσουρι να πρεπει εγω να ειμαξ διπλα της και να μαζευω στο κεντρο του πιάτου το φαι για να τη διευκολυνω. Η να την κανακευω εστω καθοτι η Ψιψα ήταν μια αρχοντικη γατα της συνηθειας και της αρεζε να με εχει υπηρετη. Να την ανεβαζω χρόνια τωρα στο νιπτηρα για να πιει νερο κλπ...

psipsa έγραψε:Ξημερωματα 19 Αυγουστου εγειρε απλα το κεφαλακι της και ησυχασε. Η αληθεια ειναι πως οποιος την εβλεπε θα τρομαζε. Μια χουφτιτσα κοκκαλακια ενα προσωπο παραμορφωμενο στραβο και ενα ματι με ελκος. Καρκινος το πιθανοτερο. Κι ομως τοτε που μετακομισαμε για δυο μερες λογω φωτιας προληπτικα και ειχαμε μεινει στο πατρικο του αντρα μου εγινε ευκολα αρχηγος οχι μονο στους δικους της υπηκοους που ζει μαζι τους τη Μπουμπουκελα και τον Ηρακλη αλλα τραμπουκισε και τα αλλα δυο αρσενικα που συνυπηρξαν μαζι της στην κουζινα του σπιτιόυ οπου τους βαλαμε μαζι που δεν τα ειχε ποτε ξαναδει.. επιασε πρωτοκαθεδρια μπροστα στα μπωλακια και ενω ολα τα αλλα παλευαν να συνειδητοποιησουν οτι ειναι σε ξένο χώρο αυτη απτοητη ηταν η μόνη που ετρωγε και εκανε τους αγνωστους εισβολεις να κρυφτουν για πανω απο ενα 24ώρο κατω απ τα ντουλαπια..

Δάφνη μου δεν έχω λόγια παρηγοριάς  ίσως το ότι έφυγε τόσο ήρεμα ήταν το καλύτερο γι'αυτήν.Δεν πονάει πλέον, δεν βασανίζεται!Ξέρω πώς όσα κι αν έχεις τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει το ότι κάθε γάτα είναι μοναδική, ξεχωριστή.
Μέσα σ'αυτές τις δύσκολες ώρες που περάσατε και με τις φωτιές, εκείνη αποφάσισε να είναι κοντά σας.
Καλό της ταξίδι!

Ειχα επισης βρει μια εναλλακτικη θεραπευτρια και ειχα κανονισει συνεδρια μαζι της
Αν δεν ειχαμε τις φωτιες θα την ειχα ηδη κανει. Τελικα συναντηθήκαμε μεσω σκαιπ το πρωι της μερας που ηταν η τελευταια της
. Μαλιστα προλαβα να παραγγειλω και τα σκευασματα σε ειδικο φαρμακειο τα οποια αλιμονο ηρθαν την επομενη μερα. Αυτο θα με τρωει βρε παιδια το οτι δεν προλαβα να της δοκιμασω και αυτη τη θεραπεια
Οχι για απολυτη ιαση οχι μα για μια ακομη παραταση... Ομως δεν προλαβα....
Κι αφου μετα απο μια κουραστικη μερα που εκανα δουλειες στο σπιτι ολημερις ανεβηκαμε πανω με το Γιωργο πρωτος αυτος μου φωναξε να τρεξω... Η Ψιψα ηταν στο πατωμα μπροστα στη σκαλα ουτε να κρυφτει ουτε τιποτα. Στη θεση που τελευταια συχναζε και ξαπλωνε στο δροσερό πατωμα σα να κοιμαται.
. Το κορμακι της ζεστό ακομα τοσο που νομιζα οτι ζει.. Εμεινα ωρα μαζι της. Και αφου την αποχαιρετησαμε κι εμεις και τα γατακια που ζουσαν μαζι της τη θαψαμε μεταμεσονυκτια στο δασακι απεναντι απ το σπιτι μας. Εκει οπου στη νιοτη της τριγυριζε αναζητωντας καποια αλλη γατα για να μανουριασει και να τσακωθει!
.. Οσο για μενα ζω ενα τελος εποχης . Οπωσδηποτε. Απο το 2008 που με το ετσι θελω δικαιωματικα μπηκε στη ζωη μας που με επελεξε για τον ανθρωπο που θα την υπηρετησει δια βιου και που θα κοιμηθει μαζι του στο κεφαλι ενιοτε η στην πλατη μου και που θα μου κανει την τιμή να τη χαιδεψω προσεκτικα και για οσο εκεινη θελει στο κεφαλακι της γιατι αν λοξοδρομουσε το χερι θα ετρωγε νυχια περιποιημενη για το θρασος του...Τελος εποχης για το πλασμα που αγαπήθηκε τοσο που μου ανοιξε την πορτα στο μαγικο κοσμο της γατας. Πρωτοτοκη που με εκανε εξαιτιας της να μη μπορω ν αντισταθω οταν ενα απ αυτα τα μαγικα πλασματα ερχοταν στο διαβα μου. Και εγιναν 15 οι γατες
Χωρις αυτην 14... Θα μου λειψει περισσοτερο απο καθε τετραποδο που εχω θρηνησει.
. Θα μου λειπει οσο ζω γιατι σαν κι αυτη δεν ειναι καμια
Ανθρωπινη
Διεκδικητική. Τρυφερη . Η συντροφια μου στα πολύ παρα πολυ δυσκολα της ζωης που εζησα όσο την ειχα

Θα μου λειψει για παντα η φωνή της αυτο το απαιτητικο το προστακτικο νιααααρρρρρ! που συνοδευε καθε φορά που με εβλεπε και που ηθελε απο μενα κατι. Η μονη μου παρηγορια ειναι οτι αγαπηθηκε ΠΟΛΥ. Λατρευτηκε ως αιγυπτιακη θεοτητα που ειμαι σιγουρη πως ηταν, ΠΟΛΥ. Συγχωρηστε μου το σεντονι. Θα μπορουσα να γραφω για ωρες. Οχι για να της πω αντιο γιατι δεν υπαρχουν αντιο για πλασματα που αγαπιουνται. Μονο εις το επανειδειν.

Λινα μου σ ευχαριστω...

Ψιψούλα μου, Δάφνη μου.
Είναι τόσα πολλά που θέλω και τόσα λίγα που μπορώ να σου πώ
Πόσο δύσκολο είναι  Πως μας αφήνει ανεξίτηλο το σημάδι της για πάντα μια ζωούλα που λατρέψαμε και μας λάτρεψε κι αυτή με το δικό της μοναδικό τρόπο
Δύσκολη η απώλεια, τρομακτική. Ίσως το χειρότερο κομμάτι της ζωής μας μ αυτά τα ξεχωριστά πλάσματα.
'Ενας απ τους λόγους (κι όχι μόνο) που απείχα λίγο καιρό. Δε μπορώ να το διαχειριστώ πια ... Κι ήταν πολλές οι απώλειες αυτό το χρόνο μαζί με πολλά άλλα.
Μόνο ο χρόνος και η σκέψη τους βοηθάει σιγά σιγά ....
Η Ψίψα σου έζησε και ταξίδεψε ευτυχισμένη και με φροντίδα. Έγειρε το κεφαλάκι της και ξεκουράστηκε
Ξέρω πόσο σου λείπει ήδη και ότι θα τη σκέφτεσαι πάντα.
Κουράγιο Δάφνη μου
Σου στέλνουμε τη σκέψη μας και την αγάπη μας

Δαφνουλα μου τώρα το είδα. Δεν ξέρω τι άλλο να πω... Τα είπες όλα η Ψιψουλσ ήταν και θα πάραμεινει η αρχόντισσα του σπιτιού σας όπως ακριβώς είναι και η Λαρα μου, οπως ακριβώς τη βλεπω και εγώ να μεγαλώνει και μετράω το χρόνο μαζι της. Σας διάλεξε και εισασταν τυχεροί γι αυτό και έζησε όπως ήθελε να ζήσει. Καλό της ταξίδι....

Δαφνη μου ,μολις γυρισαμε και μολις ανοιξα το lap top ειδα τα θλιβερα σας νεα .Ποτε μιλησαμε ,πολυ κοντα στην απωλεια σας μαλλον .Ποσο λυπηρο ειναι το νιωθεις ,δεν εχω τιποτα να πω σάυτο ,ποσο ομως γεματη η ζωη σου απο αυτην το ξερεις καλα .Χωρις αυτο το πλασμα τιποτα απο τα τοσα μαγικα δε θα ειχε συμβει .Χαρες ,γκρινιες ,παραδοξα περιστατικα που γεμιζουν τις ζωες μας και τοση αγαπη που μας δινουν που με τιποτα δε συγκρινεται. Οσο και να λυπασαι αυτο το μαγικο πλασμα σε συντροφευει ακομα με την ιδεα της ειναι μεσα σου . Εζησε οπως της αξιζε τη λατρεψες και σε λατρεψε .Αυτο να θυμασαι γιατι για ολες μας αυτο μενει .

Είμαστε καιρό απόντες, μόλις σήμερα είδα τα νέα σας.. λυπάμαι πολύ

Καλό της ταξίδι

Λυπάμαι πολύ.
Κουράγιο... Καλό της ταξίδι.

Λυπάμαι παρά πολύ για την απώλεια σου
Εγώ στις 26/9 έχασα την αγάπη μου την γκρεισουλα μου από στείρωση !!!
Κουβαλάω τύψεις από εκείνη τη στιγμή που το έμαθα
Λείπω δυστυχώς από το σπίτι μου και από κοντά της από τον Μάιο λόγω εργασίας
Πήρα την απόφαση και είπα στον σύζυγο μου να κλείσουμε ραντεβού να της κάνουμε στείρωση γιατί θα συναντούσε τον «αδελφούλη» της που τον βρήκα κάτω από αμάξι και από τον Ιούλιο τον έχω δίπλα μου
Ο σύζυγος μου την πήγε τη Παρασκευή 24/09
Την πήρε και ήταν ζαβλακωμένη…λογικό
Το Σάββατο περπάτησε λίγο, έφαγε λίγο, ήπιε λίγο
Όλα από λίγο
Τουαλετιτσα τσίσα κακακια δε ξέρουμε
Τη Κυριακή η Γκρεισουλα μας έδειχνε αδυναμία
Ο άντρας μου τον πήρε αμέσως τηλέφωνο πρωί πρωί
Την πήγε της έβαλε όρο
Δεν συνήλθε
Ξανά τα ίδια το απόγευμα
Πάλι δεν συνήλθε
Υπήρξαν τηλεφωνήματα με τον Κτηνιατρο που τη χειρούργησε όλη μέρα
Τελικά όταν του είπαμε πως έβγαλε κάτι καφέ από το στόμα τοτε μας είπε να τη πάμε σε κλινική
Δυστυχώς έφυγε και εκείνη τη στιγμή
Δυστυχως χάσαμε το κοριτσάκι μας
Εκείνος ούτε μας έδωσε οδηγίες τι πρέπει να κάνουμε στο μετά ούτε και την επόμενη μέρα πήρε έστω ένα τηλέφωνο
Το λιγότερο που είχε να κάνει από το να ταλαιπωρεί τη μικρή μας πήγαινε έλα στο ιατρείο του 2 φορές εκείνη τη μέρα
Απαίσιος και επικίνδυνος
Δε μας είπε τελικά από τι την χάσαμε

Λυπαμαι πολυ και για τη δικη σας απωλεια .Απο τις πιο δυσκολα διαχειρισιμες απωλειες.Θελει μεγαλη ερευνα και τυχη τελικα ,πριν αποφασισει καποιος που θα εμπιστευτει το ζωακι του

Μόλις το διάβασα psipsa , λυπάμαι πάρα πολύ έφυγε στα χέρια σου δεν υπάρχει κάτι καλύτερο να γινει σε αυτό το γεγονός . Παρηγορήσου από αυτό , ο Θεός να την αναπαύσει και να τη θυμαστε με αγάπη . Δεν υπάρχουν λόγια αρκετά , ποτέ

ευχαριστω πολυ για τα παρηγορητικα σας λογια. Ολους σας!!!

psipsa έγραψε:Ολοι σας εδω μεσα ολα αυτα τα χρονια με γνωριζετε με το ονομα της πρωτοτοκης μου γατας. Μεχρι που ενω ξερετε πολλοι το ονομα μου παλι Ψιψουλα με λετε χαιδευτικα. Κι ομως ηρθε αυτη η αποφραδα ημερα που αυτη η γατα η λατρεμενη η πρωτοτοκη η βασιλισσα του γατοσπιτικου μας μας αφησε ορφανους και αδειους απ την παρουσία της στον εδω κοσμο και επιασε θεση στον αλλο τον αιωνιο. Δεν ειχα το κουραγιο να σας το γραχω. Εγινε πριν απο λιγες ημερες ..

Δάφνη τώρα το διάβασα, Λυπάμαι πολύ για τη Ψίψα σου

Κι εγώ τώρα το Διάβασα
Λυπάμαι πολύ

Smokys έγραψε:

psipsa έγραψε:Ολοι σας εδω μεσα ολα αυτα τα χρονια με γνωριζετε με το ονομα της πρωτοτοκης μου γατας. Μεχρι που ενω ξερετε πολλοι το ονομα μου παλι Ψιψουλα με λετε χαιδευτικα. Κι ομως ηρθε αυτη η αποφραδα ημερα που αυτη η γατα η λατρεμενη η πρωτοτοκη η βασιλισσα του γατοσπιτικου μας μας αφησε ορφανους και αδειους απ την παρουσία της στον εδω κοσμο και επιασε θεση στον αλλο τον αιωνιο. Δεν ειχα το κουραγιο να σας το γραχω. Εγινε πριν απο λιγες ημερες ..

Δάφνη τώρα το διάβασα, Λυπάμαι πολύ για τη Ψίψα σου

ευχαριστω πολυ!!

YNL έγραψε:Κι εγώ τώρα το Διάβασα
Λυπάμαι πολύ

ευχαριστω πολυ!!

Λυπάμαι τόσο πολύ και καταλαβαίνω απόλυτα την λατρεία προς αυτήν όπως η δική μου για τον Πρίγκηπα.....
Ήταν και οι δύο τους οι πρώτοι οι μοναδικοί για κάποιο λόγο.
Εγώ δεν αντέχω αυτή την απώλεια καίτοι έχω παρά μα πάρα πολλά γατιά.....το σπίτι είναι άδειο.....η ψυχή επίσης....Νομίζω ότι πια έχει βρει την θέση της εκεί επάνω

σας ευχαριστω ολους που με νοιωθετε... περασαν μηνες, η αληθεια ειναι, εχω αλλες 13 ζωη να εχουν γατες, αλλα τη θεση της Ψιψας δεν μπορει να παρει καμια τους. Δεν ειναι οτι δεν τις αγαπω, τις λατρευω μια μια ξεχωριστα, ιδιως τα μωρα που μεγαλωσα με μπιμπερο και τοσο μα τοσο κοπο και αγωνια, ΑΛΛΑΑΑΑ, η Ψιψα ηταν μια και μοναδικη. Καμια τους δεν επικοινωνει με τοσο διαφορετικες φωνες οσο εκεινη, τοσο που ελεγες οτι δε μπορει, ανθρωπος ειναι και εχει απλα το προσωπο μιας γατας... Καμια δεν εχει το ταμπεραμεντο της, να ειναι αρχηγος μεχρι στην κυριολεξια να βγει η ψυχη της, η οποια, παρ ολες τις δυσοιωνες προοπτικες λογω της υγειας της, αργησε μηνες για να εγκαταλειψει το σωμα... ενα σωμα ταλαιπωρημενο αλλα μαχητικο ως την τελευταια στιγμη της... Μου λειπει, θα μου λειπει και ειμαι σιγουρη οτι στο γατοπαραδεισο οπου βρισκεται θα γκρινιαζει στους παντες αν τα πραγματα δεν ειναι ακριβως οπως τα θελει και θα εχει μαζι της φυλαχτο ενα κομματι της δικης μου ψυχης... Και να σκεφτειτε οτι για εναμιση μηνα της αντιστεκομουν οταν αποφασισε να μας τιμησει με την υιοθεσια της... ( ειναι ξεκαθαρο ποιος υιοθετησε ποιον). Τωρα πια ξερω γιατι οι Αιγυπτιοι τις εκαναν θεοτητες.... μια απο αυτες ειναι και η Ψιψα.