Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

από **dimitris-christ** Τρι Δεκ 22, 2015 2:06 am

Καλησπέρα προχθές έφυγε η γατούλα μου η Πιπίτσα. Την είχαμε από μηνών ήταν μόλις 6 χρονών και είχε υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια που την χτύπησε και μέσα σε 2 μέρες ταλαιπωρηθήκαμε και τελικά έφυγε ξημερώτατα Κυριακής. Κλαίμε και είμαστε συντετριμένοι οικογενειακώς. Δεν είναι εύκολο σε καταλαβαίνω απόλυτα. Προσπαθούμε να συνέλθουμε. Ξέρω ομως ότι ηρέμησε και είναι καλά η ψυχούλα της. Θα είναι πάντα μαζί μας και ξέρω ότι τους αγαπημένους μας και τα αγαπημένα μας ζωάκια θα τα συναντήσουμε στην άλλη ζωή. Είναι για πάντα μαζί μας! Βοηθάει να γράφουμε εδώ και να μοιραζόμαστε την απώλεια μας. Έγραψα ένα νέο θέμα γιαυτό και δεν ξέρω αν δημοσιεύτηκε- πως γίνεται?

από **dimitris-christ** Τρι Δεκ 22, 2015 2:08 am

και πώς βάζουμε φωτογραφία εδώ?

από **Gatoplikti** Τρι Δεκ 22, 2015 10:45 am

Καλημέρα dimitris-christ και καλως ήρθες στο φορουμ.

To νεο θέμα σου δεν δημοσιεύτηκε και σου μετέφερα τα μηνύματα σε νέο θέμα.
Νεο θέμα φτιάχτεις σε μια κατηγορια πατώντας το κουμπι new topic.

Καλο παράδεισο στην γατούλα σου rainbow

Ολοι εμεις εδώ μπορούμε να σε νιώσουμε και να σε καταλαβουμε. Ειμαι σίγουρη πως η γατούλα έφυγε γεμάτη απο την αγάπη και την φροντιδα σας.

Για να βάλεις φωτογραφιες ακολούθησε τις οδηγιες αυτου του θέματος.
https://www.gatospito.com/t6247-topic

από **GATOMANIAC** Τρι Δεκ 22, 2015 10:57 am

Καλό ταξίδι στη μικρή σας.... Sad

Σας νιώθω πραγματικά... Υπομονή....

από **dimitris-christ** Τετ Δεκ 23, 2015 1:41 am

Σας ευχαριστώ πολύ!! Προσπαθούμε να το ξεπεράσουμε.. ήδη από σήμερα ήμαστε κάπως καλύτερα.. μας περνάει από το μυαλό και συζητήσαμε λίγο με τους δικούς μου το ενδεχόμενο να φέρουμε μια άλλη γάτα στο σπίτι. Ξέρουμε ότι θα μας κάνει καλό!! Αυτή η καινούργια γάτα είναι ολόιδια με την Πιπίτσα μας που έφυγε, είναι 1μισι χρονών περίπου κ μπορεί να την πάρει ο πατέρας μου από έναν γνωστό του που τις μαζεύει είναι αδέσποτες.. Τον ξέρει τον πατέρα μου η γατούλα γιατί πολλές φορές την βάζει μέσα στο μεγαζί και την ταίζει.. Η αλήθεια είναι ότι θα θέλαμε μια γατούλα στο σπίτι μας που να μοιάζει πολύ την δική μας αλλά δεν θέλουμε να την αντικαταστήσουμε.. Όπως ξέρουμε όλες οι γάτες είναι ξεχωριστές.. Ποια είναι η γνώμη σας? είναι καλό να πάρουμε μια που να είναι ίδια? θα το θέλαμε η αλήθεια είναι αλλά δεν νομίζω να μας πείραζε αν είχε καμια διαφορά .. όλες τις βλέπουμε γλυκιές!!

από **dimitris-christ** Τετ Δεκ 23, 2015 1:44 am

Οπότε ποια είναι η γνώμη σας? Και επίσης πιστεύω και θέλω βαθιά να πιστεύω ότι η ψυχούλα της αγαπημένης μας Πιπίτσας υπάρχει και ότι θα την συναντήσουμε και θα ξανα ενωθούμε όταν έρθει η ώρα.. Ελπίζω να συμφωνείτε! Και αυτό μας παρηγορεί πολύ!! Όλα μας τα αγαπημένα ζωάκια θα τα ξαναδούμε και θα είμαστε μαζί!!

από **psipsa** Τετ Δεκ 23, 2015 7:33 am

Λειβάδια και νερά κελαριστά, πράσινο χορτάρι κι απαλές πλαγιές λόφων απλώνονται στην αρχή της, εκεί που πατά γερά στο χώμα. Ευλογημένος τόπος, τόπος ομορφιάς, τόπος που αντηχεί από φωνίτσες, ποδοβολητά και φτερουγίσματα αγαπημένων ζώων που δεν ζουν πια.
Και δες τα! Τα γέρικα και άρρωστα είναι πάλι νεαρά, τα τραυματισμένα κι ακρωτηριασμένα γερά και δυνατά, όσα πόνεσαν είναι ευτυχισμένα, κι όλα μαζί σκίζουν τον άνεμο και τρέχουν και παίζουν, όπως μας έρχονται στα όνειρα και στις θύμησες παλιών ημερών.
Κι όμως κάτι τους λείπει... Κάποιος που ζει μεσ' στη καρδούλα τους... Κάποιος που έπρεπε να μείνει πίσω όταν αυτά έφυγαν...

Και ξάφνου ένα από αυτά, σταματά το παιχνίδι. Στέκεται ακίνητο. Τ' αυτιά του τεντωμένα όρθια, η μύτη του οσμίζεται τον αέρα, τα μάτια του καρφωμένα στο βάθος, μακριά, το κορμάκι του τρέμει από λαχτάρα. Κι αρχίζει να τρέχει, πηδώντας ψηλά πάνω από το χορτάρι. Τα πόδια γρήγορα, όλο και πιο γρήγορα.
Σε είδε νάρχεσαι...

Και σμίγεις ξανά με τον αγαπημένο σου φίλο. Γεμάτες αγκαλιές, γνώριμα φιλιά στο πρόσωπο, και βυθίζεσαι πάλι στη ματιά του πιστού συντρόφου. Χαϊδεύεις το αγαπημένο κεφάλι του ζώου που μπορεί να έφυγε από τη ζωή σου αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ τη καρδιά σου, και περνάτε μαζί πάνω από τη γέφυρα του ουράνιου τόξου, για να μη χωρίσετε ποτέ πια...

από **psipsa** Τετ Δεκ 23, 2015 7:36 am

αυτο ειναι ενα κειμενακι που μιλα ακριβως γι αυτο που λες, το οτι η αγαπη μας με τα κατοικιδια μας δεν πεθαινει δε χανεται...
Ο χρονος σιγουρα θα απαλυνει την πληγη... κι ενα αλλο γατουνακι (η και δυο για ναχουνε παρεα) σιγουρα δεν αντικαθιστα αλλα εξισορροπει την απωλεια.

από **Gatoplikti** Τετ Δεκ 23, 2015 5:16 pm

Φοβερο το κειμενο.

Εγω ειμαι της αποψης να πάρετε γατούλα ακομα και αν της μοιάζει πολυ !! Smile

από **nosyparker** Τετ Δεκ 23, 2015 5:45 pm

Λυπάμαι για το χαμό της γάτας σας. Κι εγώ θα έπαιρνα κι άλλη γατούλα, είτε της μοιάζει είτε όχι.

από **ZIZIKOS** Τετ Δεκ 23, 2015 11:37 pm

psipsa έγραψε:Λειβάδια και νερά κελαριστά, πράσινο χορτάρι κι απαλές πλαγιές λόφων απλώνονται στην αρχή της, εκεί που πατά γερά στο χώμα. Ευλογημένος τόπος, τόπος ομορφιάς, τόπος που αντηχεί από φωνίτσες, ποδοβολητά και φτερουγίσματα αγαπημένων ζώων που δεν ζουν πια.
Και δες τα! Τα γέρικα και άρρωστα είναι πάλι νεαρά, τα τραυματισμένα κι ακρωτηριασμένα γερά και δυνατά, όσα πόνεσαν είναι ευτυχισμένα, κι όλα μαζί σκίζουν τον άνεμο και τρέχουν και παίζουν, όπως μας έρχονται στα όνειρα και στις θύμησες παλιών ημερών.
Κι όμως κάτι τους λείπει... Κάποιος που ζει μεσ' στη καρδούλα τους... Κάποιος που έπρεπε να μείνει πίσω όταν αυτά έφυγαν...

Και ξάφνου ένα από αυτά, σταματά το παιχνίδι. Στέκεται ακίνητο. Τ' αυτιά του τεντωμένα όρθια, η μύτη του οσμίζεται τον αέρα, τα μάτια του καρφωμένα στο βάθος, μακριά, το κορμάκι του τρέμει από λαχτάρα. Κι αρχίζει να τρέχει, πηδώντας ψηλά πάνω από το χορτάρι. Τα πόδια γρήγορα, όλο και πιο γρήγορα.
Σε είδε νάρχεσαι...

Και σμίγεις ξανά με τον αγαπημένο σου φίλο. Γεμάτες αγκαλιές, γνώριμα φιλιά στο πρόσωπο, και βυθίζεσαι πάλι στη ματιά του πιστού συντρόφου. Χαϊδεύεις το αγαπημένο κεφάλι του ζώου που μπορεί να έφυγε από τη ζωή σου αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ τη καρδιά σου, και περνάτε μαζί πάνω από τη γέφυρα του ουράνιου τόξου, για να μη χωρίσετε ποτέ πια...

Λυπάμαι πολύ για τη γατούλα σου Sad

Καλό της ταξίδι. Τώρα πια είναι μαζί με όλα τα γατοαγγελουδάκια μας

Το παραπάνω κείμενο τα λέει όλα και μας ξυπνάει όλα τα συναισθήματα που έχουμε και νοιώθουμε όλοι μας για πλάσματα που έχουμε αγαπήσει και φύγαν απο δω.
Είναι η παρηγοριά μας ότι κάποτε θα ξανασυναντηθούμε.

Είμαι κι εγω της γνώμης να την πάρεις τη γατούλα. Δεν θα αντικαταστήσει αυτή που έχασες, το καθένα είναι μοναδικό, αλλά θα της δώσεις την αγάπη σου κι αυτό βοηθάει να ξεπεράσουμε, όσο μπορούμε, αυτό το τόσο επίπονο συναίσθημα του χαμού.

υγ.psipsa Tι υπέροχο κείμενο. rainbow

Τα μάτια μου τρέχουν αλλά δε μπορώ να σταματήσω να το διαβάζω ξανά και ξανά.

Όλα όσα νοιώθουμε για τα πλάσματα που αγαπήσαμε σε λίγες λέξεις.

από **psipsa** Παρ Δεκ 25, 2015 10:17 am

τοτε που πρωτοδιαβασα το κειμενο για το ουρανιο τοξο ειχα κι εγω προσφατη την απωλεια αγαπημενου ζωου... και καθε φορα που το ξαναθυμαμαι συγκινουμαι κι εγω πολυ... παντως ειναι πολυ παρηγορο να σκεφτομαστε πως καπου καποτε σε μιαν αλλη ζωη, σε μια αλλη διασταση θα ξαναενωθουμε με ολα τα αγαπημενα μας πλασματα, διποδα και τετραποδα εξισου. Γιατι η αγαπη ειναι μια δυναμη που δε μπορει να χανεται, ουτε και με το θανατο.

από **psipsa** Παρ Δεκ 25, 2015 10:25 am

By the edge of a woods, at the foot of a hill,
Is a lush, green meadow where time stands still.
Where the friends of man and woman do run,
When their time on earth is over and done.

For here, between this world and the next,
Is a place where each beloved creature finds rest.
On this golden land, they wait and they play,
Till the Rainbow Bridge they cross over one day.

No more do they suffer, in pain or in sadness,
For here they are whole, their lives filled with gladness.
Their limbs are restored, their health renewed,
Their bodies have healed, with strength imbued.

They romp through the grass, without even a care,
Until one day they start, and sniff at the air.
All ears prick forward, eyes dart front and back,
Then all of a sudden, one breaks from the pack.

For just at that instant, their eyes have met;
Together again, both person and pet.
So they run to each other, these friends from long past,
The time of their parting is over at last.

The sadness they felt while they were apart,
Has turned into joy once more in each heart.
They embrace with a love that will last forever,
And then, side-by-side, they cross over… together.

αυτο ειναι νομιζω το πρωτοτυπο στα αγγλικα... ποσο ομορφο και δυνατο ποιημα!!!

από **mpourmpoulithra** Παρ Δεκ 25, 2015 6:57 pm

πολυ λυπαμαι για τη γατουλα σας!!!τουλαχιστον εζησε απεραντη αγαπη κ χαρουμενες στιγμες για οσο ηταν κοντα σας rainbow

κ μεις χασαμε το δικο μας γατακι πριν 1 βδομαδα περιπου κ ηταν μολις 2 μηνων.... Sad

ειχα διαβασει το πρωτοτυπο απο το ποιημα πριν απο πολλα χρονια κ με ειχε συγκινησει πολυ....κ γω φανταζομαι πως αυτος ο κοσμος υπαρχει...παιζουν ολα μαζι ανεμελα κ ευτυχισμενα,μεχρι να συναντηθουμε ξανα με τους αγαπημενους φιλους για παντα..... flower

από **dimitris-christ** Σαβ Δεκ 26, 2015 8:18 pm

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα όμορφα μηνύματά σας και για αυτό το πανέμορφο καταπληκτικό ποίημα που όταν το διάβαζα ήταν σαν να ήμουν πραγματικά εκεί ζούσα την στιγμή και την έβλεπα έτσι όπως το αναφέρει στο ποίημα. Πανέμορφο!! flower

Κουράγιο σε όλους μας!! Πιστεύω ότι οι αγαπημένες μας γατούλες, τα αγαπημένα μας ζωάκια είναι πάντα κοντά μας ακόμα και αν έχουν φύγει από αυτή την ζωή - η αγάπη μας δένει- και θα είμαστε πάλι μαζί μια μέρα!! rainbow

Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

Απ: Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

Απ: Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

Απ: Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

Απ: Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

Απ: Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

Απ: Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

Απ: Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

Απ: Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

Απ: Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

Απ: Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

Απ: Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

Απ: Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα

Απ: Εφυγε η Γατούλα μου η Πιπίτσα