Αγριάδα από φόβο και επιθετικότητα και ανασφάλεια.

Ριπήτ
Πηγή: ailouros.gr

Όταν αποκτήσετε μια νέα γάτα, θα παρατηρήσετε ότι τις πρώτες μέρες ακόμη και τις πρώτες εβδομάδες, μοιάζει να είναι ήσυχη κοιτάζοντας γύρω της με απορία. Αυτό συμβαίνει μέχρι να συνηθίσει εσάς και το καινούργιο της περιβάλλον.



Και ξαφνικά την βλέπετε να ταράζεται, να αγριεύει ή να τρέχει να κρυφτεί μόλις κάποιος μπει μέσα στο σπίτι ή μόλις ακούσει κάποιον κρότο ή μόλις ενοχληθεί ακόμη κι από συνηθισμένους καθημερινούς θορύβους του σπιτιού.


Μετά να εμφανίζεται πάλι, μόλις τα παιδιά έχουν κοιμηθεί και οι ενήλικες έχουν καθίσει ήσυχοι μπροστά στην τηλεόραση.


Αυτό σας δημιουργεί άγχος γιατί αισθάνεστε ότι δεν είναι ευτυχισμένη. Μην χάνετε την ψυχραιμία σας και προ παντός μην προσπαθείτε να πιέσετε καταστάσεις γιατί αυτό θα ενισχύσει τους φόβους και την αγριάδα της. Η επιτυχία χτίζεται βαθμιαία.


Κατ' αρχήν αναγνωρίστε τις τυπικές στάσεις του σώματός της που συνοδεύουν την αγριάδα της και που σημαίνουν ότι αν συνεχιστεί το πλησίασμά σας θα οδηγηθεί σε αμυντική επίθεση.


 - Καμπούριασμα


 - Ίσιωμα των αυτιών πάνω στο κεφάλι


 - Χχχχ και "φτύσιμο".


 - Σήκωμα των τριχών προς τα επάνω.


Ο καλύτερος τρόπος για να την αντιμετωπίσετε είναι να την αποφύγετε μέχρι να ηρεμίσει μόνη της.


Το χειρότερο είναι να την πλησιάσετε ή να προσπαθήσετε να την σηκώσετε με τα χέρια σας. Πρέπει να την αφήσετε μέχρι να χαλαρώσει αρκετά ώστε να φαει, να παίξει, ή να δείξει στοργική συμπεριφορά. Στις περισσότερες περιπτώσεις χρειάζονται αρκετές ώρες για να ηρεμήσει. Ο άνθρωπος που τραυματίζεται από μια άγρια γάτα είναι εκείνος που δεν έχει ενημερωθεί για τα προειδοποιητικά σημάδια που αναφέραμε προηγουμένως. Τα παιδιά είναι συχνά θύματα και πρέπει να τους διδάξουμε αυτές τις εκφράσεις της "γλώσσας του σώματος". Μερικές γάτες δείχνουν αυτού του τύπου την αγριάδα απέναντι σε ξένους που επισκέπτονται το σπίτι σας. Αν έχει μεγαλώσει με περιορισμένη εμπειρία σε ξένους ανθρώπους είναι πολύ πιθανόν να τους φοβάται. Είναι επίσης πιθανόν να απέκτησε αυτήν την φοβία αν κάποτε της φέρθηκε άσχημα κάποιος άνθρωπος εκτός της οικογένειάς σας.




Για να βοηθήσετε μια γάτα να ξεπεράσει τον φόβο της στους ξένους, θα είναι αναγκαίο να χρησιμοποιήσετε τις δοκιμασμένες αρχές της απευαισθητοποίησης και της ανατροπής του γνώριμου.


 Πείστε ανθρώπους φιλικούς στις γάτες να έρχονται τακτικά στο σπίτι σας. Είναι σπουδαίο να ελαττώσετε κάθε συμπεριφορά που θα μπορούσε να την φοβίσει (δυνατές φωνές, γρήγορες κινήσεις), και ταυτόχρονα ενθαρρύνετε συμπεριφορά που δεν δείχνει φόβο (φαγητό ή παιχνίδι).


 Ζητήστε από τους καλεσμένους σας μόλις μπουν στο σπίτι σας να καθίσουν στον καναπέ ή καλλίτερα κάτω στο πάτωμα. Δώστε τους λιχουδιές για την γάτα σας που μόνο αυτοί θα τις προσφέρουν όσο βρίσκονται εκεί (όχι μέλη της οικογένειας).


 Δώστε τους το ραβδί της σαγήνης (καλάμι "ψαρέματος" με κρεμασμένο παιχνιδάκι) και δείξτε τους πώς πρέπει να το χειρίζονται. Ποτέ το παιχνιδάκι να μην κατευθύνεται -σαν να επιτίθεται- προς την γάτα, αλλά να προσπαθεί να την αποφύγει με πηδηματάκια και φτερουγίσματα.


 Όταν η γάτα σας συνδέσει θετικές εντυπώσεις με την παρουσία του φίλου σας τότε το Χχχχ και οι επιθετικές στάσεις θα αντικατασταθούν με το γουργουρητό.


Αν συγχρονιστείτε με τον ρυθμό της, και πλησιάσετε κάποια γάτα με υπομονή, θα ανταμειφθείτε.





Υπάρχουν πολλοί λόγοι που προκαλούν αυτή τη νευρικότητα στη γάτα.


Γενετικοί
: Μερικές είναι περισσότερο φοβισμένες και νευρικές από άλλες.


Κακή εμπειρία
: Αν είχε πρόσφατα μια φοβική εμπειρία, οι φυσικοί μηχανισμοί επιβίωσης μπορούν να την κάνουν φοβισμένη ή έτοιμη για επίθεση, σαν αντίδραση στο να συμβεί ξανά κάτι κακό.


 Έλλειψη εμπειρίας σε κρίσιμο χρονικό στάδιο κατά την ανάπτυξη


 Ένα γατάκι που βρίσκεται μαζί με ανθρώπους και άλλα ζώα μέχρι την ηλικία των 8 εβδομάδων, απορροφά το κάθε τι και το θεωρεί μετά φυσιολογικό τμήμα της ζωής του. Αυτό οδηγεί στη δημιουργία μιας γάτας με αυτοπεποίθηση.


Οι 8 εβδομάδες φαίνεται πως είναι το κρίσιμο σημείο σύνδεσης ή αποκοπής.


Τα αδέσποτα γατιά που στην κρίσιμη ηλικία δεν έχουν εμπειρία με ανθρώπους, φέρονται σαν άγρια ζώα.


Απαιτεί πολύ χρόνο και προσπάθεια ώστε να τα κάνουμε να αντιδράσουν στην έλλειψη εμπειρίας και συνήθως είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο.


Για αυτό το λόγο γνωρίζοντας το παρελθόν μιας γάτας, ξέρετε αν μπορείτε να την βοηθήσετε ή όχι. Αν το παρελθόν αυτό είναι άγνωστο, φυσικό είναι να μην έχετε ιδέα για το τι συνέβη στη γάτα σας. Πρέπει να προσπαθήσετε να λύσετε το πρόβλημα, με συμμάχους τον χρόνο και την υπομονή.


Άλλοι τύποι αγριάδας.

Έχετε μάθει να δέχεστε με χαρά διάφορες μορφές επιθετικότητας της γάτας σας, σαν να πρόκειται για φυσιολογική συμπεριφορά. Χαίρεστε όταν κυνηγάει έξω από τον κήπο μια ξένη γάτα ή όταν η μητέρα-γάτα απωθεί μακριά τους εχθρούς των παιδιών της.



 
Το συνηθέστερο πρόβλημα "αγριάδας" είναι όταν, ενώ αρχίζετε να την χαϊδεύετε, αυτή γυρίζει και σας δαγκώνει ή ορμάει στο χέρι σας, γραπώνει τον καρπό σας με τα μπροστινά πόδια και σας κλωτσάει με τα πίσω. Μετά πηδάει από την αγκαλιά σας, κάθεται κάτω και γλύφει το σώμα της για να καλμάρει.


Πολλές γάτες αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο. Καθώς χαλαρώνουν, από ένα σημείο και μετά αισθάνονται εκτεθειμένες. Χρειάζεται να την βοηθήσετε να αισθανθεί περισσότερο ασφαλής σ' αυτή την επαφή.


Ξεκινήστε με χάδια πολύ μικρά σε διάρκεια και σταματήστε όταν παρατηρήσετε ένα ανεπαίσθητο τρέμουλο ή τα αυτιά της να "κοιτάνε" πίσω, ή να μεγαλώνουν οι κόρες των ματιών της ή ένα ξαφνικό τέντωμα των μυών.


Ανταμείψτε την με φαγητό και παινέστε την για την συμπεριφορά της με ήρεμο τρόπο. Ποτέ μην τιμωρείτε την γάτα γιατί αυτό θα της ενισχύσει την ιδέα ότι είσαστε πρόσωπο που την απειλεί.


 Όταν χαϊδεύετε την ευαίσθητη περιοχή του στομαχιού της μπορεί να προκαλέσετε ένα φυσικό αμυντικό αντανακλαστικό που περιλαμβάνει γράπωμα με τα μπροστινά πόδια του καρπού σας, κράτημα - ακινητοποίηση εκεί, και δάγκωμα.


 Αν η γάτα σας, αγριέψει ξαφνικά ενώ δεν έχει ξαναδείξει ποτέ τέτοια συμπεριφορά, είναι πολύ πιθανόν να πονάει ή να αισθάνεται τόσο άσχημα, που δεν θέλει ούτε να την ακουμπήσετε. Μην χρονοτριβείτε. Πρέπει να την πάτε στον γιατρό.


 Το τερατάκι σας επιτίθεται "παίζοντας". Οι παιχνιδιάρικες επιθέσεις δεν πρέπει να συνοδεύονται από χχχχ και γκρρρ. Αν η γάτα είναι φοβισμένη μπορεί να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα της αμυντικής αγριάδας.


Αν η επίθεσή της μπορεί να προβλεφθεί τότε κάντε το πρώτο βήμα:


—Προμηθευτείτε ένα σπρέι αέρα και ρίξτε της ένα φύσημα από συμπιεσμένο αέρα.


—Πιτσιλίστε την με νεροπίστολο.


—Πιέστε το κουμπί φορητού συναγερμού.


—Ρίξτε λίγα κέρματα σ' ένα άδειο τενεκεδάκι αναψυκτικού και κουδουνίστε το.


Αν καταφέρετε να ενεργήσετε την στιγμή της επίθεσης θα έχετε μεγάλη επιτυχία.
Ο ζωντανός τυφώνας θα διαλυθεί.

Αν αργήσετε πάνω από ένα δευτερόλεπτο μετά το συμβάν, η γάτα δεν θα μπορέσει να ξεκαθαρίσει στο μυαλό της γιατί υπήρχε αυτή η απάντηση και μπορεί να φοβηθεί και να συγχυστεί. Το καλλίτερο απωθητικό είναι ένα δυνατό και διαπεραστικό Εεεεεε ή Ιιιιιιι ακολουθούμενο από ένα κοφτό Ο. Είναι πολύ αποτελεσματικό σε μερικές γάτες.

Το δεύτερο βήμα είναι να αποφύγετε την γάτα για τα επόμενα 10 λεπτά.

Αυτό σημαίνει να μην της δώσετε απολύτως καμία προσοχή.

—ΜΗΝ της μιλάτε.
—ΜΗΝ της δείχνετε ότι την κατηγορείτε.
—ΜΗΝ την σηκώσετε με τα χέρια για να την πάτε σε άλλο δωμάτιο.
—ΑΓΝΟΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΝΤΕΛΩΣ.

Αυτός είναι ο τρόπος που μαθαίνει ένα μικρό γατάκι να μην δαγκώνει ένα άλλο γατάκι όταν παίζει μαζί του. Αυτό που δέχεται το δάγκωμα τσιρίζει και απομακρύνεται ενώ το επιτιθέμενο παρακολουθεί με απορία και αναρωτιέται τι συνέβη. Τελικά μαθαίνει ότι για να επιμηκύνει το παιχνίδι πρέπει να συμπεριφέρεται πιο ευγενικά. Αυτή η μέθοδος αποδίδει καλά αν έχετε αυτοσυγκράτηση και σταθερότητα.


 Πολύ ευκαιριακά, οι γάτες αναπτύσσουν μια προκλητική αγριότητα, επιτιθέμενες στους ιδιοκτήτες τους καθώς αυτοί περνούν από μπροστά τους ή απαγορεύοντάς τους να πλησιάσουν ορισμένα μέρη του σπιτιού. Τα προβλήματα αυτά συμβαίνουν σε γάτες που ζουν συνεχώς μέσα στο σπίτι και μπορεί να είναι ένας τύπος επανακατευθυνόμενης αγριάδας.


Οι γάτες συχνά παρακολουθούν μέσα από το παράθυρο, πουλιά ή άλλα ζώα, και διεγείρονται. Δεν βρίσκουν όμως τον τρόπο να ξεφορτωθούν αυτήν την συσσώρευση ενέργειας ή την αναποτελεσματικότητα. Μερικές φορές το κυνηγετικό τους ένστικτο ασφυκτιά από ανυπέρβλητα εμπόδια, φόβους και απειλές, ενώ το σώμα τους έχει προετοιμαστεί για ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης εναντίον του θηράματος, απλά κάτι πρέπει να τραβήξει την σκανδάλη.


Αν, τότε, χωρίς να εκτιμηθεί η συναισθηματική τους κατάσταση , τις πλησιάσει πολύ ή τις ακουμπήσει κάποιο άλλο ζώο ή φιλικό χέρι, τερματίζεται η βασανιστική αναμονή και συμπεριφέρονται όπως είχαν προετοιμαστεί για το θήραμα (αυτόματα)...


Γενικά οι "ιδιοκτήτες" τέτοιων γάτων πρέπει να τις βοηθούν ώστε να εκτονώνουν αρκετή ενέργεια και να ικανοποιούν το κυνηγητικό τους ένστικτο ιδίως αν έχουν γάτες που ζουν μόνιμα μέσα στο σπίτι. Αυτό μπορεί να γίνει παρέχοντας νέα παιχνίδια και αντικείμενα για να σκαρφαλώνουν και να παίζουν ή κυνηγώντας ένα παιχνίδι στην άκρη μιας πετονιάς, ή ψάχνοντας να βρουν την τροφή τους μέσα στο σπίτι παρά να την βρουν έτοιμη μέσα στο μπολ.


Επιστήμονες, για να υποχρεώσουν τίγρεις σε αιχμαλωσία "να δουλέψουν για το φαγητό τους", τοποθετούσαν κάθε μέρα ένα κομμάτι κρέας στην κορυφή ενός στύλου που έπρεπε όποια ήθελε να σκαρφαλώσει για να το φαει. Παρατήρησαν με έκπληξη ότι αφού οι τίγρεις άρπαζαν το κρέας και κατέβαιναν κάτω, το ακουμπούσαν στην βάση του στύλου και το έτρωγαν μετά από λίγη ώρα.


Η εξήγηση που δόθηκε είναι ότι η τίγρης χρειάζεται κάποιο χρόνο για να ηρεμήσει μετά από την προσπάθειά της να σκαρφαλώσει και να αρπάξει το κρέας.


Με άλλα λόγια η αδρεναλίνη που κυκλοφόρησε μέσα της την έχει "φορτίσει" και χρειάζεται χρόνο για να εκτονωθεί.


Αν όλα αυτά συμβαίνουν και στη δική σας γάτα και τύχει να περνάτε από εκεί, η κίνησή σας τραβάει την σκανδάλη του κυνηγετικού ενστίκτου ή της αμυντικής αγριάδας της και δέχεστε την επίθεση. Προσπαθήστε να μην ανταποδώσετε το χτύπημα. Αν ανταποδώσετε, θα τρομοκρατηθεί περισσότερο και θα σας φοβηθεί τόσο που θα γίνει ξεκάθαρα επιθετική απέναντί σας.


Για να θεραπευτεί αυτή η εξ αντανακλάσεως αγριάδα, πρέπει να ανακαλυφθεί ποιο είναι το ερέθισμα που προκαλεί την διέγερση ώστε ή να απαγορεύσετε την πιθανότητα να συμβεί, ή να απευαισθητοποιήσετε την γάτα σας εκθέτοντάς την σε ερεθίσματα που επαναλαμβάνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, αρχίζοντας από πολύ χαμηλά επίπεδα και αυξάνοντας την ένταση τους και φυσικά προσέχοντας να μην δείξει η γάτα σας συμπτώματα στρες.




Αν γίνεται άνω κάτω όταν βλέπει άλλες γάτες από το παράθυρο πρέπει να αποκλείσετε την γάτα σας από την προσέγγιση στο παράθυρο. Αν ερεθίζεται από έναν ήχο, προσπαθήστε να τον αναπαράγετε και παρουσιάστε τον κάθε δέκα λεπτά σε χαμηλά επίπεδα, αυξάνοντας την ένταση όσο η γάτα δεν εμφανίζει συμπτώματα στρες.


Πως θα δεχτεί η γάτα σας τον άνθρωπο που ερωτευτήκατε.

Είναι πολύ άσχημο να νοιώσει ξαφνικά η γάτα σας ότι έπαψε να είναι για σας το κέντρο του κόσμου. Αν μάλιστα η αιτία είναι ένας άνθρωπος που έχει παραβιάσει μέσα σε μια μέρα την ζωτική της περιοχή, το άγχος που την πλημμυρίζει έχει οσμή, φωνή, εικόνα, όνομα και προνόμια. Δεν είναι να απορεί κανείς αν ουρήσει πάνω στο πουλόβερ του νέου σας έρωτα, ή αν τον υποδεχθεί με χχχχ και βρυχηθμούς.


Πως θα μπορέσετε να συμφιλιώσετε την παλιά με την νέα σας αγάπη;




Ο χρυσός κανόνας είναι η δημιουργία θετικών εμπειριών από την αρχή.


Ο άνθρωπος που πραγματικά σας αγαπά θα θέλει οπωσδήποτε να κάνει τα επιπλέον βήματα για να θεραπεύσει την ραγισμένη καρδιά της γάτας σας. Θα πρέπει να την βοηθήσει να καταλάβει ότι η ευτυχία αυξάνεται και τίποτα στην ατμόσφαιρα δεν είναι απειλητικό.


—Να σερβίρει φαγητό στην γάτα σας.


—Να μένει στο δωμάτιο όσο εκείνη τρωει. Αρχικά στο πιο απόμακρο σημείο του δωματίου και κάπως χαμηλά (να κάθεται σε καρέκλα ή καλλίτερα κάτω).


—Να παίζει μαζί της με το καλάμι του ψαρέματος και κάποιο παιχνιδάκι κρεμασμένο.


—Μέχρι να χαλαρώσει κάπως η γάτα σας, να μην την κοιτάξει κατάματα.


—Να της μιλήσει τρυφερά αλλά η φωνή να είναι μαλακιά και οι λέξεις χωρίς πολλά χ, σ, ψ.


—Ποτέ να μην τραβήξει την γάτα σας έξω από την κρυψώνα της. Με αυτόν τον τρόπο την αναγκάζει να έρθει αντιμέτωπη μαζί του κι αυτό της ενισχύει το ήδη ψηλό επίπεδο στρες.


—Να μην φοράει άρωμα ή κολόνια ζωικής προέλευσης (πχ. musk)


—Να σας δώσει κάποιο άπλυτο εσώρουχό του να το τοποθετήσετε κοντά στα πιάτα φαγητού και νερού ή τους χώρους ανάπαυσης της γάτας σας για να αρχίσει να δέχεται την μυρωδιά.


—Να σας δώσει ένα ρούχο που δεν το χρειάζεται για να το χρησιμοποιήσετε όταν σκεπάζετε ή παίρνετε αγκαλιά την γάτα σας.


Οι γάτες αντιδρούν διαφορετικά στο χάδι ή στο κράτημα από τους ανθρώπους. Επειδή σε κάποιες δεν αρέσουν τα παρατεταμένα χάδια ή το να τις κρατούν στην αγκαλιά τους οι άνθρωποι, δεν σημαίνει ότι δεν λατρεύουν να παίζουν με τους "ιδιοκτήτες" τους, να τους ακολουθούν μέσα στο σπίτι, να κοιμούνται μαζί τους στο κρεβάτι ή να κάθονται πάνω τους. Όλες αυτές οι συμπεριφορές είναι ενδεικτικές της προσκόλλησης. Μερικές γάτες...ψοφάνε για αγκαλιές και άλλες όχι. Και οι δύο όμως τύποι είναι εξ ίσου προσκολλημένοι στους "ιδιοκτήτες" τους.


Μην χάνετε την ψυχραιμία σας.


Οπλιστείτε με υπομονή και δείξτε αγάπη στη γάτα σας.


Κι αν όλα πάνε στραβά, είμαστε εδώ για να σας βοηθήσουμε...