ΑΝΤΙΟ ΓΚΡΙΖΑΚΗ..............

Ήρθες στην αυλή μας πριν 3 χρόνια και κάτι, μικροκαμωμένος, άγριος και πεινασμένος. Σε τάισα και θέλησα να σε προσεγγίσω. Τότε δεν είχα κανένα γατούνι και πίστεψα ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να αποκτήσω ένα. Σε φώναζα γκριζούλα, βλέπεις νόμιζα πως είσαι κορίτσι. Το έχω αυτό το πρόβλημα, όλα κορίτσια μου φαίνονται όταν είναι μικρά. Προσπαθούσα να σε χαϊδέψω αλλά ήσουν πολύ άγριος, έκανες με όλη σου τη δύναμη χχχχχχ και το έβαζες στα πόδια. Τσατιζόμουν λίγο, δε μπορούσα να χωνέψω ότι ενώ σε τάιζα δε με άφηνες να σε ακουμπήσω. Κατάλαβα ότι ήσουν αρσενικός αλλά δε σε "βάφτισα" αφού δεν ήθελες να γίνεις το δικό μου γατάκι. Πίστεψα ότι θα φύγεις κι εσύ όπως ήξερα ότι κάνουν όλοι οι αδέσποτοι αρσενικοί. Γκριζάκη μου δε ξέρω γιατί έπρεπε να γίνει έτσι αλλά αν ήσουν πιο δεκτικός απ' την αρχή ίσως και να ήταν άλλη η μοίρα σου.......ίσως και όχι, ποιός ξέρει?




MIA ΦΩΤΟ ΑΠ' ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. ΠΛΕΟΝ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΧΑΔΙΑΡΗΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΧΥΠΟΠΤΟΣ

Μετά από λίγους μήνες εμφανίστηκε στη ζωή μου η Δώρα. Εκείνη αποφάσισε μέσα σε ένα βράδυ να γίνει η γατούλα μου και της παρείχαμε εξαρχής τα πάντα. Πέρασε περίπου ένας χρόνος απ' την εμφάνιση της Δώρας για να δείξεις σημάδια φιλίας απέναντι μας. Πλέον με άφηνες να σε χαϊδέψω όμως κάθε φορά που σε άγγιζα το σωματάκι σου έτρεμε. Θεέ μου τι σου είχε συμβεί. Σίγουρα κάποιος σου είχε φερθεί άσχημα γι' αυτό ήσουν τόσο επιφυλακτικός και φοβισμένος. Ακόμα και τώρα μετά από 3 χρόνια πάντα έτρεμες στο πρώτο άγγιγμα μου και σου έπαιρνε ώρα να αφεθείς.
Πριν 2 χρόνια τέτοια εποχή κυνηγούσες τη Δώρα με μανία αλλά εκείνη διάλεξε άλλο γαμπρό.....
Δε το έβαλες κάτω όμως και τα κατάφερες τη 2η φορά. Μας καταφέρατε δλδ γιατι δεν πρόλαβα να τη στειρώσω........Και κάνατε τη Νόνη και τον Έντι. Η οικογένεια μεγάλωσε και η προσοχή καλώς ή κακώς πάντα στρεφόταν στα νέα μέλη, να μεγαλώσουν, να εμβολιαστούν. Εσύ πότε ήσουν εδώ και πότε έλειπες για μέρες. Έτσι έμεινες το αδεσποτάκι μου. Ενά αδεσποτάκι που μάλλον ένιωσε κάποια αγάπη και πάντα γύριζε. Κι από Γκριζάκης έγινες Άκης και λαμόγιο γιατί οι άλλοι έλεγαν ότι είσαι συμφεροντολόγος, εγώ όμως ήξερα ότι σου έλειπε η αγάπη και σου περίσσευε ο φόβος. Έτσι τα μπέρδευες και δεν έδειχνες την εμπιστοσύνη και το νάζι που ίσως θέλαμε. Όμως είμαι σίγουρη πως βαθιά μέσα σου ήξερες ότι σε αγαπάμε, εδώ γύρισες στα δύσκολα. Παρασκευή 15/02 κάθεσαι μαραζωμένος και δείχνεις κακόκεφος. Ελπίζω να συνέλθεις. Σάββατο πρωί σε πάω στο κτηνιατρείο, δεν πιστεύω ότι έχεις κάτι σοβαρό αλλά λέω ας έχω το κεφάλι μου ήσυχο. Μένω άφωνη όταν μου λένε ότι έχεις ουρολιθίαση. Ότι φοβόμουν για τους γάτους που θα στείρωνα και έψαχνα με μανία, το έπαθες εσύ. Που να το καταλάβω, πως θα μπορούσα να ελέγξω τα τσίσα σου αφού δεν έμπαινες μέσα? Παιδεύονται μία ώρα και πάνω και καταφέρνουν να σε ξεφράξουν και να σου βάλουν καθετήρα. Μένεις στο κτηνιατρείο για καλύτερη παρακολούθηση και τη σωστή θεραπεία. Όλοι θυμούνται πόσο άγριος ήσουν. Με το ζόρι σε πλησίαζαν για να σου κάνουν ενέσεις. Έβγαζες νύχια και δεν καταλάβαινες τπτ. Βλέπεις για εσένα ήταν πρωτόγνωρα πράγματα αυτά.





Μετά από 5 μέρες γύρισες σπίτι. Δε ξέρω γιατί αλλά αδυνάτισες πολύ, ήταν λες και είχες άλλο κορμί όμως έδειχνες πάλι κεφάτος. Πρόσεξα την τροφή σου και φοβούμενη την επανεμφάνιση μετά από κανένα χρόνο σκέφτηκα να σε δώσω για υιοθεσία σε κάποιον που δε θα έχει πολλά γατούνια και θα έχει την άνεση να σου προσφέρει τα καλυτερότερα!!!! Όμως απ' την άλλη θα ένιωθα σα να σε εγκατέλειπα. Ας έπαιρνες για λίγο καιρό τα πάνω σου και θα βλέπαμε.....
Χθες το μεσημέρι που γύρισα, η μαμά μου είπε ότι καθόσουν να πιεις νερό και από πίσω έβγαλες κάτι σαν αίμα. Μου έδειξε το σημείο στο τσιμέντο. Δεν ήσουν εκεί όμως. Ξαναήρθες αργά. Ήλπιζα ότι για να βολτάρεις θα είναι απομεινάρια της ταλαιπωρίας σου. Σήμερα το πρωί καθόσουν στην πολυθρονίτσα στην αποθήκη κακόκεφος. Σε χάιδεψα και σου είπα ότι θα γυρίσω το μεσημέρι και θα δούμε τι θα γίνει. Δε αντέδρασες στο χάδι μου, παρέμεινες ήρεμος. Μακάρι να μην πόναγες ψυχή μου.





Έπρεπε να πάω να ανοίξω το γραφείο, η άλλη κοπέλα είχε άδεια. Στη δουλειά με 'ζώναν τα φίδια. Πήρα τηλ στο κτηνιατρείο να ρωτήσω αν υπάρχει περίπτωση να είναι πάλι το ίδιο. Θα τον πήγαινα το απόγευμα να δούμε τι θα γίνει. Γυρίζω σπίτι, η μαμά μου λέει ότι δεν τον έχει δει. Κοιτάω στην πολυθρόνα και όντως δεν ήταν εκεί και πήγα πιο μέσα. Τον είδα ανάμεσα σε 2 κουβάδες, μόνο το κεφάλι του φαινόταν. Ήταν νεκρό το ψυχάκι μου. Χριστέ μου αν τον είχα βρει στην πολυθρόνα θα πίστευα ότι έφυγε ήρεμα. Τώρα δυστυχώς πιστεύω ότι υπέφερε. Δε μπορώ να συνέλθω. Σε 17 μέρες κλείνει ένας χρόνος από τη μέρα που τόσο ξαφνικά έφυγε η κορούλα σου, η Νονούλα μας. http://www.gatospito.com/t8200-topic Τώρα πήγες να τη βρεις να κάνετε παρέα στο γατοπαράδεισο. 3 σε βρήκα, 3:30 σε έθαψα σε μια γωνίτσα που καθόσουν συχνά και μετά μέχρι της 5 προσπαθούσα να κάνω τον τάφο σου όμορφο βάζοντας πετρούλες και φυτεύοντας μερικά λουλουδάκια. Τι σημασία έχουν για εσένα τώρα αυτά? Καμία. Αλλά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω πλέον για ΄σενα. Έχω ψιλομετανιώσει που δε σε έθαψα δίπλα στη Νόνη να έχεις παρέα....... Εκεί που σε έβαλα βλέπει το παράθυρο της κουζινούλας μου. Πριν λίγο ο γιος σου καθόταν εκεί και αγνάντευε έξω. Δεν έχω κλείσει το πατζούρι ακόμα...... Αν μας βλέπεις από εκεί ψηλά, θέλω να ξέρεις ότι σε σκεφτόμαστε και δε θα σε ξεχάσουμε. Γκριζάκη μου συγγνώμη αν δε σε πρόσεξα όσο θα έπρεπε, αν μπορούσα να κάνω κάτι ακόμα και δε το έκανα. Ελπίζω αγάπη μου να μην υπέφερες και εκεί ψηλά να βρεις τη Νονούλα και να μου τη φιλήσεις. Και να κάνεις παρέα με άλλα γατάκια και να είσαι ευτυχισμένος. Ίσως εκεί βρεις την αγάπη που σου έλειψε εδώ κάτω. Το μόνο που με παρηγορεί είναι η πιθανότητα να είναι καλύτερα έτσι παρά να πηγαίναμε από απόφραξη σε απόφραξη και να ταλαιπωρούσουν συχνά. Κοιμήσου τώρα αγάπη μου, αυτό σου είπα μόλις σε σήκωσα στα χέρια μου. Κοιμήσου τώρα να ηρεμήσεις ψυχή μου. Έφυγες νωρίς γλυκούλι μου, δεν ήσουν πάνω από 4 είπε ο κτηνίατρος στην 1η σας επαφή. Είχες και άλλα να ζήσεις αλλά η μοίρα δε σε άφησε. Καλό ταξίδι ψυχή μου, ελπίζω κάποια μέρα να σας ξαναδώ και να σας πάρω μια μεγάλη αγκαλιά. Μέχρι τότε θα σας έχω μέσα μου για πάντα. Ήσουν κι εσύ οικογένεια μας, ήσουν κομμάτι μου..... Μπορεί να μην έμπαινες μέσα και να ψιλοζήλευες τώρα τελευταία (είχες αρχίσει να διεκδικείς περισσότερη προσοχή) αλλά πιστεύω ότι το καταλάβαινες ότι σε νοιαζόμουν και σ' αγαπούσα.

αχ, μωρέεεε
αντίο Γριζάκη

Πούπσυ έγραψε:αχ, μωρέεεε
αντίο Γριζάκη

Τουλάχιστον από το γατόσπιτό μας θα πάρει τη συμπαράσταση και την αγάπη που κάποιος του στέρησε στους πρώτους μήνες της ζωής του.. Ελπίζω να μας βλέπει απ΄το ουράνιο τόξο και να ' ναι χαρούμενος. Και γιατί όχι να γουργουρίσει κιόλας, κάτι που δυστυχώς δεν έκανε στην επίγεια ζωή του......

σίγουρα μας βλέπει και παίζει και με τα αλλα γατιά του γατόσπιτου και όχι μόνο, που βρίσκονται εκεί ψηλά!!

Πούπσυ έγραψε:σίγουρα μας βλέπει και παίζει και με τα αλλα γατιά του γατόσπιτου και όχι μόνο, που βρίσκονται εκεί ψηλά!!

Πολύ πολύ λυπάμαι....

tsili έγραψε:Πολύ πολύ λυπάμαι....

Σ' ευχαριστούμε όμορφο γατουλάκι, να 'σαι καλά. Μια ώρα πριν φύγω καθόμουν και χάζευα τον τάφο του........σαν ζόμπι..........χθες την ίδια ώρα τον χάιδευα......... έφυγε τόσο γρήγορα......... Και μόλις συνειδητοποίησα ότι έχουμε Φεβρουάριο..........Άρα σε 14 μέρες κλείνει ένας χρόνος από τότε που έφυγε η Νόνη....... Τη μεθεπόμενη Τρίτη........
Σε πήρε κοντά της η κορούλα σου για να μη βασανίζεσαι γλυκέ μου. Εκείνη βασανίστηκε πολύ και δε της άξιζε......... Τώρα θα είστε μαζί ήρεμοι και αγαπημένοι.......

Αυτος που μου ειχες πει???
Συλληπητηρια κοριτσακι μου! Καλο γατοπαραδεισο να εχει!

Osi έγραψε:

Αυτος που μου ειχες πει???
Συλληπητηρια κοριτσακι μου! Καλο γατοπαραδεισο να εχει!

Ναι κοπέλα μου, αυτός δυστυχώς. Μέσα σε 10 μέρες απ' την πρώτη μέρα που μπήκε ο καθετήρας. Πρέπει να ήταν ήδη πολύ προχωρημένο, να είχε πειράξει και νεφρά, δεν εξηγείται αλλιώς. Εκτός κι αν είχε και τπτ άλλο και απ' τις αντιβιώσεις και την ταλαιπωρία εξαντλήθηκε....... Τι να πω..........?

καλο ταξιδι Γκριζακι ,ενα ακομα γκριζακι "εφυγε "και σ'εμας εχθες.Αδεσποτουλι ηταν ,2-3 μηνων το ταιζε μια καλη μας γειτονισσα μαζι με τ'αλλα τρια αδελφακια και τη μανουλα τους,εχθες βγαζοντας τον σκυλο του αδελφου μου βολτα ,το βρηκα στην γωνια του δρομου πεθαμενο,φωναξα την κυρια να το μαζεψουμε και μου ειπε οτι 2μερες πριν σκοτωθηκε μπροστα της και το μαυρο αδελφακι του.Δυστυχως αυτη ειναι η μοιρα των αδεσποτων .Καλο ταξιδι σε ολες τις αθωες ψυχουλες

Πόσο λυπάμαι. Τουλάχιστον είχε κάποιον να τον νοιάζεται και να τον φροντίζει.

Μακάρι να πηγαίνουν κάπου που να είναι οι συνθήκες καλύτερες, χωρίς πείνα, κρύο και ασθένειες ή κακή μεταχείριση.


Αντίο Γκριζάκη

LAROGATA έγραψε:καλο ταξιδι Γκριζακι ,ενα ακομα γκριζακι "εφυγε "και σ'εμας εχθες.Αδεσποτουλι ηταν ,2-3 μηνων το ταιζε μια καλη μας γειτονισσα μαζι με τ'αλλα τρια αδελφακια και τη μανουλα τους,εχθες βγαζοντας τον σκυλο του αδελφου μου βολτα ,το βρηκα στην γωνια του δρομου πεθαμενο,φωναξα την κυρια να το μαζεψουμε και μου ειπε οτι 2μερες πριν σκοτωθηκε μπροστα της και το μαυρο αδελφακι του. Δυστυχως αυτη ειναι η μοιρα των αδεσποτων .Καλο ταξιδι σε ολες τις αθωες ψυχουλες

Καλό τους ταξίδι.......... Άδική μοίρα δυστυχώς......

Τζούλι το Κατσούλι έγραψε:

loulou έγραψε:Πόσο λυπάμαι. Τουλάχιστον είχε κάποιον να τον νοιάζεται και να τον φροντίζει.

Μακάρι να πηγαίνουν κάπου που να είναι οι συνθήκες καλύτερες, χωρίς πείνα, κρύο και ασθένειες ή κακή μεταχείριση.


Αντίο Γκριζάκη

Μακάρι τους το χρωστάει η ζωή, αξίζουν κι εκείνα να είναι ευτυχισμένα. Να βρουν όσα τους έλειψαν στη σύντομη ζωούλα τους
Τελικά μάλλον είχα δεθεί και μαζί του πιο πολύ απ' ότι φανταζόμουν. Μοιάζει πολύ με το γιο του και κάθε φορά που τον βλέπω νομίζω πως βλέπω εκείνον. Κυριολεκτικά! Ξέρω ότι είναι τρελό, το μυαλό μου ξέρει ότι δεν είναι πια κοντά μας όμως για κάποια κλάσματα του δευτερολέπτου έστω σβήνονται όλα και "πιστεύω" πως είναι αυτός......

Λυπάμαι πολύ...

Chouzouris έγραψε:Λυπάμαι πολύ...

Να 'σαι καλά κοπέλα μου.....

Λυπαμαι πολυ για τον Γκριζακι...
Καλο ταξιδι...