Λογική VS. Συναισθήματα...

Χρειάζομαι την βοήθειά σας....
Πριν από 6 χρόνια υιοθέτησα μία αδέσποτη γατούλα που ήταν άρρωστη. Δεν πιστεύαμε ότι θα τα καταφέρει, γιατί είχε στοματίτιδα και δεν μπορούσε να φάει καθόλου, παρά τις φροντίδες του κτηνιάτρου. Για πάνω από τρία χρόνια την πηγαίναμε κάθε τρεις εβδομάδες στο κτηνίατρο για κορτιζόνη. Τελικά, έγινε καλά και τώρα είναι υγιής και χαρούμενη.

Μένουμε σε διπλοκατοικία με κήπο και η γατούλα βγαίνει έξω τα βράδια για βόλτες και κυνήγι. Την ημέρα της αρέσει να μπαίνει στο σπίτι για να κοιμηθεί. Όταν λείπουμε το καλοκαίρι η γατούλα μένει στον κήπο μας και οι κυρίες που φροντίζουν τα αδέσποτα της περιοχής της δίνουν φαγητό.

Σύντομα η οικογένειά μου θα μετακομίσει στην Αμερική, σε μια περιοχή με πολύ κρύο και χειμώνα που διαρκεί από τον Οκτώβριο μέχρι και τον Απρίλιο. Αναρωτιέμαι ποιο είναι το καλύτερο για τη γατούλα: αν την πάρω μαζί μας θα είναι αναγκασμένη να ζει μέσα στο διαμέρισμα (πουθενά δε βλέπει κανείς γάτες στους δρόμους) και δε θα έχει τη δυνατότητα να "μπαινοβγαίνει" όπως τώρα. Μπορώ να την αφήσω εδώ στον κήπο μας, και να της δίνει φαγητό η ξαδέλφη μου. Όμως, σε μία πρόβα που κάναμε τώρα που λείψαμε για τρεις εβδομάδες, η γατούλα εξαφανιζόταν 1-2 μέρες και όταν έρχονταν, πήγαινε μπροστά από την πόρτα μας (όπου της είχαμε βάλει τα μπολ της με ξηρά τροφή , νερό και μία πετσέτα πάνω στην οποία συνήθως κάθεται) και έκλαιγε.

Θέλω τη γνώμη σας σχετικά με το πιο είναι το καλύτερο για τη γατούλα: να είναι κοντά μας μέσα στο διαμέρισμα ή να ζει ελεύθερη στον κήπο που έχει συνηθίσει να κυνηγά, έστω κι αν μας βλέπει δύο φορές το χρόνο;

Τι ηλικια εχει η γατα; Ειναι στειρωμενη;
Το ιδανικο κατα την γνωμη μου ειναι να την παρετε μαζι σας, αλλα αυτο θα εξαρτηθει και απο την φυσικη κατασταση της γατας. Αν ειναι υγιης και μπορει να κανει το ταξιδι, τοτε δεν πιστευω να εχει προβλημα να συνηθισει στη ζωη μεσα στο διαμερισμα. Οι περισσοτεροι απο εμας αλλωστε εχουμε τις γατες μας σε διαμερισματα. Αν ειναι στειρωμενη ουτε που θα θελει να βγαινει, αρκει βεβαια να της εχεις ενα γατοδεντρο διπλα σε καποιο παραθυρο να βλεπει εξω.

Για τον χειμωνα και το κρυο θα ανησυχουσα περισσοτερο για εσας παρα για την γατα

Αν χρειαζεσαι πληροφοριες για το πως θα την μεταφερετε επικοινωνησε μαζι μου γιατι προσφατα εκανα υπερατλαντικο. Προχθες που μιλουσα με την βοηθο του κτηνιατρου μου, μου ειπε οτι για ΗΠΑ ειναι ακομα πιο ευκολη η μεταφορα ζωου.

Να προσθεσω οτι το κοστος μεταφορας της ειναι μικρο, σε περιπτωση που σας απασχολει. Αν η διαδρομη σας ειναι μεσω ΕΕ, πχ Φρανκφουρτη, η μεταφορα θα κοστισει 50 ευρω και αλλα $100-150 απο ΕΕ για ΗΠΑ.

Η γατούλα μου είναι περίπου 7 χρονών. Την είχαμε στειρώσει όταν την είχαμε βρει, όπως μας είχαν συμβουλέψει οι κυρίες από την φιλοζωική, μιας και εμείς δεν είχαμε άλλη εμπειρία με γατάκι...

Αν και στειρωμένη, της αρέσει να βγαίνει έξω και να κυνηγάει, είναι αρκετά δραστήρια, ειδικά το βράδυ.
Όταν βρέχει και δεν την αφήνουμε να βγει, για να μην βραχεί, γίνεται πολύ νευρική... Για αυτό με απασχολεί αν θα της αρέσει στο διαμέρισμα...

Δεν ειναι πολυ μεγαλη σε ηλικια, οποτε δεν πιστευω να εχει προβλημα με το ταξιδι. Με τον κοσμο πως τα παει; Θα ειναι ευκολο να την παρετε αγκαλια στον σωματικο ελεγχο με τοσο κοσμο γυρω της; Για το εξω μην ανησυχεις. Προσαρμοζονται αμεσως.

Θα σου θεσω ομως εναν πιο σημαντικο προβληματισμο απο το αν θα συνηθισει μεσα σε διαμερισμα. Οι γατες ζουν κατα μεσο ορο περιπου 15 χρονια. Δηλαδη η γατα σου μπορει να ζησει αλλα 8 χρονια. Ολο αυτο το διαστημα, θα μπορει να την ταιζει η ξαδερφη σου; Αν αρρωστησει ή τραυματιστει θα ειναι σε θεση να την παει στον κτηνιατρο; Ουσιαστικα αν την αφησετε θα ειναι σαν να την παρατατε στον δρομο. Εγω δε νομιζω να εμπιστευομουν καμια ξαδερφη μου για ενα τοσο μεγαλο χρονικο διαστημα.

Κι εγω μαζι μου θα την επαιρνα. Τα κατοικιδια μας δενονται μαζι μας. Και στο διαμερισμα θα ειναι σιγουρα πιο ασφαλης ετσι κι αλλιως. Κι εγω ειχα την Ψιψα μεσα εξω γιατι ηρθε σε μενα μεγαλη και ειχε τη συνηθεια να βγαινει. Ακομα να πω την αληθεια μερικες φορες ζητα να βγει αλλα δεν το ρισκαρω. Μου εχει ερθει με χτυπημενη ουρα, αλλη φορα με αποστημα απο δαγκωνια η νυχια και αλλοτε τρεκλιζοντας (χωρις να μαθω το γιατι). Καθε φορα που ελειπε η καρδια μου πηγαινε να σπασει και πια επαψα να το ρισκαρω.
Μερικοι εμαθαν τις γατες τους να βγαινουν εξω με λουρακι. Εμεις δεν το καναμε αρκειται στο να αγναντευει απο το αγαπημενο της παραθυρο.
Προγραμματιστε το ταξιδι σας και πηγαινετε μαζι στο νεο τοπο. Η γατουλα σας θα φρικαρει πολυ περισσοτερο με την απουσια σας παρα αλλιως. Τα κατοικιδια μας ειναι δεμενα μαζι μας. Οταν λειπουμε απλα υποφερουν,τα αλλα θα τα συνηθισει...

Συμφωνώ με όσα ειπώθηκαν. Το ταξίδι είναι απλή σχετικά υπόθεση, εδώ και 2-3 χρόνια έχει καταργηθεί και η καραντίνα αν δεν κάνω λάθος. Το θέμα είναι ότι αν την αφήσετε στην αυλή την εκθέτετε σε κίνδυνο, τη βάζετε ουσιαστικά να ζήσει σαν αδέσποτη με όλους τους κινδύνους που διατρέχει ένα αδέσποτο ζώο (ασθένειες, τραυματισμούς, φόλες, ατυχήματα από αυτοκίνητα/την πείνα δεν την βάζω αφού λες ότι θα την ταΐζουν). Αν δεν θέλετε να την πάρετε μαζί σας, είναι προτιμότερο να της βρείτε ένα άλλο σπίτι κι όχι να την αφήσετε στην αυλή. Λες επίσης "θα σας βλέπει δυο φορές το χρόνο που θα επιστρέφετε". Μιλάμε πάντα για γάτα, όχι για σκύλο. Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι 6 μήνες μετά θα τρέξει κοντά σας να σας καλοϋποδεχτεί; Υπάρχουν κι εξαιρέσεις στη ζωή, αλλά το πιθανότερο είναι να αδιαφορήσει για την παρουσία σας ή να ενδιαφερθεί μόνο για το φαγητό που θα της προσφέρετε. Την εμπιστοσύνη της θα την έχετε χάσει.

Δεν βλέπω κάπου να τίθεται θέμα λογικής vs συναισθήματος, και τα 2 είναι υπέρ το να πάρετε τη γάτα σας μαζί σας, εφόσον δεν υπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα (προβλήματα στο νέο σπίτι για ζώα). το να αφήσεις πίσω το ζωάκι σου, χωρίς καμία προοπτική να το έχεις πάλι μαζί σου, στην ουσία είναι σαν να το παρατάς, με δεδομένο ότι θα ζεί εξω μόνιμα, το κάνεις αδέσποτο. Στην ηλικία που είναι, σας έχει μάθει και είσαστε η οικογένεια της, στη περίπτωση όμως που για κάποιον χ,ψ λόγο υπάρχει πραγματικό πρόβλημα να τη πάρετε μαζί σας, τότε καλύτερα να φροντίσεις από τώρα τη μετάβασή της σε ένα νέο σπίτι ώστε να την υιοθετήσουν και αγαπήσουν όσο και εσείς. Αν η ξαδέρφη σου, δεν έχει δικό της ζωάκι, το πιο πιθανό είναι να μην ασχοληθεί με τη δική σου γάτα και να την εγκαταλείψει.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας και σίγουρα θα το σκεφτώ όλα αυτά...

Απλά θέλω να σας πω, ότι αυτή η γάτα είναι αδέσποτη απλά εμείς λειτουργούμε ως ανάδοχη οικογένεια. Η ξαδέρφη μου μένει στο ίδιο σπίτι, στον ίδιο κήπο και έχει και αυτή γάτα. Κάθε φορά που λείπουμε την φροντίζει αυτή και η γάτα γυρνάει σε εμάς χωρίς κανέναν ενδοιασμό...
Νομίζω ότι είναι δύσκολο για κάποιον να καταλάβει πως ζει η γάτα μου, από την στιγμή που έχει την δική του στο σπίτι.

Είναι και για εμένα πολύ δύσκολη απόφαση, διότι είμαι πολύ δεμένη μαζι της, αφού την φροντίζω από τότε που ήταν μικρούλα...  

Έδωσα τον τίτλο Λογική Vs. Συναίσθημα, διότι από την μια σκέφτομαι ότι και εγώ θα την ήθελα κοντά μου όπως και εκείνη, αλλά τίθονται άλλα τεχνικά ζητήματα (πχ. δεν θα έχει τον κήπο της να βγαίνει να κυνηγάει, δεν έχει πρόσβαση σε εξωτερικούς χώρους όταν θα λείπουμε, όταν μπαίνει στο κλουβάκι αρχίζει και κλαιει, αν σε 4 χρόνια θα επιστρέψουμε η γάτα θα είναι σε θέση να κάνει το ταξίδι; ). Για αυτό σκεφτομαι τι θα έκανε την γάτα πιο χαρούμενη, δεν έχω καμία διάθεση να την εγκαταλείψω...

Απο το 1ο σου κιολας μηνυμα ουσιαστικα λες οτι δεν θελεις να την παρεις μαζι σου. Εχω την εντυπωση οτι περιμενεις να σου πουμε να την αφησεις παρα να σε κατατοπισουμε για το ταξιδι.

Οσο για το οτι δεν σε καταλαβαινουμε εισαι εντελως λαθος. Εγω τουλαχιστον σε καταλαβαινω καλυτερα απο ολους γιατι πριν 13 χρονια βρεθηκα ακριβως στην ιδια θεση με εσενα με την διαφορα οτι ειχα την οικογενεια μου εκει να την φροντιζει. Η γατα μου τοτε ζουσε ανεκαθεν εξω απλα εμεις την ταιζαμε και της ειχαμε το σπιτακι της εξω απο την πορτα μας. Θελεις να σου πω τι εγινε οταν επεστρεψα μετα απο 2 χρονια; Η γατα ειχε πεθανει. Πανω στον 1ο χρονο απουσιας μου πεθανε. Αν μπορουσα να γυρισω τον χρονο 13 χρονια πριν, θα την επαιρνα μαζι μου χωρις 2η σκεψη.

koneko έγραψε:Απο το 1ο σου κιολας μηνυμα ουσιαστικα λες οτι δεν θελεις να την παρεις μαζι σου. Εχω την εντυπωση οτι περιμενεις να σου πουμε να την αφησεις παρα να σε κατατοπισουμε για το ταξιδι.

Οσο για το οτι δεν σε καταλαβαινουμε εισαι εντελως λαθος. Εγω τουλαχιστον σε καταλαβαινω καλυτερα απο ολους γιατι πριν 13 χρονια βρεθηκα ακριβως στην ιδια θεση με εσενα με την διαφορα οτι ειχα την οικογενεια μου εκει να την φροντιζει. Η γατα μου τοτε ζουσε ανεκαθεν εξω απλα εμεις την ταιζαμε και της ειχαμε το σπιτακι της εξω απο την πορτα μας. Θελεις να σου πω τι εγινε οταν επεστρεψα μετα απο 2 χρονια; Η γατα ειχε πεθανει. Πανω στον 1ο χρονο απουσιας μου πεθανε. Αν μπορουσα να γυρισω τον χρονο 13 χρονια πριν, θα την επαιρνα μαζι μου χωρις 2η σκεψη.

Αυτό ακριβώς σκέφτηκα κι εγώ, ειδικά διαβάζοντας το τελευταίο ποστ.
Agge, αν δε θέλεις ή δε μπορείς να πάρεις τη γατούλα μαζί σου στην Αμερική, δεν είναι κακό και δεν πρόκειται να σου την "πέσει" κανείς γι'αυτό.
Μην επιλέγεις όμως την εύκολη λύση να την αφήσεις έξω και να την ταΐζει μια ξαδέρφη σου (αυτό το κάνουν και οι κυρίες της φιλοζωικής που αναφέρεις παραπάνω). Αυτό είναι κακό, για εκείνη.  Γνώμη μου πάντα. Κάνε τουλάχιστον μια - εντατική - προσπάθεια να της βρεις ένα καλό σπιτικό, όπου θα ζει με ασφάλεια και φροντίδα, αν νοιάζεσαι πραγματικά, όπως λες, για το καλύτερο για αυτή.
Εύχομαι να πάνε όλα καλα.

Συμφωνω. Η υιοθεσια φαινεται η καλυτερη λυση προς το παρον.

Oσο για την μεταφορα ζωου στις ΗΠΑ: http://www.cdc.gov/animalimportation/cats.html

Ουτε καν τσιπαρισμα δεν χρειαζεται. Μονο αντιλυσσικο, και αυτο οχι σε ολες τις πολιτειες. Βεβαια αν η διαδρομη περιλαμβανει ενδιαμεση σταση σε χωρα της ΕΕ, χρειαζεσαι και τσιπ και αντιλυσσικο 21 ημερες πριν το ταξιδι.

Προσωπικα δεν θεωρω ουτε το οικονομικο ως εμποδιο απο την στιγμη που κανεις ενα τοσο μεγαλο ταξιδι και εχεις να πληρωσεις χιλιαδες ευρω για εισητηρια για ολα τα μελη της οικογενειας. Δεν θα χρεοκοπησετε αν πληρωσετε 150 ευρω παραπανω. Στην τελικη θα κανετε αποσβεση στις ΗΠΑ γιατι οι γατοτροφες, η αμμος και οτι αλλο χρειαζεται μια γατα ειναι πολυ πιο οικονομικα εκει.

Έχω χρόνο να αποφασίσω και να κοιτάξω πάλι κάθε ενδεχόμενο...

Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας!

Agge έγραψε:Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας και σίγουρα θα το σκεφτώ όλα αυτά...

Απλά θέλω να σας πω, ότι αυτή η γάτα είναι αδέσποτη απλά εμείς λειτουργούμε ως ανάδοχη οικογένεια. Η ξαδέρφη μου μένει στο ίδιο σπίτι, στον ίδιο κήπο και έχει και αυτή γάτα. Κάθε φορά που λείπουμε την φροντίζει αυτή και η γάτα γυρνάει σε εμάς χωρίς κανέναν ενδοιασμό...
Νομίζω ότι είναι δύσκολο για κάποιον να καταλάβει πως ζει η γάτα μου, από την στιγμή που έχει την δική του στο σπίτι.

Είναι και για εμένα πολύ δύσκολη απόφαση, διότι είμαι πολύ δεμένη μαζι της, αφού την φροντίζω από τότε που ήταν μικρούλα...  

Έδωσα τον τίτλο Λογική Vs. Συναίσθημα, διότι από την μια σκέφτομαι ότι και εγώ θα την ήθελα κοντά μου όπως και εκείνη, αλλά τίθονται άλλα τεχνικά ζητήματα (πχ. δεν θα έχει τον κήπο της να βγαίνει να κυνηγάει, δεν έχει πρόσβαση σε εξωτερικούς χώρους όταν θα λείπουμε, όταν μπαίνει στο κλουβάκι αρχίζει και κλαιει, αν σε 4 χρόνια θα επιστρέψουμε η γάτα θα είναι σε θέση να κάνει το ταξίδι; ). Για αυτό σκεφτομαι τι θα έκανε την γάτα πιο χαρούμενη, δεν έχω καμία διάθεση να την εγκαταλείψω...

Καλημέρα ....

Να με συμπαθας αλλά απο την μια την θεωρεις αδέσποτη κι από την άλλη δηλώνεις δεμένη μαζί της.
Μηπως να αποφασίσεις τι ακριβώς είναι τελικά ?

Θα σου πω κάτι που έχω μάθει απο την διαβιωση μου με τις γάτες εδώ και 50 χρόνια.

Σχετικά με τα "τεχνικά" ζητήματα στα οποία αναφέρεσαι .... ενα είναι το μαθημα κι ένα το ξεμάθημα.

Οι γατες μπορεί να δείχνουν ανεξάρτητες , δυναμικές κλπ κλπ αλλά πίστεψε με έχω δει γάτα να παθαίνει κατάθλιψη επειδή ελειπε το ατομο με το οποίο ήταν δεμένη συναισθηματικά .... κι ας υπηρχαν στο σπιτι ατομα της οικογένειας....

Η αποφαση είναι δική σου και της οικογένειας σου ... εγώ παντως δεν θα την άφηνα πίσω ... 7 χρονών γάτα δεν είναι μεγάλη και αν είναι σε καλή κατασταση , και στα 11 μπορεί να ταξιδέψει και στα 13 ...