ΒΟΗΘΕΙΑ - ΑΜΟΙΒΗ 200 ευρώ

Καλό ειναι να έχουν μικροτσιπ εφόσον ζουν και έξω.

Μην απελπίζεσαι! Κρατα ζωντανή την ελπιδα!

Λουκούμι, καταλαβαίνω το πως νιώθετε, ειναι πολυ σημαντικό να επισκεφθείτε όλα τα κτηνιατρεία της περιόχης, και να τους ενημερώσετε, οτι ίσως έχει γίνει κλοπή της γάτουλας σας, και να αφήσετε φωτογραφία της. Αργα η γρήγορα, αν κάποιος τη βρεί ή την έχει πάρει, θα πάει σε κάποιο γιατρό να τη δεί. Επισης τα βράδια οι γάτες βγαίνουν για "κυνήγι".

Σας εύχομαι πραγματικά και ολόψυχα καλη τύχη, και μην απελπίζεστε με τίποτα.

ismini έγραψε:Καλό ειναι να έχουν μικροτσιπ εφόσον ζουν και έξω.

Θεωρώ ότι το μικροτσιπ βοηθάει εφόσον κάποιος έχει την "καλή διάθεση" να πάει τη γατούλα που βρήκε στο γιατρό για να "σκανάρει" το ζώο, αλλά αν το έκανε κάποιος αυτό, θα είχε και την "καλή διάθεση" να ανοίξει το βαρελάκι και να βρει τα στοιχεία μας...

Ακόμα κι αν κάποιος που τη βρήκε δεν ήξερε τι είναι το βαρελάκι, θα ήξερε ο κτηνίατρος, στον οποίο "θεωρητικά" πήγε το ζωάκι αυτός που το βρήκε...

Loukoumi έγραψε:

ismini έγραψε:Καλό ειναι να έχουν μικροτσιπ εφόσον ζουν και έξω.

Θεωρώ ότι το μικροτσιπ βοηθάει εφόσον κάποιος έχει την "καλή διάθεση" να πάει τη γατούλα που βρήκε στο γιατρό για να "σκανάρει" το ζώο, αλλά αν το έκανε κάποιος αυτό, θα είχε και την "καλή διάθεση" να ανοίξει το βαρελάκι και να βρει τα στοιχεία μας...

Ακόμα κι αν κάποιος που τη βρήκε δεν ήξερε τι είναι το βαρελάκι, θα ήξερε ο κτηνίατρος, στον οποίο "θεωρητικά" πήγε το ζωάκι αυτός που το βρήκε...

Μην είσαι σίγουρη ότι αν κάποιος την βρήκε, οτι φόραγε το βαρελάκι, και δεν το είχε χάσει κάπου. Τα λουράκια αν κάπου "κοντραριστούν", γενικά, βγαίνουν εύκολα. Το να έχει τσιπάκι το γατακι, και να ξέρετε τα στοιχεία του, είναι σημαντικό για να το μεταδόσετε στους γιατρούς και να διεκδικήσετε το γατάκι σας, αν βρεθεί.

εξαρταται που μενει ομως ο καθενας.. ας πουμε εγω που μενω σε χωριο (οχι ακριβως αλλα τεσπα) ειμαι σιγουρη οτι ουτε μισος ανθρωπος δεν θα πηγαινε οποιο σκυλακι βρει στον κτηνιατρο.. στην περιοχη που μενω θεωρω οτι ειναι καλυτερα η ταυτοτητα. γιατι εστω στην υποθετικη κατασταση οτι θα το πλησιασει καποιος θα δει αμεσως το νουμερο και του ειναι πολυ πιο ευκολο απλα να παρει ενα τηλεφωνο. γιατι αν το ζωακι που θα το παει στον κτηνιατρο δεν ανηκει σε καποιον, μετα τι θα το κανει? θα το παρατησει απλα στον δρομο παλι??

μελινάκι έγραψε:εξαρταται που μενει ομως ο καθενας.. ας πουμε εγω που μενω σε χωριο (οχι ακριβως αλλα τεσπα) ειμαι σιγουρη οτι ουτε μισος ανθρωπος δεν θα πηγαινε οποιο σκυλακι βρει στον κτηνιατρο.. στην περιοχη που μενω θεωρω οτι ειναι καλυτερα η ταυτοτητα. γιατι εστω στην υποθετικη κατασταση οτι θα το πλησιασει καποιος θα δει αμεσως το νουμερο και του ειναι πολυ πιο ευκολο απλα να παρει ενα τηλεφωνο. γιατι αν το ζωακι που θα το παει στον κτηνιατρο δεν ανηκει σε καποιον, μετα τι θα το κανει? θα το παρατησει απλα στον δρομο παλι??

Συμφωνώ απόλυτα, δε λέω ότι το τσιπάκι δεν είναι ένα επιπλέον μέτρο, αλλά βασικά στην Ελλάδα, που είναι ελάχιστοι οι ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι είναι "όνειρο θερινής νυκτός" να βρει κάποιος (όχι φανατικός ζωόφιλος) το ζωάκι σου και να αφιερώσει χρόνο και χρήμα να το πάει στο γιατρό, ενώ ένα ρημαδο-τηλέφωνο θα το κάνει πιο εύκολα, ακόμα κι ο πιο αδίαφορος... Ζούμε στη χώρα του "δε βαριέσαι κουμπάρε", μην το ξεχνάμε αυτό...

Από την άλλη, αν το ζωάκι από θαύμα πέσει στα χέρια ζωόφιλου, εκείνος ξέρει ότι αυτό το τηλέφωνο στην ταυτότητα δεν είναι το κινητό του ζώου (!!!), αλλά του ιδιοκτήτη του, και πιστεύω ότι πάλι θα σπεύσει να πάρει τηλέφωνο, είναι και για εκείνον πολύ πιο απλό από το να τρέχει στο γιατρό να διαβάζει το τσιπάκι.

Καταλαβαίνω βέβαια ότι το τσιπάκι θα μπορούσε ίσως να προστατέψει το ζωάκι από κάποιον κακόβουλο που θέλει να το κλέψει, παρόλο που γνωρίζει ότι ανοίκει σε κάποιον. Εκεί ελπίζεις ότι ο κτηνίατρος θα μπει στη διαιδικασία να σκανάρει το ζώο και δεν θα "φάει" απλά την ιστορία "το βρήκα το καημένο να περιφέρεται πεινασμένο, χωρίς λουρί και ταυτότητα, κάποιος ασυνείδητος θα το παράτησε στο δρόμο". Στην περίπτωση αυτή βέβαια θεωρώ ότι μιλάμε για ζώα ράτσας, σπάνια ή ακριβά κλπ, δεν μιλάμε για τα δικά μου τα αλητάκια που μαζεύω από το δρόμο...

Γατούλες σα τις δικές μου μπορείς να βρεις κάνοντας μια βόλτα το τετράγωνο, δεν είναι Αγκύρας, Περσίας ή ξέρω 'γω τι άλλο... Είναι κεραμιδόγατες! Βρες τη δική σου κεραμιδόγατα, στην Ελλάδα ζούμε, χιλιάδες γατάκια πεθαίνουν αβοήθητα, γιατί να πάρεις το δικό μου???

μην απελπιζεστε, θα βρεθει... επειδη εχω μια φιλη που μενει βριλησσια και ολο βολταρει με παρεες κι ετσι, θα της πω να εχει το νου της...

Loukoumi, καλημέρα. Αυτή είναι η γάτα που σου έλεγα. Στη δεύτερη φωτό φαίνεται ανεπαίσθητα το ελάχιστο άσπρο που έχει στο λαιμό της. Απ' ό,τι μου είπες, όμως, η δική σου δεν είχε καθόλου λευκό. Οπότε μάλλον δεν είναι αυτή.... Πάντως, σου έβαλα τις φωτογραφίες καλού-κακού.

Αμαν!!!!Εμενα γιατι μου φαινεται οτι μπορει και να ειναι?Που την βρηκες ροτοντα (Λιλη?)

Προσεξτε τον "διχρωματισμο"(δεν ξερω πως αλλιως να το πω) στη μυτη!

Anatoli έγραψε:Αμαν!!!!Εμενα γιατι μου φαινεται οτι μπορει και να ειναι?Που την βρηκες ροτοντα?

Στην Κηφισιά. Έχει εμφανιστεί εδώ και καμιά 20ριά μέρες σε ένα συσσίτιο εξωτερικού χώρου. Χτες που την ξαναείδα, πήγε το μυαλό μου στην αγγελία που έγραφε ότι είναι πολύ φιλική κτλ. κτλ., οπότε για να τεστάρω τη φώναξα. Ήρθε τρέχοντας, ανέβηκε πάνω μου και μου έκανε τα μύρια όσα τερτίπια, πράγμα που μου φάνηκε πολύ παράξενο για αδέσποτη. Έτσι τηλεφώνησα στο Loukoumi και υποσχέθηκα ν' ανεβάσω φωτό σήμερα πρωί-πρωί. Αλλά δεν έχει μπει ακόμα να τις δει... Τεσπα, ποιος ξέρει πόσα τηλέφωνα-μαϊμούδες θα έχει δεχτεί... (εγώ πάντως δήλωσα ότι... εύρετρα δεν θέλω!!!!!)

Μακαρι να ειναι!!!! Παντως ειναι πανεμορφη γατα!Σαν την Αργυρω και τον Αλητη!

Το ασπρο σημαδι ειναι τοσο μα τοοοσο ανεπαισθητο, που αμα της φοραγαν λουρακι μπορει να μην το ειχαν δει καν!

Mακάρι να είναι!
Πάντως, είναι ΚΟΥΚΛΑΡΑΑΑΑΑΑ!!!!!
Βελούδινη Αργυρώ κι αυτή.

Ax, είναι πάρα πολύ όμορφη!! Μακάρι να είναι αυτή!!!

Καλησπέρα, είχα πρόβλημα με το mail μου και πριν λίγο είδα τις φωτογραφίες. Μοιάζει ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ, δεν πρέπει να είναι όμως, αλλά ακόμα και για την τρελή περίπτωση που είναι, συννενοούμε με τη φίλη rotonda να πάμε να τη βρούμε το απόγευμα.

Με προβληματίζει το άσπρο σημαδάκι, το ότι το Κατελάκι μου είναι παχύ-παχύ (σχεδόν 5 κιλά γάτα!!!) και το ότι εμένα έχει λίγο πιο πλακουτσοτή μουσούδα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις...

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που θέλω να διευκρινίσω είναι ότι άμα βρω τη γατούλα μου την αμοιβή θα την δώσω, ακόμα και σαν δωρεά σε κάποιο φιλοζωικό σωματείο.

Μακαρι!!!!Περιμενουμε ενημερωση!!!

Μακάρι να είναι αυτή!!!!!! Μπορεί να έχει αδυνατίσει, έχει να κάνει και η γωνία που είναι τραβηγμένη μια φωτογραφία.

Έχουν αναπτερωθεί οι ελπίδες μου... Μίλησα ξανά στο τηλέφωνο με τη φίλη rotonda (την οποία ΥΠΕΡ-ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ) και από κάποια πράγματα που μου είπε αρχίζω να ελπίζω ... παρόλο που δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί να βρέθηκε στην Κηφισιά και μάλιστα χωρίς το λουράκι της...

Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, θα πάμε το απόγευμα να τη δούμε.

Maro έγραψε:Μακάρι να είναι αυτή!!!!!! Μπορεί να έχει αδυνατίσει, έχει να κάνει και η γωνία που είναι τραβηγμένη μια φωτογραφία.

Σίγουρα θα έχει αδυνατίσει μετά από τοσο καιρό. Μακαρι να είναι αυτή!!

Loukoumi έγραψε:

rotonda έγραψε:.

Προσεξτε στο δεξι αυτι της γατας, εκεινο το μικρο σημαδακι σαν βουλιτσα.Μεσα στο αυτι!

Αχου.. Τώρα διάβασα την ιστορία σας.. Μακάρι να είναι αυτή η γατούλα το Κατελάκι σας! Εμένα μου φαίνεται ότι της μοιάζει πολύ!!

Loukoumi έγραψε:Καλησπέρα, είχα πρόβλημα με το mail μου και πριν λίγο είδα τις φωτογραφίες. Μοιάζει ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ, δεν πρέπει να είναι όμως, αλλά ακόμα και για την τρελή περίπτωση που είναι, συννενοούμε με τη φίλη rotonda να πάμε να τη βρούμε το απόγευμα.

Με προβληματίζει το άσπρο σημαδάκι, το ότι το Κατελάκι μου είναι παχύ-παχύ (σχεδόν 5 κιλά γάτα!!!) και το ότι εμένα έχει λίγο πιο πλακουτσοτή μουσούδα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις...

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που θέλω να διευκρινίσω είναι ότι άμα βρω τη γατούλα μου την αμοιβή θα την δώσω, ακόμα και σαν δωρεά σε κάποιο φιλοζωικό σωματείο.

Βριλήσια - Κηφισιά δεν είναι πολύ μακρία (περίπτωση λουκουμα, Ανω Γλυφάδα - Καβουρι)
Τα σημάδια στα αυτιά και στο λαιμό μοιάζουν πάρα πολυ. Επίσης η μουσουδίτσα μετά απο τόσες μέρες εξω, σύγουρα θα είναι πιο μυτερή, λόγο αδυνατίσματος.

Ευχομαι να είναι το κατελάκι, και να τελειώσει εδώ η περιπετειά σας.

Δεν εχουμε νεα?

Δυστυχώς δεν είναι το Κατελάκι μας, γυρίσαμε τώρα σπίτι από το ραντεβού με τη rotonda, με μια πικρή γεύση απογοήτευσης...

Δεν σας κρύβω μάλιστα ότι επειδή σήμερα με πήραν τηλέφωνο να παραλάβω τις χαραγμένες ταυτότητες, κάπου μέσα μου "έχτισα" το σενάριο ότι ήταν καλό σημάδι και ότι το βράδυ θα έβαζα στο Κατελάκι μου την κόκκινη καρδιά που της χαράξαμε...

Η γατούλα που ταΐζει η φίλη rotonda είναι σχεδόν ΕΝΤΕΛΩΣ ίδια με τη δικιά μας, σε σημείο που τα πρώτα 3 δευτερόλεπτα κόλλησα και ρώταγα τον άντρα μου σα χαζή "είναι το Κατελάκι; είναι το Κατελάκι;", αλλά δεν ήταν... Οι μόνες διαφορές είναι το σώμα (είναι πιο μικροκαμωμένη από τη δική μας τη χοντρούλα), τα ματάκια (που λίγο πρασινίζουν στο κέντρο, ενώ εμάς είναι κίτρινα) και η λευκή τουφίτσα, που δεν μπορεί να μην την είχαμε προσέξει, γιατί το Κατελάκι το μεγαλώσαμε στην αγκαλιά μας από μια μπουκίτσα γατούλα, αλλά είπα μήπως είναι μπογιά, ασβέστης, ξέρω και 'γω τι...), ενώ -όπως επισήμανε και η rotonda- θα έπρεπε κανονικά να έχει σημάδι από το λουράκι της, το οποίο φοράει για 11 μήνες και θα έπρεπε να της είχε "φάει" στο λαιμό το τρίχωμα.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι αν ήταν το Κατελάκι μας, θα έτρεχε να μας κάνει χάδια, όπως έκανε κάθε απόγευμα όταν γυρνάγαμε από το γραφείο ή τουλάχιστον (αν ήταν τρομαγμένη) θα μας "αναγνώριζε", ενώ η γατούλα που είδαμε δεν μας άφηνε καλά-καλά να την πλησιάσουμε, προσπαθούσαμε να την πάρουμε αγκαλιά και έφευγε, έβγαζε νυχάκια, ενώ το Κατελάκι μας δεν ήξερε τι είναι τα νύχια και σε τι χρησιμεύουν και σίγουρα δε θα μας φοβόταν, εδώ έρχονταν φίλοι στο σπίτι και χωρίς να τους ξέρει ανέβαινε στην αγκαλιά τους για χάδια, δε θα φοβόταν εμάς που τη μεγαλώσαμε...
΄
Σήμερα κατάλαβα ότι είναι πολλά τα σημάδια που καταλαβαίνεις το ζωάκι σου, ακόμα κι αν μοιάζει εκπληκτικά στην εμφάνιση με κάποιο άλλο -σας είπα ότι το Κατελάκι ήταν το πρώτο μου ζώο και αυτή λοιπόν είναι η πρώτη μου τραυματική εμπειρία... Αναγνωρίζεις τους θορύβους του, τα χούγια του, το νιαούρισμά του, το "ύφος" του, την κίνησή του. Θέλω να βρω το Κατελάκι μου, κάθε ζώο είναι μοναδικό, κάθε ζώο είναι αξιαγάπητο για δικούς του λόγους, αγαπάω εξίσου την άλλη μου γατούλα, το σκυλάκο μου, το σκατουλάκι-γατάκι που μαζέψαμε ψάχνοντας το Κατέλι, αγαπάω όμως και το Κατελάκι μου, δεν μπορώ να το "σβήσω" από την οικογένεια. Πονάω.

Ζητώ συγνώμη για το μεγάλο ποστ, είμαι λίγο συναισθηματικά φορτισμένη απόψε. Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ για το ενδιαφέρον σας και πιο πολύ τη rotonda για το χρόνο και την διάθεσή της να μας βοηθήσει, σαφέστατα δε χωρίς να έχει κίνητρο την αμοιβή, αλλά μόνο την αγνή αγάπη της για ΟΛΑ τα πλάσματα του Θεού, ζώα και ανθρώπους.

Λυπάμαι πολύ που δεν ήταν το Κατελάκι σας...

Λυπάμαι πολύ...

Οχι ρε γμτ τι κριμα....και εμοιαζε τοσο πολυ.... Κουραγιο και μη χανρτε τις ελπιδες σας.

Κρίμα ρε γμτ....
Όμως άξιζε η προσπάθεια...
Και για την αμοιβή, κανείς απ' το Γατόσπιτο δεν θα την έπαιρνε...
Εύχομαι ολόψυχα ο επόμενος συναγερμός να είναι και αυτός που θα σε φέρει μαζί με το Κατελάκι...
Και μην απογοητεύεσαι!!!! Γίνονται θαύματα! Εδώ το ξέρουμε καλά!

Γαμώτο...

Marcos έγραψε:Κρίμα ρε γμτ....
Όμως άξιζε η προσπάθεια...
Και για την αμοιβή, κανείς απ' το Γατόσπιτο δεν θα την έπαιρνε...
Εύχομαι ολόψυχα ο επόμενος συναγερμός να είναι και αυτός που θα σε φέρει μαζί με το Κατελάκι...

Αυτό ειναι σιγουρο!

Μη χάνεις την ελπίδα σου! Ελπίζω κι εγώ να βρεθεί σύντομα!ω

Anatoli έγραψε: Κουραγιο και μη χανρτε τις ελπιδες σας.

Δεν ξέρω, πονάμε, δεν ξέρω αν έχουμε ακόμα ελπίδες, οι περισσότερες αφίσες είτε ξέβαψαν με τις βροχές, είτε μας τις ξήλωσαν από τα σημεία που τις βάλαμε.

Συζητήσαμε με τον άντρα μου ένα extreme μέτρο, βασικά επειδή πιστεύουμε ότι σίγουρα μας την έκλεψαν: να ξανατυπώσουμε αφίσες με τεράστια αμοιβή (1000 ευρώ) και να ξανά-ανεβάσουμε τις αγγελίες στα Κυριακάτικα περιοδικά με το νέο ποσό της αμοιβής στον τίτλο (μπορώ να το κάνω αυτό λόγω επαγγελματικών διασυνδέσεων με τα ΜΜΕ). Την αμοιβή αυτή είμαστε 100% διατεθημένοι να τη δώσουμε για να βρούμε το Κατελάκι μας, δε λέω ότι μας περισσεύουν 1000 ευρώ, λέω απλά ότι θα τα δώσουμε με 'ολη την ψυχή μας για να γυρίσει πίσω η γατούλα μας.

Δεν ξέρω αν πρέπει να το κάνουμε, αλλά μάλλον αυτό βλέπω σαν τελευταία λύση.

Νομίζω 200 ? είναι αρκετά για να ενδιαφερθεί κάποιος που δεν θα ενδιαφερόταν αλλιώς...
Το πιό αποτελεσματικό μέτρο πάντως κατά την γνώμη μου είναι να ξαναβάλετε αφίσσες πραγματικά ΠΑΝΤΟΥ.
Για το Λουκουμά οι Thundercats είχαν βάλει καμιά 300 αφίσσες, και τελικά έτσι βρέθηκε το γατί, ένα μήνα μετά και πολύ μακρυά από κει που χάθηκε.